КЫРГЫЗ РЕСПУБЛИКАСЫНЫН МЫЙЗАМЫ
Бишкек шаары, 2007-жылдын 31-июлу N 116
Салттуу билимдерди коргоо жөнүндө
(КР 2014-жылдын 18-июлундагы N 144, 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамдарынын редакцияларына ылайык)
(Преамбула КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамына ылайык күчүн жоготту)
1-глава
Жалпы жоболор
1-статья. Салттуу билимдерди коргоонун укуктук тартиби
Бул Мыйзам Кыргыз Республикасынын аймагында салттуу билимдерди коргоонун укуктук тартибин белгилейт.
Бул Мыйзам фольклордун жана прикладдык көркөм өнөрдүн объектилерине карата колдонулбайт.
Генетикалык ресурстарды пайдалануу жаатындагы укуктук мамилелер жана Кыргыз Республикасынын генетикалык ресурстарын колдонуунун тартиби Кыргыз Республикасынын мыйзамдарына ылайык жөнгө салынат.
1-1-статья. Кыргыз Республикасынын салттуу билимдер чөйрөсүндөгү мыйзамдары
Кыргыз Республикасынын салттуу билимдер чөйрөсүндөгү мыйзамдары Кыргыз Республикасынын Конституциясынан, Кыргыз Республикасынын Граждандык кодексинен, ушул Мыйзамдан жана башка ченемдик укуктук актылардан, ошондой эле Кыргыз Республикасы катышуучусу болуп саналган, мыйзамда белгиленген тартипте күчүнө кирген эл аралык келишимдерден турат.
Ушул Мыйзам салттуу билимдер жаатындагы мамлекеттик саясаттын негизги жоболорун, ошондой эле укуктук, экономикалык жана социалдык кепилдиктерди, анын ичинде өлкөнү андан ары туруктуу өнүктүрүүгө жана Кыргыз Республикасынын элинин тарыхый мурасы жана кенчи болуп саналган салттуу билимдерди пайдалануудан алынган пайданы адилеттүү бөлүштүрүү үчүн шарттарды түзүүгө багытталган генетикалык ресурстарды (мындан ары - салттуу билимдер) пайдалануу менен салттуу билимдерди бекемдейт.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
2-статья. Бул Мыйзамда пайдаланылуучу негизги түшүнүктөр
салттуу билимдер - убакыттын өтүшү менен, белгилүү бир тартипте жана мааниде, бир муундан экинчи муунга өтүп, адамдардын ишмердүүлүгүнүн ар түрдүү тармактарында колдонулуучу билимдер, усулдар жана ыкмалар;
салттуу билимдердин ээлери - салттуу билимдерге ээ болушкан, уюштуруучу укуктук формасы жана менчигинин түрү ар кандай жергиликтүү шериктештиктер, жеке жана юридикалык жактар;
жергиликтүү шериктештик - административдик-аймактык бирдиктин аймагында туруктуу жашаган, жергиликтүү өз алдынча башкаруунун өкүлчүлүктүү жана аткаруучу органдары аркылуу жергиликтүү маанидеги маселелерди өзүнүн жоопкерчилигинде чечүү кызыкчылыктары менен бириккен Кыргыз Республикасынын жарандарынын жыйындысы;
генетикалык ресурстар - ал өзүнө салттуу билимдердин ээлери ишмердүүлүктүн тигил же бул чөйрөсүндө белгилүү иш натыйжаларын алуу үчүн пайдаланышы мүмкүн болгон, жердеги жана сууда жана башка жакта болуучу бүткүл жаныбарлар жана өсүмдүктөр дүйнөсүн камтыйт.
фонд - ыктыярдуу мүлктүк төгүмдөрдүн негизинде жеке жана юридикалык жактар тарабынан уюштурулган жана социалдык, кайрымдуулук, маданий, билим берүү же башка коомдук пайдалуу максаттарды көздөгөн мүчөлүгү болбогон уюм.
(КР 2014-жылдын 18-июлундагы N 144, 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамдарынын редакцияларына ылайык)
2-глава
Салттуу билимдерди мамлекеттик жөнгө салуу
3-статья. Мамлекеттик жөнгө салуунун максаттары жана милдеттери
Салттуу билимдер тармагында мамлекеттик жөнгө салуунун максаттары салттуу билимдерди укуктук коргоо, сактоо жана адамдардын ишмердүүлүгүнүн ар кандай тармактарында кеңири колдонууга, салттуу билимдерди, анын ичинде өнөр жай өндүрүшүндө генетикалык ресурстарда негизделгендерди пайдаланууга көмөктөшүү, ошондой эле аларды пайдалануунун натыйжасында өндүрүлгөн объектилерди андан ары коммерциялаштыруу болуп саналат.
Салттуу билимдер тармагында мамлекеттик жөнгө салуу буларды камтыйт:
1) салттуу билимдердин негизинде түзүлгөн объектилерди укук ченемдүү эмес патенттөөдөн салттуу билимдерди коргоо жана генетикалык ресурстарды пайдалануу менен салттуу билимдерди маалымат базаларына киргизүү аркылуу алдын-ала механизмди түзүү;
2) салттуу билимдерди жергиликтүү шериктештиктин пайдалануусунан алынган пайданы акыйкат бөлүштүрүү;
3) салттуу билимдерди пайдалануудан жана генетикалык ресурстарды пайдалануудан алынган каражаттан жергиликтүү шериктештиктерди өнүктүрүү үчүн фондуну түзүү;
4) салттуу билимдерди пайдалануунун системасын өнүктүрүүнүн мамлекеттик фондусун түзүү;
5) салттуу билимдер жана иш жүзүндө колдонуу мүмкүнчүлүгүнө карата болгон генетикалык ресурстар боюнча илимий изилдөөлөрдү өткөрүү, анын ичинде:
- айлана-чөйрөнү коргоого олуттуу салым киргизе ала турган генетикалык ресурстарды пайдалануу менен салттуу билимдердин тармагында изилдөөлөрдүн артыкчылыктуу багыттарын белгилөө;
- генетикалык ресурстарды пайдалануунун жаңы түрлөрүн иштеп чыгуу жана өнүктүрүү;
- Кыргыз Республикасынын аймагында салттуу билимдерди инвентаризациялоо максатында изилдөө иштерин өткөрүү;
- жалпыга белгилүү жана кеңири колдонулуучу салттуу билимдерди белгилөө.
4-статья. Ыйгарым укуктуу мамлекеттик орган
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамына ылайык күчүн жоготту)
3-глава
Салттуу билимдер тармагындагы укуктук мамилелердин субъектилери
5-статья. Укуктук мамилелердин субъектилери
Салттуу билимдер тармагындагы укуктук мамилелердин субъектилери болуп мамлекет, жергиликтүү шериктештиктер, ар кандай уюштуруу-укуктук формаларынан жана менчик формаларынан көз карандысыз жеке жана юридикалык жактар, ошондой эле чет өлкөлүк жеке жана юридикалык жактар эсептелишет.
6-статья. Салттуу билимдердин ээлеринин кызыкчылыктарынын өкүлчүлүгү
Салттуу билимдердин ээлеринин кызыкчылыктары белгилүү жердеги салттуу билимдердин ээлери түзгөн жеке жана/же юридикалык жактардын коомдук уюмунун уставынын жана мамлекеттик каттоонун негизинде иштеген ушундай коомдук уюм тарабынан өкүлдөнүшү мүмкүн.
Салттуу билимдердин ээлеринин кызыкчылыктарына жеке жана юридикалык жактардын өздөрү, ошондой эле алар тарабынан аныкталуучу өкүлдөр да өкүлчүлүк кылышы мүмкүн.
Чет өлкөлүк жеке жана юридикалык жактар өздөрүнүн ишмердүүлүгүн ушул Мыйзамга ылайык өздөрүнүн расмий өкүлдөрү аркылуу ишке ашырууга укуктуу.
Чет өлкөлүк жеке жана юридикалык жактар ушул Мыйзамда жана салттуу билимдерди укуктук коргоого таандык болгон башка ченемдик укуктук актыларда, ошондой эле Кыргыз Республикасы катышуучусу болуп саналган, мыйзамда белгиленген тартипте күчүнө кирген эл аралык келишимдерде каралган укуктарды Кыргыз Республикасынын жеке жана юридикалык жактары менен бирдей пайдаланышат.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
4-глава
Салттуу билимдер тармагын коргоого берүү
7-статья. Салттуу билимдерди укуктук коргоо
Адам ишмердүүлүгүнүн тигил же бул чөйрөсүндө иш жүзүндө колдонулуучу жана алар колдонулган чөйрөдө жакшы натыйжа берген салттуу билимдерге карата укуктук коргоо колдонулат.
Адамдын өмүрүнө жана саламаттыгына, ошондой эле курчап турган чөйрөгө чыныгы же кыйыр түрдө залал келтире турган салттуу билимдерге карата укуктук коргоо колдонулбайт.
Салттуу билимдерди укуктук коргоо ушул Мыйзамда белгиленген тартипте каттоонун же Кыргыз Республикасы катышуучусу болуп саналган эл аралык келишимдердин мыйзамдарда белгиленген тартипте күчүнө киришинин негизинде келип чыгат.
Салттуу билимдер салттуу билимдердин ээлери болуп эсептелишкендердин менчик формасына карабастан, бир же бир нече юридикалык же жеке жактар тарабынан катталышы мүмкүн.
Кыргыз Республикасында салттуу билимдерди коргоо максатында, аларды маалымат базасына киргизүү, салттуу билимдерди каттоого өтүнмөлөр мамлекеттик органдар жана мекемелер тарабынан берилиши мүмкүн.
Мамлекеттик органдарга жана мекемелерге салттуу билимдерди каттоонун жана пайдалануунун тартибин Кыргыз Республикасынын Өкмөтү аныктайт.
Караңыз:
Салттуу билимдерди каттоого жана пайдаланууга укук берүүгө өтүнмө жана катталган салттуу билимдерди пайдаланууга укук берүүгө өтүнмө түзүүнүн, берүүнүн жана кароонун Эрежелери (Кыргыз Республикасынын Өкмөтүнүн 2012-жылдын 29-февралындагы N 154 токтому менен бекитилген)
Кыргыз Республикасында салттуу билимдерди каттоо мөөнөтсүз.
(КР 2014-жылдын 18-июлундагы N 144, 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамдарынын редакцияларына ылайык)
8-статья. Салттуу билимдердин негизинде түзүлгөн объектилерди патенттөө
Кыргыз Республикасында салттуу билимдер болуп саналган объектилерди патенттөөгө жол берилбейт.
Салттуу билимдердин негизинде түзүлгөн объектилерди патенттөөдө өтүнүүчү өтүнмөнүн материалдарында прототип же оригинал катары пайдаланылган салттуу билимдердин келип чыгышын милдеттүү түрдө көрсөтүшү керек. Өтүнүүчү жалпыга маалымат үчүн салттуу билимдер өздөштүрүп алынган булактарды көрсөтүшү керек.
Салттуу билим катталган күбөлүктүн ээси, салттуу билимди пайдалануу менен жараткан ойлоп табууга патент ээсинен сыйакы (эмгек акы) алууга укуктуу.
Ойлоп табууну жаратуу максатында салттуу билимди пайдалануу үчүн сыйакы (эмгек акы) төлөөнүн тартиби салттуу билимдерге күбөлүктүн ээси менен ойлоп табуунун патент ээсинин ортосундагы макулдашуу менен аныкталат.
Мында макулдашуу салттуу билимдерди пайдалануу үчүн Жергиликтүү шериктештикти өнүктүрүү фондуна же Салттуу билимдерди пайдалануунун системасын өнүктүрүүнүн мамлекеттик фондуна милдеттүү түрдө төлөмдөрдү чегерүүнү караштырат.
Салттуу билимдердин негизинде түзүлгөн объектилерди укук ченемсиз патенттөөдөн алдын алуу үчүн патент берилүүчү объектилерге экспертиза жүргүзүүдө пайдаланылуучу салттуу билимдер боюнча маалымат базасы түзүлөт.
Маалымат базасын калыптандыруу жалпыбызга жеткиликтүү болгон катталган салттуу билимдер жөнүндө маалыматтардын жана салттуу билимдер жөнүндө маалыматтардын негизинде ишке ашырылат.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
5-глава
Салттуу билимдерди каттоо
9-статья. Салттуу билимдерди каттоого же аны пайдаланууга укук берүүгө же мурда катталган салттуу билимдерди пайдаланууга укук берүүгө өтүнмө
Салттуу билимдерди каттоого же аны пайдаланууга укук берүүгө же катталган салттуу билимдерди пайдаланууга укук берүүгө өтүнмө (мындан ары - өтүнмө) өтүнүүчүнүн өзү же анын кызыкчылыгын билдирген, өз ишмердүүлүгүн мыйзам менен белгиленген тартипте өтүнүүчү берген ишеним каттын негизинде ишке ашырган өкүлү (өкүлдөрү) аркылуу берилет.
Өтүнмө мамлекеттик же расмий тилде берилет.
Өтүнмөдө булар болушу керек:
1) өтүнүүчүнү, ошондой эле анын турган жерин жана жашаган жерин көрсөтүү менен салттуу билимди каттоо жөнүндө жана катталган салттуу билимдерди пайдаланууга укук берүү жөнүндө арыз;
2) билдирилген салттуу билимдердин так жана толук баяндоосу, аны менен кошо:
- салттуу билимдин жаралган жери (географиялык объектинин чек аралары),
- салттуу билимдер менен байланышта пайдаланылуучу генетикалык ресурстун баяндоосу;
- пайдаланылуучу тармактар жана жетишилген өз натыйжалар;
- өтүнмө берилген салттуу билимдердин каттоо жөнүндө, мурда басылып чыккан жарыялоолор жөнүндө маалыматтар өтүнмөгө булар тиркелиши керек:
1) Салттуу билимди иш жүзүндө пайдаланууга жарактуулугун, ишмердүүлүктүн тигил же бул чөйрөсүндө аны пайдаланган учурда өз жыйынтыгын ырастаган компетенттүү органдын берген расмий документи;
2) өтүнүүчү жергиликтүү шериктештиктин мүчөсү экендиги же салттуу билим ага таандык болуп саналган географиялык объектиде тургандыгы жөнүндө компетенттүү органдын (компетенттүү органдардын) корутундусу.
Салттуу билимди каттоого өтүнмө мамлекеттик орган тарабынан берилген учурда аталган корутунду талап кылынбайт.
3) Чет өлкөлүк өтүнүүчү үчүн салттуу билим жаралган өлкөдө анын укугун ырастоочу документ.
Өтүнмөнүн документтерине карата коюлган талаптар жана аларды берүүнүн тартиби Кыргыз Республикасынын Өкмөтү тарабынан белгиленет.
(КР 2014-жылдын 18-июлундагы N 144, 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамдарынын редакцияларына ылайык)
10-статья. Өтүнмөнү карап чыгуу
Өтүнмөнү карап чыгуу ал ыйгарым укуктуу органга берилген күндөн тартып үч айдын ичинде жүргүзүлөт өтүнмөнү карап чыгуунун жүрүшүндө зарыл документтердин топтому, аларды жол-жоболоштуруунун тууралыгы текшерилет, каттоого билдирилген салттуу билимдин ушул Мыйзамдын 9-статьясында каралган талаптарга ылайык келиши каралып чыгат.
Өтүнмөнү карап чыгуунун жыйынтыгы боюнча салттуу билимди каттоо жөнүндө же каттоодон баш тартуу жөнүндө чечим чыгарылат
Өтүнмөнү канааттандыруудан баш тартуу үчүн ушул Мыйзамдын 9-статьясында каралган шарттарды аткарбоо негиз болуп эсептелет.
11-статья. Салттуу билимдерди каттоо жана күбөлүк берүү
Салттуу билимдерди каттоо жана маалыматтарды киргизүү алым төлөнгөн шартта оң чечимдин негизинде жүргүзүлөт.
Кыргыз Республикасынын салттуу билимдеринин мамлекеттик реестрине (мындан ары - Реестр) салттуу билимдерди колдонуу укугун каттоо же берүү жөнүндө маалыматтарды киргизүү тартиби жана анын тизмеги Кыргыз Республикасынын Өкмөтү тарабынан аныкталат.
Салттуу билимдин ээлеринин каалоосу боюнча Реестрге киргизилген салттуу билимдерди каттоого таандык болгон маалыматтар Реестрге киргизилген датадан тартып үч айдын ичинде расмий бюллетенге жарыяланышы мүмкүн. Жарыялануучу маалыматтардын көлөмү жана мазмуну Кыргыз Республикасынын Өкмөтү тарабынан белгиленет.
Жарым-жартылай жарыялануучу же жарыяланбоочу салттуу билимдер купуялуулук режиминде сакталат.
Алым өтүнмө ээси салттуу билимди каттоо жана/же аны пайдалануу укугун берүү жөнүндө чечимди алган датадан тартып эки айдын ичинде төлөнөт.
Салттуу билим кимдин атына катталса жана/же салттуу билимди пайдалануу укугу кимге берилсе ошол өтүнмө ээлерине белгиленген үлгүдөгү күбөлүк белгиленген тартипте берилет. Күбөлүктүн формасы жана анда көрсөтүлүүчү маалыматтардын курамы Кыргыз Республикасынын Өкмөтү тарабынан белгиленет.
Күбөлүк берүү расмий бюллетенде жарыялангандан кийин эки айдын ичинде жүргүзүлөт.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
Караңыз:
Салттуу билимдерди каттоо жана пайдаланууга укук берүү үчүн алымдар жөнүндө жобо (КР Өкмөтүнүн 2008-жылдын 15-сентябрындагы N 517 токтому менен бекитилди)
Кыргыз Республикасынын Салттуу билимдеринин мамлекеттик реестрин жүргүзүүнүн тартиби (КР Өкмөтүнүн 2012-жылдын 29-февралындагы N 154 токтому менен бекитилген)
12-статья. Салттуу билимди пайдаланууга укук берилген күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтү
Күбөлүк өтүнмө берилген датадан тартып он жыл өткөнгө чейин күчүндө болот.
Күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтү көбөлүк ээсинин арызы боюнча белгиленген алым төлөө шарты менен узартылышы мүмкүн.
Күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтүн узартуу тууралуу арыз күбөлүктүн жарактуулугун акыркы жылынын ичинде берилет.
Күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтү ар бир жолу он жылга узартылат.
Күбөлүк ээсинин расмий өтүнүчү боюнча күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтүн узартуу үчүн кошумча алым төлөө шарты менен кошумча түрдө алты айлык мөөнөт берилиши мүмкүн.
Күбөлүктүн жарактуулук мөөнөтү узартылгандыгы жөнүндө жазуу Реестрге жана күбөлүккө киргизилет.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
13-статья. Реестрге жана күбөлүккө өзгөртүү киргизүү
Күбөлүк ээси ыйгарым укуктуу органга салттуу билимдин каттоосуна жана аны пайдалануу укугун алгандыгына тийиштүү өзүнүн аталышы, фамилиясы, аты же атасынын аты, ошондой эле каттоого жана салттуу билимди пайдалануу укугу берилишине тиешеси бар башка өзгөртүүлөр жөнүндө ыйгарым укуктуу органга кабарлайт.
Өзгөртүү жөнүндө жазуулар Реестр менен күбөлүккө алым төлөө шарты менен киргизилет.
Өтүнмө ээсинин күнөөсүнөн эмес кетирилген талашсыз жана техникалык каталарга оңдоо салттуу билимдин катталгандыгы жөнүндө же аны пайдалануу укугу жөнүндө Реестр менен күбөлүккө алым төлөнбөстөн ыйгарым укуктуу орган тарабынан киргизилет.
14-статья. Салттуу билимдерди пайдаланууга келишим
Салттуу билимдин ээси болбогон жакка ушул Мыйзамда белгиленген тартипте катталган салттуу билимдин пайдалануу укугу аны менен салттуу билимдин ээсинин ортосунда келишим түзүлгөн шартта берилиши мүмкүн.
Келишим боюнча салттуу билимдин ээси экинчи жакка салттуу билимди пайдалануу укугун келишимде макулдашылган көлөмдө, мөөнөттө, аймакта жана төлөө тартибинде берет. Келишимдин шарттары тараптардын макулдашуусу боюнча аныкталат. Келишим белгиленген алымды төлөөнү жүзөгө ашыруу шартында катталууга жатат.
Келишимде салттуу билимди пайдалангандыгы үчүн Жергиликтүү шериктештикти өнүктүрүү фондусуна же Салттуу билимдерди пайдалануу системасын өнүктүрүү мамлекеттик фондусуна төлөмдөрдү чегерүү жөнүндө жобо милдеттүү түрдө каралышы керек.
Мында келишимде каралган боюнча салттуу билимдерди пайдалангандыгы үчүн төлөмдөрдү чегерүү Жергиликтүү шериктештикти өнүктүрүү фондусуна же Салттуу билимдерди пайдалануу системасын өнүктүрүү мамлекеттик фондусуна 20 пайыздан кем эмес болушу керек.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
15-статья. Алымдар
Салттуу билимди каттоо же пайдалануу укугун берүү менен байланышкан юридикалык маанилүү аракеттерди жасаганы үчүн алымдар төлөнөт.
Аларды жасаганы үчүн алымдар алынган аракеттердин тизмеги, алардын өлчөмдөрү жана төлөө мөөнөттөрү, ошондой эле алымдарды төлөөдөн бошотуунун, алардын өлчөмдөрүн азайтуунун жана кайтарып берүүнүн негиздери Кыргыз Республикасынын Өкмөтү тарабынан белгиленет.
Алымдар өтүнмө ээси, күбөлүктүн ээси же алар менен макулдашуу боюнча кандай гана болбосун жеке же юридикалык жактар тарабынан төлөнөт.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
Караңыз:
Салттуу билимдерди каттоо жана пайдаланууга укук берүү үчүн алымдар жөнүндө жобо (КР Өкмөтүнүн 2008-жылдын 15-сентябрындагы N 517 токтому менен бекитилди)
16-статья. Фондулар
Салттуу билимдердин ээлери тарабынан Кыргыз Республикасынын салттуу билимдерин сактоо жана жергиликтүү шериктештиктин аларды пайдалануудан түшкөн пайданы акыйкат бөлүштүрүү максатында Жергиликтүү шериктештиктерди өнүктүрүү фондусу түзүлөт.
Жалпы элдик маанидеги салттуу билимдер системасын өнүктүрүү үчүн Салттуу билимдерди пайдалануу системасын өнүктүрүү фондусу түзүлөт.
Фондуларды каржылоонун булактары болуп келишимдер боюнча салттуу билимдерди пайдалангандыгы үчүн төлөмдөрдү чегерүүлөр жана Кыргыз Республикасынын мыйзамдарында тыюу салынбаган дагы башка булактар саналат.
(КР 2015-жылдын 20-июлундагы N 178 Мыйзамынын редакциясына ылайык)
17-статья. Салттуу билимдерди пайдалануу
Салттуу билимдерди жана аларды камтыган жана алардын негизинде түзүлгөн объектилерди пайдалануу деп аларды даярдоо, колдонуу, ташып келүү, таратуу, сатууга сунуштоо, сатуу жана чарбалык жүгүртүүгө киргизүү же ушул максаттарда сактоо таанылат.
Салттуу билимдерди мыйзамсыз пайдалануу деп салттуу билимдердин ээлери менен келишим түзбөстөн коммерциялык максат менен өндүрүштө пайдалануу таанылат.
Салттуу билимдер булактарын көрсөтүү менен билим берүү жана илимий-изилдөө максаттарында, ошондой эле дээрлик жеке максаттарда пайдаланыла турган болсо аны салттуу билимдердин ээсинен макулдук албастан пайдаланууга жол берилет.
Катталган салттуу билимдерди күбөлүк ээлери пайдаланбаган же жетишсиз пайдаланган учурда, күбөлүк берилген күндөн тартып, үч жылдын ичинде корголгон салттуу билимдерди пайдаланууну каалаган кайсы жак болбосун, эгер ушул жак менен түзүлгөн практикага ылайык шарттарда салттуу билимдерди пайдаланууга күбөлүктүн ээси келишим түзүүдөн баш тартса, салттуу билимдерди пайдаланууга ага уруксат берүү жөнүндөгү доо менен сотко кайрылууга укуктуу.
Эгер күбөлүк ээси салттуу билимдерди пайдаланбагандыгы же жетишсиз пайдалангандыгы жүйөлүү себептер менен шартталгандыгын аныктап бере албаган учурда, сот пайдалануунун ченемдерин, өлчөмүн, мөөнөтүн жана төлөмдөрдүн тартибин белгилөө менен уруксат берет.
Салттуу билимдерди пайдалангандыгы үчүн төлөмдөрдүн өлчөмү практикада түзүлгөнгө ылайык белгилениши керек.
Өзгөчө кырдаалдарда (күтүлбөгөн кырсыктар, катастрофалар, ири авариялар), ошондой эле улуттук коопсуздуктун кызыкчылыгында Кыргыз Республикасынын Өкмөтү күбөлүк ээсине өлчөмдөш компенсация төлөө менен салттуу билимдерди пайдаланууга уруксат берүүгө укугу бар; мында салттуу билимдерди пайдалануунун көлөмү жана пайдалануунун узактыгы аларга уруксат берилген максаттар менен чектелет. Ушундай пайдалануудан келип чыккан талаш-тартыштар сот аркылуу чечилет.
18-статья. Ушул Мыйзамды колдонууга байланыштуу талаштарды карап чыгуу
Ушул Мыйзамды колдонууга байланыштуу талаштар Кыргыз Республикасынын мыйзамдарында белгиленген тартипте каралат.
19-статья. Кыргыз Республикасынын эл аралык келишимдери
(КР 2014-жылдын 18-июлундагы N 144 Мыйзамына ылайык күчүн жоготту)
20-статья. Ушул Мыйзамды күчүнө киргизүү жөнүндө
Ушул Мыйзам расмий жарыяланган күндөн тартып күчүнө кирет.
"Эркин Тоо" газетасынын 2007-жылдын 7-августунда N 56 жарыяланды
|
Кыргыз Республикасынын Президенти |
|
К.Бакиев |
|
|
|
|
|
2007-жылдын 26-июнунда |
|
Кыргыз Республикасынын Жогорку Кеңеши тарабынан кабыл алынган |
ЗАКОН КЫРГЫЗСКОЙ РЕСПУБЛИКИ
г.Бишкек, от 31 июля 2007 года N 116
Об охране традиционных знаний
(В редакции Законов КР от 18 июля 2014 года N 144, 20 июля 2015 года N 178)
(Преамбула Закона утратила силу в соответствии с Законом КР от 20 июля 2015 года N 178)
Глава 1
Общие положения
Статья 1. Правовой режим охраны традиционных знаний
Настоящий Закон устанавливает правовой режим охраны традиционных знаний на территории Кыргызской Республики.
Настоящий Закон не распространяется на объекты фольклора и народного прикладного искусства.
Правовые отношения в области использования генетических ресурсов и порядок доступа к генетическим ресурсам Кыргызской Республики регулируются в соответствии с законодательством Кыргызской Республики.
Статья 1-1. Законодательство Кыргызской Республики в сфере традиционных знаний
Законодательство Кыргызской Республики в сфере традиционных знаний состоит из Конституции Кыргызской Республики, Гражданского кодекса Кыргызской Республики, настоящего Закона и иных нормативных правовых актов, а также вступивших в установленном законом порядке в силу международных договоров, участницей которых является Кыргызская Республика.
Настоящий Закон закрепляет основные положения государственной политики в области традиционных знаний, а также правовые, экономические и социальные гарантии, в том числе традиционных знаний с использованием генетических ресурсов (далее - традиционные знания), направленные на дальнейшее устойчивое развитие страны и создание условий для справедливого распределения выгод от использования традиционных знаний, являющихся историческим наследием и достоянием народа Кыргызской Республики.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Статья 2. Основные понятия, используемые в настоящем Законе
Традиционные знания - знания, методы и способы, в том числе с использованием генетических ресурсов, применяемые в различных областях человеческой деятельности, которые передавались из одного поколения в другое в определенном порядке и значении.
обладатели традиционных знаний - местное сообщество, физические, юридические лица любых организационно-правовых форм и форм собственности, которые владеют традиционными знаниями;
местное сообщество - совокупность граждан Кыргызской Республики, постоянно проживающих на территории административно-территориальной единицы, объединенных интересами под свою ответственность решать вопросы местного значения самостоятельно через представительные и исполнительные органы местного самоуправления;
генетические ресурсы - включают в себя весь животный и растительный мир земного, водного и иного происхождения, которые могут быть использованы обладателями традиционных знаний для получения определенных практических результатов в той или иной сфере деятельности;
фонд - не имеющая членства организация, учрежденная физическими и/или юридическими лицами на основе добровольных имущественных взносов и преследующая социальные, благотворительные, культурные, образовательные или иные общественно полезные цели.
(В редакции Законов КР от 18 июля 2014 года N 144, 20 июля 2015 года N 178)
Глава 2
Государственное регулирование традиционных знаний
Статья 3. Цели и задачи государственного регулирования
Целями государственного регулирования в области традиционных знаний являются правовая охрана, содействие сохранению и широкому применению традиционных знаний в различных областях человеческой деятельности, содействие использованию традиционных знаний, в том числе основанных на генетических ресурсах, в промышленном производстве, а также дальнейшая коммерциализация объектов, производимых в результате их использования.
Государственное регулирование в области традиционных знаний включает:
1) создание превентивного механизма для охраны традиционных знаний от неправомерного патентования объектов, созданных на основе традиционных знаний и с использованием генетических ресурсов, посредством внесения традиционных знаний в базу данных;
2) справедливое распределение выгод от использования традиционных знаний местным сообществам;
3) создание Фонда для развития местных сообществ, источниками финансирования которого будут являться отчисления от использования традиционных знаний, в том числе с использованием генетических ресурсов;
4) создание Государственного фонда развития системы использования традиционных знаний;
5) проведение научных исследований по традиционным знаниям и существующим генетическим ресурсам на предмет их практического применения, включая:
- выявление наиболее приоритетных направлений исследований в области традиционных знаний с использованием генетических ресурсов, которые могут внести значительный вклад в охрану окружающей среды;
- разработку и развитие новых видов использования генетических ресурсов;
- проведение исследовательских работ с целью инвентаризации традиционных знаний на территории Кыргызской Республики;
- выявление общеизвестных и широко используемых традиционных знаний.
Статья 4. Уполномоченный государственный орган
(Утратила силу в соответствии с Законом от 20 июля 2015 года N 178)
Глава 3
Субъекты правоотношений в области традиционных знаний
Статья 5. Субъекты правоотношений
Субъектами правоотношений в области традиционных знаний являются государство, местные сообщества, физические и юридические лица независимо от организационно-правовых форм и форм собственности, а также иностранные физические и юридические лица.
Статья 6. Представительство интересов обладателей традиционных знаний
Интересы обладателей традиционных знаний могут быть представлены общественными организациями физических и/или юридических лиц, создаваемыми обладателями традиционных знаний определенной местности, действующими на основании устава такой организации и государственной регистрации.
Интересы обладателей традиционных знаний могут быть представлены как самими физическими и юридическими лицами, так и определяемыми ими представителями.
Иностранные физические и юридические лица в соответствии с настоящим Законом вправе осуществлять свою деятельность через своих официальных представителей.
Иностранные физические и юридические лица пользуются правами, предусмотренными настоящим Законом и иными нормативными правовыми актами, относящимися к правовой охране традиционных знаний, а также вступившими в установленном законом порядке в силу международными договорами, участницей которых является Кыргызская Республика, наравне с физическими и юридическими лицами Кыргызской Республики.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Глава 4
Предоставление охраны в области традиционных знаний
Статья 7. Правовая охрана традиционных знаний
Правовая охрана распространяется на традиционные знания практически применимые в той или иной сфере человеческой деятельности и имеющие положительный результат в сфере их применения.
Правовая охрана не распространяется на традиционные знания, которые реально или потенциально могут нанести вред жизни и здоровью человека, а также окружающей среде.
Правовая охрана традиционных знаний возникает на основании регистрации в порядке, установленном настоящим Законом или вступившим в установленном законом порядке в силу международным договором, участницей которого является Кыргызская Республика.
Традиционные знания могут быть зарегистрированы одним или несколькими юридическими или физическими лицами, независимо от форм собственности, являющимися обладателями традиционных знаний.
В целях охраны традиционных знаний в Кыргызской Республике, включения их в базу данных заявки на регистрацию традиционных знаний могут быть поданы государственными органами и учреждениями.
Порядок регистрации и использования традиционных знаний в государственные органы и учреждения определяется Правительством Кыргызской Республики.
См.:
Правила составления, подачи и рассмотрения заявки на регистрацию и предоставление права пользования традиционным знанием и заявки на предоставление права пользования уже зарегистрированным традиционным знанием (утверждены постановлением Правительства КР от 29 февраля 2012 года N 154)
Регистрация традиционных знаний в Кыргызской Республике бессрочна.
(В редакции Законов КР от 18 июля 2014 года N 144, 20 июля 2015 года N 178)
Статья 8. Патентование объектов, созданных на основе традиционных знаний
Не допускается в Кыргызской Республике патентование объектов, представляющих собой традиционные знания.
При патентовании объектов, созданных на основе традиционных знаний, в материалах заявки обязательно раскрытие происхождения традиционных знаний, используемых в качестве прототипа или аналога. Заявитель обязан указать источник доведения традиционных знаний до всеобщего сведения.
Обладатель свидетельства, на имя которого зарегистрировано традиционное знание, имеет право на получение вознаграждения от владельца патента на изобретение, созданное с использованием традиционного знания.
Порядок выплаты вознаграждения за использование традиционного знания в целях создания изобретения определяется соглашением между обладателем свидетельства на традиционное знание и владельцем патента на изобретение.
При этом соглашение в обязательном порядке должно предусматривать отчисления платежей за использование традиционного знания в Фонд развития местного сообщества или в Государственный фонд развития системы использования традиционных знаний.
Для предотвращения неправомерного патентования объектов, созданных на основе традиционных знаний, создается база данных по традиционным знаниям, используемая при проведении экспертизы патентуемых объектов.
Формирование базы данных осуществляется на основе сведений о зарегистрированных традиционных знаниях и сведений о традиционных знаниях, ставших общедоступными.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Глава 5
Регистрация традиционных знаний
Статья 9. Заявка на регистрацию и предоставление права пользования традиционным знанием или на предоставление права пользования уже зарегистрированным традиционным знанием
Заявка на регистрацию и предоставление права пользования традиционным знанием или заявка на предоставление права пользования уже зарегистрированным традиционным знанием (далее - заявка) подается заявителем самостоятельно или через представителя (представителей), осуществляющего свою деятельность на основе доверенности, выданной в установленном законом порядке заявителем, чьи интересы он представляет.
Заявка представляется на государственном или официальном языке.
Заявка должна содержать:
1) заявление о регистрации и предоставлении права пользования традиционным знанием или о предоставлении права пользования уже зарегистрированным традиционным знанием с указанием заявителя, а также его местонахождения и местожительства;
2) конкретное и полное описание заявляемого традиционного знания, включая:
- место происхождения традиционного знания (границы географического объекта);
- описание генетического ресурса, в случае использования во взаимосвязи с традиционными знаниями;
- области применения и достигаемые положительные результаты;
- сведения о ранее изданных публикациях, о заявляемых на регистрацию традиционных знаниях.
К заявке должны быть приложены:
1) официальный документ, выданный компетентным органом, подтверждающий практическую применимость традиционных знаний, положительный результат их применения в той или иной сфере деятельности;
2) заключение компетентного органа (компетентных органов) о том, что заявитель является членом местного сообщества и/или находится в географическом объекте, к которому относится традиционное знание.
В случае подачи заявки на регистрацию традиционных знаний государственными органами, указанное заключение не требуется;
3) для иностранного заявителя документ, подтверждающий его право на заявленное традиционное знание в стране происхождения.
Требования к документам заявки и порядок их представления устанавливаются Правительством Кыргызской Республики.
(В редакции Законов КР от 18 июля 2014 года N 144, 20 июля 2015 года N 178)
Статья 10. Рассмотрение заявки
Рассмотрение заявки проводится в течение трех месяцев с даты подачи в уполномоченный орган. В ходе рассмотрения заявки проверяется состав необходимых документов, правильность их оформления, рассматривается соответствие заявленного на регистрацию традиционного знания требованиям, предусмотренным статьей 9 настоящего Закона.
По результатам рассмотрения заявки выносится решение о регистрации традиционного знания либо об отказе в регистрации.
Основанием для отказа в удовлетворении заявки является невыполнение условий, предусмотренных статьей 9 настоящего Закона.
Статья 11. Регистрация традиционных знаний и выдача свидетельств
Регистрация традиционных знаний и внесение сведений производятся на основании положительного решения при условии уплаты пошлины.
Порядок внесения и перечень сведений о регистрации или предоставлении права пользования традиционным знанием в Государственный реестр традиционных знаний Кыргызской Республики (далее - Реестр) определяются Правительством Кыргызской Республики.
По желанию обладателей традиционных знаний сведения, относящиеся к регистрации традиционных знаний, внесенные в Реестр, могут быть опубликованы в официальном бюллетене в течение трех месяцев с даты их внесения в Реестр. Объем и содержание публикуемых сведений устанавливаются Правительством Кыргызской Республики.
Традиционные знания, которые публикуются частично или не публикуются, сохраняются в режиме конфиденциальности.
Пошлина уплачивается в течение двух месяцев с даты получения заявителем решения о регистрации традиционного знания и/или предоставлении права пользования им.
Заявителям, на имя которых зарегистрировано традиционное знание и/или предоставлено право пользования традиционным знанием, в установленном порядке выдаются свидетельства установленного образца. Форма свидетельства и состав указываемых в нем сведений устанавливаются Правительством Кыргызской Республики.
Выдача свидетельства производится в течение двух месяцев после опубликования в официальном бюллетене.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
См.:
постановление Правительства КР от 15 сентября 2008 года N 517 "Об утверждении Положения о пошлинах за регистрацию и предоставление права пользования традиционным знанием";
Порядок ведения Государственного реестра традиционных знаний Кыргызской Республики (утвержден постановлением Правительства КР от 29 февраля 2012 года N 154)
Статья 12. Срок действия свидетельства на право пользования традиционным знанием
Свидетельство действует до истечения десяти лет с даты подачи заявки.
Срок действия свидетельства может быть продлен по заявлению владельца свидетельства при условии уплаты установленной пошлины.
Заявление о продлении срока действия свидетельства подается в течение последнего года действия свидетельства.
Срок действия свидетельства продлевается каждый раз на десять лет.
По ходатайству владельца свидетельства для продления срока действия свидетельства ему может быть представлен дополнительный шестимесячный срок продления при условии уплаты дополнительной пошлины.
Запись о продлении срока действия свидетельства вносится в Реестр и свидетельство.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Статья 13. Внесение изменений в Реестр и свидетельство
Владелец свидетельства уведомляет уполномоченный орган об изменении своего наименования, фамилии, имени или отчества, а также о других изменениях, относящихся к регистрации и предоставлению права пользования традиционным знанием.
Запись об изменении вносится в Реестр и свидетельство при условии уплаты пошлины.
Исправления очевидных и технических ошибок, допущенных не по вине заявителя, вносятся уполномоченным органом в Реестр и свидетельство о регистрации и/или о праве пользования традиционным знанием без уплаты пошлины.
Статья 14. Договор на использование традиционных знаний
Лицу, не являющемуся обладателем традиционных знаний, в установленном настоящим Законом порядке может быть предоставлено право пользования при условии заключения договора между ним и обладателем традиционного знания.
По договору обладатель традиционного знания предоставляет право на использование традиционного знания другому лицу в обусловленном договором объеме использования прав, сроков, территории и порядка платежей. Условия договора определяются по соглашению сторон. Договор подлежит регистрации, которая осуществляется при условии уплаты установленной пошлины.
Договор в обязательном порядке должен предусматривать положение об отчислениях платежей за использование традиционных знаний в Фонд развития местного сообщества или Государственный фонд развития системы использования традиционных знаний.
При этом отчисления платежей за использование традиционных знаний, предусмотренные договором в Фонд развития соответствующего местного сообщества или Государственный фонд развития системы использования традиционных знаний, должны составлять не менее двадцати процентов.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Статья 15. Пошлины
За совершение юридически значимых действий, связанных с регистрацией или предоставлением права пользования традиционным знанием, взимаются пошлины.
Перечень действий, за совершение которых взимаются пошлины, их размеры и сроки уплаты, а также основания освобождения от уплаты пошлин, уменьшения их размеров и возврата устанавливаются Правительством Кыргызской Республики.
Пошлины уплачиваются заявителем, владельцем свидетельства или по соглашению с ними любыми физическими или юридическими лицами.
См.:
постановление Правительства КР от 15 сентября 2008 года N 517 "Об утверждении Положения о пошлинах за регистрацию и предоставление права пользования традиционным знанием"
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Статья 16. Фонды
Обладателями традиционных знаний в целях сохранения традиционных знаний и справедливого распределения выгод от их использования местным сообществам Кыргызской Республики создается Фонд развития местного сообщества.
Для развития системы традиционных знаний общенародного значения создается Государственный фонд развития системы использования традиционных знаний.
Источниками финансирования фондов являются отчисления платежей по договорам за использование традиционных знаний и другие источники, не запрещенные законодательством Кыргызской Республики.
(В редакции Закона КР от 20 июля 2015 года N 178)
Статья 17. Использование традиционных знаний
Использованием традиционных знаний в объектах, содержащих традиционные знания и созданных на их основе, признаются изготовление, применение, ввоз, распространение, предложение к продаже, продажа и иное введение в хозяйственный оборот или хранение с этой целью.
Незаконным использованием традиционных знаний признается использование в производстве с коммерческой целью без заключения договоров с обладателями традиционных знаний.
Допускается использование традиционных знаний без получения согласия обладателя традиционного знания в образовательных и научно-исследовательских целях с указанием источника, а также исключительно для личных целей.
При неиспользовании или недостаточном использовании зарегистрированных традиционных знаний владельцами свидетельств в течение трех лет с даты выдачи свидетельства любое лицо, желающее использовать охраняемые традиционные знания, в случае отказа владельца свидетельства от заключения с этим лицом договора на использование традиционных знаний на условиях, соответствующих установившейся практике, имеет право обратиться в суд с иском о предоставлении ему разрешения на использование традиционных знаний.
В случае если владелец свидетельства не докажет, что неиспользование или недостаточное использование традиционного знания обусловлено уважительными причинами, суд предоставляет указанное разрешение с определением пределов использования, размера, сроков и порядка платежей.
Размер платежей за использование традиционных знаний должен быть установлен в соответствии с установившейся практикой.
При чрезвычайных обстоятельствах (стихийные бедствия, катастрофы, крупные аварии), а также в интересах национальной безопасности Правительство Кыргызской Республики имеет право выдать разрешение на использование традиционных знаний с выплатой владельцу свидетельства соразмерной компенсации, причем объем и продолжительность использования традиционных знаний ограничиваются целями, для которых оно было разрешено. Споры, возникающие из такого использования, разрешаются судом.
Статья 18. Рассмотрение споров, связанных с применением настоящего Закона
Споры, связанные с применением настоящего Закона, рассматриваются в порядке, установленном законодательством Кыргызской Республики.
Статья 19. Международные договоры Кыргызской Республики
(Утратила силу в соответствии с Законом КР от 18 июля 2014 года N 144)
Статья 20. О введении в действие настоящего Закона
Настоящий Закон вступает в силу со дня официального опубликования.
Опубликован в газете "Эркинтоо" от 7 августа 2007 года N 56
|
Президент Кыргызской Республики |
|
К.Бакиев |
|
|
|
|
|
Принят Жогорку Кенешем Кыргызской Республики |
|
26 июня 2007 года |