Powodem jest Lingaro Sp. z O.O z siedzibą w Polsce, reprezentowane przez Baker McKenzie Krzyżowski i Wspólnicy Sp.k. z siedzibą w Polsce.
Pozwanym jest Sławomir Kaczor zamieszkały w Polsce.
Przedmiotem sporu jest nazwa domeny <lingaro.com> zarejestrowana przez NetArt Registrar Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie.
Pozew został złożony w Centrum Arbitrażu i Mediacji WIPO („Centrum”) w dniu 26 lutego 2020 r. W dniu 27 lutego 2020 r. Centrum przesłało pocztą elektroniczną NetArt Registrar Sp. z O.O. z siedzibą w Krakowie („Rejestratorowi”) prośbę o weryfikację przedmiotowej nazwy domeny.
W dniu 6 marca 2020 r. Centrum uzyskało od Rejestratora drogą mailową odpowiedź dotyczącą weryfikacji, w której to dane kontaktowe i informacje dotyczące abonenta nieznacznie różniły się od danych Pozwanego oraz danych kontaktowych zawartych w pozwie.
Centrum przesłało Powodowi pocztą elektroniczną w dniu 6 marca 2020 r. ujawnione dane Pozwanego oraz wezwało Powoda do złożenia uzupełnienia do Pozwu. Powód wniósł uzupełniony Pozew w dniu 13 marca 2020 r. („Uzupełniony Pozew”), wskazując jako Pozwanego jedynie Sławomira Kaczora. W tym samym dniu Centrum potwierdziło, że uzupełniony Pozew spełnia wymagania formalne określone w Jednolitej Polityce Rozstrzygania Sporów o Nazwy Domen („Polityka”), w Regulaminie dla Jednolitej Polityki Rozstrzygania Sporów („Regulamin”) oraz w Regulaminie Dodatkowym WIPO do Jednolitej Polityki Rozstrzygania Sporów o Nazwy Domen („Regulamin Dodatkowy”).
Zgodnie z paragrafem 2 i 4 Regulaminu, Centrum oficjalnie zawiadomiło Pozwanego o Pozwie i postępowanie rozpoczęło się w dniu 16 marca 2020 r. Zgodnie z paragrafem 5 Regulaminu, terminem do złożenia Odpowiedzi na Pozew był dzień 5 kwietnia 2020. Jednakże, w dniu 25 marca 2020 r., Centrum otrzymało wiadomość od Whois Data Protection Sp. z O.O. z siedzibą w Krakowie, wskazaną w Pozwie, jako pozwany, która kwestionowała prawidłowość doręczenia. W związku z tym, w dniu 30 marca 2020 r., Pozwany został poinformowany, że termin na wniesienie Odpowiedzi na Pozew został przedłużony do dnia 19 kwietnia 2020 r. Whois Data Protection Sp. z O.O. z siedzibą w Krakowie wniósł – z ostrożności - Odpowiedź na Pozew w dniu 19 kwietnia 2020 r., wskazując, że nie jest osobą rejestrującą sporną domenę.
Centrum powołało w przedmiotowej sprawie Piotra Nowaczyka jako arbitra jedynego w dniu 27 kwietnia 2020 r. Arbiter przyjął swoje powołanie za właściwe i złożył Oświadczenie Akceptacji i Deklarację Bezstronności i Niezależności, wymagane przez Centrum w celu zapewnienia spełnienia warunku z paragrafu 7 Regulaminu.
W dniu 5 maja 2020 r. Pozwany Sławomir Kaczor złożył odpowiedź na pozew („Odpowiedź na Pozew”). W tym samym dniu Powód wniósł o pominięcie Odpowiedzi na Pozew bez uzasadnionej przyczyny 16 dni po upływie wyznaczonego terminu.
W dniu 6 maja 2020 r. Pozwany wniósł, aby Odpowiedź na Pozew został wzięta przez arbitra jedynego pod uwagę, na podstawie punktu 5f oraz 14 Regulaminu, ze względu na trwający w Polsce stan klęski epidemiologicznej oraz wynikające z tego stanu ograniczenia.
W dniu 8 maja 2020 r. Powód przedłożył pismo, w którym kwestionuje możliwość wzięcia przez arbitra jedynego pod uwagę Odpowiedzi na Pozew oraz – z ostrożności – przedstawia replikę na Odpowiedź na Pozew.
W dniu 8 maja 2020 r. arbiter jedyny wskazał, że postanowił wziąć pod uwagę Odpowiedź na Pozew złożoną po terminie wynikającym z Regulaminu oraz pismo złożone przez Powoda w dniu 8 maja 2020 r. Należy wskazać, że każda ze stron powinna mieć rozsądną możliwość przedstawienia swojej sprawy, a posiadanie przez arbitra jednego pełnych akt sprawy i stanowisk stron pozytywnie wpłynie na rozstrzygnięcie (zob. Vincle Internacional de Tecnologia y Sistemas, S.A. v. Warren Weitzman, Caramba LLC, sprawa WIPO nr D2018-1182).
Powód zajmuje się projektowaniem i wdrażaniem systemów informatycznych służących do integracji i analizy danych, wspierających organizację i pracę przedsiębiorstw. Powód został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 22 września 2005 r. po firmą „Lingaro Sp. z O.O.”.
Pozwany jest założycielem i wspólnikiem Powoda. Ponadto jest wspólnikiem spółek: Cloud on Mars Sp.z.O.O., prowadzącej działalność związaną z oprogramowaniem oraz Sport Algorithmics and Gaming sp. z o.o., prowadzącej działalność związaną z oprogramowaniem i grami komputerowi. W Sport Algorithmics and Gaming Sp. z O.O. Pozwany pełni również funkcję członka zarządu Sport Algorithmics and Gaming Sp. z O.O.
Stroną sporu nie jest natomiast Whois Data Protection Sp. z O.O. z siedzibą w Krakowie, ponieważ w Uzupełnionym Pozwie Powód nie wskazał tego podmiotu jako pozwanego, a nie zachodzą inne przyczyny uzasadniające objęcie go niniejszym postępowaniem.
Powód jest uprawniony z tytułu rejestracji wielu znaków towarowych zawierających słowo „LINGARO” chronionych w Unii Europejskiej, w tym w Polsce, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych. W szczególności Powodowi przysługują:
- unijny znak słowny LINGARO nr 014918171, zarejestrowany z pierwszeństwem od 17 grudnia 2015 r. dla towarów w klasie 9 oraz usług w klasach 35, 36, 38, 42 i 45;
- polski znak słowno-graficzny LINGARO nr R.241747, zarejestrowany z pierwszeństwem od 7 lipca 2010 r. dla usług w klasach 35 i 42;
- kanadyjski słowny znak towarowy LINGARO nr TMA984187, zarejestrowany z pierwszeństwem od 6 listopada 2015 r. dla usług w klasach 35 i 42;
- amerykański słowny znak towarowy LINGARO nr 4831204, zarejestrowany z pierwszeństwem od 3 marca 2015 r. dla usług w klasach 35 i 42.
Powód korzysta ponadto z następujących nazw domen: <lingaro.eu>, <lingaro.sg>, <lingaro.ch>, <lingaro.ph>.
Sporna nazwa domeny została zarejestrowana w dniu 10 sierpnia 2005 r.
Po wpisaniu nazwy spornej domeny następuje przekierowanie na stronę internetową prowadzoną przez Powoda pod nazwą domeny <lingarogroup.com>, na której oferowane są m.in. produkty i usługi związane z opracowywaniem oprogramowań komputerowych, usługi z zakresu doradztwa i analiz biznesowych, usługi finansowe, usługi telekomunikacyjne.
Spór między stronami w zakresie spornej nazwy domeny trwa co najmniej od 2017 r. Pozwany został wezwany przez Powoda do zaniechania używania spornej nazwy domeny wezwaniem z dnia 27 stycznia 2020 r.
Po pierwsze, Powód twierdzi, że nazwa domeny jest identyczna z tekstem i brzmieniem znaków towarowych LINGARO, a także z jego firmą.
Po drugie Powód wskazuje, że sporna nazwa domeny została zarejestrowana przez Pozwanego bezprawnie i bez uzasadnionego interesu. Z twierdzeń Powoda wynika, że Pozwany nie prowadzi własnej działalności za pośrednictwem strony internetowej pod sporną nazwą domeny, a służy mu ona jedynie przekierowaniu na stronę internetową Powoda prowadzoną pod <lingarogroup.com>. Zdaniem Powoda, Pozwany sam nie oferuje w związku z tym żadnych towarów ani usług, a jedynie wykorzystuje identyczność nazwy domeny z oznaczeniami odróżniającymi Pozwanego, w tym znakami towarowymi, a także jego firmą. Powód twierdzi, że Pozwany nie jest tym samym w żaden sposób kojarzony przez konsumentów z nazwą spornej domeny. Używanie spornej domeny przez Pozwanego nie ma – zdaniem Powoda – żadnego uzasadnienia, komercyjnego, ani niekomercyjnego i jest czynione w sposób nieuczciwy.
Po trzecie, Powód twierdzi, że sporna nazwa domeny została zarejestrowana w złej wierze, z uwagi na okoliczność, iż Pozwany nigdy nie używał domeny w inny sposób niż wykorzystując ją do przekierowania na stronę Powoda. Powód wskazuje także, że Pozwanemu nie przysługują przy tym żadne prawa do nazwy spornej domeny z tytułu rejestracji znaku towarowego czy firmy. Powód powołuje się na ryzyko, że Pozwany może użyć domeny celem zakłócenia prowadzenia działalności Powoda.
Zgodnie z twierdzeniami Powoda, Pozwany uzależnia przeniesienie nazwy domeny na Powoda od uzyskania wynagrodzenia oraz grozi Powodowi ograniczeniem dostępu do spornej nazwy domeny.
Ponadto Powód wskazuje także, że ponosił on koszty utrzymywania spornej nazwy domeny przez większość okresu jej rejestracji (2006-2015), wnosząc stosowane opłaty, zaś Pozwany zaczął opłacać sporną domenę dopiero, kiedy w 2016 r. rozpoczął prowadzenie działalności konkurencyjnej i postanowił wykorzystać nazwę domeny „lingaro.com” do próby wymuszenia od Powoda ustępstw na swoją rzecz.
Powód wskazuje, że Pozwany poważnie zakłócił Powodowi korzystanie ze spornej nazwy domeny m.in. odmawiając przekazania kodów do spornej nazwy domeny potrzebnych do zmiany wykorzystywanego w przedsiębiorstwie system komunikacji elektronicznej z G-suite na Microsoft Exchange, który spełniałby wymagania klientów.
Po pierwsze, Pozwany twierdzi, że Pozew został wniesiony przez Powoda w złej wierze, w celu eskalacji konfliktów wewnątrzkorporacyjnych. Pozwany wskazuje także, że Powód wprowadza przy tym WIPO w błąd, tworząc mianowicie niezgodne ze stanem faktycznym wrażenie, jakoby Pozwany był osobą trzecią wobec Powoda, prowadzącą wobec niego działalność konkurencyjną.
Po drugie, Pozwany podnosi, że sporna nazwa domeny została zarejestrowana w dobrej wierze, jeszcze przed powstaniem Powoda. Twierdzi on, że zarejestrował sporną nazwę domeny legalnie, bezpośrednio przed założeniem powodowej spółki, właśnie w tym celu, aby spółka mogła z niej nieodpłatnie korzystać.
Po trzecie, Pozwany twierdzi, że Powód od 15 lat korzysta ze spornej nazwy domeny w sposób niezakłócony a Pozwany nie domaga się za to żadnego wynagrodzenia. Pozwany wskazuje, że to on uiszcza wszystkie opłaty związane z rejestracją, zaś Powód opłat z tego tytułu nie refunduje.
Po czwarte, zgodnie z twierdzeniami Pozwanego, Powód dokonuje swobodnego i niezakłóconego przekierowywania wejść na stronę znajdującą się pod sporną nazwą domeny na inne domeny.
Sporna nazwa domeny jest identyczna ze znakiem towarowym LINGARO i firmą Powoda, ponieważ inkorporuje ten znak (firmę) w całości. Natomiast przyrostek ‘.com’ nie wpływa na ocenę identyczności lub podobieństwa znaku i nazwy domeny w ramach niniejszej przesłanki (zobacz LEGO Juris A/S v. Whois Data Protection Sp. z o.o. / Mirek Nowakowski ROSTALCO Sp. z o.o., sprawa WIPO nr D2012-0607). .
Z tych względów Zespół Orzekający przyjmuje, że przesłanka określona w pkt. 4(a)(i) Polityki została wykazana przez Powoda.
Pozwany nie jest znany pod nazwą „Lingaro”, ani nie oferuje pod taką nazwą żadnych towarów ani usług.
Strony zgodnie twierdziły, że strona internetowa, do której sporna nazwa domeny przekierowuje odwiedzających, należy do Powoda. Pozwany nie pobiera za to żadnego wynagrodzenia. Oznacza to, że Pozwany godzi się na używanie spornej domeny przez powodową spółkę, choć istotnie może powstać obawa, że w obliczu konfliktu między stronami, korzystanie przez Powoda ze spornej nazwy domeny będzie utrudnione.
Jednakże, biorąc pod uwagę fakt, że Powód nie wykazał, że sporna nazwa domeny została zarejestrowana w złej wierze (zob. pkt C poniżej), Zespół Orzekający zaniechał rozstrzygnięcia o przesłance określonej w pkt. 4(a)(ii) Polityki.
Zgodnie z Polityką, Powód powinien wykazać kumulatywnie, że sporna nazwa domeny została (i) zarejestrowana i (ii) jest używana w złej wierze.
Sporna nazwa domeny została zarejestrowana w dniu 10 sierpnia 2005 r., tj. przed powstaniem powodowej spółki i przejęciem przez nią firmy „Lingaro”, jak również na 10 lat przed rejestracją znaku towarowego LINGARO. Zgodnie z orzecznictwem WIPO, tego rodzaju okoliczność wyklucza możliwość stwierdzenia w postępowaniu na podstawie Polityki, że sporna nazwa domeny została zarejestrowana w złej wierze (zob. WIPO Overview 3.0, pkt 3.8.1., ppkt i).
Wobec powyższego, Powód nie zadośćuczynił wymaganiom wynikającym z pkt. 4 (a) (iii) Polityki i nie zachodzi potrzeba rozważania, czy sporna nazwa domeny jest używana w złej wierze.
Mając na uwadze powyższe, powództwo zostaje oddalone.
Piotr Nowaczyk
Arbiter Jedyny
Data: 20 maja 2020 r.