WIPO Arbitration and Mediation Center
Zaaknr. WIPO2005NL5
ARBITRAAL VONNIS
In een arbitrage onder toepassing van de
Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage
tussen:
Google, Inc.
1600 Amphitheatre Parkway
Mountain View, Ca 94043
Verenigde Staten van Amerika
(eiseres)
en
Small Business Internet Solutions
(een eenmanszaak van R.J.M.J. Vaessen)
Wezenlaan 4
6531 MS Nijmegen
Nederland
(verweerder)
Scheidsgerecht:
Mr. A.P. Meijboom
Dit arbitraal vonnis wordt door mij gewezen als arbiter in een geschil onder toepassing van de Regeling voor .nl-domeinnaamarbitrage (de Regeling) van de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) tussen Google, Inc. (eiseres) en Small Business Internet Solutions (verweerder) met betrekking tot de domeinnaam
1. Partijen
Eiseres in deze procedure is Google, Inc., 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, Ca 94043 (Verenigde Staten van Amerika), vertegenwoordigd door D. Teeuwissen.
Verweerder in deze procedure is Small Business Internet Solutions (een eenmanszaak van R.J.M.J. Vaessen), Wezenlaan 4, 6531 MS Nijmegen, vertegenwoordigd door mr. A. Ligtenstein.
2. Domeinna(a)m(en) en Deelnemer
De domeinnaam in geschil is
3. Geschiedenis van de Procedure
De eis is op 3 juni 2005 per e-mail, en op 7 juni 2005 per post, overeenkomstig de Regeling bij het WIPO Arbitration and Mediation Center (het Center1) ingediend.
Op 6 juni 2005 heeft het Center eiseres een ontvangstbevestiging van de eis gestuurd en SIDN per e-mail om de gegevens betreffende de Domeinnaam gevraagd.
Op 7 juni 2005 heeft SIDN in antwoord op het verificatieverzoek per e-mail aan het Center bevestigd dat verweerder de huidige houder is van de Domeinnaam en heeft zij de administratieve en technische contactgegevens overgelegd. SIDN heeft daarbij bevestigd dat de Regeling op de Domeinnaam van toepassing is. SIDN heeft tevens bevestigd dat zij de status quo van de Domeinnaam op 6 juni 2005 heeft bevroren, welke status in overeenstemming met artikel 8 van de Regeling gehandhaafd blijft gedurende het aanhangig zijn van de arbitrageprocedure.
Het Center heeft de eis op naleving van de in de Regeling vervatte formele vereisten geverifieerd en heeft ontvangst van de verschuldigde gelden bevestigd. Het Scheidsgerecht gaat met deze bevindingen akkoord.
In overeenstemming met de artikelen 5.5, 7.1 en 7.3 van de Regeling heeft het Center op 7 juni 2005 verweerder formeel van het indienen van de eis op de hoogte gesteld onder toezending van een afschrift van de eis. De arbitrageprocedure is hiermee op 7 juni 2005 aanhangig gemaakt.
In overeenstemming met artikel 9.1 van de Regeling heeft verweerder tijdig een verweerschrift ingediend. Op 22 juni 2005 heeft verweerder aan het Center laten weten dat hij op 27 juni 2005 per e-mail een verweerschrift zou indienen en toestemming gevraagd om die dag een schriftelijke kopie van het verweerschrift aan het Center toe te zenden. Op 23 juni 2005 heeft het Center bevestigd dat de schriftelijke kopie eventueel op 28 juni 2005 verzonden mocht worden. Het Center heeft vervolgens op 24 juni 2005 het verweerschrift per e-mail en op 28 juni 2005 schriftelijk ontvangen.
Met inachtneming van het verzoek van eiseres overeenkomstig artikel 6.3 van de Regeling tot benoeming van één arbiter heeft het Center op 24 juni 2005, overeenkomstig artikel 10.1 van de Regeling, aan partijen een lijst met de namen van drie potentiële arbiters toegezonden.
Met inachtneming van de wensen van partijen heeft het Center op 1 juli 2005 Alfred Meijboom, wonende te Amsterdam, als enig arbiter in dit geschil aangesteld. Het Scheidsgerecht is van mening dat het correct is aangesteld. Het Scheidsgerecht heeft het formulier Acceptatie tot Benoeming Arbiter tevens Verklaring van Onpartijdigheid en Onafhankelijkheid als vereist op grond van artikel 10.9 van de Regeling ingediend.
Op 1 juli 2005 heeft eiseres een reactie op het verweerschrift per e-mail aan het Center gestuurd. Aangezien de Regeling in beginsel niet voorziet in het overleggen van nadere stukken en het Scheidsgerecht geen aanleiding en noodzaak zag partijen toe te staan tot overlegging van nadere stukken over te gaan heeft het Scheidsgerecht op dezelfde dag beslist dat de reactie niet toegelaten zou worden. Het Center heeft partijen daarover op 1 juli 2005 per e-mail bericht.
Omdat eiseres haar eis in het Nederlands heeft ingediend en verweerder in Nederland is gevestigd, is de procestaal onder toepassing van artikel 17.2 van de Regeling Nederlands.
4. Feitelijke Achtergrond
Merkrechten
Eiseres is houdster van het woordmerk GMAIL dat op 1 april 2005 als Beneluxmerk is gedeponeerd en op 7 april 2005 is geregistreerd onder nummer 0763802 voor waren en diensten in klassen 9 (ondermeer computer software voor elektronische mail en werkgroep communicatie via computer netwerken), 38 (ondermeer elektronische mail diensten) en 42 (ondermeer computerdiensten en het aanbieden van elektronische mail diensten via computernetwerken) (het Merk). Daarnaast heeft eiseres een tweetal Gemeenschapswoordmerken GMAIL aangevraagd op 14 april 2004 voor diensten in klasse 38 (waaronder electronic mail services) met depotnummer 003753621, respectievelijk op 29 maart 2005 voor waren en diensten in klassen 9 en 42 met depotnummer 004316841. In dit geschil doet eiseres enkel een beroep op het Merk.
Domeinnaam
De Domeinnaam is door verweerder op 1 april 2004 geregistreerd.
5. Stellingen van Partijen
A. Eiseres
Op 1 april 2004 heeft eiseres officieel een nieuwe elektronische maildienst gelanceerd. Op 31 maart 2004 is reeds naar de pers gelekt dat de naam voor die dienst GMAIL zou luiden. Omdat verweerder de Domeinnaam op 1 april 2004 registreerde en verweerder de lancering van de dienst van eiseres onder de naam GMAIL op zijn website onder de Domeinnaam meldde moet verweerder op de hoogte zijn geweest van bedoelde lancering.
Eiseres heeft een merkrecht op GMAIL en verweerder heeft geen enkel gerechtvaardigd belang bij de Domeinnaam. De inhoud van de website onder de Domeinnaam is, c.q. was gelijk aan die van de algemene website van verweerder.
Verweerder biedt (in ieder geval) sinds 7 april 2005 een e-maildienst onder de naam GewoonMail (Gmail) aan onder de Domeinnaam. Daarmee staat vast dat verweerder te kwader trouw heeft gehandeld ten tijde van het registeren van de Domeinnaam en toen hij bedoelde e-maildiensten aan ging bieden. Door registratie en gebruik wordt verwarring veroorzaakt bij het publiek, omdat het wordt misleid en zal geloven dat verweerder en de door verweerder aangeboden diensten worden aangeboden, geautoriseerd of gesponsord door eiseres of op een andere manier zijn verbonden, verenigd of gelinkt aan eiseres.
De Domeinnaam maakt inbreuk op het Merk in de zin van artikel 13.A.1 sub a, b of d Benelux Merkenwet (BMW).
Eiseres verzoekt het Scheidsgerecht te bepalen dat:
- eiseres houdster zal worden van de Domeinnaam in plaats van verweerder en dat het arbitrale vonnis in de plaats zal treden van het door SIDN voorgeschreven formulier voor wijziging domeinnaamhouder;
- verweerder wordt verboden domeinnamen vergelijkbaar met de Domeinnaam of enig ander merk van eiseres te registeren op straffe van een dwangsom van EUR 1.000 per dag, althans een in goede justitie te bepalen bedrag;
- verweerder wordt veroordeeld in de proceskosten van EUR 2.250 en de kosten van juridische bijstand die op het moment van het indienen van de eis ongeveer EUR 2.000 bedroegen; en
- het vonnis uitvoerbaar bij voorraad wordt verklaard.
B. Verweerder
Verweerder heeft op 1 april 2004 de Domeinnaam geregistreerd in het kader van een door hem bedacht en ontwikkeld concept dat hij Gconcept noemde en dat ervan uitgaat dat in verband met de schaarste aan domeinnamen in principe ieder domeinnaam nog vrij is als er een “G”voor wordt geplaatst. Verweerder heeft voor de letter G gekozen, omdat deze fonetisch gezien het aantrekkelijkst is. In het kader van zijn Gconcept heeft verweerder bijvoorbeeld op 23 maart 2005 de domeinnaam Gvonden.nl geregistreerd. Onlosmakelijk verbonden met Gmail, dat voor GewoonMail staat, is het product Gsite dat staat voor GratisSite. Klanten kunnen via Gsite een domeinnaam registreren en een gratis website laten ontwikkelen, en met het product Gmail e-mail op een eigen domeinnaam ontvangen.
Ten behoeve van het Gconcept heeft verweerder een aantal domeinnamen geregistreerd waarop verschillende producten worden aangeboden. Het betreft
- Gconcept.nl, dat is geregistreerd op 11 maart 2005 en waarvan de website sinds 7 april 2005 is geactiveerd;
- Gsite.nl, dat is geregistreerd op 7 maart 2005 en waarvan de website sinds 6 april 2005 is geactiveerd;
- Gmail.nl, dat is geregistreerd op 1 april 2004 en waarvan de website sinds 6 april 2005 is geactiveerd;
- Gmak.nl, dat is geregistreerd op 18 april 2005. De website dient nog ontwikkeld te worden; en
- Gweb.nl, dat is geregistreerd op 25 mei 2004. De website dient nog ontwikkeld te worden.
De aanduiding Gmail wordt door verweerder in het economische verkeer gebruikt en is tevens een handelsnaam van het bedrijf van verweerder. Als zodanig is Gmail op 15 april 2005 als handelsnaam in het handelsregister ingeschreven. Daarnaast zijn ook Gsite, Gconcept, Gewoonmail en Gratissite als handelsnamen van verweerder in het handelsregister ingeschreven.
Op 1 april 2004 heeft verweerder de Domeinnaam geregistreerd. Op 14 april 2004 heeft hij een actieve website aan de Domeinnaam gekoppeld. Tot 7 april 2005 verwees de Domeinnaam naar de (algemene) website van verweerder www.sbis.nl. De periode tussen 14 april 2004 en 6 april 2005 had verweerder nodig om een website te bouwen en het Gconcept nader uit te werken. Op 24 juni 2004 is verweerder reeds gestart met de ontwikkeling van de website om het product Gmail op de markt te brengen.
Verweerder heeft op 1 april 2004 geen melding gemaakt van de introductie van Gmail door eiseres. Dat kan ook niet, omdat een aan de Domeinnaam gekoppelde website pas op 14 april 2004 is geactiveerd. Op die datum was wel een artikel over Gmail van eiseres terug te vinden op de website onder de Domeinnaam, omdat die toen werd doorverwezen naar de algemene website van verweerder waarop dat als nieuws was gepubliceerd.
Eiseres is deze arbitrageprocedure rauwelijks gestart zonder eerst met verweerder contact op te nemen. Deze handelwijze acht de verweerder onbehoorlijk.
Voor domeinnaamregistraties geldt in principe het beginsel wie het eerst komt, het eerst maalt. Verweerder heeft op 1 april 2004 de Domeinnaam geregistreerd, omdat die naam goed binnen het Gconcept paste en het noodzakelijk was die domeinnaam te registreren om die, samen met het product Gsite, op de markt te kunnen brengen. Op 1 april 2004 bleek dat de Domeinnaam nog vrij was, waarna verweerder de Domeinnaam onmiddellijk heeft vastgelegd.
Verweerder heeft de Domeinnaam te goeder trouw geregistreerd en heeft niet het doel gehad om de Domeinnaam eventueel te verkopen.
Op het moment van registratie van de Domeinnaam door verweerder had eiseres nog geen product GMAIL of klanten daarvoor. Het Merk genoot nog geen bekendheid binnen Nederland en verweerder kan dan ook niet profiteren van de bijzondere populariteit en bekendheid van het Merk. Indien eiseres de gestelde bekendheid van het Merk in Nederland zou hebben verwacht zou het voor de hand hebben gelegen dat zij de Domeinnaam zou hebben geregistreerd voor de bekendmaking van haar Gmail dienst.
Eiseres heeft het Merk pas op 1 april 2005 geregistreerd. De Domeinnaam was toen reeds een jaar door verweerder geregistreerd en in gebruik genomen. Omdat het merkrecht jonger is dan de datum van registratie van de Domeinnaam kan eiseres zich derhalve niet beroepen op het merkrecht. Het merkrecht biedt pas bescherming vanaf het moment van inschrijving van het merk, zodat eiseres in beginsel niet kan optreden tegen gebruik van het Merk dat plaats heeft gevonden voor de inschrijving. Eiseres heeft het Merk op grond artikel 4 lid 6 BMW te kwader trouw heeft gedeponeerd omdat zij ten tijde van het merkdepot op de hoogte was van het feit dat verweerder reeds een jaar eerder de Domeinnaam had geregistreerd.
Verweerder heeft een geldige reden voor de registratie en het gebruik van de Domeinnaam, omdat zij onder die naam diensten op de markt brengt en de Domeinnaam van wezenlijk belang voor verweerder is om het product Gmail in combinatie met het product Gsite aan het publiek te kunnen verkopen.
Bovendien bestaat er een evident verschil tussen het product Gmail van verweerder en GMAIL van eiseres, omdat de laatste dienst gratis wordt aangeboden en verweerder een vergoeding voor zijn dienst vraagt, en hij zijn dienst bovendien in combinatie met Gsite aanbiedt.
Verweerder betwist voorts dat door de registratie en het gebruik van de Domeinnaam verwarring ontstaat bij het publiek. In de eerste plaats omdat ten tijde van de registratie van de Domeinnaam de e-maildienst van eiseres nog niet bestond en ten tweede omdat het duidelijk is dat indien de website onder de Domeinnaam wordt bezocht de daar aangeboden diensten geen enkel verband houden met die van eiseres. De website van verweerder is anders ingedeeld dan die van eiseres; de lay-out en de kleurstelling is anders. Bovendien staat onder het woord GMAIL op de website van eiseres tevens “by Google” vermeld.
Verweerder verzoekt het Scheidsgerecht de vorderingen van eiseres af te wijzen en haar te veroordelen in de kosten van deze procedure, met inbegrip van de kosten juridische bijstand van verweerder die op het moment van het indienen van zijn verweerschrift ongeveer EUR 2.500 exclusief BTW bedragen.
6. Oordeel en Bevindingen
Toepasselijke Regeling en bevoegdheid Scheidsgerecht
Verweerder heeft de Domeinnaam geregistreerd op 1 april 2004. Op grond van artikel 21 van de Regeling die ten tijde van de registratie van kracht was, heeft verweerder zich daarbij onderworpen aan arbitrage met betrekking tot geschillen over de vraag of met de registratie en/of het gebruik van de Domeinnaam, de domeinnaamhouder inbreuk maakt op een Benelux merkrecht (inclusief rechten op Gemeenschapsmerken) of een recht op een Nederlandse handelsnaam. SIDN heeft bevestigd dat deze arbitrageprocedure van toepassing is op de Domeinnaam. Het instellen van de eis door eiseres houdt derhalve een geldige arbitrageovereenkomst tussen partijen in. Het Scheidsgerecht heeft tevens de op deelnemers van .nl domeinnamen rustende verplichting om alle .nl registraties te onderwerpen aan de Regeling in ogenschouw genomen.
Gebaseerd op het voorgaande, alsmede op het aan de eis ten grondslag liggende Beneluxmerk, stelt het Scheidsgerecht vast dat het op grond van artikel 11.2 van de Regeling bevoegd is om onderhavig geschil te beslechten. Hierbij zij opgemerkt dat de juridische consequenties van deze beslissing aan de partijen ter vrije bepaling staan in de zin van artikel 1020 lid 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.
Plaats van arbitrage
In overeenstemming met artikel 17.4 van de Regeling, is de plaats van arbitrage Amsterdam, Nederland. Op grond van artikel 11.3 en 11.4 van de Regeling, beslist het Scheidsgerecht in overeenstemming met de Regeling en naar Nederlands recht.
Beoordeling
Eiseres baseert haar eis op artikel 13.A.1 sub a, b en d BMW.
Als meest verstrekkend verweer heeft verweerster gesteld dat eiseres zich niet op het Merk kan beroepen, omdat het op 1 april 2005 is geregistreerd en derhalve van jongere datum is dan de Domeinnaam die op 1 april 2004 is geregistreerd. In het bijzonder voert verweerder aan dat (i) het merkdepot van eiseres te kwader trouw is verricht, (ii) verweerder op 1 april 2004 constateerde dat de Domeinnaam nog vrij was en hij deze te goeder trouw heeft geregistreerd, en (iii) eiseres geen beroep op haar merkrecht toekomt in verband met gebruik voorafgaande aan de depotdatum van haar Merk.
Het Scheidsgerecht passeert deze weren. Eiseres heeft onbetwist besteld dat zij op 1 april 2004 een nieuwe e-maildienst onder het Merk heeft gelanceerd, welke naam al op 31 maart 2004 was uitgelekt, en waarvan verweerder kennis moet hebben gehad toen hij de Domeinnaam registreerde. Als verweerder de aanduiding Gmail als merk zou hebben gedeponeerd zou het depot onder deze omstandigheden te kwader trouw zijn geschied. Analoog moet worden aangenomen dat verweerder niet te goeder trouw was toen hij de Domeinnaam registreerde. Dat de Domeinnaam goed paste in het door verweerder ontwikkelde Gconcept overtuigt het Scheidsgerecht niet. Vast staat dat eerst de Domeinnaam geregistreerd werd en pas (veel) later andere “G”-domeinnamen. Het had op de weg van verweerder gelegen om aan te tonen dat hij het Gconcept, inclusief de aanduiding GMAIL, voor 31 maart 2004 bedacht had. Hij heeft dat echter nagelaten.
Onder genoemde omstandigheden kan het depot van het Merk door eiseres niet als te kwader trouw worden beschouwd. Op grond van artikel 12.A.1 BMW heeft eiseres een geregistreerd merk nodig om in rechte te kunnen optreden. Dat heeft zij. Als er derhalve aan de voorwaarden van artikel 13.A.1 BMW is voldaan kunnen de vorderingen van eiseres worden toegewezen.
De door eiseres ingeroepen rechtsgronden zijn artikelen 13.A.1.a, 13.A.1.b en 13.A.1.d BMW. Het Scheidsgerecht zal hierna ieder van deze rechtsgronden bespreken.
Er is sprake van inbreuk op artikel 13.A.1.a BMW indien de Domeinnaam identiek aan het Merk zou zijn en zij gebruikt wordt voor dezelfde waren of diensten als waarvoor het Merk is geregistreerd. Deze bepaling is in beginsel bedoeld om counterfeiting of piraterij tegen te gaan. De Domeinnaam en het Merk zijn weliswaar – op de toevoeging “.nl” na – , identiek en de diensten waarvoor de Domeinnaam wordt gebruikt en het Merk is geregistreerd zijn weliswaar in hoge mate soortgelijk, maar eiseres heeft onvoldoende gesteld om met zekerheid te kunnen vaststellen dat de Domeinnaam inbreuk maakt op artikel 13.A.1.a BMW, zodat de vorderingen niet op deze grondslag worden toegewezen..
Verweerder stelt dat hij de Domeinnaam als handelsnaam gebruikt, en hij heeft Gmail zelfs als handelsnaam in het handelsregister laten vermelden. Het gebruik van de Domeinnaam als zodanig is niet zozeer ter onderscheiding van het bedrijf van verweerder maar ter onderscheiding van zijn e-maildiensten, hetgeen gebruik als merk inhoudt. Het Scheidsgerecht kan verweerder dan ook niet volgen in zijn bewering dat Gmail ook als handelsnaam wordt gebruikt. Dat betekent dat het Scheidsgerecht van mening is dat de Domeinnaam door verweerder ter onderscheiding van diensten wordt gebruikt. Daarmee treft de door eiseres ingeroepen grondslag van artikel 13.A.1.d BMW geen doel.
De vraag dient vervolgens beantwoord te worden of de Domeinnaam inbreuk maakt op artikel 13.A.1.b BMW. Daarvoor is nodig dat merk en tekenen overeenstemmen, dat zij voor soortgelijke diensten worden gebruikt en dat er sprake is van verwarringsgevaar zoals bedoeld in ondermeer HvJEG 11 november 1997, NJ 1998, 523 (Puma/Sabel) en HvJEG 22 juni 1999, NJ 2000, 375 (Lloyds/Loints).
Omdat het Scheidsgerecht lijdelijk is hoeft het niet in te gaan op de vraag of het Merk wel onderscheidend vermogen heeft. Eiseres heeft immers een (voorlopige) merkinschrijving en verweerder heeft het onderscheidend vermogen van het Merk – en daarmee ook de vraag of de registratie van het Merk in stand zal houden – niet betwist. Verweerder heeft voorts terecht de overeenstemming tussen het Merk en de Domeinnaam niet betwist.
Verweerder heeft wel betwist dat de diensten die onder de Domeinnaam worden aangeboden soortgelijk zijn aan de diensten waarvoor het Merk is geregistreerd. Aangezien niet betwist is dat de diensten die onder de Domeinnaam worden aangeboden inhouden dat aan gebruikers e-mail adressen wordt aangeboden en toegang tot die adressen wordt geschaft, terwijl het Merk voor dergelijke diensten is geregistreerd, staat vast dat sprake is van gebruik van Merk en Domeinnaam voor soortgelijke diensten. Het Scheidsgerecht acht het voor de beoordeling van de soortgelijkheidsvraag irrelevant of er al dan niet een vergoeding voor of in (indirect) verband met de respectieve diensten wordt gevraagd.
Dan blijft over de vraag of er sprake van verwarringsgevaar is. Eiseres beweert dat dat zo is en voert daarvoor aan dat het Merk in ondermeer de Benelux een bekend merk zou zijn en dat het publiek door de (website onder de) Domeinnaam wordt misleid, omdat het zou geloven dat verweerder en de door verweerder aangeboden diensten worden aangeboden, geautoriseerd of gesponsord zijn door eiseres of op een andere manier zijn verbonden, verenigd of gelinkt aan eiseres.
Er is volgens het Scheidsgerecht sprake van ten minste indirect verwarringsgevaar omdat het publiek kan denken dat er – gegeven de grote mate van overeenstemming van naam en inhoud van de diensten van partijen – sprake is van een economische verbondenheid, bijvoorbeeld omdat gedacht zou kunnen worden dat eiseres aan de verweerder toestemming zou hebben verleend voor het gebruik van het Merk in de Domeinnaam. Het Scheidsgerecht overweegt in dit verband dat ondermeer op grond van voornoemd arrest van het HvJEG inzake Lloyds/Loints eerder verwarringsgevaar zal ontstaan indien – zoals hier – sprake is van grote overeenstemming van merk en teken en een grote soortgelijkheid van de geregistreerde respectievelijk aangeboden diensten.
Omdat de Domeinnaam derhalve inbreuk maakt op het Merk zoals bedoeld in artikel 13.A.1.b BMW zal het Scheidsgerecht de vorderingen sub 1 en 2 als hierna bepaald toewijzen. De vordering sub 3 – proceskosten veroordeling – zal deels worden toegewezen. Omdat verweerder heeft gesteld dat eiseres geen enkel contact met hem heeft opgenomen om het geschil minnelijk op te lossen, en uit de eis niet van het tegendeel blijkt, beslist het Scheidsgerecht dat de kosten voor juridische bijstand niet zullen worden toegewezen, nu deze wellicht nodeloos zijn gemaakt.
Omdat artikel 3 van de Regeling bepaalt dat als vordering kan worden ingesteld “een verbod tot het registreren van vergelijkbare Domeinnamen in de toekomst, opgelegd aan de domeinnaamhouder, al dan niet versterkt met een dwangsom”, en eiseres gevraagd heeft om een verbod op registratie van domeinnamen vergelijkbaar met de Domeinnaam of enig ander merk van eiseres, is de vordering van eiseres te ruim geformuleerd. De Regeling laat wel de mogelijkheid om verweerder een verbod op te leggen om in de toekomst domeinnamen te registeren die op inbreukmakende wijze overeenstemmen met het Merk. Toewijzing van de vordering zal dan ook dienovereenkomstig worden beperkt. Voorts ziet het Scheidsgerecht aanleiding om de gevorderde dwangsom te matigen.
7. Beslissing
Met referentie aan artikel 3 van de Regeling en het bovenstaande beslist het Scheidsgerecht als volgt:
1. Google, Inc. zal houdster worden van de domeinnaam
2. Small Business Internet Solutions en R.J.M.J. Vaessen worden met onmiddellijke ingang nadat dit vonnis kracht van gewijsde krijgt verboden om domeinnamen die op inbreukmakende wijze overeenstemmen met de domeinnaam gmail.nl dan wel een in de Benelux geldig merk GMAIL van Google, Inc. te registreren op straffe van een dwangsom van EUR 1.000 voor iedere dag dat de overtreding voortduurt, met een maximum van EUR 50.000;
3. Small Business Internet Solutions en R.J.M.J. Vaessen worden veroordeeld in de kosten van deze arbitrage ten bedrage van EUR 2.250;
4. het Scheidsgerecht wijst het meer of anders gevorderde af.
Alfred P. Meijboom
Arbiter
Datum: 14 juli 2005
1 Het Center wordt in de Regeling “het Instituut” genoemd.