WIPO Arbitration and Mediation Center
Zaaknr. WIPO2004NL3
ARBITRAAL VONNIS
In een arbitrage onder toepassing van de
Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage
tussen:
Cisco-Linksys LLC
170 West Tasman Drive
San José, CA 95134
Verenigde Staten van Amerika
(eiseres)
en
Paintlife B.V.
Edisonstraat 78
6942 PZ Didam
Nederland
(verweerster)
Scheidsgerecht:
Mr. A.P. Meijboom
Vertegenwoordiger van eiseres:
Mr. C.O. Wenckebach
Advocaat
Postbus 925
2003 RX Haarlem
Nederland
Vertegenwoordiger van verweerster:
Aanvankelijk
Mr. C.W Reintjes
Reintjes Advocaten
Postbus 1003
6920 BA Duiven
Nederland
later vertegenwoordigd door de heer
M.R.P. Teunissen
Dit arbitraal vonnis wordt door mij gewezen als arbiter in een geschil onder toepassing van de Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage (de Regeling) van de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) tussen Cisco-Linksys LLC (eiseres) en Paintlife B.V. (verweerster) met betrekking tot de domeinnaam
1. Partijen
Eiseres in deze procedure is Cisco-Linksys LLC te San José, Califonië, Verenigde Staten van Amerika, vertegenwoordigd door haar advocaat mr. C.O. Wenckebach.
Verweerster is Paintlife B.V. te Didam, aanvankelijk vertegenwoordigd door haar advocaat mr. C.W. Reintjes te Duiven, later door de heer M.R.P. Teunissen.
2. Domeinnaam en Deelnemer
De domeinnaam in geschil is
3. Geschiedenis van de Procedure
De eis is op 3 juni 2004 per e-mail, en op 11 juni 2004 per post, overeenkomstig de Regeling bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (het Center1) ingediend.
Op 4 juni 2004 heeft het Instituut eiseres een ontvangstbevestiging van de eis gestuurd en SIDN per e-mail om de gegevens betreffende de Domeinnaam gevraagd.
Op 7 juni 2004 heeft SIDN in antwoord op het verificatieverzoek per e-mail aan het Instituut bevestigd dat verweerster de huidige houdster is van de Domeinnaam en heeft zij de administratieve en technische contactgegevens overgelegd. SIDN heeft daarbij bevestigd dat de Regeling op de Domeinnaam van toepassing is. SIDN heeft tevens bevestigd dat zij de status quo van de Domeinnaam op 7 juni 2004 heeft bevroren, welke status in overeenstemming met artikel 8 van de Regeling gehandhaafd blijft gedurende het aanhangig zijn van de arbitrageprocedure.
Het Instituut heeft de eis op naleving van de in de Regeling vervatte formele vereisten geverifieerd en heeft ontvangst van de verschuldigde gelden bevestigd. Het Scheidsgerecht gaat met deze bevindingen akkoord.
In overeenstemming met de artikelen 5.5, 7.1 en 7.3 van de Regeling heeft het Instituut op 14 juni 2004 verweerster formeel van het indienen van de eis op de hoogte gesteld onder toezending van een afschrift van de eis. De arbitrageprocedure is hiermee op 14 juni 2004 aanhangig gemaakt.
In overeenstemming met artikel 9.1 van de Regeling heeft verweerster tijdig een verweerschrift ingediend. Het Instituut heeft op 4 juli 2004 de ontvangst van het verweerschrift aan verweerster bevestigd.
Met inachtneming van het verzoek van eiseres overeenkomstig artikel 6.3 van de Regeling tot benoeming van één arbiter heeft het Instituut op 6 juli 2004, overeenkomstig artikel 10.1 van het Reglement, aan partijen een lijst met de namen van drie potentiële arbiters toegezonden.
Met inachtneming van de wensen van partijen heeft het Center op 28 juli 2004 Alfred Meijboom, wonende te Amsterdam, als enig arbiter in dit geschil aangesteld. Het Scheidsgerecht is van mening dat het correct is aangesteld. Het Scheidsgerecht heeft het formulier Acceptatie tot Benoeming Arbiter tevens Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid als vereist op grond van artikel 10.9 van de Regeling ingediend.
Op 3 augustus 2004 heeft het Scheidsgerecht een tussenvonnis gewezen, waarin partijen ondermeer verzocht werd nadere informatie te verstrekken en partijen in de gelegenheid werden gesteld om op elkaars nadere stukken te reageren.
Op 5 augustus 2004 heeft eiseres een nader stuk met drie producties ingediend.
Op 9 augustus 2004 heeft verweerster een nader stuk met acht producties ingediend.
Op 10 augustus 2004 stuurde eiseres een brief aan het Instituut waarin zij aankondigde nog op het stuk van 9 augustus 2004 van verweerster te reageren.
Op 17 augustus 2004 heeft eiseres een nader stuk als reactie op het stuk van 9 augustus 2004 van verweerster ingediend.
Op 18 augustus 2004 heeft verweerster per e-mail een reactie op het stuk van 17 augustus 2004 van eiseres ingediend.
Op 18 augustus 2004 heeft eiseres per e-mail geprotesteerd tegen het inbrengen van het stuk van 18 augustus 2004 en geconcludeerd dat het buiten beschouwing dient te worden gelaten.
Op 18 augustus 2004 heeft verweerster in antwoord daarop per e-mail geconcludeerd dat haar stuk van 18 augustus 2004 wel toegelaten dient te worden.
Omdat eiseres haar eis in het Nederlands heeft ingediend en verweerster in Nederland is gevestigd, is de procestaal onder toepassing van artikel 17.2 van de Regeling Nederlands.
4. Feitelijke Achtergrond
Merk- en handelsnaamrechten
Eiseres is houdster van het woordmerk LINKSYS dat als Gemeenschapsmerk op 16 augustus 1999 is gedeponeerd en op 22 augustus 2001 is geregistreerd onder nummer 001279322 voor waren in klassen 9 (ondermeer computers en routers) en 16 (gedrukte handleidingen) (het Merk).
Sedert 1999 maakt eiseres onafgebroken gebruik van de handelsnaam Linksys in Nederland (de Handelsnaam).
Domeinnaam
Volgens opgave van SIDN is de Domeinnaam op 3 januari 2001 geregistreerd en is verweerster op 25 juni 2002 houdster van de Domeinnaam geworden. Volgens dezelfde opgave en de door SIDN overgelegde contracten en formulieren heeft verweerster op 28 januari 2004 de Domeinnaam verhuisd naar haar huidige Deelnemer en heeft zij op dezelfde datum de Domeinnaam beoogd over te dragen aan NBENS Automatisering B.V., dat op hetzelfde adres is gevestigd als verweerster. Verweerster stond ten tijde van het aanhangig maken van de arbitrage in het WHOIS register van SIDN als houdster vermeld.
5. Stellingen van Partije
A. Eiseres
Verweerster heeft zonder toestemming van eiseres de Domeinnaam geregistreerd en in stand gehouden doordat aan de Domeinnaam een actieve website gekoppeld is (de Website) waarmee NBENS Automatisering B.V. (NBENS) – dat op hetzelfde adres als verweerster is gevestigd en wier bestuurster dezelfde vennootschap is die enig aandeelhouder van verweerster is – Linksys producten verkoopt. Ook op de website onder de domeinnaam www.nbens.nl biedt NBENS Linksys producten aan.
Verweerster houdt zich blijkens de inschrijving van haar onderneming in het handelsregister bezig met verven, wassen en stonewash van kleding en zij bedient zich van het e-mail- en website-adres van NBENS. De wijziging van de inschrijving in het handelsregister van verweerster van 22 juli 2004 waarbij haar handelsnaam is gewijzigd in NB&S Automatisering en haar bedrijfsomschrijving in “automatisering” is blijkbaar ten behoeve van deze arbitrage verricht en bevestigt dat verweerster te kwader trouw is en op chicaneuze wijze tracht de overdracht van de Domeinnaam te verhinderen. Eiseres betwist dat het ooit de bedoeling is geweest de Domeinnaam op naam van NBENS te registeren en dat SIDN een fout zou hebben gemaakt met de inschrijving van de overdracht.
Het registreren en het gebruiken, althans aan NBENS in gebruik geven van de Domeinnaam maakt inbreuk op artikel 9 lid 1 sub a en b van de Verordening inzake het Gemeenschapsmerk (GMV) omdat de Domeinnaam en het Merk overeenstemmende tekens zijn en de Domeinnaam wordt gebruikt voor verkoop van waren die dezelfde zijn als of soortgelijk zijn aan die waarvoor het Merk is ingeschreven. Doordat het Merk door intensieve marketinginspanningen van eiseres een bekend merk is geworden maakt bedoeld gebruik van de Domeinnaam voorts inbreuk op artikel 9 lid 1 sub c GMV.
Als gevolg van de handelwijze van verweerster doet zich schade voor en ontstaat verwarring doordat het publiek meent dat zij Linksys producten via de Website van een officiële distributeur betrekt en recht heeft op uitgebreid onderhoud en ondersteuning, eiseres dagelijks telefoontjes met klachten over op de Website gekochte producten ontvangt en officiële distributeurs van eiseres zich hebben teruggetrokken of dreigen dit te doen door de onjuiste indruk die de Website wekt. Deze onjuiste indruk wordt versterkt omdat op de Website een framed link naar de officiële website www.linksys.com van eiseres is aangelegd. In het bijzonder heeft Dixons schriftelijk bevestigd dat het bestellingen van Linksys producten bij eiseres staakt zolang het geschil over de Domeinnaam niet is opgelost.
Omdat de bedrijfsactiviteit van verweerster verven en wassen van kleding is heeft zij geen enkel belang bij en geen geldige reden voor de registratie en het gebruik van de Domeinnaam. Ook NBENS heeft geen geldige reden voor het gebruik van de Domeinnaam omdat zij door het gebruik van de Domeinnaam ten onrechte de indruk wekt tot het officiële distributienetwerk van eiseres te behoren, dan wel een commerciële band met eiseres te hebben. Dit wordt versterkt doordat NBENS op haar website www.nbens.nl een officieel logo van Linksys heeft aangebracht dat niet naar www.linksys.com maar naar de Website verwijst.
Bovendien handelt verweerster in strijd met artikelen 3, 5a en 5b van de Handelsnaamwet (HnW) omdat zij middels de Domeinnaam een misleidende handelsnaam voert die bovendien inbreuk maakt op het Merk.
Voorts is de handelwijze van verweerster onrechtmatig omdat zij eiseres de mogelijkheid ontneemt om zich onder het Merk op het Nederlandse deel van het internet te manifesteren, en slechts bereid was tegen een bedrag van USD 100.000 de Domeinnaam aan eiseres over te dragen.
Eiseres verzoekt het Scheidsgerecht te bepalen dat:
- eiseres houdster zal worden van de Domeinnaam in plaats van verweerster en dat het arbitrale vonnis in de plaats zal treden van het door SIDN voorgeschreven formulier voor wijziging domeinnaamhouder;
- verweerster wordt verboden domeinnamen vergelijkbaar met de Domeinnaam te registeren op straffe van een dwangsom van EUR 50.000 per overtreding;
- verweerster wordt veroordeeld in de proceskosten, inclusief de kosten van juridische bijstand die op het moment van het indienen van de eis ongeveer EUR 6.000 bedroegen; en
- het vonnis uitvoerbaar bij voorraad wordt verklaard.
B. Verweerste
Verweerster is middels haar rechtsvoorgangster al in 1999/2000 begonnen met de verkoop van Linksys producten toen eiseres in Nederland nog niet onder haar handels- en merknaam naar buiten trad en geen distributeurs in Nederland had, en dit vanaf de registratie van de Domeinnaam (ook) via de Website. De inkoop van de betreffende producten vond in Duitsland plaats en bij eiseres zelf. Zodra eiseres een distributeur in Nederland aanstelde heeft verweerster de producten van die distributeur afgenomen, en met die distributeur en eiseres is zij overeengekomen dat zij in een speciale prijscategorie zou vallen. Thans koopt verweerster de producten van Getronics Industrial Automation B.V., die een officiële distributeur van eiseres is en die voor verweerster verwerking van eventuele defecte Linksys apparatuur afhandelt. Verweerster erkent dat zij geen officiële distributeur van eiseres is, maar is wel een officiële reseller van de producten van eiseres en haar handelwijze is rechtmatig. Op de website www.linksys.com wordt verweerster, althans NBENS expliciet als reseller genoemd.
Eiseres was op de hoogte van de registratie van de Domeinnaam door verweerster – die plaatsvond ruim voor de registratie van het Merk – en van het gebruik van de Website en zij heeft enige tijd een verwijzing naar de Website op haar officiële website gehad. Verweerster heeft uitvoerig met eiseres via e-mail gecorrespondeerd over de Website, meer in het bijzonder heeft eiseres verweerster digitale bestanden van haar woord- en beeldmerken voor op de Website aangeboden, alsmede promotiemateriaal toegestuurd. Eiseres heeft voorts toestemming gegeven om een framed hyperlink naar de officiële website van eiseres op te nemen.
Recent heeft eiseres nog eens schriftelijk bevestigd dat verweerster van haar woord- en beeldmerken gebruik mag maken en voornoemde framed hyperlink mag gebruiken.
Verweerster houdt zich niet met verven van kleding bezig, maar ondermeer met dienstverlening op het gebied van automatisering en de verkoop van hard- en software. Zij handelde daarbij onder de naam NBENS Automatisering. Inmiddels zijn de activiteiten van verweerster in NBENS ondergebracht, in het kader waarvan SIDN op 28 januari 2004 is verzocht de Domeinnaam over te dragen aan NBENS. Verweerster is er – naar achteraf bleek ten onrechte – vanuit gegaan dat de Domeinnaam ook daadwerkelijk op naam van NBENS zou staan. Feitelijk behoort de Domeinnaam toe aan NBENS.
Verweerster heeft de Domeinnaam geregistreerd omdat zij producten van eiseres wilde verkopen middels de Website. Zij heeft de Domeinnaam uitsluitend rechtmatig gebruikt. Verweerster heeft nimmer USD 100.000 gevraagd voor overdracht van de Domeinnaam. Verweerster was bereid om de Domeinnaam over te dragen aan eiseres, mits eiseres een redelijke vergoeding zou betalen.
Verweerster ontkent dat er causaal verband tussen het opschorten door Dixons van bestellingen bij eiseres en het onderhavige conflict bestaat.
De door eiseres gevorderde kosten voor juridische bijstand zijn ongespecificeerd en onredelijk. Eiseres heeft geen of nauwelijks kosten gemaakt tot aan het instellen van de eis en de eis is bovendien onnodig aanhangig gemaakt.
Verweerster verzoekt het Scheidsgerecht om de vorderingen van eiseres af te wijzen met veroordeling van eiseres in de kosten van de procedure, met inbegrip van juridische bijstand, die op het moment van het indienen van het verweerschrift ongeveer EUR 4.000 bedragen.
6. Oordeel en Bevindinge
Toepasselijke Regeling en bevoegdheid Scheidsgerecht
Verweerster heeft de Domeinnaam geregistreerd in 2001, althans de Domeinnaam is op 25 juni 2002 aan haar overgedragen, en zij heeft de domeinnaam op 28 januari 2004 aan NBENS B.V. beoogd over te dragen. Op 28 januari 2004 heeft verweerster voorts de Domeinnaam naar de huidige deelnemer verhuisd. Op grond van artikel 21 van de Regeling welke ten tijde van de registratie van kracht was, heeft verweerster zich daarbij onderworpen aan arbitrage met betrekking tot geschillen over de vraag of met de registratie en/of het gebruik van de Domeinnaam, de domeinnaamhouder inbreuk maakt op een Benelux merkrecht (inclusief rechten op Gemeenschapsmerken) of een recht op een Nederlandse handelsnaam. SIDN heeft bevestigd dat deze arbitrageprocedure van toepassing is op de Domeinnaam. Het instellen van de eis door eiseres houdt derhalve een geldige arbitrageovereenkomst tussen partijen in. Het Scheidsgerecht heeft tevens de op Deelnemers van .nl domeinnamen rustende verplichting om alle .nl registraties te onderwerpen aan de Regeling in ogenschouw genomen.
Gebaseerd op het voorgaande, alsmede op het aan de eis ten grondslag liggende Gemeenschapsmerk en Nederlandse handelsnaamrecht, stelt het Scheidsgerecht vast dat het op grond van artikel 11.2 van de Regeling bevoegd is om onderhavig geschil te beslechten. Hierbij zij opgemerkt dat de juridische consequenties van deze beslissing aan de partijen ter vrije bepaling staan in de zin van artikel 1020 lid 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.
Plaats van arbitrage
In overeenstemming met artikel 17.4 van de Regeling, is de plaats van arbitrage Amsterdam, Nederland. Op grond van artikel 11.3 en 11.4 van de Regeling, beslist het Scheidsgerecht in overeenstemming met de Regeling en naar Nederlands recht.
Beoordeling
Eiseres baseert haar eis primair – na herstel van de grondslag – op artikel 9 lid 1 sub b en artikel 9 lid 1 sub c GMV. In haar eis heeft eiseres weliswaar aangevoerd dat verweerster inbreuk op artikel 13 onder A lid 1 sub b, c en/of d Benelux Merkenwet (BMW) zou maken, maar zij heeft in haar stuk van 5 augustus 2004 gevraagd daarvoor in de plaats te lezen artikel 9 lid 1 sub b, respectievelijk sub c GMV. Anders dan verweerster meent is dat geen eiswijziging. Verweerster is in haar verweerschrift evenals eiseres blijkbaar abusievelijk van beweerdelijke inbreuk op de BMW in plaats van de GMV is uitgegaan en heeft daartegen verweer gevoerd. Omdat artikel 13 onder A lid 1 sub b en c BMW nagenoeg identiek is aan artikel 9 lid 1 onder b en c GMV is verweerster niet in haar verdediging geschaad en leest het Scheidsgerecht voor artikel 13 onder A lid 1 BMW in de eis en het verweerschrift artikel 9 lid 1 GMV. Omdat artikel 13 onder A lid 1 sub d BMW geen equivalent heeft in de GMV en eiseres daarvoor geen alternatieve grondslag heeft aangedragen wijst het Scheidsgerecht de eis af voorzover gebaseerd op artikel 13 onder A lid 1 sub d BMW.
Voorzover eiseres in aanvulling op de door haar aangevoerde merken- en handelsnaamrechtelijke grondslag verweerster verwijt onrechtmatig jegens haar te hebben gehandeld verklaart het Scheidsgerecht zich op grond van artikel 2.3 van het Reglement onbevoegd om van de vorderingen, voorzover die op deze grondslag zijn gebaseerd, kennis te nemen.
Voorts heeft eiseres bezwaar gemaakt tegen het door verweerster in geding brengen van de reactie op haar nadere stuk van 17 augustus 2004. Aangezien het beginsel van hoor en wederhoor met zich meebrengt dat verweerster in beginsel het laatste woord dient te hebben, en het arbitraal tussenvonnis van 3 augustus 2004 dan ook uitdrukkelijk bepaalt dat beide partijen op de door de respectieve wederpartij in geding gebrachte nadere stukken mogen reageren, wijst het Scheidsgerecht het verzoek van eiseres af en neemt het nadere stuk van verweerster van 18 augustus 2004 mede in beschouwing.
Een van de door SIDN aan het Instituut toegestuurde stukken betreft een kopie van het formulier op grond waarvan verweerster de Domeinnaam heeft overgedragen aan NBENS. Alhoewel de beoogde overdracht om onbekende redenen niet heeft plaatsgevonden staat vast dat het feitelijk gebruik van de Website door NBENS plaatsvindt en dat verweerster heeft beoogd de activiteiten aan NBENS over te dragen.
Aan eiseres moet worden toegegeven dat de wijziging van de inschrijving van verweerster in het handelsregister op 22 juli 2004, zodat haar handelsnaam thans NBENS is en haar bedrijfsactiviteiten thans ondermeer verkoop van hardware zijn, de schijn wekt slechts bedoeld te zijn om haar positie in dit geding te versterken. Het Scheidsgerecht verbindt hieraan echter geen gevolgen omdat verweerster voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de Website sedert enkele jaren door NBENS wordt gebruikt en met verweerster (en haar voorgangster Linksys) door NBENS over de verkoop van Linksys producten, de Website en de Domeinnaam is gecorrespondeerd. In het vervolg zal van verweerster gesproken worden, óók indien (tevens) NBENS wordt bedoeld.
Voorts heeft verweerster voldoende aannemelijk gemaakt dat zij sedert 2001 de Website ten behoeve van de verkoop van Linksys producten heeft gebruikt.
De registratie van de Domeinnaam vond plaats op 2 januari 2001, hetgeen later is dan het depot van het Merk, dat op 16 augustus 1999 plaatsvond. Bovendien is de Website volgens verweerster’s eigen stelling altijd gebruikt voor de verkoop van Linksys producten. Daarmee staat vast dat verweerster ten tijde van de registratie van de Domeinnaam bekend was met het Merk, althans het gebruik door eiseres van de aanduiding “Linksys” als merk, en voor de Domeinnaam heeft gekozen omdat het met genoemde merknaam overeenstemt en verweerster op de Website Linksys producten wilde verkopen.
De stelling van verweerster dat eiseres aanvankelijk heeft ingestemd met de registratie en het gebruik door verweerster van de Domeinnaam en Website doordat zij tot in mei 2002 een hyperlink naar de Website op haar officiële website www.linksys.com heeft opgenomen is door eiseres onvoldoende bestreden en staat derhalve vast. Ook staat vast dat deze verwijzing door eiseres echter in mei 2002 weer van haar website is verwijderd. Verweerster heeft eiseres weliswaar op 27 mei 2002 gevraagd waarom bedoelde hyperlink is verwijderd, maar heeft blijkbaar genoegen genomen met het antwoord van eiseres van 28 mei 2002 dat de website www.linksys.com is aangepast omdat er vragen waren betreffende de inhoud, maar geen reden bedacht kon worden waarom de link naar de Website verwijderd is. Alhoewel daarvoor geen uitdrukkelijke reden is gegeven volgt uit bedoelde gedraging van eiseres dat zij blijkbaar haar aanvankelijke impliciete instemming met de registratie van de Domeinnaam en het gebruik van de Website door verweerster introk.
Uit de door verweerster overgelegde correspondentie tussen haar en eiseres uit juni 2004 volgt – anders dan verweerster stelt – niet dat eiseres (nog of wederom) instemt met gebruik door verweerster van de Domeinnaam omdat het om algemene vragen van en namens verweerster aan eiseres ging, zonder dat een verband met de Domeinnaam of de Website gelegd werd. Uit bedoelde correspondentie blijkt evenwel dat eiseres een gesloten distributiesysteem heeft met vier distributeurs. Naast de distributeurs kan in principe iedereen reseller van de producten van eiseres zijn door bedoelde producten van een distributeur af te nemen. Verweerster erkent dat zij reseller in vorenbedoelde zin is.
Bij vergelijking van de Domeinnaam en het Merk dient de toevoeging .nl aan de Domeinnaam – als enkel verwijzend naar het internet – buiten beschouwing te worden gelaten (Pres. Rb. Amsterdam 20 september 1996, IER 1996, blz. 44, Ouders Online). De Domeinnaam is dan ook identiek aan, althans zeer overeenstemmend met het Merk. Omdat de Domeinnaam wordt gebruikt voor de Website waarop enkel producten onder het Merk te koop worden aangeboden wordt de Domeinnaam gebruikt voor waren en diensten die hogelijk soortgelijk zijn aan die waarvoor het Merk is geregistreerd. Eiseres heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat verweerster daarvoor geen uitdrukkelijke toestemming heeft gekregen. Het gegeven dat eiseres gedurende enige tijd een hyperlink naar de Website op haar officiële website heeft opgenomen doet het Scheidsgerecht niet anders oordelen, meer in het bijzonder niet omdat uit de door verweerster overgelegde afdruk van de website www.linksys.com en correspondentie blijkt dat verweerster reseller (en niet distributeur) was en is, en dat eiseres in ieder geval sedert april 2003 van verweerster overdracht van de Domeinnaam verlangt, zodat eiseres haar aanvankelijke toestemming heeft ingetrokken.
Verweerster heeft de stelling van eiseres dat het gebruik van de Domeinnaam verwarring kan wekken en heeft gewekt omdat het publiek kan denken, c.q. denkt dat verweerster distributeur van eiseres is weersproken door te stellen dat zij van eiseres toestemming gekregen heeft voor bedoeld gebruik van de Domeinnaam, dan wel dat zij als reseller een geldige reden zou hebben voor het gebruik van de Domeinnaam.
Het Scheidsgerecht volgt verweerster daarin niet. Volgens bestendige jurisprudentie (HvJEG 23 februari 1999, NJ 2001, 134, BMW/Deenik; Pres. Rb. Amsterdam 10 augustus 2000, Computerrecht 2001, blz., 33, Bravilor; Vzr. Rb. Amsterdam 22 april 2004, IER 2004, blz. 274, Subaru-specialisten) is er sprake van inbreuk op een anders merkrecht indien door het gebruik van het overeenstemmende teken (in casu de Domeinnaam) ten onrechte de indruk wordt gewekt dat de gebruiker van het teken (in casu verweerster, c.q. NBENS) officieel distributeur van de merkhouder is, dan wel een commerciële band met de merkhouder heeft. Zoals gezegd is verweerster reseller (wederverkoper) van eiseres’ producten en neemt zij eiseres’ producten af van een van de vier officiële distributeurs van eiseres. Het feit dat verweerster met die distributeur een overeenkomst heeft betekent niet dat zij een commerciële band met eiseres heeft. Eiseres erkent dat verweerster het recht heeft het Merk te voeren om de producten op haar website aan te prijzen, maar dat betekent niet dat verweerster daarmee tevens het recht heeft om dat onder de Domeinnaam te doen. Dit klemt te meer vanwege het bijzondere karakter van een domeinnaam, waarvan er per definitie slechts één voor het .nl domein kan worden uitgegeven. Bovendien biedt verweerster (tevens) de producten van eiseres aan op de website www.nbens.nl, die met haar handelsnaam overeenstemt, zodat er geen noodzaak voor verweerster is om gebruik te maken van de Domeinnaam.
Voorts staat als niet weersproken vast dat het Merk een bekend merk in de zin van artikel 9 lid 1 sub c GMV is, welk artikel ook geldt indien het merk en teken voor soortgelijke waren en diensten gebruikt worden (HvJEG 9 januari 2003, IER 2003, blz. 126, Davidoff/Gofkid; HvJEG 23 oktober 2003, IER 2004, blz. 53 Adidas/Fitnessworld). Uit de stellingen van verweerster blijkt dat zij extra omzet genereert door het gebruik van de Domeinnaam. Zij trekt derhalve voordeel uit het gebruik van de Domeinnaam dat ongerechtvaardigd is omdat zij om bovengenoemde redenen geen geldige reden voor het gebruik van de Domeinnaam heeft.
Het Scheidsgerecht is derhalve om voornoemde redenen van oordeel dat verweerster inbreuk maakt op het Merk op grond van artikel 9 lid 1 sub b en c GMV en dat daarmee is voldaan aan de grondslagen zoals bedoeld in artikel 2 lid 3 Reglement. De andere grondslagen behoeven geen nadere bespreking.
Verweerster zal derhalve worden veroordeeld om de Domeinnaam aan eiseres over te dragen. In verband met het vereiste van artikel 24.3 Reglement zal eiseres daartoe via een deelnemer bij SIDN een aanvraag tot wijziging domeinnaamhouder bij SIDN moeten indienen zoals bepaald in het Reglement voor Registratie van SIDN, en zal SIDN op voet van artikel 24.3 van het Reglement na ontvangst daarvan de wijziging uitvoeren.
Het Scheidsgerecht verstaat de vordering van eiseres om verweerster op straffe van een dwangsom te verbieden om domeinnamen te registeren die vergelijkbaar zijn met de Domeinnaam als een vordering om verweerster te verbieden domeinnamen te registeren die overeenstemmen met het Merk. Deze vordering is als hierna te bepalen toewijsbaar.
Aangezien deze arbitrage niet het karakter van een kort geding heeft zal eiseres zwaarwegende redenen moeten hebben om Scheidsgerecht zijn arbitraal vonnis uitvoerbaar bij voorraad te laten verklaren. Als meest zwaarwegende reden is aangevoerd dat één afnemer van eiseres – Dixons – stelt geen producten van eiseres af te nemen gedurende de tijd dat het geschil over de Domeinnaam niet is opgelost. Tevens staat vast dat Dixons desondanks nog steeds producten van eiseres te koop aanbiedt en in voorraad heeft. Dit is onvoldoende om het vonnis uitvoerbaar bij voorraad te verklaren.
Omdat verweerster overwegend in het ongelijk gesteld wordt zal zij op voet van artikel 28.8 van het Reglement in de kosten van deze arbitrage veroordeeld worden. Het Scheidsgerecht ziet aanleiding om de hoogte van de gevraagde kostenveroordeling als hieronder vermeld te matigen.
Het voorgaande leidt tot de conclusie dat als volgt zal worden beslist.
7. Beslissing
Met referentie aan artikel 3 van de Regeling en het bovenstaande beslist het Scheidsgerecht als volgt:
1. Cisco-Linksys LLC zal houdster worden van de domeinnaam linksys.nl nadat Cisco-Linksys LLC via een deelnemer bij SIDN een aanvraag tot wijziging domeinnaamhouder bij SIDN heeft ingediend zoals bepaald in het Reglement voor Registratie van SIDN, en waarbij dit vonnis op voet van artikel 3:300 van het Burgerlijk Wetboek in de plaats treedt van de toestemming door Paintlife B.V. met overdracht van de domeinnaam
2. Paintlife B.V. wordt met onmiddellijke ingang nadat dit vonnis kracht van gewijsde krijgt verboden om domeinnamen die op inbreukmakende wijze overeenstemmen met een in de Benelux geldig merk LINKSYS van Cisco-Linksys LLC te registeren op straffe van een dwangsom van EUR 10.000 per overtreding.
3. Paintlife B.V. wordt veroordeeld in de kosten van deze arbitrage ten bedrage van EUR 2.250, alsmede in een deel van de kosten van juridische bijstand van Cisco-Linksys LLC ten bedrage van EUR 1.500.
4. Het Scheidsgerecht wijst het meer of anders gevorderde af.
Alfred P. Meijboom
Arbiter
Datum: 25 augustus 2004
1 Het Center wordt in het Reglement “het Instituut” genoemd.