About Intellectual Property IP Training IP Outreach IP for… IP and... IP in... Patent & Technology Information Trademark Information Industrial Design Information Geographical Indication Information Plant Variety Information (UPOV) IP Laws, Treaties & Judgements IP Resources IP Reports Patent Protection Trademark Protection Industrial Design Protection Geographical Indication Protection Plant Variety Protection (UPOV) IP Dispute Resolution IP Office Business Solutions Paying for IP Services Negotiation & Decision-Making Development Cooperation Innovation Support Public-Private Partnerships The Organization Working with WIPO Accountability Patents Trademarks Industrial Designs Geographical Indications Copyright Trade Secrets WIPO Academy Workshops & Seminars World IP Day WIPO Magazine Raising Awareness Case Studies & Success Stories IP News WIPO Awards Business Universities Indigenous Peoples Judiciaries Genetic Resources, Traditional Knowledge and Traditional Cultural Expressions Economics Gender Equality Global Health Climate Change Competition Policy Sustainable Development Goals Enforcement Frontier Technologies Mobile Applications Sports Tourism PATENTSCOPE Patent Analytics International Patent Classification ARDI – Research for Innovation ASPI – Specialized Patent Information Global Brand Database Madrid Monitor Article 6ter Express Database Nice Classification Vienna Classification Global Design Database International Designs Bulletin Hague Express Database Locarno Classification Lisbon Express Database Global Brand Database for GIs PLUTO Plant Variety Database GENIE Database WIPO-Administered Treaties WIPO Lex - IP Laws, Treaties & Judgments WIPO Standards IP Statistics WIPO Pearl (Terminology) WIPO Publications Country IP Profiles WIPO Knowledge Center WIPO Technology Trends Global Innovation Index World Intellectual Property Report PCT – The International Patent System ePCT Budapest – The International Microorganism Deposit System Madrid – The International Trademark System eMadrid Article 6ter (armorial bearings, flags, state emblems) Hague – The International Design System eHague Lisbon – The International System of Appellations of Origin and Geographical Indications eLisbon UPOV PRISMA Mediation Arbitration Expert Determination Domain Name Disputes Centralized Access to Search and Examination (CASE) Digital Access Service (DAS) WIPO Pay Current Account at WIPO WIPO Assemblies Standing Committees Calendar of Meetings WIPO Official Documents Development Agenda Technical Assistance IP Training Institutions COVID-19 Support National IP Strategies Policy & Legislative Advice Cooperation Hub Technology and Innovation Support Centers (TISC) Technology Transfer Inventor Assistance Program WIPO GREEN WIPO's Pat-INFORMED Accessible Books Consortium WIPO for Creators WIPO ALERT Member States Observers Director General Activities by Unit External Offices Job Vacancies Procurement Results & Budget Financial Reporting Oversight

wipo2005nl11

WIPO

 

WIPO Arbitration and Mediation Center

 

ARBITRAAL VONNIS

Nokia Corporation v. Webcell Europe B.V.

Zaaknr. WIPO2005NL11

 

1. Partijen

Eiseres in deze arbitrage procedure is de vennootschap naar Fins recht Nokia Corporation, gevestigd te Espoo, Finland.

Verweerster in deze arbitrageprocedure is de vennootschap naar Nederlands recht Webcell Europe B.V., gevestigd te Bergen op Zoom, Nederland.

 

2. Domeinnamen en Deelnemer

De Domeinnamen in het geschil zijn en , die door Verweerster via Routit B.V. te Veenendaal, Nederland respectievelijk LeaseWeb B.V. te Utrecht, Nederland zijn geregistreerd.

 

3. Geschiedenis van de Procedure

De Eis is op 2 december 2005 per e-mail, en op 7 december 2005 per post, overeenkomstig de Regeling bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (‘het Center’) ingediend.

Op 2 december 2005 heeft het Center Eiseres een ontvangstbevestiging van de Eis gestuurd en SIDN per e-mail om de gegevens betreffende de Domeinnamen gevraagd.

Op 6 december 2005 heeft SIDN in antwoord op het verificatieverzoek per e-mail aan het Center bevestigd dat Verweerster de huidige houdster van de Domeinnamen is en heeft zij de administratieve en technische contactgegevens overgelegd. SIDN heeft daarbij bevestigd dat de Regeling op de Domeinnamen van toepassing is. SIDN heeft tevens bevestigd dat zij de status quo van de Domeinnamen op 5 december 2005 heeft bevroren, welke staat in overeenstemming met artikel 8 van de Regeling gehandhaafd blijft gedurende het aanhangig zijn van de arbitrageprocedure.

Het Center heeft vastgesteld dat Eiseres in de Eis verzoekt om drie arbiters, terwijl zij de verschuldigde gelden aan het Center overgemaakt heeft voor de behandeling van de arbitrageprocedure door één arbiter. Naar aanleiding daarvan heeft het Center contact met Eiseres gezocht. Eiseres heeft het Center in het kader van dit contact laten weten dat zij deze arbitrageprocedure door één arbiter wenste te laten beslechten. Het Scheidsgerecht constateert dan ook dat het Center terecht heeft vastgesteld dat de Eis voldoet aan de formele vereisten van de Regeling.

In overeenstemming met de artikelen 5.5., 7.1 en 7.3 van de Regeling heeft het Center op 8 december 2005 Verweerster formeel van het indienen van de Eis op de hoogte gesteld, onder toezending van een afschrift van de Eis. De arbitrageprocedure is hiermee op 8 december 2005 aanhangig gemaakt.

In overeenstemming met artikel 9.1 van de Regeling heeft Verweerster tijdig een Verweerschrift ingediend. Het Center heeft op 28 december 2005 de ontvangst van het Verweerschrift op 27 december 2005 aan Verweerster bevestigd.

Met inachtneming van het verzoek van Eiseres overeenkomstig artikel 6.3 van de Regeling tot benoeming van één arbiter heeft het Center op 11 januari 2006, overeenkomstig artikel 10.1 van het Reglement, aan partijen een lijst met de namen van drie potentiële arbiters toegezonden.

Met inachtneming van de wensen van partijen heeft het Center op 13 januari 2006 Wolter Wefers Bettink, als enig arbiter in dit geschil aangesteld. Het Scheidsgerecht is van mening dat het correct is aangesteld. Het Scheidsgerecht heeft het formulier Acceptatie tot Benoeming Arbiter tevens Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid als vereist op grond van artikel 10.9 van de Regeling ondertekend en aan het Center doen toekomen.

Eiseres heeft bij email van 19 januari 2006 bij het Center het verzoek ingediend om een mondelinge behandeling, hetgeen het Scheidsgerecht bij email van 26 januari 2006 heeft afgewezen.

Omdat Eiseres haar Eis in het Nederlands heeft ingediend en Verweerster in Nederland is gevestigd, is de procestaal onder toepassing van artikel 17.2 van de Regeling Nederlands.

 

4. Feitelijke Achtergrond

Merk- en handelsnaamrechten

Eiseres is houdster van onder meer het woordmerk NOKIA dat onder meer als Gemeenschapsmerk op 9 juli 1998 is geregistreerd onder nummer 000871194 voor waren in klasse 9, 11, 14, 16, 18, 24, 25, 28, 30, 34, 35, 37, 38, 41 en 42.

Eiseres maakt (al dan niet middels haar dochtervennootschappen) in Nederland gebruik van de handelsnaam ‘Nokia’.

De Domeinnamen

Volgens opgave van SIDN is de domeinnaam op 26 november 2003 en de domeinnaam op 9 maart 2004 door Verweerster geregistreerd.

 

5. Stellingen van Partijen

A. Eiseres

Eiseres beschikt voor de Benelux over verschillende woord- en beeldmerken NOKIA. Eiseres gebruikt in Nederland de handelsnamen ‘Nokia’ en ‘Nokia Nederland’.

Eiseres is wereldwijd marktleider op het gebeid van de mobiele telefonie. Eiseres is rechthebbende op het wereldbekende merk NOKIA.

Eiseres heeft geconstateerd dat Verweerster de Domeinnamen respectievelijk heeft geregistreerd. De merk- en handelsnaamrechtelijke bescherming van Eiseres voor het onderscheidingsteken NOKIA dateert van een eerdere datum dan de registratie van de betreffende Domeinnamen.

Door Verweerster wordt gebruikmakend van de Domeinnaam een website geëxploiteerd waarin originele Nokia-producten worden aangeboden. De Domeinnaam is thans niet actief.

Verweerster maakt door het gebruik en geregistreerd hebben van de onderscheidingstekens en , waarvoor Eiseres geen toestemming heeft verleend, inbreuk op het wereldbekende merk NOKIA ex. Artikel 13A lid 1 sub b, c en d van de Benelux Merkenwet (‘BMW’) en artikel 9 lid 1 sub b en c Gemeenschapsverordening (‘GMV’). Daarnaast schendt Verweerster door het gebruik van vermelde onderscheidingstekens de handelsrechten van Eiseres ex. artikelen 5 en 5a van de Handelsnaamwet.

Ter onderbouwing daarvan voert Eiseres het volgende aan.

Verweerster handelt in strijd met artikel 13A lid 1 sub b BMW respectievelijk artikel 9 lid 1 sub b GMV. De Domeinnaam wordt door Verweerster gebruikt ter onderscheiding van de door haar aangeboden waren en diensten, te weten originele Nokia-producten en telefoonabonnementen. Daarnaast wordt de aanduiding ‘nokiastore.nl’ op de website ook gebruikt in een logo. Door het gebruik van dit logo en de Domeinnaam onderscheiden de door Verweerster aangeboden waren en diensten zich van die van andere marktdeelnemers. Verweerster gebruikt het teken voor identieke waren en diensten waarvoor het merk NOKIA door Eiseres is ingeschreven en wordt gebruikt. Eiseres en Verweerster bieden dezelfde waren aan en richten zich daarnaast op hetzelfde publiek, te weten de gemiddelde consument die op zoek is naar een nieuwe mobiele telefoon en/of de daarbij behorende accessoires.

Volgens Eiseres is NOKIA een wereldbekend merk met een zeer grote onderscheidingskracht. Aangezien in de onderhavige procedure sprake is van identieke waren, is een geringe mate van overeenstemming tussen de tekens voldoende voor het aannemen van merkinbreuk ex. artikel 13A lid 1 sub b BMW respectievelijk artikel 9 lid 1 sub b GMV. Het teken bevat het merk NOKIA, zodat er ook sprake is van auditieve, visuele en begripsmatige overeenstemming.

Het feit dat er sprake is van identieke waren en diensten, partijen zich richten op hetzelfde publiek en er sprake is van overeenstemming tussen het teken en het merk NOKIA brengt volgens Eiseres met zich dat er gevaar voor verwarring ontstaat. Dit verwarringsgevaar wordt nog eens versterkt door Verweerster’s gebruik van de slogan ‘Alles van en voor Nokia’ en de kleur blauw in haar logo, welke kleur sinds jaar en dag door Eiseres wordt gebruikt als onderscheidingsteken in het beeldmerk NOKIA.

Volgens Eiseres haakt Verweerster hiermee ook aan bij en profiteert van de goede naam en reputatie van het wereldbekende merk NOKIA. Mede hierdoor wordt ten onrechte de suggestie bij het publiek gewekt dat er sprake is van een commerciële relatie tussen Eiseres en Verweerster, welke relatie in het geheel niet aanwezig is.

Eiseres stelt dat er een (reële) dreiging bestaat dat de nu nog inactieve Domeinnaam door Verweerster tevens gaat worden gebruikt voor het aanbieden van identieke of soortgelijke waren als waarvoor Eiseres merkinschrijvingen heeft. Ook tegen deze dreigende merkinbreuk kan Eiseres zich verzetten op grond van artikel 13A lid 1 sub b BMW resp. artikel 9 lid 1 sub b GMV.

Eiseres beroept zich op grond van deze feiten tevens op artikel 13A lid 1 sub c BMW resp. artikel 9 lid 1 GMV om zich te verzetten tegen het gebruik van de Domeinnamen en .

Eiseres voegt daaraan toe dat Verweerster voor het gebruik van het teken geen geldige reden heeft. Zij trekt ongerechtvaardigd voordeel uit en doet afbreuk aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk NOKIA. Verweerster doet door het gebruik van het teken ten onrechte voorkomen alsof zij een commerciële relatie met Eiseres heeft of een door Eiseres aangestelde dealer is.

Ten slotte is er volgens Eiseres evenzeer sprake van inbreuk ex. artikel 13A lid 1 sub d BMW en tevens sprake van de schending van de artikelen 5 en 5a van de Handelsnaamwet.

Eiseres vordert dat zij houder zal worden van de Domeinnamen in kwestie en dat het vonnis in de plaats zal treden van het door SIDN vereiste formulier Wijziging Domeinnamhouder. Tevens vordert zij dat Verweerster verboden wordt domeinnamen vergelijkbaar met de Domeinnamen te registreren op straffe van een dwangsom en een veroordeling in de proceskosten van Verweerster inclusief de kosten van juridische bijstand en tevens een uitvoerbaar bij voorraadverklaring van het arbitraal vonnis.

B. Verweerster

Verweerster stelt zich primair op het standpunt dat de Eis niet in behandeling genomen zou moeten worden, omdat gelet op de artikelen 28.1 en 28.2 van de Regeling de Eis geacht moet te zijn ingetrokken, wanneer de verschuldigde gelden door de Eiseres niet overgemaakt zouden zijn. Volgens Verweerster zou Eiseres verkozen hebben voor beslechting door drie arbiters en slechts betaald hebben voor één arbiter.

Subsidiair voert Verweerster het volgende aan. Naar de mening van Verweerster staat in dit geschil centraal de vraag of Verweerster als wederverkoper van producten van het merk NOKIA het merk NOKIA mag gebruiken als onderdeel van de domeinnaam waaronder zij die producten aanbiedt via internet. Volgens Verweerster heeft zij die bevoegdheid.

Verweerster benadrukt dat zij uitsluitend originele producten van het merk NOKIA verkoopt via een online-winkel die via de Domeinnaam bereikbaar is. Verweerster gebruikt juist deze Domeinnaam, omdat die duidelijk omschrijft welke producten zij aanbiedt, namelijk Nokia-producten.

Verweerster is een klein bedrijf dat voor de verkoop van haar producten in grote mate afhankelijk is van de Domeinnamen in kwestie. Als Verweerster in het ongelijk gesteld zou worden, dan zou het haar als wederverkoper zeer moeilijk worden gemaakt om merkproducten op een effectieve wijze via het internet aan te bieden. Het merkrecht op de Nokia-producten die Verweerster via de Domeinnamen aanbiedt is uitgeput, zodat het Verweerster als wederverkoper vrij staat deze producten te verkopen en hiervoor reclame te maken. Die reclame omvat ook de mogelijkheid dit merk in een domeinnaam op te nemen.

Verweerster merkt op dat zij reeds in 2003 Eiseres op de hoogte heeft gesteld van haar initiatief om via de Domeinnamen Nokia-producten te verkopen.

Verweerster wekt niet de indruk dat er een commerciële band bestaat tussen Verweerster en Eiseres. Door de toevoeging van de term ‘store’ in de Domeinnaam wordt mogelijke verwarring met Eiseres vermeden. De Domeinnamen beschrijven de functie van de website die hieronder wordt aangeboden: een online-winkel voor de verkoop van producten van het merk NOKIA.

Verweerster stelt dat ook door het gebruik van een website onder de Domeinnaam niet de indruk wordt gewekt dat er een commerciële band bestaat tussen Verweerster en Eiseres. Op de website van Verweerster staat sinds de start van de website aan het hoofd van iedere pagina van de website de tekst: “Een initiatief van Webcell Nederland B.V.”. Ook de wijze waarop de site van Verweerster is opgemaakt, maakt het voor het publiek duidelijk dat er geen commerciële band bestaat tussen Verweerster en Eiseres. Het lettertype van het opschrift ‘Nokiastore’ verschilt duidelijk van het lettertype dat Eiseres gebruikt voor de afbeelding van het merk NOKIA op haar website. Ook de indruk die de website van Verweerster in zijn totaliteit wekt, zal een bezoeker niet doen veronderstellen dat er een commerciële band bestaat tussen Verweerster en Eiseres.

Volgens Verweerster is er niet alleen geen sprake van (indirect) verwarringsgevaar, Eiseres heeft ook onvoldoende aangetoond dat door het gebruik van de Domeinnamen in kwestie Verweerster ongerechtvaardigd voordeel trekt en afbreuk doet aan het merk NOKIA.

Verweerster benadrukt voorts dat er geen sprake is van handelen in strijd met de artikelen 5 en 5a van de Handelsnaamwet door Verweerster.

Meer subsidiair stelt Verweerster zich op het standpunt dat de vordering van Eiseres van een verbod op registratie en gebruik van een vergelijkbare domeinnaam te ver gaat. Verweerster stelt dat zij gerechtigd is de producten van Eiseres aan te prijzen ook door middel van het gebruik van het merk van Eiseres in een domeinnaam, mits niet de indruk wordt gewekt van een commerciële band tussen Eiseres en Verweerster.

Tevens maakt Verweerster bezwaar tegen de gevorderde hoogte van de kostenveroordeling.

Verweerster verzoekt dan ook de Eis af te wijzen.

 

6. Oordeel en Bevindingen

Toepasselijkheid Regeling en bevoegdheid Scheidsgerecht

Verweerster heeft de Domeinnamen geregistreerd op 26 november 2003 respectievelijk 9 maart 2004. Op grond van artikel 21 van de Regeling welke ten tijde van de registratie van kracht was, heeft Verweerster zich daarbij onderworpen aan arbitrage met betrekking tot geschillen over de vraag of met de registratie en/of het gebruik van de geregistreerde Domeinnamen, de domeinnaamhouder inbreuk maakt op een Benelux merkrecht (inclusief de rechten op Gemeenschapsmerken) of een recht op een Nederlandse handelsnaam. SIDN heeft bevestigd dat deze arbitrageprocedure van toepassing is op de Domeinnamen. Het instellen van de Eis door Eiseres houdt derhalve een geldige arbitrageovereenkomst tussen partijen in.

Gebaseerd op het voorgaande, alsmede op het aan de Eis ten grondslag liggende, stelt het Scheidsgerecht vast dat het op grond van artikel 11.2 van de Regeling bevoegd is om het onderhavige geschil te beslechten. Hierbij zij opgemerkt dat de juridische consequenties van deze beslissing aan partijen ter vrije bepaling staan in de zin van artikel 1020 lid 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Plaats van arbitrage

In overeenstemming met artikel 17.4 van de Regeling, is de plaats van arbitrage Amsterdam, Nederland. Op grond van artikel 11.3 en 11.4 van de Regeling, beslist het Scheidsgerecht in overeenstemming met de Regeling en naar Nederlands recht.

Beoordeling

Verweerster stelt zich primair op het standpunt dat de Eis niet in behandeling genomen dient te worden. Dit verweer wordt verworpen.

Het is juist dat Eiseres aanvankelijk om beslechting van dit geschil door drie arbiters verzocht had. Eiseres heeft echter laten weten bij nader inzien de voorkeur te geven aan beslechting van dit geschil door één arbiter. Verweerster heeft daarop niet verzocht om een beslechting door drie arbiters.

Eiseres heeft de verschuldigde gelden op grond van artikel 28.1 van de Regeling aan het Center overgemaakt. Het is dan ook terecht dat de Eis van Eiseres in behandeling genomen is door het Center. Het primaire verweer van Verweerster kan derhalve niet slagen.

Eiseres beschikt over verschillende woord- en beeldmerken bestaande uit het teken NOKIA die, naar door Verweerster niet is bestreden, een grote bekendheid genieten. Vast staat dat de registratie van de Domeinnamen plaatsvond na de registratie van de NOKIA-merken van Eiseres. Verweerster heeft naar eigen zeggen de Domeinnamen en gekozen, omdat deze de merknaam NOKIA bevatten.

Eiseres heeft onbestreden gesteld dat zij Verweerster geen toestemming gegeven heeft voor de registratie van en het gebruik van haar NOKIA-merk in de Domeinnamen en . Weliswaar heeft Verweerster gesteld dat zij Eiseres op de hoogte heeft gesteld van haar initiatief om via de betreffende Domeinnamen Nokia-producten te verkopen, maar Verweerster heeft dit niet met bewijsstukken onderbouwd, daargelaten dat uit die stelling niet volgt dat Nokia haar toestemming zou hebben verleend voor de registratie van en het gebruik van de Domeinnamen en .

Bij vergelijking van de Domeinnamen en het NOKIA-merk dient de toevoeging .nl aan de Domeinnamen - als enkel verwijzend naar het internet - buiten beschouwing te worden gelaten (Pres. Rechtbank Amsterdam 20 september 1996, IER 1996, ouders-online.nl). Zowel de Domeinnaam als bevat als meest prominente onderdeel het volledige merk van Eiseres. Het achtervoegsel ‘store’ is het Engelse woord voor winkel en is dan ook niet meer dan een beschrijving van de activiteiten van Verweerster op de betreffende website, namelijk een online-winkel die Nokia-producten verkoopt.

Het Scheidsgerecht is dan ook van mening dat de Domeinnamen overeenstemmen met het merk van Eiseres in de zin van artikel 13A lid 1 BMW en artikel 9 lid 1 GMV. Verweerster verkoopt middels de website uitsluitend originele Nokia-producten, zodat er sprake is van (dreigend) gebruik van de Domeinnamen voor waren of diensten die soortgelijk zijn aan die waarvoor Eiseres het NOKIA-merk heeft ingeschreven en gebruikt. Voorts staat als niet weersproken vast dat het NOKIA-merk van Eiseres een bekend merk is in de zin van artikel 9 lid1 sub c GMV en artikel 13A lid 1 sub c BMW. Deze beide artikelen gelden ook indien het merk en teken voor soortgelijke waren en diensten gebruikt wordt (HvJEG 9 januari 2003, IER 2003/16, Davidoff / Gofkid en HvJEG 23 oktober 2003, IER 2004/53, Adidas / FitnessWorld).

Verweerster stelt zich op het standpunt dat zij als wederverkoper van originele producten van het merk NOKIA gerechtigd is het merk NOKIA te gebruiken in een domeinnaam waarmee zij die producten aanbiedt via het internet. Het Scheidsgerecht volgt Verweerster daarin niet.

Volgens vaste jurisprudentie is het de merkhouder niet toegestaan een derde te verbieden van zijn merk gebruik te maken om bij het publiek aan te kondigen dat hij waren voorzien van dit merk die door de merkhouder onder dit merk in de handel zijn gebracht, verkoopt. Op basis van deze jurisprudentie staat het de wederverkoper vrij om informatie aan de consumenten te verschaffen c.q. reclame te maken voor zijn onderneming, die nodig is om duidelijk te maken dat hij bepaalde merkproducten verkoopt.

Het merk mag echter niet zodanig gebruikt worden dat de indruk kan worden gewekt dat er een commerciële band bestaat tussen de derde onderneming en de merkhouder:

“Dergelijke reclame is immers niet nodig om de verdere verhandeling van waren die door of met toestemming van de merkhouder onder het merk op de gemeenschapsmarkt zijn gebracht, en dus het doel van de uitputtingsregel van artikel 7 van de Richtlijn te verzekeren. Het druist bovendien in tegen de verplichting, loyaal te handelen tegenover de gerechtvaardigde belangen van de merkhouder, en tast de waarde van het merk aan, doordat ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit het onderscheidend vermogen of de reputatie ervan.” (Zie r.o. 52 HvJEG 23 februari 1999, NJ 2001/134, BMW/Deenik.)

Verweerster heeft niet, althans onvoldoende onderbouwd dat het gebruik van de Domeinnamen en nodig is om duidelijk te maken aan het publiek dat zij de merkproducten van Eiseres verkoopt. Verweerster beschikt immers, net als iedere andere onderneming, over voldoende andere (reclame-) mogelijkheden om duidelijk te maken aan haar potentiële klanten (ook op internet) dat zij originele Nokia-producten verhandelt.

Aannemelijk is dat de gemiddelde consument verwacht dat de Domeinnaam toebehoort aan Eiseres en door het gebruik van de Domeinnamen wekt Verweerster dan ook ten onrechte de indruk dat zij een commerciële band met Eiseres heeft.

Daar komt bij dat Verweerster’s website onder de indruk van een commerciële band met Eiseres versterkt, met name door het dominante gebruik van een (hoewel niet identieke, toch wel) sterk op die van Eiseres gelijkende kleur blauw in het logo, die tevens als steunkleur op de website wordt gebruikt. Ook het onderschrift bij haar logo “Alles van en voor Nokia” wekt ten onrechte de suggestie dat er een commerciële band tussen Verweerster en Eiseres bestaat. Weliswaar staat op de website van Verweerster “Een initiatief van Webcell Nederland B.V.”, maar dit staat in een klein en weinig opvallend lettertype, terwijl Verweerster nergens duidelijk maakt dat zij geen commerciële band met Eiseres heeft, noch een distributeur van Eiseres is. De indruk van een band met Eiseres wordt ook versterkt doordat Verweerster zich op de website als Nokia-store presenteert (en niet als Webcell).

Uit de eigen stellingen van Verweerster blijkt dat zij de Domeinnaam met name heeft gekozen vanwege het merk NOKIA, waardoor zij meer bezoekers zou genereren dan met een domeinnaam zonder NOKIA. Daaruit volgt dat Verweerster de Domeinnamen heeft geregistreerd en gebruikt om voordeel te trekken uit het merk NOKIA, en wel, in het licht van het bovenstaande, op een wijze die ongerechtvaardigd is.

Het Scheidsgerecht is op deze gronden van oordeel dat Verweerster door de registratie en het gebruik van de Domeinnaam en de registratie en het dreigende gebruik van de Domeinnaam inbreuk maakt op het NOKIA-merk van Eiseres op grond van artikel 9 lid 1 sub c GMV en artikel 13A lid 1 sub c BMW en dat daarmee is voldaan aan de grondslagen zoals bedoeld in artikel 2 lid 3 van de Regeling. De andere grondslagen die door Eiseres zijn aangevoerd behoeven dan ook geen nadere bespreking.

Het Scheidsgerecht zal om die reden de vordering van Eiseres, dat Eiseres houder zal worden van de Domeinnamen en in plaats van Verweerster, toewijzen. In dat kader bepaalt het Scheidsgerecht voorts dat dit vonnis in de plaats zal treden van het door SIDN op grond van artikel 24.3 van het Reglement voor Registratie voorgeschreven formulier voor Wijziging Domeinnaamhouder.

De vordering van Eiseres om Verweerster te verbieden domeinnamen ‘vergelijkbaar met’ de Domeinnamen en te registreren, op straffe van verbeurte van een dwangsom, wordt door het Scheidsgerecht afgewezen. Deze vordering van Eiseres is onvoldoende nauwkeurig om voor toewijzing in aanmerking te komen.

In het licht van de hierboven geschetste criteria voortvloeiend uit het BMW/Deenik-arrest volgt dat het afhangt van de omstandigheden van het geval of het gebruik van een merk door een wederverkoper merkinbreuk oplevert. Niet uitgesloten kan worden dat er omstandigheden bestaan waaronder registratie en gebruik door Verweerster van een domeinnaam met het element ‘Nokia’ op grond van het BMW/Deenik-arrest gerechtvaardigd is.

Omdat Verweerster overwegend in het ongelijk gesteld wordt, zal zij op voet van artikel 28.8 van de Regeling in de kosten van deze arbitrage veroordeeld worden. Het Scheidsgerecht ziet aanleiding om de hoogte van de gevraagde kostenveroordeling te matigen.

In overeenstemming met artikel 23.5 van de Regeling verklaart het Scheidsgerecht dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

Het voorgaande leidt tot de conclusie dat als volgt zal worden beslist.

 

7. Beslissing

Refererend aan artikel 3 van de Regeling en het bovenstaande beslist het Scheidsgerecht als volgt.

1. Eiseres zal houdster worden van de Domeinnamen en , nadat Eiseres via een Deelnemer bij SIDN een aanvraag tot Wijziging Domeinnaamhouder heeft ingediend, zoals bepaald in het Reglement voor Registratie van SIDN, en waarbij dit vonnis op voet van artikel 3:300 van het Burgerlijk Wetboek in de plaats treedt van de toestemming van Verweerster.

2. Verweerster wordt veroordeeld in de kosten van deze arbitrage ten bedrage van € 2.250,-, alsmede in een deel van de kosten van juridische bijstand van Eiseres ten bedrage van € 1.000,-, in totaal € 3.250,-.

3. Het Scheidsgerecht verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

4. Het Scheidsgerecht wijst het meer of anders gevorderde af.


Wolter Wefers Bettink
Arbiter
Amsterdam

Datum: 27 januari 2006