Propiedad intelectual Formación en PI Respeto por la PI Divulgación de la PI La PI para... La PI y… La PI en… Información sobre patentes y tecnología Información sobre marcas Información sobre diseños industriales Información sobre las indicaciones geográficas Información sobre las variedades vegetales (UPOV) Leyes, tratados y sentencias de PI Recursos de PI Informes sobre PI Protección por patente Protección de las marcas Protección de diseños industriales Protección de las indicaciones geográficas Protección de las variedades vegetales (UPOV) Solución de controversias en materia de PI Soluciones operativas para las oficinas de PI Pagar por servicios de PI Negociación y toma de decisiones Cooperación para el desarrollo Apoyo a la innovación Colaboraciones público-privadas Herramientas y servicios de IA La Organización Trabajar con la OMPI Rendición de cuentas Patentes Marcas Diseños industriales Indicaciones geográficas Derecho de autor Secretos comerciales Academia de la OMPI Talleres y seminarios Observancia de la PI WIPO ALERT Sensibilizar Día Mundial de la PI Revista de la OMPI Casos prácticos y casos de éxito Novedades sobre la PI Premios de la OMPI Empresas Universidades Pueblos indígenas Judicatura Recursos genéticos, conocimientos tradicionales y expresiones culturales tradicionales Economía Financiación Activos intangibles Igualdad de género Salud mundial Cambio climático Política de competencia Objetivos de Desarrollo Sostenible Tecnologías de vanguardia Aplicaciones móviles Deportes Turismo PATENTSCOPE Análisis de patentes Clasificación Internacional de Patentes ARDI - Investigación para la innovación ASPI - Información especializada sobre patentes Base Mundial de Datos sobre Marcas Madrid Monitor Base de datos Artículo 6ter Express Clasificación de Niza Clasificación de Viena Base Mundial de Datos sobre Dibujos y Modelos Boletín de Dibujos y Modelos Internacionales Base de datos Hague Express Clasificación de Locarno Base de datos Lisbon Express Base Mundial de Datos sobre Marcas para indicaciones geográficas Base de datos de variedades vegetales PLUTO Base de datos GENIE Tratados administrados por la OMPI WIPO Lex: leyes, tratados y sentencias de PI Normas técnicas de la OMPI Estadísticas de PI WIPO Pearl (terminología) Publicaciones de la OMPI Perfiles nacionales sobre PI Centro de Conocimiento de la OMPI Informes de la OMPI sobre tendencias tecnológicas Índice Mundial de Innovación Informe mundial sobre la propiedad intelectual PCT - El sistema internacional de patentes ePCT Budapest - El Sistema internacional de depósito de microorganismos Madrid - El sistema internacional de marcas eMadrid Artículo 6ter (escudos de armas, banderas, emblemas de Estado) La Haya - Sistema internacional de diseños eHague Lisboa - Sistema internacional de indicaciones geográficas eLisbon UPOV PRISMA UPOV e-PVP Administration UPOV e-PVP DUS Exchange Mediación Arbitraje Determinación de expertos Disputas sobre nombres de dominio Acceso centralizado a la búsqueda y el examen (CASE) Servicio de acceso digital (DAS) WIPO Pay Cuenta corriente en la OMPI Asambleas de la OMPI Comités permanentes Calendario de reuniones WIPO Webcast Documentos oficiales de la OMPI Agenda para el Desarrollo Asistencia técnica Instituciones de formación en PI Apoyo para COVID-19 Estrategias nacionales de PI Asesoramiento sobre políticas y legislación Centro de cooperación Centros de apoyo a la tecnología y la innovación (CATI) Transferencia de tecnología Programa de Asistencia a los Inventores (PAI) WIPO GREEN PAT-INFORMED de la OMPI Consorcio de Libros Accesibles Consorcio de la OMPI para los Creadores WIPO Translate Conversión de voz a texto Asistente de clasificación Estados miembros Observadores Director general Actividades por unidad Oficinas en el exterior Ofertas de empleo Adquisiciones Resultados y presupuesto Información financiera Supervisión
Arabic English Spanish French Russian Chinese
Leyes Tratados Sentencias Consultar por jurisdicción

Decisión Ministerial N° 317750, Reconocimiento de la Indicación Geográfica Protegida (IGP) CONSERVOLIA AGRINIOU, Grecia

Atrás
Texto derogado 
Detalles Detalles Año de versión 1994 Fechas Entrada en vigor: 18 de enero de 1994 Adoptado/a: 18 de enero de 1994 Tipo de texto Otras textos Materia Indicaciones geográficas Notas En la notificación de Grecia a la OMC de conformidad con el artículo 63.2 del Acuerdo sobre los ADPIC se establece lo siguiente:
'Esta Decisión concerniente a la protección de la I.G. de las aceitunas de mesa 'CONSERVOLIA AGRINIOU'.'

Documentos disponibles

Textos principales Textos relacionados
Textos principales Textos principales Griego Υπουργική Απόφαση Αριθ. 317750, Αναγνώριση προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ        
 Υπουργική Απόφαση Αριθ. 317750, Αναγνώριση προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.

*02000231801940016* , 209

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΜΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 23 18 Ιαvouaρίou 1994

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΥΠΟΥΡΠΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ

Αναγνώριση προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ............. 9

ΦΕΚ 23 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΟΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ) 217

Αριθ. 317750 (9) Αναγνώριση προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης

(Π.Γ.Ε.) ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓιΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατόξεις: α. Του όρθρου 11 του Ν. 2040/92 «ρύθμιση θεμότων

αρμοδιότητας Υπουργείου Γεωργίας και νομικών προσώ­

πων εποπτεΙας του και όλλες διατόξεις» (ΑI70). β. Την απόφαση 184/27.10.93 περί ανόθεσης αρμο­

διοτήτων στον Υφυπουργό ΓεωργΙας Φλώρο ΚωνσταντΙ­

νου.

2. Του Π.Δ. 81/93 προϋποθέσεις, όροι και διαδικασΙα καθιέρωσης ονομασιών προέλευσης γεωργικών προϊό­ ντων.

3. Το Ν.Δ. 1065171 (ΦΕΚ 278 Τεύχος Α') ..ΠερΙ κυρώ­ σεως συμφωνίας μεταξύ του ΒασιλεΙου της Ελλόδας και

της Αυστριακής Δημοκρατίας αφορώσης εις την προστα­

σΙαν των ενδείξεων προελεύσεως, ονομασιών καταγωγής

και χαρακτηριστικών προϊόντων της γεωργίας, βιομηχα­

νίας και βιοτεχνίας» και ιδιαίτερα το Παρόρτημα ΒΌ σημείο 1Ο του σχετικού πρωτοκόλλου.

4. Την υπ' αριθ. 2317.1.94 αίτηση της Ένωσης Αγροτι­ κών Συνεταιρισμών ΑγρινΙου ..περί αναγνώρισης προστα­ τευόμενης Γεωγραφικής ένδειξης" ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙ­

ΝΙΟΥ, αποφασίζουμε: Η ένδειξη ελιό «ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ" Π . Γ.Ε.

μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις επιτραπέζιες ελιές ποικι­

λίας ..Κονσερβολιό" που καλλιεργείται στα διοικητικό όρια των επαρχιών Τριχωνίδας, ΜεσολογγΙου - Ναυπακτίας, Ξηρομέρου και Βόλτου και εφόσον πληρούνται οι προϋπο­ θέσεις που καθορίζονται με την απόφαση αυτή και με τις

σχετικές διατόξεις του Ν. 2040/92 και του Π.Δ . 81/93. Φυσιολογικό χαρακτηριστικό της Κονσερβοληός Αγρι­

νίου: Η Κονσερβολιό Αγρινίου είναι ποικιλία μεγαλόκαρπη. Το

σχήμα της είναι αυγοειδές προς υποστρόγγυλο χωρΙς

θηλή. Ο φλοιός είναι λεπτός και το χρώμα από βαθύ πρό­

σινο μετατρέπεται με την πρόοδο της ωρίμανσης σε πρα­

σινοκίτρινο, πρασινοκόκκινο, ξανθοκόκκινο, ιώδες και τε­ λικό μελανοϊώδες κατό την πλήρη ωρlμανση.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Κονσερβοληός Αγρι­

νίου είναι το ιδιαίτερα συνεκτικό σόρκωμα, η χαρακτηρι­

στική γευστικότητα, η αντοχή στην επεξεργασία και η δια­ τήρησή της χωρΙα καμΙα ποιοτική υποβόθμιση για μεγόλο

χρονικό διόστημα. Το βόρος του καρπού κυμαΙνεται από 3 μέχρι 12 γραμ­

μόρια. Ο πυρήνας αποτελεί το 10%-15% του συνολικού βόρους του καρπού ανόλογα με το μέγεθος του καρπού. Ο φλοιός αποτελεί το 2-4% του συνολικού βόρους και το σόρκωμα το 81-88%. Η περιεκτικότητα σε λόδι του ώριμου καρπού, εξαρτώ­

μενη από τη σύσταση του εδόφους, τις κλιματολογικές

συνθήκες, κ.λ.π., αυξόνεται από 16-23%. Γ) ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΛΗΩΝ ΣΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΖΩΝΗ Ν.

ΑΙΤ/ΝΙΑΣ.

Η παραγωγή ελαιών στην εν λόγω γεωγραφική ζώνη, την τελευταία τριετία, έχει ως κότωθι:

ΚατηγορΙα ελαιών

1. Εληές ελαιοποιήσεως

σ) σε κανον. φuτεlες

β) διόσπαρτα

2. Βρώσιμες εληές

σ) σε κανον. φuτεlες

β) διόσπαρτσ

ΕΚΤΑΣΗ ΑΡlθΜΟΣ

σε ΣΤΡΕΜ. ΔΕΝΔΡΩΝ

79.370

110.200

1.230.800

77.OCXJ

2.OCXJ.800

1.280.000 476.000

1.756.OCXJ

Το 70% των δένδρων ανήκουν στην ποικιλία Κονσερβο­ ληό ΑγρινΙου και το 30% στην ποικιλΙα Καλαμών. Δηλαδή στην Κονσερβοληό Αγρινίου ανήκουν 1.230.000 δένδρα, ήτοι έχομε μία μέση ετήσια παραγωγή 20.000 τόνο Από την παραγωγή αυτή το 65% συγκομίζεται και διακινείται ως βρώσιμη εληό, δηλαδή 13.000 τόνο περlπου και το υπόλοιπο 35% πηγαίνει προς ελαιοποΙηση. Από την ποσότητα που πηγαίνει προς επεξεργασΙα με

σκοπό την εμπορική δlακΙνηση, δηλαδή 13.000 τόνο περΙ­ που το 50% διακlνεΙται σαν Πρόσινη εληό, τύπου CAS- TELVETRANO, Ισπανικού τύπου, Πρόσινες εκπυρηνωμέ­ νες, γεμιστές και Πρόσινες τσακιστές, κ.λ.π., δηλαδή

6.500 τόν . , 20% σαν Ξανθή εληό σε πολλούς τύπους, δηλ. 2.600 τόνο περίπου και το 30% σαν Μαύρη εληό στην όλμη, Μαύρες χαρακτές, Μαύρες αφυδατωμένες. Η ποσότητα που τελικό πόεl για επεξεργασία και εμπο­

ρία εξαρτόται από τις καιρικές συνθήκες, κ.λ.π. Η επεξεργασία και τυποποίηση της ελιιάς ΑγρινΙου γίνε­

ται εντός των Διοικ. ορίων του Ν. Αιτ/νlας.

218 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔEVΤEPO)_.------------------------------------------ Δ) ΕΛΑΙΟΚΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΕΩΡΓ. ΖΩΝΗ

Ν. ΑΙΤΙΝΙΑΣ

Παρατίθεται κατόσταση των Ελαιοκομικών Επιχειρή­

σεων που επεξεργόζονται, συσκευόζουν και διακινουν την

Κονσερβοληό Αγρινίου στην Aιτlνία:

Επωνυμία ΕπιχΙσεως Χώρος εγκΙσης Δυναμικότητα

εγκlσεων

ΑΜΑΛθΙΑ Α.Ε. (Ζούκας) Αιτωλικό 2.500 τόνο ΣΕΠΕΒΕ (ΣυνΙσμός) Γουρνιό 3.000. ΤΡΟΦΙΚΟ Α.Ε. (Γ. Τσόμπος) Αγρίνιο 200· ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΚΡΟΥΠΗΣ Παναιτώλιο 200.

ΚΟΡΔΑΤΟΣ ΙΩΑΝ. Καινούριο 1.500.

ΒΑΖΟΥΡΑΣ ΙΩΑΝ. 150- ΛΑΜΠΡΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Αθ. 150.

ΑΡΟΥΚΑΤΟΣ 150- ΤΟΥΛΠΑΚ Α.Ε. Καμαρούλα

Αγρινίου 2.500- Π.Α.Σ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ Αγρίνιο & Σπο-

λόϊτα 5.000. Κ.ΝΑΚΟΣ Μ. Χώρα Αγρι-

νίου 2.000- Γ. & Σ. ΝΑΚΟΣ Νεόπολη 3.000· ΠΕΛΕΚΗΣ Γ. 150· Ρουσση αφοί 2.000.

ΣΥΝΟΛΟ 22.450-

Η Ένωση Αγροτικών ΣυνΙσμών Αγρινίου έχει εγκατα­

στόσεις στο Αγρίνιο (παλαιό εργοστόσιο) και στη Σπολόϊτα

(νέο συνχρονο εργοστόσιο). Η δυναμικότητα των παραπόνω εγκΙσεων δεν εξαντλεΙ­

ται ποτέ. Συνήθως αξιοποιείται μόνο το 50%. Ε) ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΝΙΑ (ΙΔΕ ΧΑΡΤΗ)

ΑΙΤΙΝΙΑΣ 1:250.000 Την Γεωγραφική ζώνη προέλευσης και μεταποίησης

της ΚΟΝΣΕΡ80ΛΗΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ αποτελουν τα διοικητικό

όρια του Νομού, που περιλαμβόνει τις επαρχίες Τριχωνl­

δας, Μεσολογγίου - Ναυπακτίας, Ξηρομέρου και Βόλτου. Η ελαιοκαλλιέργεια είναι μαζί με τον καπνό η παραδο­

σιακότερη καλλιέργεια του Ν. ΑιτΙνίας.

Η καλλιέργεια της εληός αξιοποιεί τα ημιορεινό και επι­

κλινή εδόφη της Τριχωνίδας, του 8όλτου και του Ξηρομέ­

ρου, συμπληρώνοντας το εισόδημα των καπνοπαραγω­

γών. Το προϊόν που παρόγεται λόγω του πετρώδους εδό­ φους, φημίζεται για την συνεκτικότητα της σόρκας, την

στιλπνότητα και την αντοχή του. Παρόλληλα η καλλιέργεια της εληός ιδίως τα τελευταία

χρόνια με την σταδιακή και ~νθαρρυμένη εγκατόλειψη της καπνοκαλΙγειας, επεκτόθηκε σε ημιαρδευόμενες πεδι­

νές περιοχές και αποτελεί το κύριο εισόδημα των παραγω­

γών που εγκαταλείπουν την καπνοκαλλιέργεια. Δηλαδή η καλλιέργεια της ελήας Αγρινίου είναι σε γενι­

κές γραμμές οργανωμένη και γίνεται σύμφωνα με τις

απαιτήσεις της τεχνικής και της Επιστήμης, από έμπει­

ρους καλλιεργητές που ασχολούνται με την καλΙγεια αυτή

παραδοσιακό. ΣΤ) ΚΑΜΙΕΡΓΗΤιΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΛ­

ΛΟΓΗΣ ΕΛΑΙΟΚΑΡΠΟΥ Η εληό Αγρινίου καλλιεργείται σε περιοχές του Νομου

ΑιτΙνίας που έχουν χειμώνα ήπιο και δροσερό καλο­

καίρΙ. Οι καλλιεργτητικές τεχνικές δύνανται να ταξινομηθούν

ως εξής:

α) Καταπολέμηση του Δόκου: Πνεται με δολωματικους από εδόφους και αέρος ψεκα­

σμους στο 90% των Κοινοτήτων του Νομου. Η δακοκτονία ενεργείται υπό την επίβλεψη της ΔΙ

νσεως Γεωργίας Ν. Aιτlνίας. β) Ζιζανιοκτονία: Πνεται με γεωργικό φόρμακα ή εφαρμόζεται μηχανική

κατεργασία του εδόφους, η οποία καταστρέφει τα ζιζόνια. γ) Λίπανση:

Η λίπανση κατό βόση στηρίζεται στις ιδιαίτερες εδαφο­

λογικές συνθήκες που επικρατουν στις κατό τόπους στε­

νότερες περιοχές.

'Ετσι για παρόδειγμα σε εδόφη με όξινο περιβόλλον στη λίπανση περιλαμβόνεται και τη βελτίωση του ΡΗ του εδό­ φους ανό 3ετίο ή 4ετία με προσθήκη Ca.

Γενικό η χημική λίπανση περιλαμβόνει και τα 3 κυρια θρεπτικό στοιχεία (Ν-Ρ-Κ) σύν την προσθήκη Ca ή MG κατό περίπτωση. Κατό μέσο όρο χρησιμοποιουνται 10-15 KGR Ν. κατό στρέμμα, 15 KGR Ρ205 και 15 KGR Κ2Ο. Σαν πηγή των κυρίων θρεπτικών στοιχείων χρησιμο­

ποιείται ή Ασβεστούχος Νιτρική Αμμωνία ή θειϊκή Αμμω­

νία, το Αραιό Υπερφωσφορικό 0.20.0 και το θειϊκό Κόλι δ) Το Κλίμα:

Το κλίμα της περιοχής Αγρινίου χαρακτηρίζεται συμ­

φωνα με το συστημα 8AGNOULES - GAUSSEN σαν Μέσο - Μεσογειακό με έντονη ξηρή καλοκαιρινή περιόοδο και σχετικό ήπιο και υγρό χειμώνα.

Οι βροχοπτώσεις είναι αρκετό μεγ6λες, αλλό όχι ομοιό­

μορφα κατανεμημένες στην διόρκεια του έτους. Με βόση τα διόφορα μετεωρολογικό και εδαφικό δεδο­

μένα το καθεστώς της εδαφικής θερμοκρασίας της περιο­

χής ορίζεται σαν THERMIC, ενώ το καθεστώς της εδαφι­ κής υγρασίας χαρακτηρίζεται σαν XERIC, κυρΙως της πε­ διόδος νότια του Αγρινίου. Πλήρη μετεωρολογικό στοιχείο για την περιοχή δίνονται

στον Πίνακα που παρατίθεται ε) Το έδαφος: Τα εδόφη της περιοχής λόγω του αναγΛUφoυ, των υδρο­

λογικών και μετεωρολογικών συνθηκών χαρακτηρίζονται

από μεγόλη ποικιλία. Ωστόσο η εληό καταλαμβόνει εδόφη

κυρίως ελαφρό ως μέσα, από πλευρός συστόσεως καλώς

σταγγιζόμενα και μικρής έως μέσης γονιμότητας. Τέτοια

εδόφη απαντώνται κυρίως σε πρόσφατες ή παλαιές αλ­

λουβιακές αποθέσεις καθώς και σε περιοχές όπου αυτό­

χθον μητρικό υλικό είναι ο φλύσχης. Το ΡΗ των εδαφών

ποικίλει από μετρίως όξινο έως ελαφρώς αλκαλικό, ενώ η

κλίση κυμαίνεται από ελαφρό ως πολυ μεγόλη (κυρίως

στις λοφώδεις περιοχές πέριξ του Αγρινίου). στ) Άρδευση: Η όρδευση μπορεί να γίνεται τρεις μέχρι πέντε φορές

από Ιούλιο μέχρι Σεπτέμβριο με τεχν. βροχή ή στόγδην κα­

τόκληση. τουτο αφορό τις αρδευόμενες ζώνες, καθ' όσον

ένα μεγόλο μέρος της παραγωγής προέρχεται από τις επι­

κλινείς, ημιορεινές περιοχές, οι οποίες δεν αρδευονται ζ) Κλόδεμα: Το κλόδεμα της κονσερβολllός Αγρινίου είναι τριών κα­

τηγοριών:

α) Κλόδεμα σχηματικου ή διαμόρφωση που έχει σκοπό

να αποκτήσει το δέντρο σχήμα. β) Κλόδεμα καρποφορίας και παρόταση της παραγωγι­

κής περιόδου του δέντρου. γ) Κλόδεμα ανανέωσης (μερική ή ολική ανανέωση τμη­

μότων του δέντρου). η) Συλλογή Ελαιοκόρπου:

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚVΒΕΡΝΗΣΕUΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ) 219

Ο ελαιόκαρπος συγκομΙζεται με το χέρι ή με ραβδισμό.

Με το χέρι συγκομίζεται ο πράσινος ελαιόκαρπος και το

50% του Μαύρου ελαιοκάρπου. Βασικά στις νέες οργανω­ μένες φυτείες συγκομΙζεται με το χέρΙ. Με ραβδισμό συλ­ λέγονται οι Μαύρες και Ξάνθές εληές. Η εποχή συγκομιδής του ελαιοκάρπου έχει ως εξής: α) Πράσινος ελαιόκαρπος, από τελευταΙο δεκαήμερο

Σεπτεμβρίου μέχρι μέσο Νοεμβρίου. β) Ξανθές και Μαύρες εληές από δεύτερο δεκαήμερο

Οκτωβρίου μέχρι τέλος ΙανουαρΙου . Η μεταφορά του ελαιοκάρπου γΙνεται με διάτρητα πλα-

στικά τελάρα χωρητικότητος μέχρι 25 KG.

Ζ)ΠΑΡΑΜΒΗ

α) ΠΑΡΑΜΒΗ: Μετά την συγκομιδή του ο ελαιόκαρπος παραλαμβάνε­

ται από τα Εργοστάσια επεξεργασίας, όπου γίνεται ποιοτι­

κός έλεγχος βάσει του οποΙου καθορίζεται η τιμή κατά μο­

νάδα βάρους (κιλό). Η κλιμάκωση ως προς το μέγεθος του

καρπού έχει καθορισθεί ως εξής :

Μέχρι 11Ο καρπούς στο κιλό Από 111 - 120 Από 121 - 130 Από 131 - 140 Από 141 - 150 » Από 151 -160 » Από 161 -170 » Από 171 - 180 » Από 181 - 200 » Από 201 - 220 » Από 221 - 240 " Από 241 - 260 » Από 261 - 280 Από 281 - 300 »

Σύμφωνα με τα ισχύοντα στην αγορά, ελαιόκαρπος με

ποσοστό βλαβών μέχρι 10% χαρακτηρΙζεται πρώτης ποιό­ τητος.

Ελαιόκαρπος με μειονεκτήματα πάνω από 25% δεν πα­ ραλαμβάνεταί,

β) ΑΠΟθΗΚΕγΣΗ

Η ζύμωση και η συντήρηση των επιτραπέζιων εληών γί­

νεται μέσα σε δεξαμενές . Οι δεξαμενές που χρησιμο­

ποιούνται για το σκοπό αυτό κύρια εΙναl πλαστικές, κυλιν­

δρικές, κολουροκωνικές, σφαιρικές, κ , λπ , Στο σύγχρονο εργοστάσιο της Ένωσης Αγροτικών Συν/

σμών Αγρινίου, στη Σπολόϊτα, χρησιμοποιούνται υπερυ­

ψωμένες, κυλινδροσφαιρικές, πολυεστερικές δεξεμενές,

χωρητικότητος 6 τόννων και 1Ο τόννων, συνολικής δυναμι­ κότητας 3.000 τόν., στις οποΙες οι εληές μεταφέρονται με μεταφοριι<ές ταινίες και αδειάζονται με ειδικούς απορρο­

φητήρες.

Η) ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΟΝΣΕ80ι\ΗΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ - ποlοTl­ ΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Η επιτραπέζια βρώσιμη ελιιά με τη Γεωγραφική ένδειξη

αΚΟΝΣΕΡΒΟΛΗΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ .. , αναλόγως του βαθμού ωρι­ μότητος του ελαιοκάρrrου και των εφαρμοζομένων επε­

ξεργασιών, κατατάσσεται στις παρακάτω ποιοτικές κατη-

γορίες: . ο) Φυσικές Πράσινες εληές σε άλμη χωρίς τη χρήση αλ­

κάλεως (Πρόσινες εληές Σικελικού τύπου). β} Πράσινες εληές σε όλμη, με τη χρήση διαφορετικής

πυκνότητας καυστικού αλκάλεως. Ανάλογα με την πυκνό­

τητα σε αλκάλι έχομε, με χαμηλότερη πυκνότητα αλκά­

λεως, τον Ισπανικό τύπο Πράσινης εληάς (1,70% έως 1,80%) συγκέντρωση ΟΗΝα) για θερμοκρασία 160C και με μεγαλύτερη πυκνότητα αλκάλεως τον τύπο CASTEL- VETRANO. Η τεχνολογία για την παρασκευή πράσινων εληών Ισπα­

νικού τύπου ακολουθεΙ τρΙα στάδια:

1. Το στάδιο της εκnίKρανσης του ελαιοκάρπου, Κατά το στάδιο αυτό ο ελαιόκαρπος τοποθετεΙταl μέσα σε δίά­ λυμα καυστικού ΝατρΙου, πυκνότητας σε ΟΗΝα ανάλογης

με τη θερμοκρασία, στο οποlο και παραμένει μέχρι να

διεισδύσει το καυστικό νάτριο σχεδόν μέχρι τον r.u- ρήνα.

2. Το στάδιο της εκπλύσεως του ελαιοκάρπου. Κατά το στάδιο αυτό γΙνεται απομάκρυνση του αλκαλικού διαλύμα­ τος από τον καρπό και στη συνέχεια η αφαίρεση των αλκα­

λικών καταλοΙπων από το σάρκωμα, με προσθήκη νερού

και ανανέωση αυτού κατά ορισμένα χρονικά διαστή­ ματα.

3. Το στάδιο της ζυμώσεως. Κατά το στάδιο αυτό γίνεται η ζύμωση των εληών μέσα σε υδατικό διάλυμα χλωρ. Να­ τρΙου (άλμης). Η συγκέντρωση της άλμης σε χλωρ. Νάτριο

παίζει βασικό ρόλο στη ζύμωση. Τα γαλακτοβακτήρια ανα­ πτύσσονται καλά σε μΙα άλμη συγκέντωσης μέχρι 8% σε χλωρ. Νάτριο.

Ο τύπος Πράσινων εληών (τύπος CASTELVETRANO, ταχεΙα εκπίκρανση σε διάλυμα Καυστικού Νατρίου μέχει

3,5%, όπου ταυτόχρονα περιέχεται χλ. Νάτριο περιεκτικό­ τητας 8%), εΙναι τύπος ταχεΙας καταναλώσεως για συγκε­ κριμένες αγορές της Νοτίου Ιταλίας κυρίως.

Τελικό. το χρώμα των εληών. τύπου CASTELνΕΤΑΑΝΟ, είναι έντονο Πράσινο, ενώ το χρώμα των εληών Ισπανικού

τύπου, όπου έχει περαιωθεΙ η ζύμωση, εΙναl Πρασινοκί­

τρινο.

Λόγω της ατελούς ζυμώσεζ;)ς οι εληές τύπου CASTEL- νΕΤΑΑΝΟ διατρέχουν κάποιους κινδύνους, να rιΡοσβλη­

θούν από ασθένειες και για το λόγο αυτό ο! εληές αυτές διατ!θενται στην αγορά σύντομα μέσα σε δύο μήνες, με

την ευθύνη του Αγοραστή και παρασκευάζονται σύμφωνα με τις δικές του οδηγΙες. Αποτελούν δηλαδή μη επώνυμο τύπο προϊόντος Κονσερβοληάς ΑγρινΙου . Όμως η έντομη

ζήτηση στην Ιταλική Αγορό. έχει καθιερώσει αυτό το προ­

ϊόν στην αγορό. με την ευθύνη των αγοραστών, οι οποlοι το

παραλαμβόνουν, υπογράφοντας σχετική υπεύθυνη δtl .. λωση.

γ) Πράσινες Τσακιστές εληές :

Οι Πράσινες τσακιστές εληές παρασκευόζονται με δύο τρόπους:

Ο πρώτος τρόπος λέγεται άμεσος και στηρίζεται στο

τσόκισμα του ελαιοκάρπου μόλις προσκομισθεΙ στο εργο­ σcόσιο και στη συνέχεια την ταχεΙa εκπΙκρανση με διαδο­

χικές εκπλύσεις νερού και στη συνέχεια την προσθήκη

χλωρ. Νατρίου περίπου 8%. Ο δεύτερος τρόπος στηρΙζεταl στην παραγωγή τσακι­

στών εληών από Πράσινες εληές που προηγουμένως

έχουν περάσει από τα στάδια που απαιτούνται VICl την πα­ ραγωγή εληών Ισπανικού τύπου ή Πράσινων εληών Σικελι­

κού τύπου.

δ) Πράσινες εκπυρηνωμένες εληές.

Για την παρασκευή των εκπυρηνωμένων ελr16)V, χρησι­

μοποιούνται κυρίως Πράσινες Ισπανlκοίι τίιπου εληές , τω\'

οποΙων η ζύμωση έχει ολοκλ,ηρωθεί.

220 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΟΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΔΕVTΕΡΟ)

Οι εκπυρηνωμένες εληές Αγρινίου προσφέρονται λόγω

συνεκτικού σαρκώματος και κυρίως εκπυρηνώνονταl τα

μεγέθη καρπού από 220 μέχρι 300 καρποί κατά κιλό . Οι εκπυρηνωμένες εληές Αγρινίου προσφέρονται για

την παραγωγή άριστης ποιότητος γεμιστών εληών με κόκ­

κινη πιπεριά κυρΙως, αλλά και με αμύγδαλο, αντζούγια,

κ.λπ . , ανάλογα με την προτΙμηση του πελάτη . ε) Φυσlκές Ξανθές εληές σε άλμη .

Στην κατηγορΙα των Ξανθών περιλαμβάνονται οι εληές

που ο χρωματισμός των κυμαΙνεταl από του ανοικτού ξαν­

θού μέχρι καστανού , δηλαδή πρόκειται για προϊόν που βρΙ­

σκεταl στο δεύτερο στάδιο ωρΙμανσης.

Ο ξανθός ελαιόκαρπος μεταφέρεται στο εργοστάσιο επεξεργασΙας, πλένεται, τοποθετεΙταl στα δοχεία ζύμω­

σης μέσα σε νερό για 6 έως 8 ημέρες, αφαιρεΙταl το νερό, τοποθετεΙταl διαλυμα χλωρ. ΝατρΙου (άλμη) και ρυθμlζεταl η

συγΚΙση NaCL στην άλμη ανάλογα με τη θερμOκρaσΙα. Ξεκινάμε σε συγκ/ση 5-6% τον Οκτώβριο - Νοέμβριο

για να φτάσει 9 & 10% τον Απριλιο . Οι ξανθές εληές Κονσεβοληά ΑγρινΙου, χαρακτηρΙζο­

νταl για την συνεκτικότητα του σαρκώματος και εξάγονται

σε σημαντικές ποσότητες σε Ανατολ. χώρες, ΙταλΙα , Αρα­

βικά Κράτη Κ.λπ.

Οι Ξανθές εληές προσφέρονται και χαρακτές.

στ) Φυσlκές Μαύρες εληές σε άλμη.

Στην κατηγορΙα αυτή υπάγονται οι εληές που έχουν

φθάσει στην πλήρη ωρίμανση και το χρώμα τους κυμαίνε­

ται από βαθύ καστανό , ιώδες μέχρι μελανοϊώδες.

Ο βασικός τύπος (ΒιΑΝΚ OLIνES GREEK ΤΥΡΕ), προ­ έρχεται από την ποικιλΙα Κονσερβοληά, η οποΙα χαρακτη­

ρΙζεται από πολύ καλή συνεκτικότητα , επιφάνεια λεΙα και

στιλπνή, το σχήμα εΙναl αυγοειδές, χρώμα μελανοϊώδες

και χαρακτηριστική γεύση . ΙδιαΙτερα η Κονσερβοληά Αγρl­

νΙου συγκεντρώνει το OPTlMUM των παραπάνω χαρακτη­ ριστικών και επΙ πλέον από πλευράς επεξεργασΙας η Κον­

σερβοληά ΑγρινΙου εκπικρίζεταl πολύ πιο γρήγορα και

αντέχει στη συντήρηση περισσότερο χρόνο.

Η παρασκευή των φυσικών Μαύρων εληών βασΙζεται

στην τοποθέτησή των στην άλμη , όπου γΙνεταl ειδική ζύ­

μωση και παράλληλη φυσική εκπΙκραση χωρΙς τη χρήση

και επΙδραση χημικών μέσων, παρά μόνο χλωρ . Να­

τρΙου.

Ο ελαιόκαρπος μετά την συγκομιδή του τοποθετεΙταl

στις δεξαμενές ζυμώσεως και συντήρησης μέσα σε άλμη

συγκ/σεως σε NaCL 5-6% (Οκτώβρη - Νοέμβρη). Στη συ­ νέχεια από τον Φεβρουάριο αυξάνεται προοδευτικά η

συγκ/ση NaCL με προσθήκη στερεού χλωρ. ΝατρΙου, για να φτάσει μέχρι τον Απριλιο σε 9 και 10% και τελικά κατά τους θερινούς μήνες σταθεροποιεΙται η συγκ/ση χλωρ . ΝατρΙου σε 12% (συντήρηση) . Στην περΙπτωση που η θερμοκρασΙα δεν ξεπερνάει τους

170 C, τότε το διάλυμα NaCL έχει πυκνότητα 9 - 10%. ζ) ΕπΙ μέρους τύποι Μαύρων εληών, στους οποίους

προσφέρεται η Κονσερβοληά ΑγρινΙου , είναι οι χαρακτές

Μαύρες εληές, οι Μαύρες αφυδατωμένες (συρρικνωμέ­

νες - ζαρωμέliες) εληές και οι «θρούμπες» .

Όσον αφορά την μορφή στην οποΙα προσφέρονται οι

διάφοροι τύποι τύπου Κονσερβοληάς ΑγρινΙου, αυτές

προσφέρονται ολόκληρες , ολόκληρες εκπυρηνωμένες ,

ολόκληρες γεμιστές, ημΙση, τεταρτημορΙα, τροχΙσκοι, τε­

μαχισμένες, συντεθλιμένες .

θ) ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕΓΕθΟΥΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑ­ ΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΗΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Οι εληές αναλόγως του αριθμού καρπών που περιέχο­

νται ανά χιλιόγραμμο στραγγισμένου βάρους, κατατάσσο­

νται στις παρακάτω εμπορικές ονομασΙες:

ΚατηγορΙες Μεγέθους Αριθμός Καρπών ανά χιλ/μο

SUPER MAMMOUTH 91/100 MAMMOUTH 101/110 SUPER COLOSSAL 111/120 COLOSSAL 121/140 GIANTS 141/160 EXTRA JUMBO 1611180 JUMBO 181/200 EXTRA LARGE 201/230 LARGE 231/260 SUPERIOR 261/290 BRILLIANT 291/320 FINE 321/350 BULLETS 351/380

Ι) ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΗΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Η συσκευασΙα γΙνεται σε λευκοσιδηρά ή πλαστικά ή γυά­ λινα δοχεΙα εκ μέρους των διαφόρων επιχειρήσεων.

Οι διάφοροι τύποι συσκευασΙας ποικιλουν αναλόγως και

της Χώρας προς την οποία απευθυνόμεθα. Οι μικρές συσκευασΙες 250 GR μέχρι 1 κιλού γΙνονται

σε γυάλινα ή λευκοσιδηρά δοχεΙα. Οι συσκευασΙες από 2 κιλών μέχρι 13 κιλών γίνονται σε πλαστικά ή λευκοσιδηρά δοχεΙα. Άνω των 13 κιλών συσκευασΙα, δηλαδή 50 κιλών στραγγισμένου προϊόντος, 100 ή 150 κιλών γΙνονται σε πλαστικά δοχεΙα.

Για την διαμόρφωση του Λογοτύπου που προβλέπεται

στο άρθρο 4 § 7, σημεΙο στ' του Π.Δ. 81/93, για τις εληές με προστατευόμενη Γεωγραφική ένδειξη Κονσερβοληά

ΑγρινΙου, θα χρησιμοποιούνται τα δύο αρχικά της λέξης ΑΓΡΙΝΙΟ, δηλαδή ΑΓ, ο αύξων αριθμός μέσου συσκευα­

σΙας και τα δύο τελευταΙα ψηφΙα του έτους παραγω­ γής.

- Ο Λογότυπος που προβλέπεται στο άρθρο 4 § 7 ση­ μεΙο στ' του Π.Δ. 81/93 για την "ΚΟΝΣΕΡΒΟΛΙΑ ΑΓΡΙ­ ΝΙΟΥ.. Π. Γ. Ε. αποτελεΙταl από τα αρχικά γράμματα του γε­ ωγραφικού ονόματος της γεωγραφικής ένειξης ακολου­

θούμενα από τον αύξοντα αριθμό του μέσου συσκευασΙας

και τους δύο τελευταΙους αριθμούς του έτους παραγωγής

και αναγράφονται ως εξής : ΑΓ +αύξων αριθμός μέσου συ­ σκευασΙα / δύο τελευταία ψηφΙα έτους παραγωγής.

- ΕπΙ των ελαιών "ΚΟΝΣΕΡΒΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ.. Π . Γ . Ε . έχουν παράλληλη εφαρμογή οι γενικές και ειδικές διατά­ ξεις του Π.Δ. 81/93 για θέματα που δεν ρυθμΙζονται με την παρούσα απόφασή μας .

Από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλεΙταl

δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην ΕφημερΙδα της

Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 18 ΙανουαρΙου 1994

ο γφγΠΟΥΡΓΟΣ

ΦΛΟΡΟΣ ΚΟΝΣΤΑΝΠΝΟΥ


Legislación Es derogado por (1 texto(s)) Es derogado por (1 texto(s))
Datos no disponibles.

N° WIPO Lex GR108