WIPO Arbitration and Mediation Center
Zaaknr. WIPO2004NL4
ARBITRAAL VONNIS
In een arbitrage onder toepassing van de
Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage
tussen:
Mardenkro Holding B.V. en Mardenkro B.V.
De Geertstraat 8
5111 PS Baarle Nassau
Nederland
(eiser)
en
Hermadix Coatings B.V.
Molenweg 137
1436 BS Aalsmeerderbrug
Nederland
(verweerder)
Scheidsgerecht:
Mr. T. Cohen Jehoram
Vertegenwoordiger van eiser:
Vereenigde
Postbus 87930
2508 DH ’s-Gravenhage
Nederland
Vertegenwoordiger van verweerder:
Dhr. M.C. van Zijverden
Postbus 5
1430 AA Aalsmeer
Nederland
Dit arbitraal vonnis wordt door mij gewezen als arbiter in een geschil onder toepassing van de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage (de Regeling) tussen Mardenkro Holding B.V. en Mardenkro B.V. (eiser) en Hermadix Coatings B.V. (verweerder) met betrekking tot de domeinnaam
1. Partijen
Eiser in deze arbitrage zijn Mardenkro Holding B.V. en Mardenkro B.V. (tezamen: eiser) te Baarle Nassau, Nederland, vertegenwoordigd door Vereenigde, te ’s-Gravenhage, Nederland.
Verweerder in deze arbitrage is Hermadix Coatings B.V. te Aalsmeerderbrug, Nederland, vertegenwoordigd door dhr. M.C. van Zijverden, te Aalsmeer, Nederland.
2. Domeinnaam en Deelnemer
De domeinnaam in geschil is
3. Geschiedenis van de Procedure
De eis is op 22 juni 2004 per e-mail, respectievelijk op 23 juni 2004 per post bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (het Center) ingediend.
Het Center heeft op 23 juni 2004 een ontvangstbevestiging aan eiser gestuurd.
Op 23 juni 2004 heeft het Center bij SIDN een verzoek ingediend tot verificatie in het register van de door eiser overgelegde gegevens betreffende de Domeinnaam.
Op 23 juni 2004 heeft SIDN in antwoord op het verificatieverzoek per e-mail aan het Center bevestigd dat verweerder de huidige houder is van de Domeinnaam en heeft het de administratieve en technische contactgegevens gestuurd. SIDN heeft daarbij bevestigd dat de Regeling op de Domeinnaam van toepassing is. SIDN heeft tevens bevestigd dat het de status quo van de Domeinnaam per 23 juni 2004 heeft bevroren, welke status in overeenstemming met artikel 8 van de Regeling gehandhaafd blijft gedurende het aanhangig zijn van de arbitrageprocedure.
Het Center heeft de eis op naleving van de in de Regeling vervatte formele vereisten geverifieerd en heeft ontvangst van de verschuldigde gelden bevestigd. Het scheidsgerecht gaat met deze bevindingen akkoord.
In overeenstemming met de artikelen 5.5, 7.1 en 7.3 van de Regeling heeft het Center op 24 juni 2004 verweerder formeel van het indienen van de eis op de hoogte gesteld onder toezending van een afschrift van eis. De arbitrageprocedure is hiermee op 24 juni 2004 aanhangig gemaakt.
In overeenstemming met artikel 9.1 van de Regeling heeft verweerder tijdig een verweerschrift ingediend. Het Center heeft op 2 juli 2004 de ontvangst van het verweerschrift aan verweerder bevestigd.
Met inachtneming van het verzoek van eiser overeenkomstig artikel 6.3 van de Regeling tot benoeming van een arbiter heeft het Center op 2 juli 2004 overeenkomstig artikel 10.1 aan partijen een lijst met de namen van drie potentiële arbiters toegezonden.
Overeenkomstig de wens van beide partijen heeft het Center op 8 juli 2004 Tobias Cohen Jehoram als enig arbiter in dit geschil aangesteld. Het scheidsgerecht is van mening dat het correct is samengesteld. Het scheidsgerecht heeft het formulier Acceptatie tot Benoeming Arbiter tevens Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid als vereist op grond van artikel 10.9 van de Regeling overgelegd.
Op grond van artikel 16.2 van de Regeling heeft eiser op 8 juli 2004 nadere stukken aan het Center overgelegd alsmede haar eis gewijzigd per op dezelfde datum verzonden e-mail aan het Center.
Teneinde verweerder gelegenheid te geven zich over deze nadere stukken en wijziging van eis uit te laten, alsmede om de door haar ingenomen stellingen, voor zover betwist, met bewijsstukken te onderbouwen, heeft het scheidsgerecht op 9 juli 2004 een procedurele order uitgevaardigd. Hierbij is verweerder de mogelijkheid geboden om uiterlijk 16 juli 2004 een schriftelijke reactie in het geding te brengen en is eiser – voor zover bij die schriftelijke reactie stukken in het geding worden gebracht – in de gelegenheid gesteld binnen 6 kalenderdagen na ontvangst op die stukken te reageren. Verweerder heeft van de geboden mogelijkheid gebruik gemaakt en op 14 juli per e-mail een schriftelijke reactie in het geding gebracht. Daar verweerder hierbij geen nadere stukken heeft overgelegd, slaat het scheidsgerecht geen acht op de op 16 juli door eiser per e-mail in het geding gebrachte schriftelijke reactie. Het scheidsgerecht zal (derhalve) ook geen acht slaan op de door verweerder op 28 juli ingestuurde reactie op de laatstgenoemde e-mail van 16 juli 2004. Hierbij zij terzijde opgemerkt dat voornoemde reacties prima facie geen nieuwe gezichtspunten lijken op te leveren welke van invloed hadden kunnen zijn op onderhavige beslissing van het scheidsgerecht.
Nu zowel eiser als verweerder in Nederland woonachtig zijn, is de procestaal onder toepassing van artikel 17.1 van de Regeling het Nederlands.
4. Feitelijke Achtergrond
Merkrechten
Eiser Mardenkro Holding B.V. is houder van het Beneluxmerk REDUSOL (woordmerk), geregistreerd op 16 juni 1987 onder nummer 433181 voor verven in klasse 2 (het Merk). Eiser is daarnaast houder van het Beneluxmerk REDUSOL XTRA (woordmerk), geregistreerd op 25 maart 1999 onder nummer 656421 voor verven in klasse 2 (samen: de Merken).
Domeinnaam
Verweerder heeft de domeinnaam
5. Stellingen van Partijen
A. Eiser
De eis
Eiser voert aan dat tot en met in ieder geval 11 juni 2004, de dag waarop zij aan verweerder een sommatiebrief heeft gestuurd, aan de Domeinnaam een website was gekoppeld waarop verweerder een product onder het merk TEMPERZON aanbood. Dit product vervult volgens eiser dezelfde functie en richt zich op hetzelfde publiek als de producten die eiser onder haar merk(en) REDUSOL (en REDUSOL XTRA) aanbiedt. Door registratie van de Domeinnaam, welke een aan het Merk identiek teken bevat, teneinde er gelijke waren als die welke eiser onder het Merk aanbiedt te verkopen, maakt verweerder inbreuk op de exclusief aan eiser toekomende merkrechten onder artikel 13A lid 1 sub a Benelux Merkenwet (BMW).
Subsidiair stelt eiser dat verweerder inbreuk maakt op de aan eiser toekomende merkrechten onder artikel 13 A lid 1 sub b BMW. Zij voert hiertoe aan dat de producten tenminste als soortgelijk kunnen worden beschouwd en het bovendien aannemelijk is dat er bij het publiek verwarring bestaat doordat ten onrechte de indruk wordt gewekt dat de bedrijven van eiser en verweerder aan elkaar gelieerd zijn.
Eiser stelt tevens dat haar Merk als in de Benelux bekend kan worden beschouwd in de zin van artikel 13 A lid 1 sub c BMW, op grond waarvan zij tegen verweerder kan optreden. Verweerder gebruikt de Domeinnaam dusdanig dat potentiële klanten op zoek naar het product REDUSOL nietsvermoedend op de website van verweerder terechtkomen waar deze het soortgelijke product TEMPERZON aanbiedt. Verweerder heeft derhalve de Domeinnaam slechts geregistreerd en gebruikt om te profiteren van de bekendheid van het Merk teneinde meer van haar eigen producten af te zetten. Hierdoor wordt ongerechtvaardigd voordeel getrokken uit en afbreuk gedaan aan de reputatie en/of het onderscheidend vermogen van het Merk.
Daar verweerder bovendien geen enkele geldige reden had om juist deze Domeinnaam te kiezen, levert dit gebruik van de Domeinnaam volgens eiser inbreuk op de aan haar toekomende rechten onder artikel 13 A lid 1 sub d BMW op. Door dit gebruik trekt verweerder namelijk zonder geldige reden ongerechtvaardigd voordeel uit, en doet zij afbreuk aan het onderscheidend vermogen en / of de reputatie van het Merk.
Eiser erkent dat de website tegenwoordig doorlinkt naar de website van Biomeda, waarop producten worden verhandeld welke niet soortgelijk zijn aan die van eiser, doch zij wijst er op dat de website tot de datum van haar sommatie was doorgelinkt naar een website van verweerder, waarop het product TEMPERZON werd aangeboden, en dat aldus inbreuk op haar merkrechten heeft plaatsgevonden. Doordat verweerder houder is van de Domeinnaam en derhalve in staat is de website aan te passen of de Domeinnaam opnieuw te verbinden met de website van verweerder, is er sprake van een dreigende (hernieuwde) inbreuk waartegen eiser zich op grond van artikel 13 A lid 1 BMW kan verzetten.
Tot slot merkt eiser op dat de registratie van de Domeinnaam door verweerder het eiser onmogelijk maakt haar Merk als .nl domeinnaam te registreren.
Het nader ingekomen stuk
Bij nader ingekomen stuk heeft eiser betwist dat de door haar aan verweerder verzonden correspondentie niet per fax zou zijn aangekomen. De aangetekende poststukken zouden volgens eiser bewust door verweerder zijn geweigerd.
Eiser erkent dat de inhoud van de huidige aan de Domeinnaam gekoppelde website, waarop Biomeda een reagens onder het merk REDUSOL aanbiedt, geen inbreuk maakt op haar merkrechten. Eiser stelt zich echter op het standpunt dat de registratie van de Domeinnaam te kwader trouw geschiedde, daar zij enkel tot doel had om de afzet van het product van verweerder, te weten TEMPERZON, te vergroten. Eiser betwist daartoe dat de voor 11 juni 2004 aan de Domeinnaam gekoppelde website een testkarakter zou hebben gehad. Volgens eiser werd er destijds doorgelinkt naar de ook thans nog bestaande website
Eiser betwist tevens dat het bestaan van de zogenaamde test website niet aan het publiek zou zijn kenbaar gemaakt. Hiertoe stelt zij dat een ieder bij het intoetsen van de Domeinnaam automatisch werd doorgelinkt naar de betreffende website, en wijst zij tevens op het door verweerder aangedragen feit dat een klant van verweerder de website ook daadwerkelijk had bezocht.
Tot slot bestempelt eiser het voornemen van verweerder om de Domeinnaam aan Biomeda te schenken als ongeloofwaardig, gegeven het ontbreken van enige commerciële relatie tussen deze in een geheel verschillende branche opererende bedrijven.
B. Verweerder
Verweerder betwist de door eiser gestelde inbreuk op de aan haar toekomende merkrechten. Hiertoe voert zij aan dat het merk REDUSOL sinds 1982 toekomt aan het Amerikaanse bedrijf Biomeda, dat reagens voor gebruik in laboratoria onder dit merk op de markt brengt. Daar de reagens niet vergelijkbaar is met het product van eiser dat onder het merk REDUSOL op de markt wordt gebracht, vormt de registratie van de Domeinnaam geen inbreuk op het Merk nu er doorgelinkt wordt naar het product van Biomeda.
Verweerder erkent dat er tot in ieder geval 11 juni aan de Domeinnaam een website was verbonden waarop producten van verweerder werden verhandeld. Volgens verweerder betrof het hier echter een zogenaamde "test website", van het bestaan waarvan het publiek niet in commerciële uitingen op de hoogte was gebracht. Verweerder ontkent dat zij de Domeinnaam voor commerciële doeleinden gebruikte. Verweerder stelt bovendien dat zij voornemens was de Domeinnaam samen met
Tot slot betwist verweerder per fax en per aangetekende post correspondentie van eiser in deze zaak te hebben ontvangen.
De nadere schriftelijke reactie
Bij nader ingekomen stuk heeft verweerder zich er over beklaagd dat eiser heeft nagelaten een afschrift van het nader ingekomen stuk rechtstreeks aan verweerder te zenden.
Verweerder betoogt tevens dat niet de inhoud van een website bepalend is voor de kwalificatie als test website, maar de bedoeling van verweerder.
Tot slot betwist verweerder dat er gevaar voor dreigende inbreuk op de merkrechten van eiser bestaat, nu zij het voornemen heeft de Domeinnaam aan Biomeda over te dragen waardoor zij op het gebruik ervan geen invloed meer zal kunnen uitoefenen.
6. Oordeel en Bevindingen
Toepasselijkheid Regeling en bevoegdheid scheidsgerecht
Verweerder heeft de Domeinnaam geregistreerd op 17 maart 2004. Op grond van artikel 21 van de Regeling welke ten tijde van de registratie van kracht was, heeft verweerder zich daarbij onderworpen aan arbitrage met betrekking tot geschillen over de vraag of met de registratie en / of het gebruik van de geregistreerde Domeinnaam, de domeinnaamhouder inbreuk maakt op een Benelux merkrecht (inclusief rechten op Gemeenschapsmerken) of een recht op een Nederlandse handelsnaam. SIDN heeft bevestigd dat deze arbitrageprocedure van toepassing is op de Domeinnaam. Het instellen van de eis door eiser houdt derhalve een geldige arbitrage overeenkomst tussen partijen in.
Gebaseerd op het voorgaande, alsook op de aan de eis ten grondslag liggende Benelux Merken, stelt het scheidsgerecht vast dat het op grond van artikel 11.2 van de Regeling bevoegd is om onderhavig geschil te beslechten. Hierbij zij opgemerkt dat de juridische consequenties van deze beslissing aan de partijen ter vrije beoordeling staan in de zin van artikel 1020 lid 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.
Plaats van arbitrage
In overeenstemming met artikel 17.4 van de Regeling, is de plaats van arbitrage Amsterdam, Nederland. Op grond van artikel 11.3 en 11.4 van de Regeling, beslist het scheidsgerecht in overeenstemming met de Regeling en naar Nederlands recht.
Beoordeling
Verweerder stelt dat eiser in gebreke is gebleven haar rechtstreeks de door eiser nader ingediende stukken toe te doen komen. Nu verweerder niet heeft betwist deze stukken tijdig van het Center te hebben ontvangen, is het scheidsgerecht van mening dat verweerder niet in haar verdediging is geschaad. Bovendien is niet gebleken dat verweerder zich als gevolg hiervan extra kosten of moeite heeft moeten getroosten, zodat het scheidsgerecht aan het eventueel verzuim ter zake geen consequenties zal verbinden.
Op grond van artikel 2.1 van de Regeling dient in dit geschil beoordeeld te worden of verweerder door de registratie en / of het gebruik van de Domeinnaam inbreuk maakt op een aan eiser toekomend Benelux merkrecht. Het scheidsgerecht stelt hiertoe vast dat Mardenkro Holding B.V. houdster is van de Benelux Merken REDUSOL en REDUSOL XTRA voor onder meer verven. Het scheidsgerecht stelt tevens vast dat binnen de Benelux aan Biomeda geen merkrechten ter zake van REDUSOL toekomen.
Niet betwist is dat onder het teken REDUSOL zoals gebruikt in de onderhavige Domeinnaam, thans producten worden aangeboden van het Amerikaanse bedrijf Biomeda. Het betreft hier een reagens, welk product niet soortgelijk is aan de producten die eiser onder de merken REDUSOL en REDUSOL XTRA verhandelt. Partijen zijn het er over eens dat dit huidige gebruik van de Domeinnaam geen inbreuk maakt op de aan eiser toekomende merkrechten.
Nu de onder de Domeinnaam aangeboden waren niet (soort)gelijk zijn aan die welke eiser aanbiedt onder haar voor onder meer verven ingeschreven Merken, is in ieder geval op dit moment geen sprake van inbreuk op grond van het bepaalde in artikel 13 A lid 1 sub a en b BMW. Voor wat betreft eventuele eerdere inbreuk, daarop zal – voor zover nodig – hierna worden ingegaan.
Eiser baseert haar eis daarnaast op de stelling dat de enkele registratie van de Domeinnaam door verweerder inbreuk maakt op de aan eiser toekomende merkrechten, daar dit te kwader trouw zou zijn geschied. Het scheidsgerecht merkt hierbij op dat anders dan bij de voor onder meer .com geldende Uniform Domain Name Dispute Resolution Policy (UDRP), een inbreukmakende registratie op zich voldoende is om onder de Regeling tot een merkinbreuk te concluderen. In onderhavige procedure is de aan- of afwezigheid van kwade trouw op zich niet van doorslaggevende betekenis, maar kan het (slechts) een rol spelen bij de beoordeling van de vraag of verweerder een geldige reden had voor deze registratie.
Op grond van artikel 13 A lid 1 sub d BMW kan de houder van een Benelux merk zich verzetten tegen het gebruik door een derde van een teken, anders dan ter onderscheiding van waren, indien door dit gebruik, zonder een geldige reden, ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit, of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk.
In de civiele rechtspraak is meerdere malen aangenomen dat de enkele registratie van een domeinnaam "gebruik anders dan ter onderscheiding van waren"in de zin van artikel 13 A lid 1 sub d BMW kan opleveren.1
De door verweerder voor de registratie aangevoerde reden – te weten schenking aan een commercieel niet-gelieerde, in een ver buitenland gevestigde onderneming, actief in een andere branche – is door eiser gemotiveerd (nl. wijzend op deze omstandigheden) betwist en komt het scheidsgerecht met eiser als niet voor de hand liggend voor. Dat geldt te meer waar verweerder een rechtstreekse concurrent van eiser is, verweerder bekend is met het product en de productnaam van eiser en zij op haar website een (wat verholen) (prijs)vergelijking met het product REDUSOL had en heeft opgenomen. Dit wijst er op dat verweerder bij de registratie het oog had op de naam van het product van eiser. Bovendien bestaat er geen enkele aanwijzing dat Biomeda zich richt op de Nederlandse markt, zodat er voor haar een commercieel belang zou bestaan bij het houden van een .nl domein.
Verweerder heeft – na in de gelegenheid gesteld te zijn bovenstaande (betwiste, en voorshands onaannemelijke) stelling te bewijzen – terzake geen enkel bewijs overgelegd, zelfs niet voor wat betreft het bestaan van een commerciële relatie tussen verweerder en Biomeda, zodat het scheidsgerecht het ervoor houdt dat dit niet de (werkelijke) reden is of was voor de registratie. Bovenop dit alles komt nog dat, zelfs al zou verweerder Biomeda de Domeinnaam hebben aangeboden, er voor registratie van de Domeinnaam door verweerder geen noodzaak bestond, hetgeen op zich al meebrengt dat geen sprake is van een geldige reden. Nu verweerder tevens het bestaan van voorbereidende besprekingen met Biomeda niet aannemelijk heeft kunnen maken, laat staan heeft aangetoond dat er voor haar enige noodzaak bestond om de Domeinnaam te registreren, ontbeert verweerder een geldige reden in de zin van voormeld artikel.
Voorgaande registratie levert aldus gebruik op "anders dan ter onderscheiding van waren". Deze registratie verhindert eiser om haar Merk (op de meest voor de hand liggende wijze) als domeinnaam te gebruiken, zodat met dit gebruik afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen van dat Merk. Dat hiervoor geen geldige reden bestaat, werd hierboven reeds vastgesteld. De registratie van de Domeinnaam door verweerder maakt derhalve inbreuk op de aan eiser onder artikel 13 A lid 1 sub d BMW toekomende merkrechten.
Voorts is – zoals hierboven reeds overwogen – gesteld en niet betwist dat het Merk (als merk van eiser) een grote bekendheid geniet bij het in aanmerking komende publiek in de Benelux. Door het huidige gebruik van de Domeinnaam voor niet soortgelijke waren, wordt afbreuk gedaan aan het onderscheidend vermogen van het Merk in de Benelux, dat wil zeggen in ieder geval in Nederland. Het Benelux publiek, althans het Nederlandse publiek dat er veronderstellende wijze van uitgaat door intoetsen van het Merk gevolgd door de extensie .nl op een Nederlandstalige website met productinformatie van eiser te komen, wordt onverhoeds doorgelinkt naar de Engelstalige website van een voor hen waarschijnlijk onbekend Amerikaans bedrijf, waar een voor hen onbekend product wordt aangeboden. Hierdoor boet het Merk als onderscheidingsteken voor verven aan onderscheidende kracht in. Zoals hierboven overwogen, is niet van enige rechtvaardigingsgrond terzake gebleken. Het huidige gebruik van de Domeinnaam door verweerder maakt derhalve tevens inbreuk op de aan eiser onder artikel 13 A lid 1 sub c BMW toekomende merkrechten.
Nu het scheidsgerecht concludeert dat zowel de registratie van de Domeinnaam als het huidige gebruik ervan voor niet-soortgelijke waren inbreuk maakt op de aan eiser toekomende merkrechten, behoeven de overige grondslagen van de eis geen nadere bespreking.
Het scheidsgerecht merkt nog slechts ten overvloede op dat het gebruik van de Domeinnaam door verweerder voorafgaand aan de sommatie van eiser inbreuk maakte op de aan eiser onder artikel 13 A lid 1 sub a dan wel (bij niet identieke waren) sub b BMW toekomende merkrechten.
Uit de eigen stellingen van verweerder blijkt dat (potentiële) afnemers op zoek naar het product REDUSOL van eiser via de Domeinnaam naar informatie over het soortgelijke product TEMPERZON van verweerder werden geleid. Hiermee is gegeven dat verweerder het Merk van eiser heeft gebruikt ter aanduiding, en dus ter onderscheiding van haar eigen product waarbij het irrelevant is of verweerder deze website al dan niet als zijnde in een testfase beschouwde. Potentiële afnemers konden hierdoor gemakkelijk in de waan worden gebracht dat eiser en verweerder dezelfde, of commercieel aan elkaar gelieerd zijn. Daaraan kan niet afdoen dat hier wellicht sprake is geweest van een "test website".
Daar het Merk een in de Benelux bekend merk is, en er duidelijk voordeel werd getrokken uit de reputatie en het onderscheidend vermogen van het Merk, was er tevens sprake van inbreuk op de aan eiser onder artikel 13 A lid 1 sub c BMW toekomende merkrechten.
Het enkele feit dat het gebruik van de Domeinnaam thans wegens doorlinking naar de website van Biomeda, geen merkinbreuk ex artikel 13 A lid 1 sub a en sub b BMW meer oplevert, neemt niet de mogelijkheid weg dat verweerder (opnieuw) de Domeinnaam zal gebruiken ten einde haar eigen product TEMPERZON aan te bieden. De dreiging van een dergelijke merkinbreuk blijft door de enkele registratie van de Domeinnaam derhalve bestaan. Dit geldt te meer waar verweerder – na in de gelegenheid gesteld te zijn haar betwiste stelling ter zake te bewijzen – geen bewijs heeft overgelegd, waaruit blijkt dat zij zich verplicht of verbonden heeft de Domeinnaam aan Biomeda over te dragen.
Concluderend zal de vordering van eiser dan ook als volgt worden toegewezen. Hierbij merkt het scheidsgerecht nog op dat eiser er met betrekking tot het toewijzen van de Domeinnaam er de voorkeur aan geeft dat dit geschiedt aan Mardenkro B.V. Echter, nu de merken REDUSOL en REDUSOL XTRA op naam staan van Mardenkro Holding B.V., en verweerder aldus slechts op de merkrechten van Mardenkro Holding B.V. inbreuk (heeft ge)maakt (en Mardenkro B.V. terzake geen eigen recht geldend kan maken), zal de Domeinnaam aan Mardenkro Holding B.V. worden toegewezen.
7. Beslissing
Met referentie aan artikel 3 van de Regeling en het bovenstaande beslist het scheidsgerecht als volgt:
1 Eiser Mardenkro Holding B.V. zal houder worden van de domeinnaam
2 Verweerder wordt verboden domeinnamen te registreren die overeenstemmen met de betreffende Domeinnaam, onder oplegging van een dwangsom van EUR 2.500.- per domeinnaam die in strijd met deze bepaling door verweerder wordt geregistreerd;
3 Verweerder wordt veroordeeld in de kosten van deze arbitrage ten bedrage van EUR 2.250.-, alsmede in een deel van de kosten van rechtsbijstand van eiser, ten bedrage van EUR 1.500.-;
4 Het scheidsgerecht wijst af het meer of anders gevorderde.
Tobias Cohen Jehoram
Arbiter
26 juli 2004
1 Zie Vzr. Rb. Haarlem 25 juni 2002, DomJur 2002-146 (epa.nl); Pres. Rb. Arnhem 25 oktober 1999, DomJur 2000-6 (klm-alitalia.com).