Закон Республики Армения «О товарных знаках» от 29.04.2010 г., Армения, WIPO Lex

Основной(ые) текст(ы)

Армянский Հայաստանի Հանրապետության Օրենքը Ապրանքային Նշանների Մասին, Ընդունվել է 29.04.2010

Английский Law of the Republic of Armenia of April 29, 2010, on Trademarks

Chapter 1: General provisions
Chapter 2: Legal protection of trademarks
Chapter 3: Duration of protection of a trademark
Chapter 4: Termination of rights to a trademark
Chapter 5: Assignment of rights to a trademark
Chapter 6: Well known trademarks
Chapter 7: Collective marks and certification marks
Chapter 8: Registration of a trademark
Chapter 9: The process of registration of a trademark
Chapter 10: International registration of trademarks
Chapter 11: Transitional provisions and entry into force of this law

The law of the Republic of Armenia on trademarks (comes into force from July 1, 2010)

: Chapter 1 - General provisions
: Chapter 2 - Legal protection of trademarks
: Chapter 3 - Duration of protection of a trademark
: Chapter 4 - Termination of rights to a trademark
: Chapter 5 - Assignment of rights to a trademark
: Chapter 6 - Well known trademarks
: Chapter 7 - Collective marks and certification marks
: Chapter 8 - Registration of a trademark
: Chapter 9 - The process of registration of a trademark
: Chapter 10 - International registration of trademarks
: Chapter 11 - Transitional provisions and entry into force of this law

Chapter 1: General provisions

Article 1. Purpose of the Law This Law regulates the relationships regarding the registration, legal protection and use of trademarks and service marks (hereinafter "trademark"). Article 2. Conceptions used in Law The main conceptions used for the purposes of this law are the following: Trademark – any sign represented graphically, which is used to distinguish goods and/or services of one person from goods and/or services of another person; Person - natural person or legal entity; Well-known trademark – a trademark, which has become widely recognised in certain social circles in the territory of the Republic of Armenia by the date of submission of an request for declaring it as a well-known trademark or by an earlier date stated in the request, for those goods and/or services, with respect to which the trademark was used; Collective trademark – a trademark of an economic association of manufacturers or service providers, a union of legal entities or other voluntary association founded by persons in the order established by law (hereinafter "association"), which is used to denote the goods and/or services of those persons; Certification trademark – a trademark, which is used to certify certain characteristics of goods or services; Geographical indication – title of a territory (settlement), of a certain area or, in exceptional cases, of a country, which directly or indirectly identifies the territory, area or country of origin of a product, and the specific quality, standing or other characteristics of that product are primarily conditioned with the geographical origin, while the production and/or reprocessing and/or preparation of that product take place in that particular geographical area; Designation of origin – the geographical name of a territory (settlement), a certain area or, in exceptional cases, a country, which serves as a designation of a product, which has originated from that territory, a certain area or country, and the quality or characteristics (qualities) are primarily or totally provided by geographical conditions, including natural and human factors, and the production, reprocessing and preparation of which take place in that particular geographical area; Application – a package of documents filed with the State Authorized Body for the registration of a trademark, in accordance with the order established by this Law; Applicant – a person, on behalf of whom an application was filed; Proprietor of Trademark – a person whose trademark has been granted a protection under this Law in the Republic of Armenia; State Register – an official database that contains data on registrations of trademarks which is maintained by the State Authorized Body in accordance with the order established by this Law, regardless of the carrier on which it is fixed; Licence – an authorisation to use a trademark given by the proprietor of the trademark (licensor) to any other party (licensee), based on a licensing contract; Sub-licence – an authorisation given by a licensee to a third party to use a trademark on the bases of a sublicensing contract; Disclaimer – refusal to grant legal protection to any element of the trademark; Paris Convention - Paris Convention for the Protection of Industrial Property, signed on 20 March 1883, with all subsequent amendments and supplements; TRIPS Agreement - Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights, signed in Marrakesh, Morocco on 15 April 1994; Madrid Agreement - Madrid Agreement Concerning the International Registration of Marks, signed on 14 April 1891, with all subsequent amendments and supplements; Protocol Relating to the Madrid Agreement – Protocol Relating to the Madrid Agreement Concerning the International Registration of Marks, signed on 28 June 1989; Administrative Instructions - Administrative Instructions for the Application of the Madrid Agreement Concerning the International Registration of Marks and the Protocol Relating Thereto; Nice Classification – a classification, established for the purposes of registration of marks, based on the Nice Agreement Concerning the International Classification of Goods and Services for the Purposes of the Registration of Marks under Nice Agreement, signed on 15 June 1957, with all subsequent amendments and supplements; International Application – an application for the international registration of a trademark, filed in accordance with the Madrid Agreement or the Protocol Relating to the Madrid Agreement or, when needed, in accordance with both agreements. International Registration – registration of a trademark, which is filed in accordance with the Madrid Agreement and/or the Protocol Relating to the Madrid Agreement; International Bureau - International Bureau of the World Intellectual Property Organisation; International Bureau – the international bureau of the World Intellectual Property Organization International Register – an official database of information on international registrations, which is administered by International Bureau, in accordance with the order established by the Madrid Agreement and the Protocol Relating to the Madrid Agreement, regardless of the carrier on which it is fixed; Date – day, month, year; mutatis mutandis – with the necessary changes made (within the meaning of the Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights (TRIPS)); State Authorized Body – State Body authorized by the Government of the Republic of Armenia to exercise functions concerning issues of Intellectual Property subject matters as well as carries out the functions with regard to granting protection to trademarks in accordance with this Law and its Statute; Board of Appeal - Board established in the State Authorized Body to solve the disputes connected with legal protection of trademarks; Notification – delivery of notification which is done by an ordered letter through notifying about delivery or other means of communication, among them electronically or by hand-out receipt; Database – basic collection of applications of trademarks, which content is confirmed by State Authorized Body. Article 3. Legislation on Trademarks 1. The legislation governing trademarks shall include the Civil Code of the Republic of Armenia, this Law and other legal acts. 2. If international treaties of the Republic of Armenia provide rules other than those provided for by this Law, the rules of international treaties shall apply. Article 4. Rights of Foreign Persons 1. Foreign persons shall, in accordance with international treaties to which the Republic of Armenia is a party, or under the principle of reciprocity, enjoy the rights provided by this Law and bear liability on an equal basis with the citizens and legal entities of the Republic of Armenia. 2. For the purpose of benefiting from the principle of reciprocity, the existence of reciprocity shall be proved by the person seeking to benefit from it. Article 5. Functions of the State Authorized Body 1. Within the frameworks of this Law the main functions of the State Authorized Body shall be the following: (1) receiving and considering applications for the registration of trademarks, conducting examination thereof, state registration of trademarks and issuing registration certificates on behalf of the State; (2) receiving notifications on international registrations from the International Bureau, conducting examination thereof and granting legal protection to those trademarks in the territory of the Republic of Armenia; (3) receiving and considering requests on declaring trademarks as well-known; (4) maintaining State Register; (5) registration assignments, licenses, pledges of trademarks, in cases provided by law, registration of franchising; (6) providing information on services of trademarks; (7) representing the Republic of Armenia in the field of Intellectual Property in foreign and international organisations; (8) acting as a receiving State Body for applications filed under the procedures of the Madrid Agreement and the Protocol Relating to the Madrid Agreement; (9) proceedings with regard to registration of trademarks and issuance of certificates; (10) carrying out other functions within the scope of its competences. 2.The State Authorized Body shall, in accordance with international agreements of the Republic of Armenia and within the frameworks of agreements concluded with foreign organisations, carry out examination of trademarks, and shall direct the resources derived within the frameworks of those treaties to the development of the Intellectual Property protection system, including training of personnel, incentives for them, as well as to technical and technological re-equipment, which shall be carried out in accordance with the decision of the Authorized Body. 3.The State Authorized Body shall publish information concerning registered trademarks and other information relating to its activities in its “Industrial Property” official bulletin. 4. The State Authorized Body provides an opportunity for public access to the data on trademark applications and registered trademarks electronically. 5. The State Authorized Body has a Board of Appeals the Statute of which and the procedure for examination of appeals shall be approved by the Government of the Republic of Armenia. The decisions of the Board of Appeals shall be considered as final decisions of the State Authorized Body. Any decision of the Board of Appeals may be subject to judicial appeal. Article 6. State Fees State fees shall be charged for the purposes of implementing certain operations with regard to acquisition and protection of rights under this Law. Types of state fees, their amount and time limits for their payment, refund of state fees, decreasing the amount of fees, as well as grounds for exempting from state fees and the procedure thereof shall be provided by law.

Chapter 2: Legal protection of trademarks

Article 7. Legal Protection of Trademarks 1. In the territory of the Republic of Armenia, a trademark shall be granted legal protection: (1) by virtue of state registration in accordance with the order established by this Law; (2) by virtue of declaring the trademark as well-known in the Republic of Armenia; (3) by virtue of international registration in accordance with the Madrid Agreement and the Protocol Relating to the Madrid Agreement. 2. Legal protection of a trademark shall extend to the goods and/or services for which the trademark has been registered. 3. The list of the goods and services for which the trademark has been registered may be extended by the proprietor of the trademark only by filing a new application in accordance with the procedure established by this Law. Article 8. Signs which may be Registered as Trademarks The following signs represented graphically may be registered as trademarks: (1) words, phrases, names, or slogans; (2) letters or figures; (3) pictures, images or symbols; (4) three-dimensional images, in particular the shape of goods or of their packaging (container); (5) holograms, colours, combinations of colours or their compositions; (6) sounds; (7) any combinations of signs referred to in subparagraphs 1 to 5 of this Article. Article 9. Absolute Grounds for Refusal of Trademark Registration 1. A sign shall not be eligible for registration where it: (1) does not meet the requirements of Article 8 of this Law; (2) is devoid of any distinctive character; (3) consists exclusively of indexes or signs which serve, in trade, to indicate the time of production of the goods or of rendering of the service, type, quality, quantity, intended purpose, value, geographical origin or other characteristics of the goods and/or services; (4) consists exclusively of signs or indexes which have become common in the current language or acquire the fair reputation in trade practices; (5) represents exclusively the outward appearance of the goods which results from the nature (features) of the goods that is necessary to obtain a technical result or depict the purpose (functionality) of the goods, or gives substantial value to the goods; (6) is contrary to public policy or to principles of humanism or morality, or undermines national or spiritual values; (7) is liable for deceiving the public in regard to the geographical origin, quality, nature, or producer of the goods or services; (8) reproduces or includes state emblems, flags or symbols, official state names or their abbreviations, full or abbreviated names of international and intergovernmental organisations, official symbols, as well as hallmarks denoting state control, guarantee and fineness, stamps, seals, awards, and other distinguishing signs (in accordance with Article 6ter of the Paris Convention), or is resemble to them so as to create a likelihood of confusion; (9) reproduces marks or emblems, which are not protected by Article 6ter of the Paris Convention, but represents particular public interest; (10) includes symbols of great importance, in particular religious or cultural heritage, if it contains elements disgracing religious or moral values; (11) reproduces or includes elements which are identical with or which possess a confusingly resemble with the images or official names of the cultural heritage of the Republic of Armenia or the international cultural heritage, or confusingly resemble with images of cultural values kept in funds and collections, where the registration is claimed in the name of a person who is not the proprietor thereof and does not hold a relevant authorisation; (12) consists of or includes a geographical indication and has been filed for such goods, which are not originated from the area bearing this indication, if the use of that mark in the Republic of Armenia misleads the public as for the real origin of the goods. This provision shall also apply to the geographical indication which, despite that indicates the real origin of the goods, nevertheless confuse the public so as if the goods are originated from another area; (13) consists of or contains a geographical indication ascertaining wines, for wines not originated from the area bearing the geographical indication specified or a geographical indication ascertaining spirits, for sprits not originated from the area bearing the geographical indication specified, even if the real origin of the product is specified or the geographical indication is used in a translated version or in conjunction with such expressions as "sort", "type", "style", "imitation" and similar to them. 2. Subparagraphs 1. (2) - (4) of this Article shall not apply if the applicant produces sufficient evidence, that as a result of use, before the filing of the application, the mark assumed the distinctive feature with respect to the goods and/or services for which it was filed for registration. 3. Signs referred to in subparagraphs 1(8) and (9) of this Article may be included in the trademark as non protected elements, if they do not prevail over and there exists an authorisation by the appropriate Authorized Body; 4. Geographical indication and appellations of origin protected in the Republic of Armenia may be included in the trademark only in the case, when the applicant has acquire the right to use it, in accordance with the order established by law. The use of a geographical indication of other countries shall be permitted in the trademark if it is not contrary to the requirements of this Law, is registered in the country of origin and the applicant holds an authorisation to use it. Geographical indications and appellations of origin included in the trademark shall be considered as non protected elements in the trademark. Article 10. Relative Grounds for Refusal of Trademark Registration 1. A sign shall not be subject to registration where it: (1) is identical to an earlier trademark, which is registered for the same goods and/or services; (2) If because of its identity with or similarity to an earlier trademark when the goods and/or services denoted by it, as well as its identity and similarity, is creating likelihood of confusion for the consumers, including correlation with the earlier trademark (confusingly similar); (3) is identical or similar to an earlier trademark and is to be registered for goods and/or services which are not similar to those goods and/or services, for which the earlier trademark is registered, in the case the earlier trademark has a reputation in the Republic of Armenia and if the use of the claimed trademark would lead to unfair advantages due to the distinctive feature or the reputation of the earlier trademark, or would be prejudicial to the distinctive feature or the reputation of the earlier trademark; (4) is identical or confusingly similar to the trade name of a person, which in the territory of the Republic of Armenia has acquired rights to that name prior to the date of application for the registration of the trademark or prior to the date of priority and which has, prior to that date, carried out actual activities in the field of production or services of the same or similar products (which the registration of the trademark has been applied for), where such identity or similarity will be prejudicial to the reputation of the trade name; (5) is identical or similar to a geographical indication or appellations of origin of goods protected in the Republic of Armenia, with the exception of cases when in the trademark, which is applied for registration, those goods are included as non protected elements and the application is filed by a person authorized to use the geographical indication or the designation of origin of goods: (6) reproduces or includes, with an earlier date of priority, subject matters of industrial design, utility model or any other subject matters of Industrial Property protected in the Republic of Armenia; (7) reproduces or includes literary, scientific or artistic works protected under the Law on Copyright, the names thereof, quotations, extracts (fragments) and characters thereof, if the rights have been acquired before the date of priority of the filing trademark ( if there is an existence of such priority date). (8) reproduces or includes the name, surname or pseudonym of a well-known person or a portrait of any other person where the similarity to them leads to confusion. 2. For the purposes of paragraph 1 of this Article, earlier trademarks shall be the following: (1) trademarks, which date of filing application precedes the priority date of the filing trademark that is in the discussion, or if a priority has been claimed in accordance with Article 42 of this Law, or if, in accordance with Article 42 of this Law, it has been claimed a priority to that priority date, shall be constituted as: (a) trademarks protected in the territory of the Republic of Armenia by virtue of registration; (b) trademarks protected in the territory of the Republic of Armenia by virtue of an international registration; (2) trademark applications claimed for registration as referred to in subparagraphs (1) (a) and (b) of this paragraph, subject to granting of legal protection to them in the future; (3) trademarks which have, by the date of filing application of trademarks or by the date of priority claimed in accordance with Article 42 of this Law, been declared as well-known in the Republic of Armenia in accordance with the order established by this Law. 3. The registration of a sign, under paragraph 1 of this Article, as a trademark may not be refused if an earlier trademark or the proprietor of an earlier trademark, or his/her successor or, in some cases, the appropriate State Authority has confirmed their consent thereto, with the exception of identical trademarks, which have been claimed for similar goods and/or services. 4. A trademark shall be subject to refusal if: (1) the it is filed by the agent or representative of a third person who is the proprietor of the trade or service mark in a country party to Paris Convention or member to the World Trade Organization, without the authorisation of that proprietor, unless the agent or representative justifies his action. (2) the trade mark is identical with, or similar to, an earlier trade mark which was registered for identical or similar goods or services and conferred on them a right which has expired for failure to renew within a period of a maximum of two years preceding application, unless the proprietor of the earlier trade mark gave his agreement for the registration of the later mark or did not use his trade mark; (3). The trade mark is liable to be confused with a mark which was in use abroad on the filing date of the application and which is still in use there, provided that at the date of the application the applicant was acting in bad faith. The applicant’s actions are considered to be in bad faith if at the moment of filing the application the applicant knew or could know about the existence of such a trademark. The applicant’s actions are considered to be in bad faith as well if for the purpose of registration of the trademark the applicant has provided such fake and groundless documents without the presence of which the registration of the trademark would not be possible. Article 11. Disclaimers 1. A trademark may not contain elements which are not eligible for registration as separate trademarks. 2. Where a trademark contains elements referred to in paragraph 1 of this Article and if there are valid reasons which can cause doubts for the registration of the trademark regarding its protection, such elements may, upon the request of the applicant, be declared as disclaimed elements by the decision of the Sate Authorized Body or the Court. 3. If the grounds leading to the declaration of the elements of the trademark as disclaimed are eliminated, a new application for the registration of the trademark containing such elements may be filed without the restriction referred to in paragraph 2 of this Article. 4. Disclaimer shall not affect the exclusive right of the proprietor to the trademark. Article 12. Exclusive Right to the Trademark 1. The proprietor of the registered trademark shall have an exclusive right to prevent third parties, without his consent, to use any sign in the course of trade which: (1) is identical to the registered trademark and is used in relation to goods and/or services for which the trademark is registered; (2) is identical or similar to the registered trademark, which is used in relation to the goods and/or services which are identical or similar to the goods and/or services for which the trademark is registered, where the use of such sign creates a likelihood of confusion on the part of public, including association with the registered trademark; (3) is identical or similar to the trademark registered for other goods and/or services, where the latter has a reputation in the Republic of Armenia and the use of that sign would cause unfair advantage for the trademark or be prejudicial to the distinctive feature or the reputation of the trademark. 2. The proprietor of the trademark may, in accordance with paragraph 1 of this Article, prevent third parties from taking the following actions: (1) affixing the sign on the goods or on the packaging thereof, as well as, in case of a three-dimensional trademark, its use as packaging of such goods; (2) offering the goods, their sale or storage for these purposes, or supplying or offering services under that sign; (3) importing or exporting goods under that sign; (4) using the sign on documents and in advertising; (5) using the sign on the Internet or on other global computer telecommunication networks, in particular by any modes of addressing, including Internet domains; (6) reproduction, storing or selling of the goods for the purposes referred to in subparagraphs (1) to (4) of this paragraph. 3. The following shall, inter alia, considered an infringement of the distinctive feature of the sign as referred to in paragraph 1(3) of this Article: (1) the sign is used as a trade name and, due to the similarity of the sign to the registered trademark, this use is confusing the public as to the goods and/or services for which the trade mark is registered; (2) the reproduction or presentation of the sign in advertisements or in the media creates an impression that it constitutes a generic name of certain goods and /or services. 4. The exclusive right to the trademark shall become effective as against third parties on the date of publication by the State Authorized Body of official information on the registration of the trademark or on the date of entering in the International Register information on granting legal protection to the trademark in the Republic of Armenia. The trademark proprietor may require compensation within the limits of the damage caused against actions stated in paragraph 2 and 3 of this Article after official publication of the application or information on international registration of the trademark, which shall be prohibited after the of publication of information on registration of the trademark or the publication of the registration in the International Register on granting legal protection to the trademark in the Republic of Armenia. The court may not make a substantive decision based on a relevant claim before the publication of information on the registration of the trademark or the publication of the registration in the International Register on granting legal protection to the trademark in the Republic of Armenia. 5. The proprietor of the trademark may place, next to the trademark, a warning mark in the form of encircled letter “R” or wording on the protection of the trademark in the Republic of Armenia. If there is not entitlement to include the “R”, the previous act would be considered unfair practices. 6. Goods, packaging and labels thereof on which trademarks are used unlawfully, shall be deemed fake and imitated. Article 13. Limitation on the Exclusive Right 1. Exclusive right shall not extend to the elements of the trademark which are not eligible for registration as a separate trademarks under this Law, in particular to the elements of descriptive character, upon the condition of fair use without violation of the rights of the trademark proprietor and third parties as well. 2. Exclusive right shall not entitle the proprietor of the trademark to prohibit third parties to use, in accordance with fair practices accepted by the public, in the process of production and commercial activity: (1) their forename (name) or seat (address); (2) indications concerning the kind, quality, quantity, intended purpose, value, geographical origin of the goods or of the service supplied, as well as the geographical origin or other characteristics of the production of the goods or of the service supplied; (3) the trademark where it is necessary to indicate the intended purpose of a product and/or service, in particular as complex or auxiliary parts, executing the use of which is not prejudicial to the lawful interests of the proprietor of the trademark or of third parties and does not mislead the public; (4) the trademark in comparative advertising if such advertising is not prohibited by law. Article 14. Exhaustion of the Rights to a Trademark 1. The proprietor of the registered trademark shall not be entitled to prohibit the use by third parties of the trademark in relation to goods which have been denoted and put in commercial circulation by the proprietor or with his consent in any country. 2. Provisions of paragraph 1 of this Article shall not apply if the prohibition of use of a trademark is conditioned by its proprietor implementing the Investments Project approved by the Government of the Republic of Armenia. 3. Provisions of paragraph 1 of this Article shall not apply if the proprietor provides argumented objection to further sale of the goods, especially if in the process of marketing the characteristics of these goods are altered naturally or by interference. Article 15. Presentation of a Trademark in Dictionaries 1. If the presentation of a registered trademark in a dictionary, encyclopaedia or other similar reference publications gives the impression that it constitutes the generic name or common name for the goods or services for which the trademark is registered, the appropriate publisher must, at the request of the proprietor of the trademark, ensure the presentation of the trademark at the latest in the next edition of the publication, accompanied the placing of the trademark by an indication. 2. Provisions of paragraph 1 of this Article shall also apply to publications in electronic form. Article 16. Registration of a Trademark Without the Authorization of the Proprietor of the Trademark 1. Where an agent or representative of the proprietor of the trademark or any other person, which is protected in one of member states of Paris Convention has filed an application of registration without permission of the trademark proprietor the latter is entitled to oppose the registration for the claimed trademark or demand its cancellation or the assignment of that trademark in his favour, unless such agent, representative or other person justifies his/her action. 2. In the case specified in paragraph 1 of this Article the proprietor of the trademark shall be entitled to bring an action before the court to prevent the use of the trademark, without the latter’s permission, by his/her agent, representative or other person. Article 17. Use of the Trademark and Consequences of Non-use 1. For the purpose of this Article use of the trademark shall be considered: 1) the placing of the trademark on goods for which the trademark is registered or on the packaging thereof; 2) application of the trademark in advertisements, publications, as well as official forms, posters, only in such cases when application of the mark on the goods or on the packaging thereof is impossible; 3) application of the actions mentioned in clause 2 of this paragraph for services 2. The registration of a trademark may, on the basis of court decision as a result of hearing of a claim filed by any person or a counter claim for the rights protection, be cancelled with regard to all or part of the goods and/or services for which it is registered where within a continuous period of five uninterrupted years after the date of the registration of the trademark or, in case of filing the claim (counter claim) at a later date, the proprietor or the person entitled by this Law has not put the trade mark to genuine use during an uninterrupted period of five years immediately proceeding filing the claim or the counter claim. The evidence on use of the trademark shall be presented by the right holder or the person having a right to use that trademark according to this Law. 3. A trademark shall be considered to be in genuine use if the right holder or the person having a right to use that trademark according to this Law has used the trademark with regard to goods or services produced for a certain uninterrupted period of time or with periodically resumption or being in commercial circulation, provided that the mentioned use corresponds with the level of consumption of that good or service. 4. The claim or counter claim for the revocation of trademark may not be satisfied if during the interval between the period of filing the claim or counter claim the trademark has become a subject to assignment or license contract or genuine use of the trademark has commenced or resumed. However, if the commencement of resumption of genuine use has taken place three months prior to the filing the claim or counter claim for of the trademark and the latter period began at the earliest on expiry of the continuous period of five years of non-use then the use shall not be taken into consideration if the preparation of the commencement or resumption of the genuine use of the trademark has occurred only after the proprietor becomes aware that the claim or counter claim for revocation may be filed. 5. Registration of the trademark may not be terminated in relation to all or part of the goods and/or services on the basis established by paragraph 2 of this Law, where: (1) the right holder or the person having right to use the trademark according to this Law provides facts that the use of the trademark was prevented due to insuperable, unforeseen circumstances beyond his control; (2) the right holder or the person having right to use the trademark according to this Law, in such a way that it was distinguished from the registered one by non altered particular elements of its distinguishing feature; (3) the trademark has been placed in the Republic of Armenia on goods and/or on the packaging thereof solely for export purposes.

Chapter 3: Duration of protection of a trademark

Article 18. Duration of Registration of a Trademark Trademarks shall be registered for a period of ten years from the date of filing of the application. Article 19. Renewal of Registration of a Trademark 1. Registration of a trademark may be renewed in respect of all or a part of goods and/or services on each time, but not longer than for ten years. 2. Registration of the trademark shall be renewed on the request of the proprietor of the trademark or a person authorised by him/her filed with the State Authorised Body and examined within one month. 3. The request shall be submitted during the last year of the current term of trademark registration validity. 4. The registration of the trademark may also be renewed upon the request submitted within a period of six months following the expiry of the registration of the trademark, provided that an additional state fee is paid. 5. Renewal of the registration of the trademark shall take effect from the day following the preceding period of ten years. 6. The State Authorised Body shall make an entry in the state register and in the trademark certificate (at the request of the proprietor) on the renewal of the registration of the trademark and publish information thereon in the “Industrial Property” official bulletin. 7. The blank form of the request, the order of its wording and consideration shall be established by the Government of the Republic of Armenia. 8. The request may not be refused without giving the applicant an opportunity to submit his/her documentations for the renewal of the registration of the trademark. 9. Where any information or indication in the request submitted in accordance with this Article gives rise to reasonable doubts as to their reliability, the State Authorised Body may demand relevant evidence. 10. The State Authorised Body shall notify the proprietor during the ninth months of the current term of trademark registration validity.

Chapter 4: Termination of rights to a trademark

Article 20. Renunciation of a Trademark 1. A trademark may be renounced by the proprietor in respect of all or a part of the goods and/or services for which it is registered. 2. The renunciation of a trademark shall be carried out by submitting a written request to the State Authorised Body by the proprietor of the trademark or a person authorised by him/her. The rights to a trademark shall be terminated on the date of entering the information on the renunciation of the trademark in the state register. 3. In case of registration of a licence contract, the renunciation shall only be entered in the State Register if the proprietor of the trademark proves that he/she has notified the licensee of his/her intention to renunciation. Article 21. Revocation of the Registration of a Trademark 1. The registration of a trademark shall be revoked on the basis of a claim filed with the court or of a counterclaim in proceedings on protection of rights, where: (1) within an uninterrupted period of five years after the date of the registration of the trademark or, in case of filing the claim (counter claim) at a later date, the trademark was not used or not put into genuine use in the Republic of Armenia by the proprietor or the person having right to use the trademark according to this Law with respect to the goods and/or services for which that trademark is registered taking into consideration the provisions of Article 17 of this Law; (2) in consequence of activity or inactivity of the proprietor, the trademark has become the name of generic use for the goods or services in respect of which it is registered; (3) use of the trademark by the proprietor or with his consent in respect of goods or services may confuse the consumer, particularly concerning the nature of such goods and/or services, quality or geographical origin for which it is registered. 2. Where the grounds for revocation of registration of the trademark exist in respect of only some of the goods and/or services for which the trademark is registered, the registration of the trademark shall be declared to be revoked partially in respect of those goods or services only. 3. The provisions established by paragraphs 1 and 2 of this Article shall apply mutatis mutandis to trademarks protected in the Republic of Armenia by virtue of an international registration. 4. In accordance with paragraphs 1 to 3 of this Article, on the basis of the decision of the court the proprietor wholly or partially loses his/her rights in respect of the trademark on the date of entry into force of the decision by the court. Article 22. Absolute Grounds for Invalidity of Trademark Registration 1. The registration of a trademark shall be declared invalid on the basis of a claim or a counterclaim filed with the court in proceedings on protection of the rights, where the trademark has been registered in breach of the provisions of Article 9 of this Law. 2. The registration of a trademark not in compliance with clauses 2, 3 or 4 of paragraph 1 of the Article 9 of this Law may not be declared invalid if, after the registration, in the process of its use, it has acquired a distinctive feature in respect of the goods and/or services for which it is registered. 3. Where the grounds for invalidation pertain to the part of goods and/or services, for which the trademark is registered then the registration may be recognized invalid for that part of goods and/or services only. Article 23. Relative Grounds for Invalidity of Trademark Registration 1. The registration of a trademark may be declared invalid on the basis of a claim or a counterclaim filed with the court in proceedings on protection of the rights, where: (1) there is an earlier trademark as referred to in Article 10 (2) of this Law and the conditions provided in clauses 1-3 of paragraph 1 of the same Article are present; (2) there is an earlier right as referred to clauses 4-8 of paragraph 1 of Article 10 of this Law and the conditions provided in that subparagraph are present; (3) the grounds stated by any of the clauses of paragraph 4 of this Law are present. 2. The use of a trademark may be prohibited on the basis of another earlier right, in particular with a right in respect to a name or an image, copyright, to a protected geographical indication or appellation of origin, as well as with a right in respect of a protected invention, utility model or industrial design. 3. A trademark may not be declared invalid where the proprietor of a right, pursuant to paragraph 1 of this Article, or his successor in title or, where appropriate, the State Authorised Body consents to the registration of the trademark before the declaration of invalidity of the trademark or before the filing of the counterclaim. 4. Where the proprietor of a right pursuant to in paragraph 1 of this Article has filed an earlier claim or a counterclaim for protection of rights for invalidity of the trademark may not mention any other right except the mentioned ones for its justification. 5. If the grounds for invalidity relating only to the specific goods and/or services, for which the trademark is registered, the trademark shall be declared invalid in accordance with those goods and/or services only. 6. The proprietor of an earlier trade mark with the petition of the proprietor of the trademark who has filed a claim with a court in accordance with clause 1 of paragraph 1 of this Article, opposing his earlier trademark shall present evidences that for a period of five uninterrupted years preceding the date of publication of official information on the registration of the trademark the earlier trademark has been in genuine use in the Republic of Armenia with respect to those goods and/or services for which the trademark was registered and that the opposition refers to those goods and/or services or that not putting the trademark into genuine use was conditioned with insuperable, unforeseen circumstances beyond his control that at the date of publication of the official information on the registration of the trademark the earlier trademark had been registered at least for five years. The claim shall be refused if such evidences are not present. Where the earlier trademark was used only with respect to the part of goods and/or services, for which the mark was registered then during the proceedings the earlier trademark may be opposed only to that part of goods and/or services. Article 24. Limitation of Rights in Consequence of Acquiescence 1. Where the proprietor of an earlier trademark or the proprietor of any other earlier right, has acquiesced, for a period of five successive years, in the use of a later trademark, while being aware of such use, shall no longer be entitled, on the basis of paragraph 1 of the Article 23 of this Law to file a claim or a counterclaim with a court for invalidation of the trademark or prohibition of the use of the later trademark in respect of the goods and/or services for which the later trademark has been used, unless registration of the later trade mark was applied for in bad faith. 2. In the cases referred to in paragraph 1 of this Article, the proprietor of a later trademark shall not be entitled to oppose the use of the earlier right. Article 25. Consequences of Revocation and Invalidity of Trademark Registration 1. Where, in cases provided by this Law, a trademark registration has been revoked in whole or partially, the validity of registration of the trademark shall be terminated in whole or partially as from the date of filing with the court of the relevant claim or counterclaim for the protection of rights. The court may, at the request of one of the parties, fix an earlier date on which one of the grounds for revocation occurred. 2. Where a trademark has been declared invalid in whole or partially, it shall be deemed that from the date of filing the application, the trademark did not register in applicable extent pursuant to the provisions of this Law. 3. In cases of compensating the damage caused by negligence or unfair activity on the part of the proprietor of the trademark, as well as in cases of enforcement of the provisions on unjust enrichment, the revocation or invalidity of a trademark registration shall not affect: (1) any decision on infringement which has become final and been enforced prior to the decision on revocation or invalidity of the registration of the trademark; (2) any contract concluded prior to the decision on revocation or invalidity of the registration of the trademark, thus much as it has been executed before the applicable decision – making. However, on the basis of concepts of justice, may be claimed the compensation in a reasonable extent, on grounds of justified circumstances, which have been paid according to the contract.

Chapter 5: Assignment of rights to a trademark

Article 26. Assignment of Rights to a Registered or Claimed Trademark 1. Rights to a registered or claimed trademark may, in whole or partially, be assigned to a third party through a contract or by way of succession irrespective of transfer of rights in legal entity, which is the right holder. 2. Rights to a registered or claimed trademark may be assigned in respect of all or part of the goods and/or services for which it is registered or has been claimed for. 3. The new legal status of the trademark resulting from the assignment of right to a registered or claimed trademark shall become effective with respect to third parties on the date of making relevant entry in the State Register or in the trademark database . 4. For the purpose of registration the assignment of rights to a trademark, one of the parties performing the assignment shall submit the following to the State Authorised Body: (1) a request for registration to the assignment of rights; (2) a document certifying the assignment of rights; (3) the receipt for payment of the state fee established by law; (4) the document certifying the authorisation of the representative (if any). 5. The State Authorised Body shall, within a period of one month following the receiving of the receipt pursuant to paragraph 4 of this Article, carry out their examination and, provided that they meet the requirements of this Law, shall enter the assignment of rights in the State Register or in the trademark database. 6. The State Authorised Body shall refuse registration of the assignment of rights where it is clear that because of the assignment the trademark is likely to mislead the public concerning the nature, quality or geographical origin of the goods or services in respect of which it is registered, with the exception of cases, where the assignee of rights agrees to restrict the registration of the trademark in respect of goods and/or services for which there is no risk for misleading. 7. Where a trademark is, without the authorisation of the proprietor, registered in the name of the agent or representative of the proprietor of that trademark or in the name of any other person in a country which is a party to the Paris Convention, the proprietor shall be entitled to demand the assignment of the rights in his/her favour, with the exception of cases, if such agent or representative or other person proves the lawfulness of his action. 8. The information relating to the assignment of the rights to a registered trademark shall be published in the “Industrial Property” official bulletin. 9. The parties to the assignment of the rights to a trademark or third parties may dispute the decisions of the State Authorised Body provided by paragraph 5 of this Article before the Board of Appeals within a period of three months following the date of publication. Article 27. Granting of a Licence 1. The proprietor of a trademark (licensor) may, under a licensing contract, permit any other person (licensee) to use the trademark with respect to all or part of the goods and/or services for which it is registered. 2.The license may be; (1) exclusive when it is granted to only one licensee and excludes the use of a trademark by the proprietor and granting the license to third parties; (2) non-exclusive if it does not exclude the use of a trademark by the proprietor and granting the license to third parties; (3) unique if it is granted to only one licensee which excludes granting the license to third parties but does not exclude the use of the trademark by the proprietor. 3. The licence shall be registered in the state register upon submission by one of the parties to the licensing contract of the following documents to the State Authorised Body: (1) a request for registration the licence; (2) the license contract, an extract from the licence contract or a declaration on licence signed by the licensor and the licensee; (3) the receipt for payment of the state fee established by law; (4) the document certifying the authorisation of the representative (if any); 4. The license contract, an extract from the licence contract and the declaration on licence must contain the following data: (1) surname, forename (name) and the seat (address) of the licensor; (2) surname, forename (name) and the seat (address) of the licensee; (3) registration number of the trademark for which the licence is granted; (4) type of the licence; (5) the list of the goods and/or services for which the licence is granted; (6) duration of the licence; (7) the territory of licence validity. 5. The State Authorised Body shall, within a period of one month following the receiving of the receipt pursuant to paragraph 3 of this Article, carry out their examination and, provided that they meet the requirements of this Article, shall enter the registration of the licence in the State Register. 6. The licence shall become effective in respect of third parties from the date of its registration in the State Register. The information on the registered licence shall be published in the “Industrial Property” official bulletin. 7. The proprietor of the trademark may present a claim in accordance with Article 12 of this Law in respect of a licensee who has breached any of the provisions of the licence contract. 8. Without prejudice to the provisions of the licensing contract, the licensee may bring proceedings for infringement of the trademark only if its proprietor consents thereto. In the case of exclusive licence the licensee may file such a claim if the licensor of the trademark, after receiving the notification, does not file the appropriate claim within a reasonable time. 9. A licensee shall, for the purpose of obtaining compensation for damages, be entitled to be a party in the proceedings on protection of rights brought by the proprietor of the trademark. 10. Subsequent corrections to the terms of licensing contract specified in paragraph 4 of this Law, as well as the declaration of revocation of the licence shall be entered in the State Register upon submission by one of the parties to the licensing contract of the following documents to the State Authorised Body: (1) a request on registration the changes in license or the declaration of revocation; (2) a document certifying the changes of the licence or its declaration of revocation, or a declaration on changes of the licence or its revocation, signed by the licensor and the licensee. 11. The blank forms of the requests specified in this Article, the order of their completion, submission and consideration shall be defined by the Government of the Republic of Armenia. 12. The requests provided by this Article may not be refused before the applicant has been given the opportunity to present facts for registration of the licence or its amendment. 13. The State Authorised Body may request relevant evidence if any denotations in the requests or authenticity of documents submitted in accordance with this Article, raises reasonable doubts. 14. The provisions of this Article shall apply mutatis mutandis to sub-licences and, in cases provided for by law, to franchising. Article 28. The rights on Pledging to a Trademark and Ban Thereof 1. Rights to a trademark may, in accordance with the order established by law, be guaranteed (pledge) or banned (temporary limitation of the rights to use, possess and alienate). 2. Being notified by the relevant competent authority on pledging the trademark or its ban, the State Authorised Body shall enter the relevant data in the State Register and publish information thereon in "Industrial Property” official bulletin.

Chapter 5: Assignment of rights to a trademark

Chapter 6: Well known trademarks

Article 29. Legal Protection of a Well-known Trademark 1. A trademark may be recognised as a well-known trademark if, as a result of its use, it has become widely recognised in certain social circles in the territory of the Republic of Armenia, for those goods and/or services for which the trademark was used. 2. A trademark is recognised as a well-known trademark in the Republic of Armenia and is legally protected regardless of the fact whether it is registered or not. 3. In the Republic of Armenia, a trademark is recognised as well known by the Board of Appeals. 4. The legal protection to a trademark, which is recognised as well-known, shall be granted without time limit.

Article 30. The Scope of Legal Protection of a Well-known Trademark 1. The proprietor of a trademark that has been recognised as well-known in the Republic of Armenia, in addition to the rights established in Article 12 of this Law, has the right to prohibit the use, by other persons in the course of their industrial or commercial activities, without the prior authorization of the proprietor, of a sign, which is the reproduction, imitation or translation of a trademark recognised as well-known, which can cause confusion with the latter and is used in respect of goods that are identical and/or similar to it. 2. The proprietor of a trademark that has been recognised as well-known in the Republic of Armenia, in addition to the rights established in Article 12 of this Law, has the right to prohibit the use by other persons in the course of their industrial or commercial activities, without his prior authorization of such a sign, which may not be used in respect of goods and/or services of similar types and may be perceived as the reproduction, imitation or translation of a trademark recognised as well-known and can cause confusion if the use of that sign for those goods and/or services implies a correlation between these goods and/or services for which the well-known trademark is used, and such a use can cause damage to the interests of the proprietor of the trademark that was recognised as well-known. 3. For the realization of the rights prescribed by paragraphs 1 and 2 of this Article, the proprietor of a trademark that has been recognised as well-known has the right of applying to the court. If the opposing trademark, during the period of five years prior to the date of applying to the court, was used continuously and in a reasonable extent in the course of industrial or commercial activities if then this circumstance serves as a basis for the refusal of the claim. Article 31. Recognition of a Trademark as Well-known 1. In order to declare a trademark well-known, any interested party may submit a request with the Board of Appeals. The request must refer only to one trademark. 2. The request must contain reproduction and description of the trademark, as well as the date since when the trademark is claimed to be recognized as well-known. 3. The following must be attached to the request: 1) documents containing information on the proprietor or user of the trademark; 2) the list of goods and/or services, for which the trademark is used; 3) documents that, in certain social circles, testify the level of being the trademark as well-known for those goods and/or services for which the particular trademark is used; 4) documents testifying information on the date starting of use the trademark and the period of use. 5) documents containing information on the geographical territory of using the trademark in the Republic of Armenia; 6) the receipt for payment of the state fee established by law; 4. The board of Appeals discusses the request on the recognition of a trademark as well-known in the Republic of Armenia and makes a corresponding decision within a period of two months after receiving the request. 5. A trademark may not be recognised as well-known, if: 1) the documents provided in paragraph 3 of this Article are incomplete or unreliable or are not sufficiently convincing that the trademark actually has become widely recognised in certain social circles in the territory of the Republic of Armenia for those goods and/or services, for which it was used; 2) a trademark has become widely recognised in certain social circles in the Republic of Armenia for similar goods and/or services after the date of priority of a registered trademark of another person, which is the same or confusingly similar and may mislead the consumer. 6. In the decision on recognition of a trademark as well-known in the Republic of Armenia, the following must be indicated: 1) surname, forename (name) and the seat (address) of the proprietor of the well-known trademark; 2) the list of goods and/or services for which the trademark was recognised as well- known; 3) the date since when the trademark was recognised as well-known in the Republic of Armenia. 7. Based on the decision on recognition of a trademark as well-known in the Republic of Armenia the State Authorised Body, within a period of one month, shall make a corresponding entry in the database of well-known trademarks, issue a certificate of a well- known trademark to the proprietor and publish information on the recognition of the trademark as well-known in the "Industrial Property" official bulletin.

Chapter 7: Collective marks and certification marks

Article 32. Collective Marks 1. Collective marks are used to distinguish goods and/or services of members of one union (group of persons, hereinafter "union") from goods and/or services of other persons. Unions of makers, producers, service providers, merchants have the right to register a collective mark, which are entitled to have rights and obligations, sign contracts and execute other legal documents, file a claim with the court, in the order established by Law. 2. Regardless of the provisions established in clause 3, paragraph 1 of Article 9 of this Law, within the meaning of paragraph 1 of this Article, collective marks may be such marks or indexes, which can serve as designations of geographical origins of goods and/or services. A proprietor of a collective mark shall have no right to prohibit the use of such marks or indexes in commercial activities of third persons, provided that the use of these marks or indexes by third persons meets the requirements of fair use in industrial or commercial activities. In particular, existence of such a trademark shall not preclude third persons from using a geographical indication. 3. Taking into consideration the provisions of Articles 33-38 of this Law, the provisions of this Law are equally applied with respect to collective marks. 4. A collective mark or a application for a collective mark may correspondingly, in accordance with the order established by the Government of the Republic of Armenia, be transformed into a person's trademark or an application for a trademark, and vice versa. Article 33. Regulations for the Use of a Collective mark 1. An applicant of a collective mark, together with the application, shall submit Regulations for the use of a collective mark to the State Authorised Body, and the Regulations shall be approved by the union, in accordance with the order established by Law. 2. Regulations for the use of a collective mark stipulate conditions of membership in a union for persons having the right to use the trademark which must be equal for all the members of the union, as well as conditions for the use of the trademark, including sanctions, if any. Regulations for the use of a collective mark, for cases provided in paragraph 2 of Article 32 of this Law, must authorise any person whose goods and/or services originate from the corresponding geographical area, become a member of the union which is the proprietor of the collective mark. 3. The State Authorised Body shall publish in the "Industrial Property" official bulletin the Regulations for the use of a collective mark, together with information on the registration of a collective mark. Article 34. Refusal to Register a Collective mark 1. Besides grounds, provided in this Law, for the refusal to register a collective mark, registration of a collective mark may be refused also if the requirements of Articles 32 and 33 are not fulfilled or if Regulations for the use of a collective mark is contrary to public interests or principles of morality. 2. Registration of a collective mark shall be refused also in cases when there is a risk of confusing the consumer regarding the nature or purpose of a trademark and especially in cases when it is not perceived as a collective mark. 3. Registration of a collective mark shall not be refused if the applicant, by making amendments in the Regulations for the use of a collective mark, eliminates unconformity to the requirements provided in paragraphs 1 and 2 of this Article. Article 35. Amendments to the Regulations for the Use of a Collective mark 1. The proprietor of a collective mark shall inform the State Authorised Body on any amendments made to the Regulations for the use of a collective mark. 2. Amendments shall not be entered in the State Register of trademarks if the amended Regulations for the use of a collective mark do not meet the requirements of Article 33 of this Law or contain grounds for refusal as established by Article 34 of this Law. 3. Amendments to the Regulations for the use of a collective mark enter into force since the date of entering a corresponding record in the State Register of trademarks. Article 36. Filing an Application for the Protection of Rights in Regard to Collective marks 1. The proprietor of a collective mark may, on behalf of persons who have the right to use the collective mark, demand compensation for the damages caused in the course of unlawful use of the trademark. 2. Provisions of paragraphs 8 and 9 of Article 27 of this Law on the rights of a licensee are applied in relation to all persons who have the right to use a collective mark. Article 37. Grounds for the Deprivation of Rights Relating to a Collective mark In addition to deprivation of rights on grounds provided in this Law, a proprietor of a collective mark may be deprived of rights as a result of filing a claim or counterclaim with the court concerning protection of rights, if: 1) the proprietor has not taken relevant measures to prevent such use of the collective mark that contradicts the conditions provided in the Regulations for the use of a collective mark. 2) the manner of the use of a collective mark by its proprietor may confuse the consumer within the meaning of paragraph 2 of Article 34 of this Law. 3) amendments to Regulations for the use of a collective mark were recorded in the State Register of trademarks with a breach of paragraph 2 of Article 35 of this Law, with the exception of the case when the proprietor of the collective mark, by making new amendments to the Regulations for the use of a collective mark, has eliminated the occurred unconformity. Article 38. Grounds for the Invalidation of Registration of a Collective mark In addition to grounds for declaring invalidity, provided by this Law, a registration of a collective mark can be declared invalid as a result of filing a claim or counterclaim with the court concerning protection of rights, if it does not meet the requirements established in Article 34 of this Law, with the exception of the case when the proprietor of a collective mark, by making new amendments to the Regulations for the use of a collective mark, has eliminated the occurred unconformity. Article 39. Certification marks 1. Certification marks may be registered with the Authorised State Body by accredited certification bodies, which, in accordance with the procedure established by Law, certifies the conformity of goods and/or services. Certification marks may not be registered in the name of legal entities, which produce, import, sell goods or deliver services. 2. Taking into consideration provisions of this Article, provisions of this Law shall be equally applied in relation to certification marks. 3. The applicant, in addition to documents provided by Article 40 of this Law, together with the application to register a certification mark, shall submit the following documents: 1) Regulations for the use of a certification mark; 2) a permission or a document, which confirms the competence of the applicant to implement certification activities, or, in appropriate cases, the registration of the certification mark in the country of origin. 4. In accordance with Regulations for the use of a certification mark, the following are defined: persons, who shall have the right to use the trademark; those elements and characteristics that must be certified by a certification mark; the procedure for the verification of those characteristics and realization of supervision over the use of the certification mark by the certification body; punitive measures provided for breaching the Regulations; fees established for the use of the trademark; and procedures for the adjustment of disputes. 5. Using a certification mark shall be permitted to any person who provides goods or delivers services, which conform to the characteristics stipulated by the Regulations for the use of a certification mark and its requirements. 6. The proprietor of a certification mark shall permit authorised persons to use the certification mark for those goods and/or services, which conform to the characteristics stipulated by the provisions of Regulations for the use of a certification mark. 7. If a person, who has the right to use a certification mark, does not follow the provisions of the Regulations for the use of a certification mark, its right holder may withdraw the permission to use the trademark given to that person or apply other punitive measures established by the Regulations. 8. In addition to grounds for the refusal of registration of a trademark, registration of a certification mark may be refused if the mark does not comply with the provisions of paragraphs 1 and 3 of this Article, as well as with norms of legislation on certification. 9. A certification mark may not be assigned, pledged or be subject to taxation. In case of liquidation of a legal entity, which was the right holder of a certification mark, that mark may be transferred to another legal entity, in accordance with the procedure established by law. 10. In addition to grounds for the invalidation of trademarks, the registration of a certification mark may be declared invalid by the Court based on the request submitted by any party, if the registration does not comply with the requirements of paragraphs 1-9 of this Article. 11. It shall not be subject to registration or use for other purposes if the protection of a certification mark is terminated within a period of ten days after that date. 12. The State Authorized Body shall publish the regulations of the Certification Body together with the information on registration of the certification mark in its Official Bulletin “Industrial Property”.

Chapter 8: Registration of a trademark

Article 40. Application for Registration of a Trademark 1. The application for registration of a trademark shall be filed with the State Authorised Body in written or electronic form. The application shall be filed directly by the applicant or through his representative. 2. Natural persons, who do not have permanent residence in the Republic of Armenia, and foreign legal persons, which do not have a real and effective commercial or industrial entity in the Republic of Armenia, shall file the application and conduct proceedings provided by the procedure for the examination of applications in the State Authorised Body through trademark attorneys or other representatives. The requirements for patent attorneys established by the legislation of the Republic of Armenia shall mutatis mutandis apply to trademark attorneys. 3. The application must refer only to one trademark. 4. The application shall be filed in Armenian. Documents attached to the application may be submitted in other languages. In such case, applicants representing the Republic of Armenia must submit Armenian translations of those documents together with the application, while foreign applicants must submit corresponding translations within a period of two months from the date of filing the application. 5. The Application form, the order of completion and submission (including electronically) are established by the Government of the Republic of Armenia. 6. An application must be supplemented by the following: 1) payment receipt of the state fee for the filing of the application and its examination, as established by law; 2) document certifying the power of the representative, if the application is filed through a representative; 3) a request for claiming a priority (if necessary); 4) a permission issued by the authorized body, in cases prescribed by clauses 8 and 9 of paragraph 1 of Article 9 of this Law (if necessary); 5) consent of the proprietor, in cases prescribed by clauses 6, 7 and 8 of paragraph 1 of Article 10 of this Law (if necessary); 6) Regulations for the use of a collective mark (if necessary); 7) Regulations for the use of a certification mark (if necessary). 7. An application must contain the following: 1) information identifying the applicant and his representative (if any); 2) a distinct image (reproduction, among them, in the case of sound trademark, the pentagram) and description of the claimed sign; 3) a list of goods and/or services for which the registration of the mark is claimed, grouped in accordance with the Nice classification corresponding to the date of filing of the application, in ascending order of numbers of classification; 4) a statement that the claimed mark is three-dimensional (in appropriate case); 5) a statement that the claimed mark is holographic (in appropriate case); 6) a statement that the claimed mark is a sound mark (in appropriate case); 7) a statement that colour combination is the distinctive feature of the mark (in appropriate case); 8) a statement to the elements of the claimed mark, which are considered as unprotected (in appropriate case); 9) a transliteration of the mark or its verbal elements, also their Armenian translation (in appropriate case); 10) a statement that the claimed mark is a collective mark (in appropriate case); 11) a statement that the claimed mark is a certification mark (in appropriate case); 12) a statement on the date of priority of filing and the grounds thereof. 8. Registration of a trademark may be claimed for one or more classes of goods and/or services in one application. An additional fee shall be paid, in the order established by law, for more than one classes of goods and/or services included in the application. Article 41. Date of Filing of an Application 1. The date of filing the application shall be established by the date, when, to the State Authorised Body , submitted the following; 1) a statement, which evidently or presumably makes clear that the registration of a trademark is claimed; 2) a statement, which makes possible to identify the applicant; 3) statements, which allow the State Authorised Body to communicate with the applicant or his/her representative (if any); 4) a quite distinct image (reproduction) of the sign in respect of which the application is filed; 5) the list of goods and/or services for which a trademark is claimed. 6) payment receipt of the state fee established by law. 2. If submitted documents do not meet the requirements of paragraph 1 of this Article, the State Authorised Body in accordance within five days from the date of receipt of those documents, a written form notify the applicant, suggesting to fulfil the requirements within a period of two month. 3. If submitted documents do not meet the requirements of paragraph 1 of this Article, and requirements of the State Authorised Body were not fulfilled within the period of time prescribed by paragraph 2 of this Article, the date of filing shall not be established, no date of filing of an application shall be recorded, the application shall be considered as not-filed and the documents submitted shall be returned to the applicant. 4. If submitted documents do not meet other requirements of paragraph 1 of this Article, but requirements of the State Authorised Body were fulfilled within a period of time prescribed by paragraph 2 of this Article, the date of receiving of the application is established by paragraph 1 of this Article, from provided elements and statements by the date of receiving of the last. Article 42. Priority of a Trademark and the Right for Priority 1. The priority of a trademark is established by the date of filing of the application to the State Authorised Body. 2. If a person or his/her successor in title, in accordance with the established order, has filed an application to a State party to the Paris Convention or a member of the World Trade Organisation for the registration of a trademark (first application),if then from the date of filing, within a period of six months, the applicant files an application to the State Authorized Body in respect of goods and /or services or a part of goods, he/she shall enjoy the right of first application, which is established by the right of priority of a trademark (international priority). 3. If a person or his/her successor in title has exhibit goods and/or services under a trademark at an international exhibition held in a State party to the Paris Convention or a member of the World Trade Organisation (first exhibition), then, filing the application with the State Authorised Body for the same trademark for the same goods and/or services or a part of them within a period of six months from the date of the first exhibition, the applicant enjoys the right of priority (exhibition priority) to the trademark, from the date of first exhibition. An exhibition is recognised as international if it is officially organised, and if producers and service providers from several countries participate in it, and if information regarding the exhibition has been made accessible, in appropriate forms, for the public. 4. Any applicant who wishes to benefit from the right of priority, in accordance with provisions of paragraphs 2 and 3 of this Article, submits to the State Authorised Body a copy of the first application, which is certified by the body that received the first application, and its Armenian translation or the certificate received from the authority of the international exhibition, where for the first time the goods and/or services were exhibited under that trademark. An applicant who wishes to benefit from the right of priority must submit a corresponding request together with the application or within a period of two months from the date of filing the application, and submit the listed documents within a period of three months from the date of filing the application and pay the state fee established by law. 5. If the State Authorised Body finds that the requirements established in paragraph 4 of this Article are not fulfilled, the application regarding the enjoyment of the right of priority provided in paragraphs 2 or 3 of this Article is considered as non-filed.

Chapter 9: The process of registration of a trademark

Article 43. Preliminary Examination of an Application 1. In accordance with Article 41 of this Law, within a period of one month from the date of filing the application, the State Authorised Body shall: 1) register the application, give the serial number and enter the information into the database of trademark applications; 2) conduct an examination of the application in the order established by the Government of the Republic of Armenia, during the process of which it shall check whether the documents of the application meet the requirements specified in Article 40 of this Law. 2. If, in the course of the preliminary examination, it is revealed that the application does not meet the requirements established in Article 40 of this Law, the State Authorised Body notifies the applicant on the necessity to eliminate all the unconformity of documents within a period of two months, as well as on the date of filing an application and its serial number. 3. If, in the course of the preliminary examination, it is revealed that the application has been filed in accordance with the requirements established in Article 40 of this Law or, within the time period established by paragraph 2 of this Article, all unconformities mentioned in the notification have been eliminated, the State Authorised Body shall make a decision on publication of the application and carrying out substantive examination. State Authorised Body shall notify the applicant about the decision made, notifying as well the number and the date of filing the application. 4. If, in accordance with the notification provided in paragraph 2 of this Article, in the case if the unconformities are not eliminated, the State Authorised Body shall make a decision to consider the application as withdrawn and notify the applicant within a period of five days. 5. In case of failure to follow the provisions of Article 42 of this Law, concerning the claim for priority, the applicant shall be deprived of his rights for claiming priority with that application. 6. At any stage of the examination of an application, the applicant or his representative may withdraw the application filed for the registration of a trademark or restrict the list of goods and/or services contained therein. 7. At any stage of the examination of an application, provided that the state fee is paid, in the order established by law, the applicant may submit a request on making changes in the application only by amending the applicant's name or forename, surname and/or seat, as well as if there is a necessity to eliminate the omissions or clarify the wording, provided that such amendments shall not substantially change the image of the claimed mark and the list of goods and/or services for which an application was filed. The amendments in the request shall not be taken into consideration by the State Authorised Body, if such amendments shall substantially change the image of the claimed trademark or the list of goods and/or services indicated in the application, which cause the necessity to update with non-similar types of goods and/or services.

8. Goods or services may not be considered of the similar type based on registration or publication of the State Authorised Body those are included in the same class of the Nice classification. 9. Goods or services may not be considered of similar types on the grounds that in a record of registration or publication of the State Authorised Body those are included in different classes of the Nice classification. Article 44. Publication of the Application, Third Party Remarks and Oppositions 1. The State Authorized Body shall, on the basis of the decisions on publication of the application and carrying out substantive examination in accordance with paragraph 3 of Article 43 of this Law, within a period of one month following the day of the decision, publish the application in the “Industrial Property” Official Bulletin, where the number of the application and the filing date, the forename, surname or name and the seat of the applicant, the image of the trademark claimed as well as the list of the goods and/or services for which the registration of the trademark is claimed shall be published. 2. Any person may, within a period of two months following the publication of the application, present a written remark to the State Authorized Body against the registration of the claimed trademark, stating that its registration is subject to refusal on the grounds stated by Article 9 of this Law. 3. The State Authorized Body shall, within a period of five days after receiving the remark presented in accordance with paragraph 2 of this Article, notify the applicant in written, inviting the latter to present his considerations within a period of one month following the day of receiving the notification. Where the applicant presents no considerations within the mentioned period the remarks shall be discussed on the bases of the existing materials. 4. The right holder of the trademark or well-known trademark, as well as holders of earlier rights in geographical indications or designations of origin, industrial designs or utility models, protected name or surname, pseudonym, portrait, the holders of earlier rights in copyrighted works in the field of literature, science and art protected in the Republic of Armenia and any other interested person may, within a period of two months following the publication of the application, present a written opposition to the State Authorised Body against the registration of the claimed trademark, stating that its registration is subject to refusal on the grounds established by Article 10 of this Law. 5. The opposition shall be deemed to be submitted if it is accompanied by the payment receipt of the state fee established by Law. 6. The State Authorised Body shall, within five days following the day of receipt of the opposition, examine it and in case of its conformity with the submission conditions stated in paragraph 4 of this Article, notify the applicant in written about the opposition, inviting him to present his considerations with a period of one month after receiving the notification. Where the applicant presents no considerations within the mentioned period the opposition shall be discussed on the bases of the existing materials. 7. The opposition not complying with the conditions stated in paragraph 4 of this Article shall be deemed not presented, and the State Authorised Body shall, within five days after receiving it, notify the person presenting it. Article 45. Substantive Examination of a Trademark 1. The State Authorised Body shall, within a period of three months from the day of publication of the application, carry out a substantive examination of the application in the order established by the Government, with the aim to check the compliance on conditions of protection established by this Law. 2. The procedure of the mentioned time period shall be suspended upon receipt of the remark or opposition stated in paragraphs 2 and 4 of Article 44 of this Law within the time period stated in paragraph 3 and 6 of the same Article. In case of receiving more than one remark or opposition with regard to the same application, the start date of suspension shall be considered the date of sending the first one, and the end shall be considered the date of receiving the last one, conditioned with the termination of the time period stated in paragraph 3 or 6 of Article 44 of this Law . 3. The State Authorised Body examines the following according to the 1 paragraph of this Article: 1) existence of absolute grounds for refusal of registration provided by Article 9 of this Law; 2) existence of relative grounds for refusal of registration provided by Article 10 of this Law (based on information at its disposal). 3) remarks and oppositions received in accordance with paragraphs 2 and 4 of Article 44 of this Law. 4. The State Authorised Body shall carry out the examination and make decision on registration of the claimed trademark on the bases of the results of examination in accordance with paragraph 3 of this Article, taking into consideration the decision (if any) mentioned in paragraph 4 of Article 46 of this Law. The State Authorised Body shall, within a period of five days, notify, in written form, the applicant or his representative (if any), as well as the person presenting remark or opposition about the decision made in the result of examination. 5. If, in the course of an examination, it reveals that: 1) a claimed mark is not subject to registration on the absolute and/or relative grounds for refusal established in Article 9 and/or Article 10 of this Law for all goods and/or services listed in the application for registration, the State Authorised Body shall make a decision on refusal the registration of the claimed mark; 2) a claimed mark is not subject to registration on absolute and/or relative grounds for refusal established in Article 9 and/or Article 10 of this Law for a part of goods and/or services listed in the application for registration, the State Authorised Body shall make a decision on registration of claimed mark, in respect of the rest of the goods and/or services listed in the application (a partial registration). 3) registration of a claimed mark, is not subject for refusal as a result of absence of absolute and/or relative grounds for refusal established in Article 9 and/or Article 10 of this Law for the goods and/or services listed in the application for registration, the State Authorised Body shall make a decision on the registration of claimed mark, in respect of all the goods and/or services listed in the application. 6. Decisions on refusals of the State Authorised Body must be justified. Decisions made in accordance with clauses 1 and 2 of paragraph 5 of this Article must indicate all the reasons and grounds. 7. Where the trademark contains an element which is not distinctive, and may not be registered separately as a trademark on the grounds established in Article 9 of this Law, and where the inclusion of said element in the trademark could raise doubts as to the extent of protection of the trademark, and where the applicant has not declared on self-protection of the trademark thereof, the State Authorised Body shall notify the applicant, suggesting, within a period of three months, to provide a declaration on the refusal of claiming of exclusive right in respect of those elements. 8. Where the applicant, within the time period provided in paragraph 7 of this Article, fails to submit the declaration or the request concerning only to a part of the said elements, the State Authorised Body shall make a decision on the refusal of registration of the trademark. 9. In accordance with paragraph 7 of this Article, in case of receiving a declaration the State Authorised Body, within the established time period, shall indicate that fact in the decision on the registration of a trademark, and together with the information on trademark registration, publish the information on non-accordance of self-protection to those elements. 10. The applicant or his representative shall have the right to submit a request, containing solid arguments, on re-examination to the State Authorised Body within two months from the day of receiving of the decision on refusal of the registration or the decision on a partly registration of a trademark. 11. The State Authorised Body shall, within a period of two months, following the day of receipt of re-examination, examine the arguments and make a decision on invalidation of the previous decision and register the trademark in respect of all or only for a part of the goods and/or services listed in the application or keep valid the decision on refusal of the registration of the trademark or the decision on a partial registration. 12. As a result of re-examination, within a period of five days, the State Authorised Body shall notify the applicant or his representative (if any), in a written form, on the decision made. 13. The application for the registration of a trademark shall not be refused before the applicant has been given the opportunity to withdraw or make changes in the application or provide facts to support the registration of the trademark. Article 46. Examination of Remarks and Oppositions 1. The State Authorized Body shall carry out a substantive examination on considerations presenting by the applicant with respect to remarks and oppositions within the time period established by paragraphs 3 and 6 of Article 44 of this Law in compliance with the requirements stated in the Rules on examination of trademark. 2. The examination of remark shall, in case of presenting a justified request by the applicant, be suspended before the end of term mentioned in the request. 3. The examination of opposition shall be suspended in the cases and time periods as follows: (1) an earlier application for registration of trademark or industrial design has opposed with the claimed trademark; (2) the earlier trademark or industrial design which lies under the opposition if its registration in the process of invalidation or cancellation until a final decision on the case is made; (3) one of the parties has submitted a justified request before the end term mentioned in it. The examination of opposition shall be recommenced after the re-examination of the grounds of suspension. 4. The State Authorised Body shall, in the result of examination of remark and opposition, make one of the following decisions: (1) on satisfying the remarks or oppositions in whole or in part and refusal of registration of the trademark with respect to all goods and/or services listed in the application; (2) on refusal of remarks or oppositions. 5. The decisions mentioned in paragraph 4 of this Article shall be considered for making a decision on examination of a trademark in accordance with Article 45 of this Law, about which as well the person submitting remarks or oppositions shall be notified within a period of five days. In case of non-agreement with a mentioned decision the person submitting the remark or opposition may, dispute the registration of the trademark in the order established by Articles 22 or 23 of this Law. Article 47. Appeals Against a Decision on Refusal of Registration of a Trademark or Partial Registration of a Trademark An applicant or his representative may appeal the decision on refusal of the registration of the trademark or partial registration of the trademark, made by the State Authorised Body after the re-examination, applying to the Board of Appeals, within three months from the day of receiving of the decision. 2. The appeal shall be considered as filed, if provided a payment receipt of state fee established by law. 3. In the course of examination of the appeal, the Board of Appeals shall make the following decisions: 1) to uphold the appeal in whole or partly and to register the claimed trademark in respect of all or a part of the goods and/or services; 2) to refuse the appeal and leave into force the decision of re-examination on refusal or partial registration of a trademark. 4. The decision made by the Board of Appeals shall enter into force from the date of it was made. The decision of the Board of Appeals shall be sent or handed over to the appellant within a period of ten days. 5. The applicant or his representative may oppose the decision of the Board of Appeals judicially, within period of six months from the date of receiving the decision. Article 48. Registration of a Trademark 1. In accordance with paragraphs 5 and 11 of Article 45, as well as paragraph 3 of Article 47 of this Law, if the State Authorised Body makes a decision on registration of the trademark in respect of all or a part of the goods and/or services listed in the application, it shall, within ten days, notify the applicant or his representative on the necessity to pay the state fee established by Law and to provide the payment receipt, within a period of three months from the date of receiving the notification. 2. If the State Authorised Body does not receive the payment receipt of the state fee established by law within the said period or within a later period established by Law, it shall consider the application as withdrawn and notify the applicant or his representative about the decision within a period of ten days. 3. Within one month from the date of receiving the payment receipt of the state fee established by law, the State Authorised Body shall enter the registration of the trademark in the State Register under a serial number. The image of the trademark, information on its right holder, dates of priority and registration of the trademark, the list of goods and/or services for which trademark is registered, and other information established by paragraph 2 of Article 50 of this Law. 4. Within two months from the date of registration of the trademark in the State Register the State Authorised Body shall publish information concerning the registration of the trademark in the "Industrial Property" official bulletin. Article 49. Certificate of Registration of a Trademark 1. The State Authorized Body shall, within a period of one month after the publication of information according to paragraph 4 of Article 48 of this Law, hand (in case of necessity by post) a registration certificate to the proprietor of the trademark or his representative. The form of the certificate and the list of contained information shall be established by the Government of the Republic of Armenia. 2. The Certificate of registration of a trademark is a legal document certifying the entry of the trademark in the State Register and the exclusive rights of the proprietor of the mark to the registered trademark in respect of goods and/or services listed in the certificate. 3. If the proprietor of the trademark loses the certificate of registration of the trademark or it becomes unusable, the proprietor of the trademark may submit a request to the State Authorised Body requesting issuance of a duplicate of the certificate, attaching the payment receipt of the state fee established by law. 4. Where a trademark is registered in the name of more than one person the management, possession and use of the exclusive rights in trademark shall be regulated by the contract singed between those persons. In the absence of contract the disputes shall be solved judicially. 5. If the registration of a trademark is declared invalid or null, the court adjudicates to declare the certificate of registration of a trademark void. Article 50. The State Register 1. The State Authorised Body maintains the State Register where the information provided by the Government of the Republic of Armenia as well as by this Law is entered. Information on any entry into the State Register or any subsequent change of an entry shall be published in the "Industrial Property" official bulletin. 2. The list of data to be included in the State Register and the procedure of maintenance of the State Register shall be established by the Government of the Republic of Armenia . 3. Any person shall have a right to use data contained in the State Register, and their accessibility is provided by the State Authorised Body. 4. Pursuant to a request submitted by any person, provided that the state fee established by law is paid, the State Authorised Body, in accordance with the procedure established by the Government of the Republic of Armenia, provides extracts from the State Register. Article 51. Separation (division) of an application or a registration of a trademark 1. Any application, which is filed for two or more goods and/or services, can be separated, based on the applicant's request, into two or more applications (hereinafter separate applications), sharing the goods and/or services listed in the basic application among those applications. Such an application may be filed to the State Authorised Body: 1) prior to the making a decision by the State Authorised Body on the registration or refusal of registration of a trademark at any phase of examination of the application; 2) at any phase of consideration of appeals against a decision on registration of a trademark; 2. Any registration of a trademark, which has been done for two or more goods and/or services, may be separated, based on a request of the proprietor of the trademark, into two or more registrations (hereinafter separate registrations), sharing the goods and/or services listed in the basic registration among those registrations. Such a separation is allowed: 1) during any process implemented in the State Authorised Body, which is related to consideration of appeals filed by third parties against registration of a trademark; 2) during any process, which is connected to an appeal to the decision made by the State Authorised Body in accordance with the earlier procedure. 3. Separate applications and separate registrations maintain the date of basic application or the date of registration of the trademark, and the priority date, if any. 4. The payment receipt of the state fee established by law shall also be submitted together with the request on separation of an application or a trademark. 5. An application or registration of a trademark shall be considered separate since the date of making a corresponding entry in the database of applications or the State Register. 6. The State Authorised Body publishes the information on separate registrations in the "Industrial Property" official bulletin. 7. The form of request on separation of an application or separation of a registration of a trademark and the procedure for the submitting of the request shall be established by the Government of the Republic of Armenia.

8. In case of raising of solid doubts concerning any confidence of a sign or index pursuant to this Article, the State Authorised Body may demand relevant evidences 9. A request may not be refused unless the person who submits the request has not received an opportunity to present arguments to support separation of an application or a registration of a trademark. Article 52. Making Changes in the Application and in the State Register 1. The applicant or the proprietor of the trademark must notify the State Authorised Body of the following: 1) changes in his name or forename, surname or the seat (address); 2) changes of his representative or his seat (address); 3) changes on detached non-essential elements of claimed or registered trademark where, in the opinion of the State Authorised Body, the change will not affect the distinctive feature of the trademark; 4) reduction of the list of goods and/or services; 5) change of the applicant or the proprietor of the trademark; 6) changes on correction of technical omissions. 2. Changes made in the request or in the State Register shall be attached to the request and submitted to the State Authorised Body by the payment receipt of the state fee established by law. 3. The form of a request on making changes in the State Register or in the application shall be established by the Government of the Republic of Armenia. 4. The State Authorised Body shall carry out an examination within one month from the date of receiving the request on making changes in the State Register or application, in case if the requirements provided by the paragraphs 1-3 of this Article are met, to set entries into database of applications or State Register. 5. Changes made in the State Register shall enter into force from the date of their entering and shall be published by the State Authorised Body in the "Industrial Property" official bulletin. 6. A request may not be refused unless the person who has submitted the request obtains an opportunity to provide arguments to support the changes made in the application or in the State Register. 7. The State Authorised Body shall set corresponding entries in the database of applications and the State Register and correct the omissions that it was made on its own initiative or based on a request without charging the state fee. 8. If a request submitted in accordance with this Article causes solid doubts regarding the existence of an omission or a change being made, the State Authorised Body may demand relevant evidence. Article 53. Removal of a Trademark from the State Register 1. A trademark shall be excluded from the State Register if: 1) the registration of the trademark is declared invalid or void by a court decision; 2) the registration of the trademark has not be renewed according to the procedure provided by Article 19 of this Law; 3) the proprietor of the trademark has applied to exclude the trademark from the State Register; 4) the proprietor of the trademark has been liquidated. 2. The State Authorised Body shall exclude the trademark from the State Register, if it has received: 1) an effective court decision to declare the registration of the trademark invalid or void; 2) a written request of the proprietor of the trademark to exclude the trademark from the State Register; 3) a notice provided by the State Authorised Body, stating that the proprietor of the trademark has been liquidated. 3. In case of failure to renew the registration of the trademark according to the procedure provided by Article 19 of this Law, the trademark shall be exclude from the State Register on the initiative of the State Authorised Body. 4. Information on exclusion of the trademark from the State Register shall be published in the "Industrial Property" official bulletin. Article 54. Restitution of Rights 1. The applicant, proprietor of a trademark or any other party of the procedure at the State Authorised Body, despite the fair undertaken measures, was unable to keep a time limit for exercising of the procedure at the State Authorised Body, may submit a request for restitution of rights if the lapse of time leads into direct loss of any right or an opportunity for appeal in accordance with this Law. 2. The request for restitution of rights shall be submitted to the State Authorised Body in a written form within two months from the date of termination caused by lapse of time, during the process of which the unexecuted actions shall be recovered. The request on restitution of rights may be submitted not later than within one year from the date of termination of lapse of time. 3. The request on restitution of rights must be argumented and include facts and evidences, which will justify the non-compliance with the time limit. The request shall be deemed to be submitted after receiving a payment receipt of the state fee established by law. 4. Provisions of this Article shall not apply with respect to those time limits, which are established in paragraphs 2 and 4 of Article 44, Article 63, as well as in paragraph 2 of this Article. 5. A restitution of rights is not allowed in the case when in the time period from the date of termination of rights in respect of an application or a trademark until the date of submission of a request for the restitution of rights another application for a registration of a trademark has been filed, which, in accordance with this Law, may be opposed. 6. Where the proprietor of a trademark whose rights were restored, may not present a claim to a third party who in respect of the trademark from the date of termination until the official publication of the information on restitution of rights, in good faith, has put goods on the market or supplied services under a sign which is identical with or similar to the trademark as to lead into confusion. 7. A third party referred to in paragraph 6 of this Article may, within a period of two months from the date of publication of the information on restitution of the rights, appeal to the Board of Appeals against the decision on restitution of rights of the proprietor of a trademark, provided that the established state fee is paid. 8. A request of a third party referred to in paragraph 6 of this Article may not be refused unless the person who has submitted the request obtains an opportunity to present arguments to support the restitution of rights. 9. In case to cause of solid doubts concerning any confidence of a sign or index pursuant to this Article, the State Authorised Body may demand relevant evidences. Article 55. Extension of Time Limits and Restoration of Lapse of Time 1. A proprietor of the trademark or an applicant or any other party of the procedure in the State Authorised Body may: 1) Prior to the expiry of the initial term, submit a request to the State Authorised Body for the extension of time limit for the fulfilment of a procedural action; 2) In case of non-compliance with a time within two months from the date of expiry of the initial time limit, submit a request to the State Authorised Body on restoration of lapse of time and continuation of the process to provide the unexecuted action within a period of two month. 2. Extension of time pursuant to clause 1 of paragraph 1 of this Article must not exceed six months from the date of completion of established time limits. 3. The request for the fulfilment of actions provided by paragraph 1 of this Article shall be considered as submitted only if a payment receipt of the state fee established by law is received. 4. Provisions of this Article shall not apply to the time limits, which are established in paragraph 1 of this Article, as well as in paragraph 4 of Article 19 of this Law, paragraph 2 of Article 41, paragraphs 2, 3 and 4 of Article 42, paragraph 2 of Article 43, paragraph 5 of Article 47, paragraphs 2 and 4 of Article 44, paragraph 5of Article 46, Article 62 and clause 1 of paragraph 2 of Article 65. 5. A request may not be refused unless the person who has submitted the request obtains an opportunity to present arguments to support the extension of time limits or restoration of lapse of time. Article 56. Registration of a Trademark in Foreign States Persons who have residence in the Republic of Armenia shall have the right to register a trademark in foreign countries or implement its international registration.

Chapter 10: International registration of trademarks

Article 57. Basic Provisions Provisions of this Law shall be applied mutatis mutandis with respect to international registrations provided in accordance with the Madrid Protocol or the Madrid Agreement for which the Republic of Armenia is the country of origin or which are in force in the Republic of Armenia, unless international agreements provide otherwise. Article 58. International Application 1. An international application for a trademark registered in the State Register of Trademarks, pursuant to Article 3 of the Madrid Agreement, or, where appropriate, an international application for a trademark entered in the database of trademarks or registered in the State Register, pursuant to Article 3 of the Protocol Relating to the Madrid Agreement, whereas the country of origin is the Republic of Armenia, shall be filed with the International Bureau by the State Authorised Body. 2. The international application referred to in paragraph 1 of this Article may be filed by any person, who has a real and effective commercial or industrial entity in the territory of the Republic of Armenia, or, if there is no such an entity, has a residence in the Republic of Armenia, or, if there is no residence in the Republic of Armenia, is a citizen of the Republic of Armenia or whose country of origin is the Republic of Armenia. 3. The date of registration of a trademark in the State Register shall be considered as the date of filing of an international application based on a registered trademark, if it was filed with the State Authorized Body prior to the date of registration of the trademark. 4. An international application must be composed in accordance with General Instructions and must include special notes regarding the countries, for which the protection of international registration or territorial extension of protection is sought. Article 59. Fees for International Registration 1. For filing an application for an international registration state fees established by law and by the Madrid Agreement and/or the Protocol Relating to the Madrid Agreement shall be paid. State fees established by law shall be transferred to the State budget, and fees provided by the Madrid Agreement and by the Protocol Relating to the Madrid Agreement shall be transferred to the International Bureau. 2. Failure to pay state fees referred to in paragraph 1 of this Article and failure to make payments shall result in declaring the international application as not filed. Article 60. The process of Examination of an International Application by the State Authorized Body 1. Within one month from the date of receiving of an international application, the State Authorized Body shall make a consideration and examination on conformity of application documentation in order provided by the provisions of paragraph 4 of Article 62 of this Law, and conformity of information included in the application with data contained in the State Register or, in appropriate cases, data contained in the database of applications for trademarks. 2. If an international application meets the requirements of this Law and conditions provided by General Instructions, the State Authorized Body shall note the date of filing the application with the State Authorized Body, and afterwards shall send one copy of the application to the International Bureau, and another copy – to the applicant, as a verification of the receiving of the application. 3. The date of international application, for which the Republic of Armenia is the country of origin, shall be considered the date of filing an international registration with the State Authorized Body within the meaning of paragraph 4 of Article 3 of the Madrid Agreement, or, where appropriate, within the meaning of paragraph 4 of Article 3 of the Madrid Protocol, provided that the International Bureau has received the application within a period of two month. Otherwise, the date of international registration shall be considered the date of receiving of the international application by the International Bureau. 4. If errors or lapses are revealed in accordance with the provisions of paragraph 1 of this Article, for the elimination of which consent of the applicant is required, in particular, correction of the list of goods and/or services, the State Authorized Body shall notify the applicant about it and suggest to correct errors or lapses within a period of reasonable time, taking into consideration provisions of paragraph 3 of this Article. Article 61. Request for Subsequent Designation 1. The proprietor of an international registration, for which the Republic of Armenia is the country of origin, may later submit a request for territorial extension of the registration noting one or more countries, which have not been mentioned in the prior international application, for all or a part of goods and/or services listed in the international registration, by submitting, through the State Authorized Body, a corresponding request to the International Bureau. 2. The payment receipt of the state fee established by law shall be presented as an attachment to the request referred to in paragraph 1 of this Article. 3. Provisions of paragraph 2 of Article 63 and Article 64 of this Law shall be applied mutatis mutandis with respect to the request for subsequent designation. 4. Subsequent territorial extension of protection shall enter into force since the date of making a corresponding entry in the International Register and shall terminated at the same time with the termination of the corresponding international registration. Article 62. Process Relating to International Registration Notified by the International Bureau 1. A process of filing remarks and oppositions according to Article 44 of this Law and a process of conducting an substantive examination in accordance with Article 45 of this Law shall be applied, based on the same conditions that are provided for applications directly filed with the State Authorised Body, with respect to any notification of international registration received from the International Bureau, in which the Republic of Armenia is designated or in appropriate cases that refer to subsequent territorial extension of protection with respect to the Republic of Armenia. 2. Remarks and oppositions against an international registration with designation of the Republic of Armenia or territorial extension with respect to the Republic of Armenia may be filed with the State Authorised Body, within six months from the date of official publication of information on international registration or territorial extension with respect to the Republic of Armenia by the International Bureau. Submitted remarks and oppositions shall be considered in the order established by Article 46 of this Law. 3. If, in the course of examination of a trademark in accordance with paragraph 1 of this Article it is revealed that the international registration does not meet the requirements of this Law, or if remarks or oppositions have been submitted against the international registration in question, which has been upheld in whole or partly, the State Authorized Body makes a decision on a preliminary refusal to provide legal protection in the Republic of Armenia to the trade mark for all goods and/or services or, in appropriate cases, for a part of goods and/or services and notifies the International Bureau about it. 4. Following the decision on a preliminary refusal referred to in paragraph 3 of this Article, any process provided by this Law between the State Authorized Body and the proprietor of the trademark shall be conducted through a representative of the latter, unless international agreements, which the Republic of Armenia is a party to, provide otherwise.

5. Pursuant to the final decision regarding an international registration, the State Authorized Body shall notify the International Bureau of the following: 1) refusal to provide legal protection to a trademark for all goods and/or services listed in the international registration, or 2) providing legal protection to a trademark for part of the goods and/or services listed in the international registration, or 3) providing legal protection to a trademark for all goods and/or services listed in the international registration. 6. The State Authorized Body in the established order shall notify the International Bureau of all final decisions of the courts that refer to international registration Article 63. The process of International Registration in the Republic of Armenia 1. Any international registration, where the Republic of Armenia is designated, started from the date of international registration or, in appropriate cases, from the date of subsequent designation of the Republic of Armenia, shall have the same effect as in cases if a trademark would have been submitted for registration directly to the State Authorised Body. 2. If the State Authorized Body fails to notify the International Bureau of a refusal of registration pursuant to paragraph 3 of Article 62 of this Law, or if a refusal has been revoked partly or in whole, from the date provided in paragraph 1 of this Article, the protection of a trademark in the Republic of Armenia shall be the same as in cases where a trademark has been registered directly with the State Authorised Body. 3. If protection of a trademark has been refused in accordance with clause 1 of paragraph 5 of Article 62 of this Law, it shall be considered that the current international registration has not been granted validity in the Republic of Armenia in accordance with paragraphs 1 and 2 of this Article. Article 64. Replacement of a National Registration of a Trademark by an International Registration Upon request of the proprietor of a trademark which earlier has been registered in the State Register of TradeMarks, the State Authorised Body, in accordance with Article 4bis of the Madrid Agreement and Article 4bis of the Protocol Relating to the Madrid Agreement, shall take notice replacement of the registration of that trademark for the same goods and/or services, in the name of the same proprietor, by a subsequent international registration extended to the Republic of Armenia. Information regarding the replacement shall be entered into the State Register without infringing the rights of the proprietor acquired earlier. Article 65. Conversion of an International Registration into a National Application 1. Pursuant to the Protocol relating to the Madrid Agreement, a proprietor of an international registration where the Republic of Armenia is designated, in accordance with Article 9 quinquis of the Madrid Protocol, may apply to the State Authorised Body with a request for a conversion of an international registration into an application for registration of the same trademark, if, based on a request from the State Authorised Body of the country of origin, the international registration is terminated for all or a part of the goods and/or services listed in the corresponding registration. 2. The application provided in paragraph 1 of this Article shall be examined through the same procedure as would have applied if it were submitted directly to the State Authorised Body on the day of international registration, or on the day of subsequent territorial extension to the Republic of Armenia. And if the internationally registered trademark has received priority, then a trademark presented by the above mentioned application shall enjoy the same priority, provided that: 1) the application has been filed within three months from the date of removal of the international registration from the International Register; 2) goods and/or services listed in the application include goods and/or services listed in the international registration with respect to the Republic of Armenia; 3) the application meets the requirements established by this Law; 4) the payment receipt of the state fee established by the Law is attached to the application. 3. A document provided by the International Bureau must be presented as an attachment to the Application for Conversion, which must contain the image of the trademark and the list of goods and/or services, for which the Republic of Armenia has been noted prior to the exclusion of the international registration from the International Register. 4. If, on the day of exclusion of the international registration from the International Register, the time limit for notifying of a preliminary refusal provided by paragraph 2 of Article 5 of the Protocol Relating to the Madrid Agreement has been expired, and if as of that date the State Authorised Body has not made a decision on refusal and there is no court claim regarding termination of protection of the trademark in question, the process shall not be applied pursuant to Article 62 of this Law, and the State Authorised Body carries out the registration of the trademark in accordance with Article 48 of this Law.

Chapter 11: Transitional provisions and entry into force of this law

Article 66. Transitional Provisions 1. Before the entry into force of this Law, registrations of registered trademarks shall continue to keep valid in accordance with the requirements established by this Law. 2. Trademarks including designations of origin, the registration of which with regard to the designation of origin was made before the entry into force of this Law, shall be complied with the requirements established by this Law and by the Law of the Republic of Armenia “On Geographical Indications” before December 31, 2010. 3. The validity of registrations of trademarks, which have not been brought to conformity with the requirements pursuant to paragraph 2 of this Article, shall be terminated, as of January 1, 2011. 4. Examination of applications filed with the State Authorised Body, before the entry into force of this Law, the preliminary examination of which is in process shall be conducted in the order established by this Law. 5. Examination of applications filed with the State Authorised Body, before the entry into force of this Law, the preliminary examination of which is fulfilled, shall be conducted in the order established by this Law, without application of provisions established by Article 44, paragraph 2 of Article 45, clause 3 of paragraph 3 of Article 45 and Article 46 of this Law. 6. The Law of the Republic of Armenia “on Trademarks, Service Marks, and Appellations of Origin” (HO(ՀՕ)-41) adopted on March 20, 2000 shall be declared invalid. Article 67. Entry into Force of this Law This Law shall come into force since July 1, 2010.

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ
ՕՐԵՆՔԸ
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

Ընդունվել է 29.04.2010

 Գլ ու խ 1. Հի մնակա ն դ րու յթ նե ր

 Գլ ու խ 2. Ապր ա նքա յի ն նշ ա ններ ի իր ավ ա կա ն պա հպ ա նու թյու նը

 Գլ ու խ 3. Ապր ա նքա յի ն նշ ա նի պա հպ ա նո ւթյ ա ն ժա մկետներ ը

 Գլ ու խ 4. Ապր ա նքա յի ն նշ ա նի նկատմամբ ի րա վու նքներ ի դ ադա րո ւմը

 Գլ ու խ 5. Ապր ա նքա յի ն նշ ա նի նկատմամբ ի րա վու նքներ ի փո խա նցու մը

 Գլ ու խ 6. Հա նրա հա յտ ապ րա նքայի ն նշ ա ններ

 Գլ ու խ 7. Կո լե կտի վ նշ աննե ր եւ հ ավ ա ստա գր այի ն նշ ա ններ

 Գլ ու խ 8. Ապր ա նքա յի ն նշ ա նի գրա նցո ւմը

 Գլ ու խ 9. Ապր ա նքա յի ն նշ ա նի գրա նցմա ն գոր ծը նթա ցը

 Գլ ու խ 10. Ապ րա նքայի ն նշ ա ննե րի միջազ գա յի ն գր ա նցու մը

 Գլ ու խ 11.Ա նցո ւմայի ն դր ու յթներ եւ օրե նքի ու ժի մե ջ մտնելը

ԳԼՈՒԽ 1
ՀԻՄՆԱԿԱՆ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ

Հոդված 1. Օրենքի նպատակները

1. Սույն օրենքը կարգավորում է ապրանքային եւ սպասարկման նշանների (այսուհետ՝ ապրանքային նշան) գրանցման, իրավական պահպանության եւ օգտագործման հետ կապված հարաբերությունները։

Հոդված 2. Օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները

1. Սույն օրենքի իմաստով օգտագործվող հիմնական հասկացություններն են՝

ապրանքային նշան ՝ նիշ, որն օգտագործվում է մեկ անձի ապրանքները եւ (կամ) ծառայություններն այլ անձի ապրանքներից եւ (կամ) ծառայություններից տարբերելու համար.

անձ ՝ ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձ.

հանրահայտ ապրանքային նշան ՝ ապրանքային նշան, որը հանրահայտ ճանաչելու մասին դիմում ներկայացնելու կամ դրա մեջ նշված ավելի վաղ թվականի դրությամբ լայն ճանաչում է ստացել Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հանրության համապատասխան շրջանակներում այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, որոնց նկատմամբ օգտագործվել է ապրանքային նշանը.
կոլեկտիվ նշան ՝ արտադրողների կամ ծառայություններ մատուցողների տնտեսական ընկերակցության, իրավաբանական անձանց միության կամ օրենքով
սահմանված կարգով՝ անձանց ստեղծած այլ կամավոր միավորման (այսուհետ՝ միության) ապրանքային նշան, որն օգտագործվում է այդ անձանց ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները մակնշելու համար.
հավաստագրային նշան ՝ ապրանքային նշան, որն օգտագործվում է ապրանքների կամ ծառայությունների որոշակի բնութագրերի համապատասխանության հավաստման համար.
աշխարհագրական նշում ՝ տարածքի (բնակավայրի), որոշակի տեղանքի կամ բացառիկ դեպքերում երկրի անվանում, որը ծառայում է այն արտադրանքը նշելու համար, որը ծագել է տվյալ տարածքից, որոշակի տեղանքից կամ երկրից, որի յուրահատուկ որակը, համբավը կամ
այլ բնորոշ հատկանիշները հիմնականում պայմանավորված են տվյալ աշխարհագրական ծագմամբ, որը արտադրվել եւ (կամ) վերամշակվել եւ (կամ) պատրաստվել է տվյալ աշխարհագրական վայրում.
ծագման տեղանուն ՝ տարածքի (բնակավայրի), որոշակի տեղանքի կամ բացառիկ դեպքերում երկրի աշխարհագրական անվանում, որը ծառայում է այն արտադրանքը նշելու համար, որը ծագել է տվյալ տարածքից, որոշակի տեղանքից կամ երկրից, եւ որի յուրահատուկ որակը կամ
այլ բնորոշ հատկանիշները գլխավորապես կամ բացառապես պայմանավորված են տվյալ աշխարհագրական բնապայմաններով (ներառյալ` բնական եւ մարդկային գործոնները), եւ որի արտադրությունը, վերամշակումը եւ պատրաստումը տեղի են ունենում տվյալ աշխարհագրական վայրում.

հայտ ՝ սույն օրենքով սահմանված կարգով ապրանքային նշանի գրանցման նպատակով պետական լիազոր մարմին ներկայացվող փաստաթղթերի փաթեթ.

հայտատու ՝ անձ կամ անձինք, որի (որոնց) անունից ներկայացվել է հայտը.
ապրանքային նշանի իրավատեր ՝ անձ կամ անձինք, որի (որոնց) ապրանքային նշանին սույն օրենքի համաձայն պահպանություն է տրամադրված Հայաստանի Հանրապետությունում.
պետական գրանցամատյան ՝ ապրանքային նշանների գրանցումների վերաբերյալ տվյալներ պարունակող պաշտոնական հավաքածու, որը սույն օրենքի համաձայն վարում է պետական լիազոր մարմինը, անկախ կրիչից, որի վրա դրանք պահպանվում են.
լիցենզիա ՝ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ (լիցենզատու) կողմից լիցենզային պայմանագրով այլ անձին (լիցենզառու) տրված ապրանքային նշանի օգտագործման թույլտվություն.

ենթալիցենզիա ՝ լիցենզառուի կողմից ենթալիցենզային պայմանագրով այլ անձին տրված ապրանքային նշանի օգտագործման թույլտվություն.

դիսկլամացիա՝ ապրանքային նշանի որեւէ տարրի իրավական պահպանությունից հրաժարվելու մասին հայտատուի կամ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ հայտարարություն.

Փարիզյան կոնվենցիա ՝ Արդյունաբերական սեփականության պահպանության մասին Փարիզյան կոնվենցիան, որն ստորագրվել է 1883 թվականի մարտի 20-ին՝ հետագա փոփոխություններով եւ լրացումներով.
ԹՐԻՓՍ (TRIPS) համաձայնագիր ՝ Մտավոր սեփականության իրավունքների՝ առեւտրին առնչվող հայեցակետերի մասին համաձայնագիր, որն ստորագրվել է 1994 թվականի ապրիլի

15-ին Մարաքեշում.

Մադրիդյան համաձայնագիր ՝ Նշանների միջազգային գրանցման մասին Մադրիդյան համաձայնագիր, որն ստորագրվել է 1891 թվականի ապրիլի 14-ին՝ հետագա փոփոխություններով եւ լրացումներով.

Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրություն ՝ Նշանների միջազգային գրանցման մասին

Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրություն, որն ստորագրվել է 1989 թվականի հունիսի

28-ին.

Ընդհանուր հրահանգ ՝ Մադրիդյան համաձայնագրի եւ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության կիրարկման Ընդհանուր հրահանգ.

Նիցցայի դասակարգիչ ՝ դասակարգիչ, որը հիմնադրված է նշանների գրանցման համար ապրանքների եւ ծառայությունների Միջազգային դասակարգման Նիցցայի համաձայնագրով,
որն ստորագրվել է 1957 թվականի հունիսի 15-ին՝ հետագա փոփոխություններով եւ լրացումներով.
միջազգային հայտ ՝ ապրանքային նշանի միջազգային գրանցման հայտ, որը ներկայացված է Մադրիդյան համաձայնագրի կամ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության կամ անհրաժեշտության դեպքում՝ դրանց երկուսի համաձայն.
միջազգային գրանցում ՝ ապրանքային նշանի գրանցում, որն իրականացվել է Մադրիդյան համաձայնագրի եւ (կամ) Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության համաձայն.

Միջազգային բյուրո ՝ Մտավոր սեփականության համաշխարհային կազմակերպության

Միջազգային բյուրո.
միջազգային գրանցամատյան ՝ Միջազգային գրանցումների վերաբերյալ տվյալների պաշտոնական հավաքածու, որը Մադրիդյան համաձայնագրի եւ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության սահմանած կարգով վարում է Միջազգային բյուրոն, անկախ կրիչից, որի վրա դրանք պահվում են.
թվական ՝ օր, ամիս, տարի.
մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis) ՝ համապատասխան փոփոխություններով (Մտավոր սեփականության իրավունքների՝ առեւտրին առնչվող հայեցակետերի մասին համաձայնագրում ԹՐԻՓՍ (TRIPS) ունեցած իմաստով).
պետական լիազոր մարմին ՝ Հայաստանի Հանրապետության կառավարության (այսուհետ՝ կառավարություն) կողմից մտավոր սեփականության հարցերով լիազորված գործադիր իշխանության հանրապետական մարմին, որը, սույն օրենքի եւ իր կանոնադրության համաձայն, իրականացնում է ապրանքային նշաններին պահպանություն տրամադրելու հետ կապված գործառույթները.
բողոքարկման խորհուրդ ՝ պետական լիազոր մարմնում ստեղծված խորհուրդ, որը լուծում է ապրանքային նշանների իրավական պահպանության հետ կապված վիճելի հարցերը.
ծանուցում ՝ ծանուցագրի հանձնում, որը կատարվում է պատվիրված նամակով՝ հանձնման մասին ծանուցմամբ կամ կապի այլ միջոցների օգտագործմամբ, այդ թվում՝ էլեկտրոնային եղանակով կամ առձեռն՝ ստացականով.
հայտերի հիմնապաշար ՝ ապրանքային նշանների հայտերի հիմնական տվյալների բազմություն, որի կազմը հաստատում է պետական լիազոր մարմինը:

Հոդված 3. Ապրանքային նշանների մասին օրենսդրությունը

1. Ապրանքային նշանների մասին օրենսդրությունը բաղկացած է Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությունից, Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիական օրենսգրքից, սույն օրենքից եւ այլ իրավական ակտերից։

2. Եթե Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերով սահմանված են այլ նորմեր, քան նախատեսված են սույն օրենքով, ապա կիրառվում են միջազգային պայմանագրերի նորմերը։

Հոդված 4. Օտարերկրյա անձանց իրավունքները

1. Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերին համապատասխան կամ փոխադարձության սկզբունքով օտարերկրյա անձինք օգտվում են սույն օրենքով նախատեսված իրավունքներից եւ կրում են պատասխանատվություն՝ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներին եւ իրավաբանական անձանց համահավասար։

2. Փոխադարձության սկզբունքից օգտվելու համար փոխադարձության առկայությունն ապացուցում է դրանից օգտվել ցանկացող անձը։

Հոդված 5. Պետական լիազոր մարմնի գործառույթները

1. Սույն օրենքի շրջանակներում պետական լիազոր մարմնի հիմնական գործառույթներն են՝

1) ապրանքային նշանների գրանցման հայտերի ընդունումը եւ քննարկումը, դրանց փորձաքննության անցկացումը, ապրանքային նշանների պետական գրանցումը, պետության անունից գրանցման վկայագրերի հանձնումը.

2) ապրանքային նշանների միջազգային գրանցումների մասին Միջազգային բյուրոյի ծանուցագրերի ստացումը, դրանց փորձաքննության անցկացումը եւ Հայաստանի Հանրապետության տարածքում այդ ապրանքային նշաններին իրավական պահպանության տրամադրումը.

3) ապրանքային նշանները հանրահայտ ճանաչելու մասին դիմումների ընդունումը,

քննարկումը եւ որոշումների ընդունումը.

4) պետական գրանցամատյանի վարումը.

5) ապրանքային նշանների նկատմամբ իրավունքների փոխանցման, ապրանքային նշանների լիցենզիայի, գրավադրման եւ օրենքով սահմանված դեպքերում ֆրանչայզինգի գրանցումը.

6) ապրանքային նշաններին վերաբերող տեղեկատվական ծառայությունների մատուցումը.

7) մտավոր սեփականության բնագավառում օտարերկրյա եւ միջազգային կազմակերպություններում Հայաստանի Հանրապետության ներկայացումը.

8) Մադրիդյան համաձայնագրի եւ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության ընթացակարգերով ներկայացվող հայտերի համար որպես ստացող պետական մարմին հանդես գալը.

9) ապրանքային նշանների գրանցման եւ վկայագրերի տրման հետ կապված գործընթացների անցկացումը.

10) իր իրավասությունների շրջանակներում այլ գործառույթների իրականացումը:

2. Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրերին համապատասխան եւ օտարերկրյա կազմակերպությունների հետ կնքած պայմանագրերի շրջանակներում պետական լիազոր մարմինն իրականացնում է ապրանքային նշանների փորձաքննություն: Այդ պայմանագրերի շրջանակներում գոյացած միջոցները կառավարության սահմանած կարգով ուղղվում են մտավոր սեփականության պահպանության համակարգի զարգացմանը,

այդ թվում՝ կադրերի պատրաստմանը, խրախուսմանը եւ տեխնիկատեխնոլոգիական վերազինմանը:

3. Պետական լիազոր մարմինն իր «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում հրապարակում է տեղեկություններ ապրանքային նշանների հայտերի եւ գրանցված ապրանքային նշանների վերաբերյալ, ինչպես նաեւ իր գործունեությանը վերաբերող այլ տեղեկություններ։

4. Պետական լիազոր մարմինն ապահովում է ապրանքային նշանների հայտերի եւ գրանցված ապրանքային նշանների մասին տվյալների էլեկտրոնային եղանակով մատչելիությունը հանրության համար:

5. Պետական լիազոր մարմինն ունի բողոքարկման խորհուրդ, որի կանոնադրությունը եւ բողոքների քննարկման կարգը հաստատում է կառավարությունը: Բողոքարկման խորհրդի որոշումը համարվում է պետական լիազոր մարմնի վերջնական որոշում: Բողոքարկման խորհրդի ցանկացած որոշում կարող է բողոքարկվել դատարանում։

Հոդված 6. Պետական տուրքերը

1. Սույն օրենքի համաձայն` իրավունքների ձեռքբերման եւ պահպանման հետ կապված որոշ գործողություններ կատարելու համար գանձվում են պետական տուրքեր։ Պետական տուրքերի տեսակները, չափերն ու վճարման ժամկետները, պետական տուրքերը վերադարձնելը, դրանց չափերը նվազեցնելը, պետական տուրքից ազատելու հիմքերը եւ կարգը սահմանվում են օրենքով։

ԳԼՈՒԽ 2
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐԻ ԻՐԱՎԱԿԱՆ ՊԱՀՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ

Հոդված 7. Ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը

1. Հայաստանի Հանրապետության տարածքում ապրանքային նշանին իրավական պահպանություն տրամադրվում է՝

1) սույն օրենքով սահմանված կարգով դրա պետական գրանցման հիման վրա.

2) սույն օրենքով սահմանված կարգով ապրանքային նշանը Հայաստանի

Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչելու հիման վրա.

3) Մադրիդյան համաձայնագրի կամ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության համաձայն` միջազգային գրանցման հիման վրա:

2. Ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը տարածվում է այն ապրանքների եւ

(կամ) ծառայությունների վրա, որոնց համար գրանցվել է ապրանքային նշանը։

3. Ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար գրանցվել է ապրանքային նշանը, կարող է ընդարձակվել միայն սույն օրենքով սահմանված կարգով նոր հայտ ներկայացնելու միջոցով։

Հոդված 8. Նիշեր, որոնք կարող են գրանցվել որպես ապրանքային նշաններ

1. Որպես ապրանքային նշաններ` կարող են գրանցվել գրաֆիկորեն պատկերման հնարավորություն ունեցող նիշերը, մասնավորապես`

1) բառերը, բառակապակցությունները, անունները կամ կարգախոսները.

2) տառերը կամ թվերը.

3) նկարները, պատկերները կամ խորհրդանշանները.

4) եռաչափ պատկերները, մասնավորապես ապրանքի կամ դրա փաթեթավորման (տարայի)

արտաքին տեսքը.

5) հոլոգրամները, գույները, գույների համակցությունները կամ կոմպոզիցիաները.

6) ձայնային ազդանշանները.

7) սույն մասի 1-6-րդ կետերում թվարկված նիշերի ցանկացած համակցություն։

Հոդված 9. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու բացարձակ հիմքերը

1. Որպես ապրանքային նշան` գրանցման ենթակա չէ այն նիշը, որը՝

1) չի համապատասխանում սույն օրենքի 8-րդ հոդվածի պահանջներին.

2) չունի տարբերակիչ հատկություն.

3) բացառապես բաղկացած է այնպիսի նշումներից, որոնք առեւտրում ծառայում են ապրանքի արտադրության կամ ծառայության մատուցման ժամանակը, տեսակը, որակը, քանակը,

ստեղծման նպատակը, արժեքը, աշխարհագրական ծագումը կամ ապրանքների եւ (կամ)
ծառայությունների այլ բնութագրերը նշելու համար.

4) բացառապես բաղկացած է այնպիսի նշումներից կամ ցուցումներից, որոնք համընդհանուր

են դարձել խոսակցական պրակտիկայում կամ առեւտրային պրակտիկայում.

5) բացառապես ներկայացնում է ապրանքի արտաքին ձեւը, որը բխում է զուտ ապրանքի բնույթից (հատկություններից), տեխնիկական արդյունքի հասնելու անհրաժեշտությունից կամ բնորոշում է ապրանքի նշանակությունը (գործառնությունը) կամ ապրանքին տալիս է էական արժեք.

6) հակասում է հասարակական կարգին, մարդասիրության կամ բարոյականության սկզբունքներին, ինչպես նաեւ անհարիր է ազգային կամ հոգեւոր արժեքներին.

7) սպառողներին կարող է մոլորության մեջ գցել ապրանքների կամ ծառայությունների աշխարհագրական ծագման, դրանց որակի, բնույթի կամ արտադրողի վերաբերյալ հարցերում.

8) վերարտադրում կամ պարունակում է պետական զինանշաններ, դրոշներ կամ խորհրդանիշեր, պետությունների պաշտոնական անվանումներ կամ դրանց կրճատ ձեւեր, միջազգային եւ միջպետական կազմակերպությունների լրիվ կամ կրճատ անվանումներ, պաշտոնական խորհրդանիշեր, պաշտոնական վերահսկողական, երաշխիքային եւ հարգորոշիչ դրոշմներ, կնիքներ, պարգեւներ ու այլ տարբերանշաններ (Փարիզյան կոնվենցիայի 6ter հոդվածի համաձայն) կամ շփոթելու աստիճան նման է դրանց.

9) վերարտադրում է նշաններ կամ խորհրդանիշեր, որոնք չեն պահպանվում Փարիզյան կոնվենցիայի 6ter հոդվածով, սակայն ներկայացնում են հատուկ հասարակական հետաքրքրություն.

10) պարունակում է մեծ նշանակություն ունեցող հոգեւոր կամ մշակութային ժառանգություն համարվող խորհրդանիշեր, մասնավորապես կրոնական, եթե այն պարունակում է կրոնական կամ բարոյական արժեքները նսեմացնող տարրեր.

11) վերարտադրում կամ պարունակում է տարրեր, որոնք նույնական կամ շփոթելու աստիճան նման են Հայաստանի Հանրապետության կամ համաշխարհային մշակութային ժառանգության պատկերներին կամ դրանց պաշտոնական անվանումներին, ինչպես նաեւ ֆոնդերում եւ հավաքածուներում պահպանվող մշակութային արժեքների պատկերներին, եթե գրանցումը հայտարկվում է այն անձի անունով, որը դրա իրավատերը չէ կամ չունի

համապատասխան թույլտվություն.

12) բաղկացած կամ պարունակում է աշխարհագրական նշում եւ գրանցման է ներկայացվել այնպիսի ապրանքների համար, որոնք չեն ծագել տվյալ աշխարհագրական վայրից, եթե այդ

ապրանքային նշանի օգտագործումը Հայաստանի Հանրապետությունում մոլորության մեջ է գցում հանրությանն ապրանքների իրական ծագման վայրի հարցում: Նշված դրույթը կիրառվում է նաեւ այն աշխարհագրական նշման նկատմամբ, որը, չնայած նշում
է ապրանքների իրական ծագումը, սակայն մոլորեցնում է հանրությանը` իբր ապրանքները
ծագել են մեկ այլ տարածքից:

13) բաղկացած կամ պարունակում է գինիներ անհատականացնող աշխարհագրական նշում

այն գինիների համար, որոնք չեն ծագել տվյալ աշխարհագրական վայրից, կամ սպիրտային խմիչքներ անհատականացնող աշխարհագրական նշում այն սպիրտային խմիչքների համար, որոնք չեն ծագել տվյալ աշխարհագրական վայրից, նույնիսկ եթե նշվում է ապրանքների իրական ծագումը, կամ աշխարհագրական նշումն օգտագործվում է թարգմանաբար կամ

«տեսակ», «տիպ», «ոճ», «նմանակում» եւ այլ նման արտահայտությունների զուգակցմամբ:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 2-4-րդ կետերը չեն կիրառվում, եթե հայտատուն բավարար ապացույցներ է ներկայացնում այն մասին, որ օգտագործման արդյունքում մինչեւ հայտի ներկայացման թվականը տվյալ ապրանքային նշանը տարբերակիչ հատկություն է

ձեռք բերել այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար գրանցման է ներկայացվել:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 8-րդ եւ 9-րդ կետերում նշված նիշերը կարող են ներառվել ապրանքային նշանի մեջ որպես չպահպանվող տարրեր, եթե նրանք գերիշխող մաս չեն զբաղեցնում, եւ եթե առկա է համապատասխան իրավասու մարմնի թույլտվությունը։

4. Աշխարհագրական նշումները եւ ծագման տեղանունները, որոնք պահպանվում են Հայաստանի Հանրապետությունում, կարող են ներառվել ապրանքային նշանի մեջ միայն այն դեպքում, երբ հայտատուն օրենքով սահմանված կարգով ստացել է դրանց օգտագործման իրավունք: Այլ երկրների աշխարհագրական նշումները եւ ծագման տեղանունները թույլատրվում է օգտագործել գրանցվող ապրանքային նշանում, եթե դա չի հակասում սույն օրենքի պահանջներին, գրանցված է ծագման երկրում, եւ հայտատուն ունի դրա օգտագործման իրավունք։ Ապրանքային նշանում ներառված գրանցված աշխարհագրական նշումները եւ ծագման տեղանունները ապրանքային նշանի չպահպանվող տարրեր են։

Հոդված 10. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու հարաբերական հիմքերը

1. Որպես ապրանքային նշան` գրանցման ենթակա չէ այն նիշը, որը՝

1) նույնական է ավելի վաղ ապրանքային նշանին, որը գրանցված է նույն ապրանքների եւ

(կամ) ծառայությունների համար.

2) նույնական կամ նման է ավելի վաղ ապրանքային նշանին, եւ դրանով մակնշվող ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նույնական կամ նույնատիպ լինելը հանրության

մեջ շփոթություն առաջացնելու վտանգ է պարունակում, ներառյալ՝ ավելի վաղ ապրանքային նշանին զուգորդվելը (շփոթելու աստիճան նմանությունը).

3) նույնական կամ նման է ավելի վաղ ապրանքային նշանին եւ գրանցման է ներկայացված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, որոնք նույնատիպ չեն այն ապրանքներին

եւ (կամ) ծառայություններին, որոնց համար գրանցված է ավելի վաղ ապրանքային նշանը,
եթե ավելի վաղ ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում ունի բարի համբավ,
եւ եթե հայտարկված ապրանքային նշանի օգտագործումն անհիմն առավելությունների կհանգեցնի՝ ավելի վաղ ապրանքային նշանի տարբերակիչ հատկության կամ բարի համբավի շնորհիվ կամ վնաս կհասցնի ավելի վաղ ապրանքային նշանի տարբերակիչ հատկությանը կամ բարի համբավին.

4) նույնական կամ շփոթելու աստիճան նման է այլ անձի ֆիրմային անվանմանը, որը Հայաստանի Հանրապետությունում այդ անվանման նկատմամբ իրավունք է ձեռք բերել մինչեւ ապրանքային նշանի գրանցման հայտի ներկայացման թվականը կամ առաջնության թվականը, եւ որը մինչեւ այդ թվականն իրական գործունեություն է իրականացրել նույն կամ նույնատիպ ապրանքների (որոնց համար գրանցման է ներկայացվել ապրանքային նշանը) արտադրության կամ ծառայությունների մատուցման բնագավառում, եւ որ այդ նույնականությունը կամ նմանությունը կվնասի ֆիրմային անվանման բարի համբավին.

5) նույնական կամ նման է Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող աշխարհագրական նշմանը կամ ծագման տեղանվանը, բացառությամբ այն դեպքի, երբ գրանցման ներկայացված ապրանքային նշանում դրանք ներառված են որպես

չպահպանվող տարրեր, եւ հայտը ներկայացված է աշխարհագրական նշման կամ ապրանքի
ծագման տեղանվան օգտագործման իրավունք ունեցող անձի կողմից.

6) վերարտադրում կամ ներառում է Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող ավելի վաղ առաջնության թվական ունեցող արդյունաբերական նմուշ, օգտակար մոդել կամ արդյունաբերական սեփականության ցանկացած այլ օբյեկտ.

7) վերարտադրում կամ ներառում է հեղինակային իրավունքով պահպանվող գրականության, գիտության կամ արվեստի ստեղծագործություններ, դրանց անվանումներ կամ դրանցից մեջբերումներ ու հատվածներ, դրանց հերոսներ, եթե այդ իրավունքները ձեռք են բերվել

մինչեւ տվյալ ապրանքային նշանի հայտի ներկայացման կամ առաջնության թվականը (եթե այդպիսին կա).

8) վերարտադրում կամ ներառում է որեւէ հայտնի անձի անուն կամ ազգանուն կամ կեղծանուն կամ որեւէ անձի պատկեր, եթե դրանց հետ նմանությունը շփոթություն է առաջացնում։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի իմաստով ավելի վաղ ապրանքային նշաններն իրենցից ներկայացնում են՝

1) ապրանքային նշաններ, որոնց հայտի ներկայացման թվականը, կամ եթե սույն օրենքի 42-

րդ հոդվածի համաձայն խնդրարկվել է առաջնություն՝ այդ առաջնության թվականը նախորդում է քննարկվող հայտի ներկայացման թվականին, կամ եթե սույն օրենքի 42-րդ հոդվածի համաձայն խնդրարկվել է առաջնություն՝ այդ առաջնության թվականին, եւ հանդիսանում են՝
ա. Հայաստանի Հանրապետությունում գրանցման հիման վրա պահպանվող ապրանքային նշաններ,
բ. միջազգային գրանցման հիման վրա Հայաստանի Հանրապետության տարածքում պահպանվող ապրանքային նշաններ.

2) սույն մասի 1-ին կետում նշված ապրանքային նշանների հայտեր, այդ ապրանքային նշանների հետագա գրանցման (իրավական պահպանություն տրամադրելու) պայմանով.

3) ապրանքային նշաններ, որոնք սույն օրենքով սահմանված կարգով Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ են ճանաչված հայտարկված ապրանքային նշանի հայտի ներկայացման կամ սույն օրենքի 42-րդ հոդվածի համաձայն խնդրարկված առաջնության թվականի դրությամբ։

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի հիման վրա նիշի գրանցումը որպես ապրանքային նշան չի կարող մերժվել, եթե ավելի վաղ ապրանքային նշանի կամ ավելի վաղ իրավունքի տիրապետողը կամ նրա իրավահաջորդը կամ օրենքով նախատեսված դեպքերում համապատասխան լիազորություն ունեցող պետական մարմինը տվել է իր

համաձայնությունը, բացառությամբ նույնական ապրանքային նշանների, որոնք հայտարկվել
են նույնատիպ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար։

4. Ապրանքային նշանի գրանցումը ենթակա է մերժման, եթե այն՝

1) խնդրարկվել է Փարիզյան կոնվենցիայի մասնակից կամ Առեւտրի համաշխարհային կազմակերպության անդամ որեւէ երկրում ապրանքային նշանի իրավատեր հանդիսացող անձի գործակալի կամ ներկայացուցչի կողմից առանց իրավատիրոջ թույլտվության, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ գործակալը կամ ներկայացուցիչը կապացուցեն իրենց գործողությունների արդարացված լինելը.

2) նույնական կամ շփոթելու աստիճան նման է ավելի վաղ ապրանքային նշանին, որը գրանցվել է նույն կամ նույնատիպ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, եւ չերկարաձգման պատճառով այդ գրանցման գործողությունը դադարեցվել է ապրանքային նշանի հայտի ներկայացման թվականին նախորդող երկամյա ժամկետում, բացառությամբ

այն դեպքերի, երբ առկա է ավելի վաղ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ համաձայնությունը,
կամ վերջինս չի օգտագործում իր ապրանքային նշանը.

3) կարող է շփոթություն առաջացնել հայտի ներկայացման թվականի դրությամբ Հայաստանի Հանրապետությունում կամ նրա տարածքից դուրս օգտագործվող ապրանքային նշանի նկատմամբ, որը դեռեւս օգտագործման մեջ է, պայմանով, որ հայտը ներկայացնելիս հայտատուն գործել է անբարեխիղճ: Հայտատուի գործողությունը համարվում է անբարեխիղճ, եթե հայտը ներկայացնելու պահին հայտատուն գիտեր կամ կարող էր իմանալ այդպիսի ապրանքային նշանի առկայության մասին: Հայտատուի գործողությունը համարվում է անբարեխիղճ նաեւ, եթե ապրանքային նշանի գրանցման նպատակներով հայտատուն ներկայացրել է այնպիսի կեղծ եւ անհիմն փաստաթղթեր եւ (կամ) տեղեկություններ, առանց որոնց հնարավոր չէ ապրանքային նշանի գրանցումը:

Հոդված 11. Դիսկլամացիաները

1. Ապրանքային նշանը չի կարող պարունակել այնպիսի տարրեր, որոնք ենթակա չեն գրանցման որպես առանձին ապրանքային նշաններ։

2. Եթե ապրանքային նշանը պարունակում է սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված տարրեր, եւ եթե հիմնավոր պատճառներ կան ենթադրելու, որ այդ տարրերը կարող են ազդել ապրանքային նշանի գրանցման վավերականության վրա, ապա հայտատուի կամ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ խնդրանքով այդ տարրերը պետական լիազոր մարմնի կամ դատարանի որոշմամբ կարող են ճանաչվել դիսկլամացված, որոնք, ներառված լինելով ապրանքային նշանի մեջ, ինքնուրույն իրավական պահպանություն չեն ստանում:

3. Եթե հիմքերը, որոնցով ապրանքային նշանի տարրերը ճանաչվել են դիսկլամացված, վերացել են, ապա կարող է ներկայացվել այդ տարրերը պարունակող ապրանքային նշանի գրանցման նոր հայտ՝ առանց սույն հոդվածի 2-րդ մասում նշված սահմանափակման։

4. Դիսկլամացիան չի ազդում ապրանքային նշանի նկատմամբ դրա իրավատիրոջ բացառիկ իրավունքի վրա։

Հոդված 12. Ապրանքային նշանի նկատմամբ բացառիկ իրավունքը

1. Գրանցված ապրանքային նշանի իրավատերը բացառիկ իրավունք ունի արգելելու երրորդ անձանց առանց իր թույլտվության առեւտրային գործունեության ընթացքում օգտագործել ցանկացած նիշ, որը՝

1) նույնական է գրանցված ապրանքային նշանին եւ օգտագործվում է այն ապրանքների եւ

(կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը.

2) նույնական կամ նման է գրանցված ապրանքային նշանին եւ օգտագործվում է այնպիսի ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնք նույնական կամ նույնատիպ են

այն ապրանքներին եւ (կամ) ծառայություններին, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը, եթե այդ նիշի օգտագործումը հանրության մեջ շփոթություն առաջացնելու վտանգ է պարունակում, ներառյալ՝ գրանցված ապրանքային նշանին զուգորդումը.

3) նույնական կամ նման է ապրանքային նշանին, որը գրանցված է այլ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, եթե վերջինս Հայաստանի Հանրապետությունում ունի բարի համբավ, եւ այդ նիշի օգտագործումն անհիմն առավելությունների կհանգեցնի կամ վնաս կհասցնի ապրանքային նշանի տարբերակիչ բնույթին կամ բարի համբավին:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` ապրանքային նշանի իրավատերը կարող է երրորդ անձանց արգելել կատարելու հետեւյալ գործողությունները՝

1) նիշի զետեղումն ապրանքների կամ դրանց փաթեթավորման վրա, ինչպես նաեւ դրա օգտագործումը որպես այդ ապրանքների փաթեթավորում՝ եռաչափ ապրանքային նշանի դեպքում.

2) ապրանքների վաճառքի առաջարկը, դրանց վաճառքը կամ այդ նպատակով պահեստավորումը կամ այդ նիշով ծառայության մատուցումը կամ դրա առաջարկը.

3) այդ նիշով ապրանքների ներմուծումը կամ արտահանումը.

4) նիշի օգտագործումը փաստաթղթերի վրա կամ գովազդի նպատակով.

5) նիշի օգտագործումն ինտերնետային կամ հեռահաղորդակցության համաշխարհային համակարգչային այլ ցանցերում, մասնավորապես հասցեագրման ցանկացած միջոցներով,

այդ թվում՝ ինտերնետային դոմեն անվանումներում.

6) սույն մասի 1-4-րդ կետերում նշված նպատակներով նիշի բազմացումը, պահեստավորումը կամ վաճառքը։

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետում նշված ապրանքային նշանի տարբերակիչ հատկության, ի թիվս այլոց (inter alia), խախտում է համարվում, եթե՝

1) նիշն օգտագործվում է ֆիրմային անվանման մեջ, եւ այդ նիշի եւ գրանցված ապրանքային նշանի նմանության պատճառով ֆիրմային անվանման օգտագործումը հանրությանը շփոթության մեջ է գցում այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների հարցում, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը.

2) նիշի վերարտադրությունը կամ ներկայացումը գովազդում կամ լրատվամիջոցում տպավորություն է ստեղծում, որ այն որոշակի ապրանքների կամ ծառայությունների համընդհանուր օգտագործման (ջեներիկ) անվանում է։

4. Երրորդ անձանց համար ապրանքային նշանի նկատմամբ բացառիկ իրավունքը գործում է պետական լիազոր մարմնի կողմից ապրանքային նշանի գրանցման մասին պաշտոնական տեղեկությունների հրապարակման թվականից կամ ապրանքային նշանին Հայաստանի Հանրապետությունում իրավական պահպանություն տրամադրելու մասին միջազգային գրանցամատյանում կատարված գրառման հրապարակման թվականից։

Ապրանքային նշանի իրավատերը կարող է հատուցում պահանջել պատճառած վնասի սահմաններում՝ հայտի պաշտոնական հրապարակումից կամ ապրանքային նշանի միջազգային գրանցման մասին տեղեկությունների հրապարակումից հետո՝ սույն հոդվածի 2-
րդ եւ 3-րդ մասերում նշված գործողությունների կատարման դիմաց, որոնք արգելվում են ապրանքային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունների կամ ապրանքային նշանին Հայաստանի Հանրապետությունում իրավական պահպանություն տրամադրելու մասին միջազգային գրանցամատյանում կատարված գրառման հրապարակումից հետո: Համապատասխան հայցի հիման վրա դատարանը չի կարող ըստ էության որոշում կայացնել մինչեւ ապրանքային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունների կամ ապրանքային նշանին Հայաստանի Հանրապետությունում իրավական պահպանություն տրամադրելու մասին միջազգային գրանցամատյանում կատարված գրառման հրապարակումը:

5. Ապրանքային նշանի իրավատերը կարող է ապրանքային նշանի հետ կիրառել նախազգուշական մակնշում՝ շրջանագծի մեջ ներառված R տառի տեսքով, կամ գրառում այն

մասին, որ ապրանքային նշանը պահպանվում է Հայաստանի Հանրապետությունում։
Նախազգուշական մակնշման կիրառումը չգրանցված ապրանքային նշանի հետ համարվում է անբարեխիղճ մրցակցության գործողություն:

6. Ապրանքները, որոնց վրա կամ որոնց փաթեթավորման կամ պիտակների վրա ապրանքային նշանն օգտագործված է ապօրինի, համարվում են կոնտրաֆակտ (կեղծ, նմանակված)։

Հոդված 13. Բացառիկ իրավունքի սահմանափակումը

1. Բացառիկ իրավունքը չի տարածվում ապրանքային նշանի այն տարրերի վրա, որոնք սույն օրենքի համաձայն չեն կարող գրանցվել որպես առանձին ապրանքային նշան, մասնավորապես նկարագրական բնույթի տարրերի վրա, դրանք բարեխիղճ օգտագործելու եւ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ եւ երրորդ անձանց օրինական շահերը չխախտելու պայմանով։

2. Բացառիկ իրավունքն ապրանքային նշանի իրավատիրոջը թույլ չի տալիս արգելել երրորդ անձանց իրենց արտադրական կամ առեւտրային գործունեության մեջ հանրության կողմից ընդունված բարեխիղճ ավանդույթների համաձայն օգտագործել՝

1) իրենց անունը (անվանումը) կամ գտնվելու վայրը (հասցեն).

2) ցուցումներ, որոնք վերաբերում են ապրանքի կամ մատուցվող ծառայության տեսակին, որակին, քանակին, նպատակին, արժեքին, ինչպես նաեւ ապրանքի արտադրության կամ մատուցվող ծառայության աշխարհագրական ծագմանը կամ այլ բնութագրերին.

3) ապրանքային նշան, եթե դա անհրաժեշտ է ապրանքի արտադրության եւ (կամ) ծառայության մատուցման նպատակը նշելու համար, մասնավորապես, որպես օժանդակ կամ համալրող մասեր, եթե դրանք օգտագործվում են առանց ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ երրորդ անձանց օրինական շահերին վնաս պատճառելու եւ հանրությանը մոլորության մեջ գցելու.

4) ապրանքային նշանի համեմատական գովազդում, եթե այդպիսի գովազդն օրենքով արգելված չէ։

Հոդված 14. Ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների սպառումը

1. Գրանցված ապրանքային նշանի իրավատերն իրավունք չունի արգելելու երրորդ անձանց կողմից տվյալ ապրանքային նշանի օգտագործումն այն ապրանքների նկատմամբ, որոնք իրավատիրոջ կողմից կամ նրա համաձայնությամբ այդ նշումով տնտեսական շրջանառության մեջ են դրվել որեւէ երկրում։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի դրույթները չեն կիրառվում, եթե ապրանքային նշանի օգտագործման արգելքը պայմանավորված է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից կառավարության հաստատած ներդրումային ծրագրի իրականացմամբ:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի դրույթները չեն կիրառվում, եթե իրավատերը ներկայացնում է հիմնավոր առարկություններ ապրանքների հետագա վաճառքի վերաբերյալ, մասնավորապես, եթե այդ ապրանքների բնութագրերը շուկայավարման ընթացքում բնականոն կերպով կամ միջամտությամբ փոփոխության են ենթարկվել։

Հոդված 15. Ապրանքային նշանի հիշատակումը բառարաններում

1. Եթե գրանցված ապրանքային նշանի զետեղումը բառարանում կամ հանրագիտարանում տպավորություն է ստեղծում, որ այն համընդհանուր օգտագործման (ջեներիկ) անվանում է

այն ապրանքների կամ ծառայությունների համար, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը, ապա ապրանքային նշանի իրավատիրոջ պահանջով համապատասխան հրատարակիչը պարտավոր է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից նշված Հայաստանի Հանրապետության որեւէ զանգվածային լրատվամիջոցով տեղեկատվություն հրապարակել
այն մասին, որ այն գրանցված ապրանքային նշան է, իսկ հաջորդ հրատարակման մեջ ապրանքային նշանի զետեղումը զուգորդել նշված տեղեկատվությամբ:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի դրույթները տարածվում են նաեւ էլեկտրոնային եղանակով կատարված հրատարակումների վրա։

Հոդված 16. Ապրանքային նշանի գրանցումն առանց ապրանքային նշանի իրավատիրոջ թույլտվության

1. Եթե Փարիզյան կոնվենցիայի անդամ երկրներից մեկում ապրանքային նշանի իրավատեր հանդիսացող անձի գործակալը կամ ներկայացուցիչն առանց ապրանքային նշանի իրավատիրոջ թույլտվության հայտ է ներկայացնում տվյալ ապրանքային նշանն իր անունով գրանցելու համար, ապա իրավատերն իրավունք ունի բողոքելու հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցման դեմ կամ պահանջելու գրանցման չեղյալ ճանաչումը կամ նշված գրանցումն

իրեն փոխանցելը, քանի դեռ այդպիսի գործակալը կամ ներկայացուցիչը չի ապացուցել իր գործողությունների արդարացված լինելը։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված դեպքում ապրանքային նշանի իրավատերն իրավունք ունի առանց իր թույլտվության իր գործակալի կամ ներկայացուցչի կողմից ապրանքային նշանի օգտագործումն արգելելու նպատակով դիմելու դատարան։

Հոդված 17. Ապրանքային նշանի օգտագործումը եւ այն չօգտագործելու հետեւանքները

1. Սույն հոդվածի իմաստով ապրանքային նշանի օգտագործում է համարվում՝

1) դրա զետեղումն այն ապրանքների վրա, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը,

կամ դրանց փաթեթավորման վրա.

2) դրա կիրառումը գովազդներում, հրատարակություններում, պաշտոնական ձեւաթղթերում, ցուցանակներում միայն այն դեպքերում, երբ ապրանքների կամ դրանց փաթեթավորման վրա նշանի կիրառումն անհնար է.

3) սույն մասի 2-րդ կետում նշված գործողությունների կատարումը ծառայությունների համար:

2. Ապրանքային նշանի գրանցումը կարող է ցանկացած անձի կողմից ներկայացված հայցի կամ իրավունքների պաշտպանության գործով հակընդդեմ հայցի քննարկման արդյունքում կայացված դատարանի վճռի հիման վրա չեղյալ հայտարարվել բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար այն գրանցված է, կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, եթե ապրանքային նշանի գրանցման թվականից հաշված` հինգ տարի անընդմեջ, կամ հայցը (հակընդդեմ հայցը) ավելի ուշ ներկայացնելու դեպքում՝ դրան անմիջականորեն նախորդող հինգ տարի անընդմեջ ժամանակահատվածում ապրանքային նշանն ընդհանրապես չի օգտագործվել կամ իրական օգտագործման մեջ չի դրվել ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ սույն օրենքի համաձայն` այդ իրավունքն ունեցող անձի կողմից: Ապրանքային նշանի օգտագործման ապացույցները ներկայացնում է դրա իրավատերը կամ սույն օրենքի համաձայն` տվյալ ապրանքային նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող

անձը:

3. Ապրանքային նշանը համարվում է իրական օգտագործման մեջ դրված, եթե դրա իրավատերը կամ սույն օրենքի համաձայն` տվյալ ապրանքային նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող անձը ապրանքային նշանն օգտագործել է որոշակի ժամանակահատվածում անընդհատ կամ որոշակի պարբերականությամբ արտադրվող կամ տնտեսական շրջանառության մեջ դրվող ապրանքի կամ ծառայության նկատմամբ, որի համար գրանցված է տվյալ ապրանքային նշանը, պայմանով, որ նշված օգտագործումը համապատասխանում է տվյալ ապրանքի կամ ծառայության իրացման մակարդակին:

4. Ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ հայտարարելու մասին հայցը կամ հակընդդեմ հայցը չի կարող բավարարվել, եթե նշված ժամանակահատվածի ավարտից մինչեւ համապատասխան հայց կամ հակընդդեմ հայց ներկայացնելը ապրանքային նշանը դարձել է զիջման կամ լիցենզային պայմանագրի առարկա, կամ սկսվել կամ վերականգնվել է ապրանքային նշանի իրական օգտագործումը։ Ընդ որում, եթե ապրանքային նշանի իրական օգտագործման սկիզբը կամ վերականգնումը տեղի է ունեցել ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ հայտարարելու մասին հայց կամ հակընդդեմ հայց ներկայացնելուց երեք ամիս առաջ, իսկ այդ ժամկետն սկսվում է հինգ տարի անընդմեջ չօգտագործման ժամանակահատվածի ավարտից ոչ շուտ, ապա օգտագործումը հաշվի չի առնվում, եթե ապրանքային նշանի իրական օգտագործումն սկսելու կամ վերականգնելու նախապատրաստումն իրականացվել է միայն այն բանից հետո, երբ ապրանքային նշանի իրավատիրոջը հայտնի է դարձել ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ հայտարարելու մասին հայց կամ հակընդդեմ հայց ներկայացնելու հնարավորության մասին:

5. Սույն հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված հիմքերով ապրանքային նշանի գրանցման գործողությունը չի կարող դադարեցվել բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, եթե՝

1) ապրանքային նշանի իրավատերը կամ սույն օրենքի համաձայն` այն օգտագործելու իրավունք ունեցող անձը փաստարկներ է ներկայացնում, որ ապրանքային նշանն իրական օգտագործման մեջ չդնելը պայմանավորված է իրենից անկախ, անհաղթահարելի, չնախատեսված հանգամանքներով.

2) ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ սույն օրենքի համաձայն` այն օգտագործելու իրավունք ունեցող անձի կողմից ապրանքային նշանն օգտագործվել է այնպիսի ձեւով, որը տարբերվում է գրանցվածից դրա տարբերակիչ բնույթը չփոփոխող միայն առանձին տարրերով.

3) Հայաստանի Հանրապետությունում ապրանքային նշանը զետեղվել է ապրանքների եւ

(կամ) դրանց փաթեթավորման վրա բացառապես արտահանման նպատակով:

ԳԼՈՒԽ 3
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆԻ ՊԱՀՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ԺԱՄԿԵՏՆԵՐԸ

Հոդված 18. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը

1. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը տասը տարի է՝ հայտի ներկայացման թվականից հաշված:

Հոդված 19. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետի երկարաձգումը

1. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը կարող է բազմակի երկարաձգվել բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար յուրաքանչյուր անգամ տասը տարի ժամկետով:

2. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողությունը երկարաձգվում է դրա իրավատիրոջ կամ նրա լիազորած անձի դիմումի հիման վրա, որը ներկայացվում է պետական լիազոր մարմին եւ քննարկվում է մեկամսյա ժամկետում։

3. Դիմումը տրվում է ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ընթացիկ ժամկետի վերջին տարվա ընթացքում:

4. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը կարող է երկարաձգվել նաեւ ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետի ավարտից հետո` վեց ամսվա ընթացքում, ներկայացված դիմումի հիման վրա՝ լրացուցիչ պետական տուրք վճարելու դեպքում:

5. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության երկարաձգված ժամկետը հաշվարկվում է նախորդող տասը տարվա ժամանակահատվածին հաջորդող օրվանից։

6. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետի երկարաձգման մասին պետական լիազոր մարմինը գրառում է կատարում պետական գրանցամատյանում, ապրանքային նշանի վկայագրում (իրավատիրոջ ցանկությամբ) եւ տեղեկություններ է հրապարակում «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

7. Դիմումի ձեւը, դրա ձեւակերպման եւ քննարկման կարգը սահմանում է կառավարությունը:

8. Դիմումը չի կարող մերժվել առանց դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել ապրանքային նշանի գրանցման գործողությունը երկարաձգելու օգտին:

9. Սույն հոդվածի համաձայն` ներկայացված դիմումի որեւէ նշման կամ ցուցումի հավաստիությունը հիմնավոր կասկածներ հարուցելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը կարող է պահանջել համապատասխան ապացույցներ:

10. Ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետի ավարտի մասին պետական լիազոր մարմինը ծանուցում է դրա իրավատիրոջը՝ ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ընթացիկ ժամկետի վերջին տարվա իններորդ ամսվա ընթացքում:

ԳԼՈՒԽ 4
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ ԴԱԴԱՐՈՒՄԸ

Հոդված 20. Ապրանքային նշանից հրաժարվելը

1. Ապրանքային նշանի իրավատերը կարող է հրաժարվել ապրանքային նշանից բոլոր այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է տվյալ ապրանքային նշանը։

2. Ապրանքային նշանից հրաժարվելն իրականացվում է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ նրա լիազորված անձի կողմից պետական լիազոր մարմին գրավոր դիմում ներկայացնելու միջոցով։ Ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքները դադարում են ապրանքային նշանից հրաժարվելու մասին տեղեկությունները պետական

գրանցամատյան մուտքագրելու օրվանից։

3. Լիցենզային պայմանագիր գրանցված լինելու դեպքում ապրանքային նշանից հրաժարվելու մասին տեղեկությունները մուտքագրվում են պետական գրանցամատյանում, եթե ապրանքային նշանի իրավատերն ապացույցներ է ներկայացնում, որ ապրանքային նշանից հրաժարվելու մասին ծանուցել է լիցենզառուին։

Հոդված 21. Ապրանքային նշանի գրանցման չեղյալ հայտարարումը

1. Ապրանքային նշանի գրանցումը կարող է չեղյալ հայտարարվել դատարան ներկայացված համապատասխան հայցի կամ իրավունքների պաշտպանության գործով հակընդդեմ հայցի քննարկման արդյունքում կայացված դատարանի վճռի հիման վրա, եթե՝

1) ապրանքային նշանի գրանցման թվականից հաշված հինգ տարի անընդմեջ կամ հայցը (հակընդդեմ հայցը) ավելի ուշ ներկայացնելու դեպքում դրան անմիջականորեն նախորդող հինգ տարի անընդմեջ ժամանակահատվածում ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում ընդհանրապես չի օգտագործվել կամ իրական օգտագործման մեջ չի դրվել ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ սույն օրենքի համաձայն` տվյալ ապրանքային նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող անձի կողմից այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը` հաշվի առնելով սույն օրենքի 17-րդ հոդվածի դրույթները.

2) ապրանքային նշանի իրավատիրոջ գործունեության կամ անգործության հետեւանքով ապրանքային նշանը դարձել է համընդհանուր օգտագործման անվանում այն ապրանքի կամ ծառայության համար, որի համար այն գրանցված է.

3) ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից անմիջականորեն կամ նրա համաձայնությամբ ապրանքների կամ ծառայությունների նկատմամբ ապրանքային նշանի օգտագործումը կարող է հանրությանը մոլորության մեջ գցել, մասնավորապես այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների բնույթի, որակի կամ աշխարհագրական ծագման հարցում, որոնց համար

այն գրանցված է։

2. Եթե ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ հայտարարելու հիմքը առկա է միայն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մի մասի նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը, ապա ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ է հայտարարվում մասնակիորեն՝ միայն համապատասխան ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ։

3. Սույն հոդվածի 1-ին եւ 2-րդ մասերով սահմանված դրույթները կիրառվում են միջազգային գրանցման ուժով Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող ապրանքային նշանների նկատմամբ մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis):

4. Սույն հոդվածի 1-3-րդ մասերին համապատասխան` դատարանի վճռի հիման վրա ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ հայտարարելու դեպքում դրա իրավատերը զրկվում է ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքներից ամբողջովին կամ մասնակիորեն՝ դատարանի վճիռն օրինական ուժի մեջ մտնելու օրվանից։

Հոդված 22. Ապրանքային նշանի գրանցման անվավերության բացարձակ հիմքերը

1. Ապրանքային նշանի գրանցումը կարող է անվավեր ճանաչվել դատարան ներկայացված համապատասխան հայցի կամ իրավունքների պաշտպանության գործով հակընդդեմ հայցի քննարկման արդյունքում կայացված դատարանի վճռի հիման վրա, եթե ապրանքային նշանի գրանցումը չի համապատասխանում սույն օրենքի 9-րդ հոդվածով սահմանված պահանջներին:

2. Ապրանքային նշանի գրանցումը, որը չի համապատասխանում սույն օրենքի 9-րդ հոդվածի

1-ին մասի 2-րդ, 3-րդ կամ 4-րդ կետերի դրույթներին, չի կարող անվավեր ճանաչվել, եթե գրանցումից հետո օգտագործման արդյունքում ապրանքային նշանը տարբերակիչ հատկություն է ձեռք բերել այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար այն գրանցվել է:

3. Եթե անվավեր ճանաչելու հիմքերը վերաբերում են այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մի մասին, որոնց համար գրանցված է տվյալ ապրանքային նշանը, ապա գրանցումը կարող է անվավեր ճանաչվել միայն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների այդ մասի համար:

Հոդված 23. Ապրանքային նշանի գրանցման անվավերության հարաբերական հիմքերը

1) առկա է սույն օրենքի 10-րդ հոդվածի 2-րդ մասում նշված ավելի վաղ ապրանքային նշան, եւ առկա են նաեւ նույն հոդվածի 1-ին մասի 1-3-րդ կետերից որեւէ մեկով նախատեսված պայմանները.

2) առկա է սույն օրենքի 10-րդ հոդվածի 1-ին մասի 4-8-րդ կետերից որեւէ մեկում նշված ավելի վաղ իրավունքը, եւ առկա են նաեւ տվյալ կետով նախատեսված

համապատասխան պայմանները.

3) առկա են սույն օրենքի 10-րդ հոդվածի 4-րդ մասի կետերից որեւէ մեկով նախատեսված հիմքերը:

2. Ապրանքային նշանի օգտագործումը կարող է արգելվել այլ ավելի վաղ իրավունքի հիմքով,

մասնավորապես հեղինակային իրավունքի, անվան կամ պատկերի
նկատմամբ իրավունքի, պահպանվող աշխարհագրական նշման կամ ծագման տեղանվան իրավունքի, պահպանվող գյուտի, օգտակար մոդելի կամ արդյունաբերական նմուշի նկատմամբ իրավունքի:

3. Ապրանքային նշանը չի կարող անվավեր ճանաչվել, եթե սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված իրավունքներից որեւէ մեկի տիրապետողը կամ նրա իրավահաջորդը կամ համապատասխան դեպքում իրավասու պետական մարմինն իր համաձայնությունն է տվել ապրանքային նշանի գրանցման համար մինչեւ տվյալ ապրանքային նշանն անվավեր ճանաչելու մասին հայց կամ հակընդդեմ հայց ներկայացնելը։

4. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված իրավունքներից որեւէ մեկի տիրապետողը, որն ապրանքային նշանն անվավեր ճանաչելու մասին ավելի վաղ հայց կամ իրավունքների պաշտպանության գործով հակընդդեմ հայց է ներկայացրել դատարան, դրա հիմնավորման նպատակով չի կարող վկայակոչել նշված իրավունքներից որեւէ մեկ այլ իրավունք:

5. Եթե անվավերության հիմքերը վերաբերում են միայն որոշակի ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը, ապա ապրանքային նշանի գրանցումն անվավեր է ճանաչվում միայն համապատասխան ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մասով:

6. Ապրանքային նշանի իրավատիրոջ միջնորդությամբ ավելի վաղ ապրանքային նշանի իրավատերը, որը, սույն հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետին համապատասխան, հայց կամ հակընդդեմ հայց է ներկայացրել դատարան, հակադրելով իր ավելի վաղ ապրանքային նշանը, պետք է ապացույցներ ներկայացնի, որ ապրանքային նշանի գրանցման մասին պաշտոնական տեղեկությունների հրապարակման թվականին նախորդող հինգ տարի

անընդմեջ ժամանակահատվածում ավելի վաղ ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում իրական օգտագործման մեջ է դրվել այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է եղել ապրանքային նշանը, եւ
որ հակադրումը վերաբերում է այդ ապրանքներին եւ (կամ) ծառայություններին, կամ որ
ապրանքային նշանն իրական օգտագործման մեջ չդնելը պայմանավորված է իրենից անկախ, անհաղթահարելի, չնախատեսված հանգամանքներով, պայմանով, որ ապրանքային նշանի գրանցման մասին պաշտոնական տեղեկությունների հրապարակման թվականից ավելի վաղ ապրանքային նշանը գրանցված է եղել առնվազն հինգ տարի։ Այսպիսի ապացույցների բացակայության դեպքում հայցը մերժվում է։ Եթե ավելի վաղ ապրանքային նշանն օգտագործվել է ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մի մասի նկատմամբ, որոնց համար նշանը գրանցված է եղել, ապա հայցի քննարկման ժամանակ ավելի վաղ ապրանքային նշանը կարող է հակադրվել միայն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համապատասխան մասի նկատմամբ։

Հոդված 24. Իրավունքների սահմանափակումը իրավատիրոջ անգործունեության հետեւանքով

1 Եթե ավելի վաղ ապրանքային նշանի կամ ավելի վաղ որեւէ իրավունքի իրավատերը հինգ հաջորդական տարիների ընթացքում գիտակցաբար հանդուրժել է ավելի ուշ գրանցված ապրանքային նշանի օգտագործումը, այլեւս չի կարող սույն օրենքի 23-րդ հոդվածի 1-ին մասի համաձայն, հայց կամ հակընդդեմ հայց ներկայացվել դատարան ապրանքային նշանի գրանցումն անվավեր ճանաչելու մասին կամ արգելելու ավելի ուշ ապրանքային նշանի օգտագործումը այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար ավելի ուշ ապրանքային նշանը օգտագործվել է, պայմանով, որ ավելի ուշ ապրանքային

նշանի գրանցումը չի կատարվել անբարեխիղճ նպատակներով:

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված դեպքերում ավելի ուշ ապրանքային նշանի իրավատերն իրավունք չունի բողոքելու ավելի վաղ իրավունքի օգտագործման դեմ:

Հոդված 25. Ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ ճանաչելու եւ անվավեր ճանաչելու հետեւանքները

1. Եթե սույն օրենքով նախատեսված դեպքերում ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ է ճանաչվել ամբողջովին կամ մասնակիորեն, ապա ապրանքային նշանի գրանցման գործողությունն ամբողջովին կամ մասնակիորեն դադարեցվում է այդ մասին հայցը կամ իրավունքների պաշտպանության գործով հակընդդեմ հայցը դատարան ներկայացնելու թվականից: Կողմերից մեկի դիմումի հիման վրա դատարանը կարող է սահմանել ավելի վաղ թվական, երբ ծագել է ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ ճանաչելու հիմքերից որեւէ մեկը։

2. Եթե ապրանքային նշանի գրանցումն անվավեր է ճանաչվել ամբողջովին կամ մասնակիորեն, ապա համարվում է, որ հայտի ներկայացման թվականից սկսած` ապրանքային նշանը համապատասխան չափով չի ունեցել սույն օրենքով նախատեսված գրանցման գործողություն:

3. Ապրանքային նշանի իրավատիրոջ անփույթ կամ անբարեխիղճ գործունեության արդյունքում հասցված վնասի հատուցման, ինչպես նաեւ անհիմն

հարստացման վերաբերյալ դրույթների կիրառման դեպքում ապրանքային նշանի գրանցման չեղյալ կամ անվավեր ճանաչումը չի ազդում՝

1) իրավունքների խախտման վերաբերյալ վերջնական որոշումների վրա, որոնք ի կատար են ածվել մինչեւ ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ կամ անվավեր ճանաչելու մասին որոշման ընդունումը.

2) ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ կամ անվավեր ճանաչելու մասին որոշման ընդունումից առաջ կնքված պայմանագրերի վրա այն չափով, որով դրանք կատարվել են մինչեւ համապատասխան որոշման ընդունումը: Միաժամանակ, արդարացի հանգամանքներից ելնելով, կարող է պահանջվել որոշակի գումարի հատուցում, որը վճարվել է պայմանագրի համաձայն։

ԳԼՈՒԽ 5
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐԻ ՓՈԽԱՆՑՈՒՄԸ

Հոդված 26. Գրանցված կամ հայտարկված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների փոխանցումը

1. Գրանցված կամ հայտարկված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքներն իրավահաջորդության կարգով կամ իրավատիրոջ կողմից պայմանագրով կարող

են փոխանցվել այլ անձի ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն՝ անկախ իրավատեր
իրավաբանական անձի նկատմամբ իրավունքների փոխանցումից։

2. Գրանցված կամ հայտարկված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքները կարող են փոխանցվել բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, որոնց համար այն գրանցված կամ հայտարկված է։

3. Գրանցված կամ հայտարկված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների փոխանցմամբ պայմանավորված ապրանքային նշանի նոր իրավական կարգավիճակը երրորդ անձանց նկատմամբ գործում է պետական գրանցամատյանում կամ ապրանքային նշանների հայտերի հիմնապաշարում համապատասխան գրանցում կատարելու օրվանից։

4. Պետական գրանցամատյանում ապրանքային նշանի իրավունքների փոխանցումը գրանցելու համար փոխանցումն իրականացնող կողմերից մեկը պետական լիազոր մարմին է ներկայացնում՝

1) դիմում իրավունքների փոխանցման գրանցում կատարելու մասին.

2) իրավունքների փոխանցումը հավաստող փաստաթուղթը.

3) օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը.

4) ներկայացուցչի լիազորությունները հաստատող փաստաթուղթը (ներկայացուցչի առկայության դեպքում)։

5. Պետական լիազոր մարմինը սույն հոդվածի 4-րդ մասում նշված փաստաթղթերն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, իրականացնում է դրանց փորձաքննությունը եւ սույն հոդվածի պահանջներին համապատասխանելու դեպքում իրավունքների փոխանցումը գրանցում է պետական գրանցամատյանում կամ ապրանքային նշանների հայտերի հիմնապաշարում։

6. Պետական լիազոր մարմինը մերժում է իրավունքների փոխանցման գրանցումը, եթե ակնհայտ է, որ փոխանցման հետեւանքով ապրանքային նշանը կարող է հանրությանը մոլորության մեջ գցել, մասնավորապես այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների բնույթի, որակի, աշխարհագրական ծագման վերաբերյալ, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը, բացառությամբ, եթե իրավունքներն ստացող կողմը համաձայնում է սահմանափակել ապրանքային նշանի գրանցումն այն ապրանքներով եւ (կամ) ծառայություններով, որոնց համար մոլորության մեջ գցելու վտանգը բացակայում է։

7. Եթե ապրանքային նշանը գրանցված է Փարիզյան կոնվենցիայի անդամ որեւէ երկրի ապրանքային նշանի իրավատիրոջ գործակալի կամ ներկայացուցչի անունով առանց նրա համաձայնության, ապա վերջինս իրավունք ունի պահանջելու իրավունքների փոխանցումն

իր օգտին, բացառությամբ, եթե գործակալը կամ ներկայացուցիչը կապացուցեն իրենց գործողությունների օրինականությունը։

8. Գրանցված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների փոխանցման մասին տեղեկությունները հրապարակվում են «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

9. Սույն հոդվածի 5-րդ մասով նախատեսված պետական լիազոր մարմնի գործողություններն ապրանքային նշանի իրավունքների փոխանցման կողմերը կամ երրորդ անձինք կարող են վիճարկել բողոքարկման խորհրդում իրավունքների փոխանցումը գրանցելու մասին տեղեկությունները հրապարակելու օրվանից՝ եռամսյա ժամկետում։

Հոդված 27. Լիցենզիայի տրամադրումը

1. Ապրանքային նշանի իրավատերը (լիցենզատու) կարող է լիցենզային պայմանագրով այլ անձի (լիցենզառու) թույլատրել օգտագործել ապրանքային նշանը բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի նկատմամբ, որոնց համար գրանցված է ապրանքային նշանը։

2. Լիցենզիան կարող է լինել՝

1) բացառիկ, եթե այն տրված է միայն մեկ լիցենզառուի եւ բացառում է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից ապրանքային նշանի օգտագործումը եւ այլ անձանց լիցենզիայի տրամադրումը.

2) ոչ բացառիկ, եթե այն չի բացառում դրա իրավատիրոջ կողմից ապրանքային նշանի օգտագործումը եւ ցանկացած այլ անձի լիցենզիայի տրամադրումը.

3) եզակի, եթե տրված է միայն մեկ լիցենզառուի, ինչը բացառում է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից այլ անձանց լիցենզիայի տրամադրումը, սակայն չի բացառում ապրանքային նշանի օգտագործումը դրա իրավատիրոջ կողմից:

3. Լիցենզիան պետք է գրանցվի պետական գրանցամատյանում, որի համար լիցենզային պայմանագրի կողմերից մեկը պետական լիազոր մարմին է ներկայացնում հետեւյալ փաստաթղթերը՝

1) դիմում` լիցենզիան գրանցելու մասին.

2) լիցենզային պայմանագիրը, լիցենզային պայմանագրից քաղվածք կամ լիցենզիայի տրամադրման մասին հայտարարություն՝ ստորագրված լիցենզատուի եւ լիցենզառուի կողմից.

3) օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը.

4) ներկայացուցչի լիազորությունները հաստատող փաստաթուղթը (ներկայացուցչի առկայության դեպքում)։

4. Լիցենզային պայմանագիրը, լիցենզային պայմանագրից քաղվածքը եւ լիցենզիայի տրամադրման մասին հայտարարությունը պետք է պարունակեն հետեւյալ տվյալները՝

1) լիցենզատուի ազգանունը, անունը (անվանումը) եւ գտնվելու վայրը (հասցեն).

2) լիցենզառուի ազգանունը, անունը (անվանումը) եւ գտնվելու վայրը (հասցեն).

3) ապրանքային նշանի գրանցման համարը, որի համար տրամադրվում է լիցենզիան.

4) լիցենզիայի տեսակը.

5) ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար տրամադրվում է լիցենզիան.

6) լիցենզիայի գործողության ժամկետը.

7) լիցենզիայի գործողության տարածքը։

5. Պետական լիազոր մարմինը սույն հոդվածի 3-րդ մասում նշված փաստաթղթերն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, իրականացնում է դրանց փորձաքննությունը եւ սույն հոդվածի պահանջներին համապատասխանելու դեպքում լիցենզիան գրանցում է պետական գրանցամատյանում։

6. Լիցենզիան երրորդ անձանց նկատմամբ գործում է պետական գրանցամատյանում դրա գրանցման թվականից։ Գրանցված լիցենզիայի մասին տեղեկությունները հրապարակվում

են «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

7. Լիցենզային պայմանագրի որեւէ պայման չկատարելու դեպքում լիցենզատուն սույն օրենքի

12-րդ հոդվածի համաձայն կարող է պահանջ ներկայացնել լիցենզառուին, որը չի պահպանել լիցենզային պայմանագրի որեւէ պայման:

8. Չխախտելով լիցենզային պայմանագրի դրույթները` լիցենզառուն կարող է ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների պաշտպանության հետ կապված հայց ներկայացնել դատարան միայն լիցենզատուի համաձայնությամբ։ Բացառիկ լիցենզիայի դեպքում լիցենզառուն կարող է այդպիսի հայց ներկայացնել, եթե ծանուցվելուց հետո ապրանքային նշանի լիցենզատուն ողջամիտ ժամկետում համապատասխան պահանջ չի ներկայացրել։

9. Պատճառած վնասի հատուցման համար ցանկացած լիցենզառու իրավունք ունի մասնակից դառնալու ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կողմից սկսված ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների պաշպանության գործին։

10. Սույն հոդվածի 4-րդ մասում նշված լիցենզիայի պայմանների հետագա փոփոխությունները, ինչպես նաեւ լիցենզիայի չեղյալ հայտարարումը գրանցվում են պետական գրանցամատյանում, որի համար լիցենզային պայմանագրի կողմերից մեկը պետական լիազոր մարմին ներկայացնում է հետեւյալ փաստաթղթերը՝

1) դիմում լիցենզիայի փոփոխությունը կամ չեղյալ հայտարարումը գրանցելու մասին.

2) լիցենզիայի փոփոխությունը կամ չեղյալ հայտարարումը հաստատող փաստաթուղթ կամ լիցենզիայի փոփոխության կամ չեղյալ հայտարարման մասին հայտարարություն՝ ստորագրված լիցենզատուի եւ լիցենզառուի կողմից:

11. Սույն հոդվածում նշված դիմումների ձեւերը, դրանց լրացման, ներկայացման եւ քննարկման կարգը սահմանում է կառավարությունը:

12. Սույն հոդվածով նախատեսված դիմումները չեն կարող մերժվել առանց

դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել լիցենզիայի կամ դրա փոփոխությունների գրանցման օգտին:

13. Սույն հոդվածի համաձայն` ներկայացված դիմումների որեւէ նշման կամ փաստաթղթի հավաստիությունը հիմնավոր կասկածներ հարուցելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը կարող է պահանջել համապատասխան ապացույցներ:

14. Սույն հոդվածի դրույթները կիրառվում են ենթալիցենզիաների եւ օրենքով սահմանված դեպքերում՝ ֆրանչայզինգի նկատմամբ մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis)։

Հոդված 28. Ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքների գրավադրումը եւ դրանք արգելանքի տակ դնելը

1. Ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքներն օրենքով սահմանված կարգով կարող են դրվել որպես երաշխիք (գրավադրում) կամ արգելանքի տակ դրվել (օգտագործելու, տնօրինելու կամ օտարելու իրավունքների ժամանակավոր սահմանափակում)։

2. Ապրանքային նշանի գրավադրման կամ արգելանքի տակ դնելու մասին համապատասխան իրավասու մարմնից տեղեկություն ստանալուց հետո պետական լիազոր մարմինը համապատասխան տվյալներ է մուտքագրում պետական գրանցամատյանում եւ այդ մասին տեղեկություններ հրապարակում «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

ԳԼՈՒԽ 6
ՀԱՆՐԱՀԱՅՏ ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐ

Հոդված 29. Հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավական պահպանությունը

1. Ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում կարող Է հանրահայտ ճանաչվել, եթե օգտագործման արդյունքում այն լայն ճանաչում է ստացել Հայաստանի Հանրապետության տարածքում հասարակության համապատասխան շրջանակների համար

այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ, որոնց համար օգտագործվել է ապրանքային նշանը։

2. Ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում կարող է հանրահայտ ճանաչվել

եւ իրավական պահպանություն ստանալ անկախ գրանցված լինելու հանգամանքից։

3. Ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ է ճանաչվում բողոքարկման խորհրդի կողմից։

4. Հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանին իրավական պահպանություն տրամադրվում է անժամկետ։

Հոդված 30. Հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավական պահպանության ծավալը

1. Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի իրավատերը, սույն օրենքի 12-րդ հոդվածով սահմանված իրավունքներից բացի, իրավունք ունի նաեւ արգելելու այլ անձանց՝ առանց իր թույլտվության արդյունաբերական կամ առեւտրային գործունեության ընթացքում օգտագործել նիշ, որն իրենից ներկայացնում է հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի վերարտադրությունը, նմանակումը կամ թարգմանությունը, կարող է շփոթություն առաջացնել վերջինիս հետ եւ օգտագործվում է նույնական եւ (կամ) նույնատիպ ապրանքների նկատմամբ։

2. Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի իրավատերը, սույն օրենքի 12-րդ հոդվածով սահմանված իրավունքներից բացի, իրավունք ունի արգելելու այլ անձանց՝ առանց իր թույլտվության օգտագործել արդյունաբերական կամ առեւտրային գործունեության մեջ ոչ նույնատիպ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների նկատմամբ այնպիսի նիշ, որը կարող է ընկալվել որպես հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի վերարտադրություն, նմանակում կամ թարգմանություն, եւ կարող է շփոթություն առաջացնել, եթե տվյալ նիշի օգտագործումն այդ ապրանքների կամ ծառայությունների նկատմամբ կապ է ենթադրում այդ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների եւ այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների միջեւ, որոնց նկատմամբ օգտագործվում է հանրահայտ ապրանքային նշանը, եւ այդպիսի օգտագործումը կարող է վնաս հասցնել հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի իրավատիրոջ շահերին։

3. Սույն հոդվածի 1-ին եւ 2-րդ մասերով սահմանված իրավունքների իրագործման համար հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանի իրավատերն իրավունք ունի դիմելու դատարան։ Եթե հանրահայտ ճանաչված ապրանքային նշանին հակադրվող ապրանքային նշանը դատարան դիմելու թվականին նախորդող հինգ անընդմեջ տարվա ընթացքում իրական օգտագործման մեջ է դրվել արդյունաբերական կամ առեւտրային գործունեության ընթացքում, ապա այդ հանգամանքը հիմք է ծառայում դատարան ներկայացված հայցի մերժման համար։

Հոդված 31. Ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելը

1. Ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելու համար ցանկացած շահագրգիռ անձ կարող է դիմում ներկայացնել բողոքարկման խորհուրդ։ Դիմումը պետք է վերաբերի միայն մեկ ապրանքային նշանի։

2. Դիմումը պետք է պարունակի ապրանքային նշանի վերարտադրությունը եւ նկարագրությունը, ինչպես նաեւ թվականը, երբվանից հայտարկվում է ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելը։

3. Դիմումին կցվում են՝

1) ապրանքային նշանի իրավատիրոջ կամ օգտագործողի մասին տեղեկություններ պարունակող փաստաթղթեր.

2) ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց նկատմամբ օգտագործվում է ապրանքային նշանը.

3) փաստաթղթեր, որոնք վկայում են համապատասխան անձանց շրջանակում այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար ապրանքային նշանի հայտնի լինելու մակարդակի մասին, որոնց նկատմամբ օգտագործվում է ապրանքային նշանը.

4) ապրանքային նշանի օգտագործման սկիզբն ու ժամանակահատվածը վկայող փաստաթղթեր.

5) Հայաստանի Հանրապետությունում ապրանքային նշանի օգտագործման աշխարհագրական տարածքի մասին տեղեկություններ պարունակող փաստաթղթեր.

6) օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։

4. Ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչելու մասին դիմումը բողոքարկման խորհուրդը քննարկում եւ համապատասխան որոշում է կայացնում դիմումն ստանալու օրվանից հետո` երկամսյա ժամկետում։

5. Ապրանքային նշանը չի կարող ճանաչվել հանրահայտ, եթե՝

1) սույն հոդվածի 3-րդ մասով նախատեսված փաստաթղթերը լիարժեք կամ հավաստի չեն կամ բավարար համոզիչ չեն, որ իրոք Հայաստանի Հանրապետությունում հասարակության համապատասխան շրջանակների համար ապրանքային նշանը լայն ճանաչում է ստացել այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, որոնց նկատմամբ օգտագործվել է.

2) ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հասարակության համապատասխան շրջանակների համար լայն ճանաչում է ստացել նույնատիպ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար այլ անձի նույն կամ շփոթելու աստիճան նման գրանցված ապրանքային նշանի առաջնության թվականից հետո։

6. Հայաստանի Հանրապետությունում ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելու մասին որոշման մեջ նշվում է ՝

1) հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ ազգանունը, անունը (անվանումը) եւ գտնվելու վայրը (հասցեն).

2) ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար ապրանքային նշանը հանրահայտ է ճանաչվել.

3) թվականը, երբվանից ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ է ճանաչվել։

7. Ապրանքային նշանը Հայաստանի Հանրապետությունում հանրահայտ ճանաչելու մասին որոշման հիման վրա պետական լիազոր մարմինը մեկամսյա ժամկետում համապատասխան գրառում է կատարում հանրահայտ ապրանքային նշանների տվյալների բազայում, դրա իրավատիրոջը հանձնում է հանրահայտ ապրանքային նշանի վկայագիր եւ ապրանքային նշանը հանրահայտ ճանաչելու մասին տեղեկություններ է հրապարակում

«Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։ ԳԼՈՒԽ 7

ԿՈԼԵԿՏԻՎ ՆՇԱՆՆԵՐ ԵՎ ՀԱՎԱՍՏԱԳՐԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐ

Հոդված 32. Կոլեկտիվ նշանները

1. Կոլեկտիվ նշաններն օգտագործվում են մեկ միավորման (անձանց խմբի, այսուհետ՝ միավորում) անդամների ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները այլ անձանց ապրանքներից եւ (կամ) ծառայություններից տարբերելու համար։ Կոլեկտիվ նշան գրանցելու իրավունք ունեն պատրաստողների, արտադրողների, ծառայություններ մատուցողների, վաճառողների միավորումները, ովքեր օրենքով սահմանված կարգով կարող են

ունենալ իրավունքներ եւ պարտավորություններ, կնքել պայմանագրեր եւ կազմել այլ իրավաբանական փաստաթղթեր, ներկայացնել դատական հայցեր։

2. Անկախ սույն օրենքի 9-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ կետի դրույթներից` սույն հոդվածի 1-ին մասի իմաստով կոլեկտիվ նշաններ կարող են լինել նիշեր կամ ցուցումներ, որոնք առեւտրում կարող են ծառայել որպես ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների աշխարհագրական ծագման նշում։ Կոլեկտիվ նշանի իրավատերն իրավունք չունի արգելելու երրորդ անձանց առեւտրում այդպիսի նիշերի կամ ցուցումների օգտագործումը, պայմանով, որ երրորդ անձանց կողմից դրանց օգտագործումը համապատասխանում է արդյունաբերական կամ առեւտրային գործունեության մեջ բարեխիղճ օգտագործման պայմաններին։ Մասնավորապես՝ այդպիսի ապրանքային նշանի առկայությունը չի կարող արգելել երրորդ անձանց օգտագործել աշխարհագրական նշումը։

3. Հաշվի առնելով սույն օրենքի 33-38-րդ հոդվածների դրույթները` կոլեկտիվ նշանների նկատմամբ հավասարապես կիրառվում են ապրանքային նշաններին վերաբերող սույն օրենքի դրույթները։

4. Կոլեկտիվ նշանը կամ դրա հայտը կառավարության սահմանած կարգով կարող է համապատասխանաբար փոխակերպվել անձի ապրանքային նշանի կամ ապրանքային նշանի հայտի եւ հակառակը:

Հոդված 33. Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգը

1. Կոլեկտիվ նշանի հայտատուն հայտի հետ միաժամանակ պետական լիազոր մարմին է ներկայացնում միավորման հաստատած կոլեկտիվ նշանի կանոնակարգը։

2. Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգը սահմանում է ապրանքային նշանն օգտագործելու իրավունք ունեցող անձանց միավորմանն անդամակցելու պայմանները, որոնք պետք է լինեն հավասար միավորման բոլոր անդամների համար, ինչպես նաեւ ապրանքային նշանն օգտագործելու պայմանները, ներառյալ` սանկցիաները, եթե այդպիսիք կան։ Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգը սույն օրենքի 32-րդ հոդվածի 2-րդ մասում նշված դեպքերի համար պետք է իրավունք տա ցանկացած անձի, ում ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները համապատասխան աշխարհագրական վայրից են, դառնալ կոլեկտիվ նշանի իրավատեր հանդիսացող միավորման անդամ։

3. Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգը պետական լիազոր մարմինը հրապարակում է «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում կոլեկտիվ նշանի գրանցման մասին տեղեկությունների հետ միաժամանակ։

Հոդված 34. Կոլեկտիվ նշանի գրանցման մերժումը

1. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու` սույն օրենքով նախատեսված հիմքերից բացի,

կոլեկտիվ նշանի գրանցումը կարող է մերժվել նաեւ, եթե պահպանված չեն սույն օրենքի 32-րդ
եւ 33-րդ հոդվածների պահանջները, կամ եթե կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգը հակասում է հասարակության շահերին կամ բարոյականության սկզբունքներին:

2. Կոլեկտիվ նշանի գրանցումը մերժվում է նաեւ այն դեպքում, երբ վտանգ կա հանրությանը մոլորության մեջ գցելու նշանի բնույթի կամ նշանակության վերաբերյալ եւ հատկապես, երբ

այն չի ընկալվում որպես կոլեկտիվ նշան։

3. Կոլեկտիվ նշանի գրանցումը չի մերժվում, եթե հայտատուն կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգում փոփոխություններ կատարելու միջոցով վերացնում է սույն հոդվածի 1-ին եւ 2-րդ մասերի պահանջների անհամապատասխանությունը։

Հոդված 35. Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի փոփոխությունը

1. Կոլեկտիվ նշանի իրավատերը պետական լիազոր մարմնին պետք է հայտնի կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի ցանկացած փոփոխության մասին։

2. Փոփոխությունները չեն մուտքագրվում ապրանքային նշանների գրանցամատյանում, եթե կոլեկտիվ նշանի օգտագործման փոփոխված կանոնակարգը չի համապատասխանում սույն օրենքի 33-րդ հոդվածի պահանջներին կամ պարունակում է սույն օրենքի 34-րդ հոդվածով սահմանված մերժման հիմք։

3. Կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի փոփոխություններն ուժի մեջ են մտնում ապրանքային նշանների պետական գրանցամատյանում համապատասխան գրառում կատարելու թվականից։

Հոդված 36. Կոլեկտիվ նշանի նկատմամբ իրավունքների պահպանության համար հայց ներկայացնելը

1. Կոլեկտիվ նշանի իրավատերը կարող է կոլեկտիվ նշանն օգտագործելու իրավունք ունեցող անձանց անունից պահանջել ապրանքային նշանի ապօրինի օգտագործման արդյունքում հասցված վնասի հատուցում։

2. Լիցենզառուի իրավունքների մասին սույն օրենքի 27-րդ հոդվածի 8-րդ եւ 9-րդ մասերի դրույթները կիրառվում են կոլեկտիվ նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող բոլոր անձանց նկատմամբ։

Հոդված 37. Կոլեկտիվ նշանի նկատմամբ իրավունքներից զրկելու հիմքերը

Բացի սույն օրենքով նախատեսված հիմքերով իրավունքներից զրկվելուց, իրավունքների պաշտպանության հետ կապված դատարան ներկայացված համապատասխան հայցի կամ հակընդդեմ հայցի քննարկման արդյունքում կոլեկտիվ նշանի իրավատերը կարող է զրկվել իրավունքներից, եթե՝

1) իրավատերը համապատասխան միջոցներ չի ձեռնարկել կանխելու կոլեկտիվ նշանի այնպիսի օգտագործումը, որը չի համապատասխանում կոլեկտիվ նշանի օգտագործման` կանոնակարգով նախատեսված պայմաններին.

2) կոլեկտիվ նշանի իրավատիրոջ կողմից դրա օգտագործման եղանակը սույն օրենքի 34-րդ հոդվածի 2-րդ մասի իմաստով կարող է մոլորության մեջ գցել հանրությանը.

3) կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի փոփոխությունները պետական գրանցամատյան են մուտքագրվել սույն օրենքի 35-րդ հոդվածի 2-րդ մասի խախտմամբ, բացառությամբ, եթե կոլեկտիվ նշանի իրավատերը կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի նոր փոփոխությամբ վերացրել է այդ անհամապատասխանությունը։

Հոդված 38. Կոլեկտիվ նշանի գրանցման անվավերության հիմքերը

Բացի սույն օրենքով նախատեսված ապրանքային նշանների անվավերության հիմքերից, կոլեկտիվ նշանի գրանցումը կարող է իրավունքների պաշտպանության գործով ներկայացված հայցի քննարկման արդյունքում կայացված դատարանի վճռի հիման
վրա անվավեր ճանաչվել, եթե այն չի համապատասխանում սույն օրենքի 34-րդ հոդվածով
սահմանված պահանջներին, բացառությամբ, եթե կոլեկտիվ նշանի իրավատերը կոլեկտիվ նշանի օգտագործման կանոնակարգի նոր փոփոխությամբ վերացրել է այդ անհամապատասխանությունը։

Հոդված 39. Հավաստագրային նշանները

1. Հավաստագրային նշանները կարող են գրանցվել պետական լիազոր մարմնում այն հավատարմագրված հավաստագրման մարմինների կողմից, որոնք օրենքով սահմանված կարգով իրականացնում են ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համապատասխանության հավաստագրում: Հավաստագրային նշանները չեն կարող գրանցվել ապրանքներ արտադրող, ներմուծող, իրացնող կամ ծառայություններ մատուցող իրավաբանական անձանց անունով։

2. Հաշվի առնելով սույն հոդվածի դրույթները` հավաստագրային նշանների նկատմամբ հավասարապես կիրառվում են ապրանքային նշաններին վերաբերող սույն օրենքի դրույթները:

3. Հայտատուն, բացի սույն օրենքի 40-րդ հոդվածով պահանջվող փաստաթղթերից,

հավաստագրային նշանի գրանցման հայտ ներկայացնելու հետ միաժամանակ ներկայացնում
է՝

1) հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգը.

2) թույլտվություն կամ փաստաթուղթ, որը հաստատում է հայտատուի՝ հավաստագրման գործունեություն իրականացնելու իրավասությունը կամ համապատասխան

դեպքում ծագման երկրում հավաստագրային նշանի գրանցված լինելը։

4. Հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգով որոշվում են անձինք, որոնք իրավունք ունեն օգտագործելու հավաստագրային նշանը, տարրերն ու բնութագրերը, որոնք պետք է հավաստագրային նշանով հավաստվեն, հավաստագրման մարմնի կողմից այդ բնութագրերի ստուգումն անցկացնելու կարգն ու հավաստագրային նշանի օգտագործման նկատմամբ վերահսկողության իրականացումը, կանոնակարգի խախտման համար նախատեսված պատժամիջոցները, հավաստագրային նշանի օգտագործման համար սահմանված վճարները, տարաձայնությունների կարգավորման ընթացակարգերը։

5. Հավաստագրային նշանի օգտագործումը թույլատրվում է ցանկացած անձի, որն առաջարկում է ապրանքներ կամ մատուցում ծառայություններ, որոնք

համապատասխանում են հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգի դրույթներով սահմանված բնութագրերին եւ դրա պահանջներին։

6. Հավաստագրային նշանի իրավատերն իրավասու անձանց թույլատրում է հավաստագրային նշանի օգտագործումն այն ապրանքների կամ ծառայությունների նկատմամբ, որոնք համապատասխանում են հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգի դրույթներով սահմանված բնութագրերին։

7. Եթե հավաստագրային նշանի օգտագործման իրավունք ունեցող անձը չի պահպանում հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգի դրույթները, ապա դրա իրավատերն իրավունք ունի հետ կանչելու տվյալ անձի՝ հավաստագրային նշանի օգտագործման թույլտվությունը կամ կիրառելու դրա կանոնակարգով սահմանված այլ պատժամիջոցներ։

8. Բացի ապրանքային նշանի գրանցման մերժման հիմքերից, հավաստագրային նշանի գրանցումը կարող է մերժվել նաեւ, եթե նշանը չի համապատասխանում սույն հոդվածի 1-ին

եւ 3-րդ մասերի դրույթներին, ինչպես նաեւ հավաստագրման մասին օրենսդրության նորմերին։

9. Հավաստագրային նշանը չի կարող լինել իրավունքների փոխանցման, գրավադրման պայմանագրի, ինչպես նաեւ հարկադիր կատարման միջոցների առարկա։ Հավաստագրային նշանի իրավատեր հանդիսացող իրավաբանական անձի լուծարման դեպքում այդ նշանը կարող է օրենքով սահմանված կարգով փոխանցվել այլ իրավաբանական անձի։

10. Բացի սույն օրենքով նախատեսված ապրանքային նշանների անվավերության հիմքերից, հավաստագրային նշանի գրանցումը կարող է ցանկացած անձի ներկայացրած հայցի քննարկման արդյունքում դատարանի վճռի հիման վրա անվավեր ճանաչվել, եթե այն չի համապատասխանում սույն հոդվածի 1-9-րդ մասերով սահմանված պայմաններին։

11. Եթե հավաստագրային նշանի պահպանությունը դադարել է, ապա այդ թվականից հետո` տասը տարվա ընթացքում, այն ենթակա չէ գրանցման կամ օգտագործման այլ նպատակների համար։

12. Հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգը պետական լիազոր մարմինը հրապարակում է «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում՝ հավաստագրային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունների հետ միաժամանակ։

ԳԼՈՒԽ 8
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆԻ ԳՐԱՆՑՈՒՄԸ

Հոդված 40. Ապրանքային նշանի հայտը

1. Ապրանքային նշանի հայտը պետական լիազոր մարմին ներկայացվում է գրավոր կամ էլեկտրոնային եղանակով: Հայտը ներկայացնում է հայտատուն՝ անմիջականորեն կամ իր ներկայացուցչի միջոցով:

2. Ֆիզիկական անձինք, որոնք Հայաստանի Հանրապետության տարածքում մշտական բնակության վայր չունեն, եւ օտարերկրյա իրավաբանական անձինք, որոնք Հայաստանի Հանրապետության տարածքում չունեն գործող առեւտրային կամ արդյունաբերական հաստատություն, հայտը ներկայացնում եւ դրա քննարկման ընթացակարգով նախատեսված գործերը պետական լիազոր մարմնում վարում են ապրանքային

նշանների հավատարմատարի կամ այլ ներկայացուցչի միջոցով: Ապրանքային նշանների հավատարմատարների նկատմամբ կիրառվում են արտոնագրային հավատարմատարների համար Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված պահանջները մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis):

3. Հայտը պետք է վերաբերի մեկ ապրանքային նշանի։

4. Հայտը ներկայացվում է հայերեն: Հայտին կցվող փաստաթղթերը կարող են ներկայացվել

այլ լեզվով: Այդ դեպքում Հայաստանի Հանրապետության հայտատուները պարտավոր են դրանց հայերեն թարգմանությունը ներկայացնել հայտի հետ, իսկ օտարերկրյա հայտատուները՝ հայտը ներկայացնելու օրվանից հետո` երկամսյա ժամկետում:

5. Հայտի ձեւը, լրացման եւ ներկայացման կարգը (ներառյալ՝ էլեկտրոնային եղանակով)

սահմանում է կառավարությունը։

6. Հայտին կցվում են՝

1) հայտ ներկայացնելու եւ փորձաքննություն անցկացնելու համար օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը.

2) հայտատուի ներկայացուցչի իրավասությունները հաստատող փաստաթուղթը, եթե հայտը ներկայացվել է ներկայացուցչի միջոցով.

3) դիմում` առաջնություն խնդրարկելու մասին (համապատասխան դեպքում).

4) թույլտվություն՝ տրված իրավասու մարմնի կողմից, սույն օրենքի 9-րդ հոդվածի 1-ին մասի

8-րդ եւ 9-րդ կետերով նախատեսված դեպքերում (համապատասխան դեպքում).

5) համաձայնություն՝ տրված իրավատիրոջ կողմից սույն օրենքի 10-րդ հոդվածի 1-ին մասի 6-

8-րդ կետերով նախատեսված դեպքերում (համապատասխան դեպքում).

6) կոլեկտիվ նշանի կանոնակարգը (համապատասխան դեպքում).

7) հավաստագրային նշանի օգտագործման կանոնակարգը (համապատասխան դեպքում):

7. Հայտը պետք է պարունակի՝

1) տեղեկություններ, որոնք նույնականացնում են հայտատուին եւ նրա ներկայացուցչին

(ներկայացուցչի առկայության դեպքում).

2) հայտարկված նիշի հստակ պատկերը (վերարտադրությունը, այդ թվում` ձայնային ապրանքային նշանի դեպքում՝ նոտագրված տեսքով) եւ նկարագրությունը.

3) այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար հայտարկվում է ապրանքային նշանի գրանցումը, որոնք խմբավորված են հայտը ներկայացնելու թվականին գործող Նիցցայի դասակարգչի դասերին համապատասխան` ըստ դասերի համարների աճման.

4) նշում, որ հայտարկված նիշը եռաչափ է (համապատասխան դեպքում).

5) նշում, որ հայտարկված նիշը հոլոգրաֆիկ է (համապատասխան դեպքում).

6) նշում, որ հայտարկված նիշը ձայնային է (համապատասխան դեպքում).

7) նշում, որ գունային համակցությունը ապրանքային նշանի տարբերակիչ հատկանիշն է

(համապատասխան դեպքում).

8) նշում հայտարկված նիշի այն տարրերի մասին, որոնք համարվում են չպահպանվող

(համապատասխան դեպքում).

9) նիշի կամ դրա բառային տարրերի տառադարձությունը եւ դրանց հայերեն թարգմանությունը (համապատասխան դեպքում).

10) նշում, որ հայտարկված նիշը կոլեկտիվ նշան է (համապատասխան դեպքում).

11) նշում, որ հայտարկված նիշը հավաստագրային նշան է (համապատասխան դեպքում).

12) նշում` խնդրարկվող առաջնության թվականի եւ դրա հիմքերի մասին (համապատասխան դեպքում):

8. Մեկ հայտով ապրանքային նշանի գրանցումը կարող է հայտարկվել մեկ կամ ավելի դասերի ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար։ Հայտում նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մեկից ավելի յուրաքանչյուր դասի համար վճարվում է օրենքով սահմանված լրացուցիչ պետական տուրք։

Հոդված 41. Հայտի ներկայացման թվականը

1. Հայտի ներկայացման թվականը սահմանվում է այն թվականով, որով պետական լիազոր մարմին ներկայացվել են՝

1) նշում, որից ակնհայտորեն կամ ենթադրաբար պարզ է, որ հայտարկվում է ապրանքային նշանի գրանցում.

2) նշում, որը հնարավորություն է տալիս նույնականացնելու հայտատուին.

3) նշումներ, որոնք հնարավորություն են տալիս պետական լիազոր մարմնին կապ հաստատելու հայտատուի կամ նրա ներկայացուցչի հետ (ներկայացուցչի առկայության դեպքում).

4) գրանցման ներկայացված նիշի բավականին հստակ պատկերը (վերարտադրությունը).

5) ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար հայտարկվում է ապրանքային նշանի գրանցումը.

6) օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը:

2. Եթե ներկայացված փաստաթղթերը չեն համապատասխանում սույն հոդվածի 1-ին մասի պահանջներին, ապա պետական լիազոր մարմինը դրանք ստանալու օրվանից հետո` հնգօրյա ժամկետում, այդ մասին գրավոր ծանուցում է հայտատուին՝ առաջարկելով երկամսյա ժամկետում կատարել այդ պահանջները։

3. Եթե ներկայացված փաստաթղթերը չեն համապատասխանում սույն հոդվածի 1-ին մասի պահանջներին, եւ սույն հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված ժամկետում չեն կատարվել պետական լիազոր մարմնի պահանջները, ապա հայտի ներկայացման թվական չի սահմանվում, հայտը համարվում է չներկայացված, եւ ներկայացված փաստաթղթերը վերադարձվում են հայտատուին:

4. Եթե ներկայացված փաստաթղթերը չեն համապատասխանում սույն հոդվածի 1-ին մասի պահանջներին, սակայն սույն հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված ժամկետում կատարվել են պետական լիազոր մարմնի պահանջները, ապա հայտի ներկայացման թվականը սահմանվում է սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված տարրերից եւ նշումներից վերջինի ստացման թվականով:

Հոդված 42. Ապրանքային նշանի առաջնությունը եւ առաջնության իրավունքը

1. Ապրանքային նշանի առաջնությունը սահմանվում է հայտը պետական լիազոր մարմին ներկայացնելու թվականով:

2. Եթե անձը կամ նրա իրավահաջորդը Փարիզյան կոնվենցիայի մասնակից կամ Առեւտրի համաշխարհային կազմակերպության անդամ երկրներից մեկում սահմանված կարգով ապրանքային նշանի հայտ է ներկայացրել (առաջին հայտ), ապա դրա ներկայացման թվականից հետո` վեց ամսվա ընթացքում, նույն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար պետական լիազոր մարմին հայտ ներկայացնելիս հայտատուն

օգտվում է առաջին հայտի ներկայացման թվականով ապրանքային նշանի առաջնության

(միջազգային առաջնություն) սահմանման իրավունքից:

3. Եթե անձը կամ նրա իրավահաջորդը Փարիզյան կոնվենցիայի մասնակից կամ Առեւտրի համաշխարհային կազմակերպության անդամ երկրներից մեկում անցկացված միջազգային ցուցահանդեսում որեւէ ապրանքային նշանի ներքո ապրանքներ եւ (կամ) ծառայություններ է ցուցադրել (առաջին ցուցադրում), ապա դրանից հետո` վեց ամսվա ընթացքում, նույն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար պետական լիազոր մարմին նույն ապրանքային նշանի հայտ ներկայացնելիս նա օգտվում է առաջին ցուցադրման թվականով ապրանքային նշանի առաջնության (ցուցահանդեսային առաջնություն) սահմանման իրավունքից:

Ցուցահանդեսը համարվում է միջազգային, եթե այն կազմակերպվել է պաշտոնապես, եւ դրան մասնակցել են արտադրողներ, ծառայություն մատուցողներ մի քանի երկրներից, ինչպես նաեւ այդ ցուցահանդեսի մասին տեղեկությունը համապատասխան ձեւով մատչելի է դարձել հանրությանը։

4. Սույն հոդվածի 2-րդ եւ 3-րդ մասերի դրույթների համաձայն` առաջնության իրավունքից օգտվել ցանկացող հայտատուն պետական լիազոր մարմին է ներկայացնում համապատասխանաբար առաջին հայտի պատճենը, որը վավերացված է առաջին հայտի ներկայացման մարմնի կողմից, եւ դրա հայերեն թարգմանությունը կամ միջազգային ցուցահանդեսի կազմակերպչի տված հավաստագիրը (վկայագիրը), որտեղ առաջին անգամ

այդ ապրանքային նշանի ներքո ցուցադրվել են ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները։ Առաջնության իրավունքից օգտվել ցանկացող հայտատուն պարտավոր է այդ մասին դիմում ներկայացնել հայտի հետ կամ հայտի ներկայացման թվականից հետո` երկու ամսվա ընթացքում, եւ նշված փաստաթղթերը ներկայացնել հայտի ներկայացման թվականից հետո` երեք ամսվա ընթացքում՝ վճարելով օրենքով սահմանված պետական տուրքը։

5. Եթե պետական լիազոր մարմինը համարում է, որ սույն հոդվածի 4-րդ մասի պահանջները պահպանված չեն, ապա սույն հոդվածի 2-րդ կամ 3-րդ մասով սահմանված առաջնության իրավունքից օգտվելու մասին դիմումը համարվում է չներկայացված։

ԳԼՈՒԽ 9
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆԻ ԳՐԱՆՑՄԱՆ ԳՈՐԾԸՆԹԱՑԸ

Հոդված 43. Հայտի նախնական փորձաքննությունը

1. Սույն օրենքի 41-րդ հոդվածի համաձայն` հայտի ներկայացման թվականը սահմանելուց հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինը՝

1) գրանցում է հայտը՝ դրան տալով հերթական համար, եւ տեղեկությունները մուտքագրում է ապրանքային նշանների հայտերի հիմնապաշարում.

2) կառավարության սահմանած կարգով անցկացնում է հայտի նախնական փորձաքննություն, որի ընթացքում ստուգում է հայտի փաստաթղթերի եւ դրանց ներկայացման պայմանների համապատասխանությունը սույն օրենքի 40-րդ հոդվածով սահմանված պահանջներին։

2. Եթե նախնական փորձաքննության արդյունքում պարզվում է, որ հայտը չի համապատասխանում սույն օրենքի 40-րդ հոդվածով սահմանված պահանջներին, ապա պետական լիազոր մարմինը հայտատուին ծանուցում է փաստաթղթերի անհամապատասխանությունները երկամսյա ժամկետում վերացնելու անհրաժեշտության, ինչպես նաեւ հայտի համարի եւ դրա ներկայացման թվականի մասին:

3. Եթե նախնական փորձաքննության արդյունքում պարզվում է, որ հայտը համապատասխանում է սույն օրենքի 40-րդ հոդվածով սահմանված պահանջներին, կամ սույն հոդվածի 2-րդ մասով սահմանված ժամկետում վերացվել են ծանուցման մեջ նշված բոլոր անհամապատասխանությունները, ապա պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում հայտի հրապարակման եւ ըստ էության փորձաքննություն անցկացնելու մասին: Նշված որոշման մասին պետական լիազոր մարմինը հայտատուին ծանուցում է հնգօրյա ժամկետում` ծանուցելով նաեւ հայտի համարի եւ դրա ներկայացման թվականի մասին:

4. Սույն հոդվածի 2-րդ մասով նախատեսված ծանուցման համաձայն`

անհամապատասխանությունները սահմանված ժամկետում չվերացվելու դեպքում
պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում հայտը հետ կանչված համարելու մասին եւ հնգօրյա ժամկետում այդ մասին ծանուցում հայտատուին։

5. Սույն օրենքի 42-րդ հոդվածով նախատեսված՝ առաջնության իրավունքից օգտվելու մասին դրույթները չպահպանելու դեպքում հայտատուն զրկվում է տվյալ հայտով առաջնություն խնդրարկելու իրավունքից։

6. Հայտի քննարկման ցանկացած փուլում հայտատուն կամ նրա ներկայացուցիչը կարող է

հետ կանչել հայտը կամ սահմանափակել դրանում ընդգրկված ապրանքների եւ (կամ)
ծառայությունների ցանկը։

7. Հայտի քննարկման ցանկացած փուլում, օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման պայմանով, հայտատուն կարող է դիմում ներկայացնել հայտում փոփոխություններ կատարելու մասին, որոնք պայմանավորված են հայտատուի անունը, ազգանունը (անվանումը) եւ (կամ) գտնվելու վայրը ճշգրտելու, ձեւակերպումները հստակեցնելու կամ վրիպակները վերացնելու անհրաժեշտությամբ, պայմանով, որ դրանք էապես չեն փոխում հայտարկված ապրանքային նշանի պատկերը եւ հայտում նշված ապրանքների եւ (կամ)

ծառայությունների ցանկը: Դիմումով առաջարկվող փոփոխությունները պետական լիազոր մարմնի կողմից հաշվի չեն առնվում, եթե դրանք էապես փոխում են հայտարկված ապրանքային նշանի պատկերը կամ հայտում նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը ոչ նույնատիպ ապրանքներով եւ (կամ) ծառայություններով համալրելու անհրաժեշտություն են առաջացնում:

8. Ապրանքները կամ ծառայությունները չեն կարող նույնատիպ համարվել այն հիմքով, որ պետական լիազոր մարմնի որեւէ գրանցման կամ հրապարակման մեջ դրանք ներառված են Նիցցայի դասակարգչի նույն դասում:

9. Ապրանքները կամ ծառայությունները չեն կարող ոչ նույնատիպ համարվել այն հիմքով, որ պետական լիազոր մարմնի որեւէ գրանցման կամ հրապարակման մեջ դրանք ներառված են Նիցցայի դասակարգչի տարբեր դասերում:

Հոդված 44. Հայտի հրապարակումը, երրորդ անձանց դիտողությունները

եւ առարկությունները

1. Սույն օրենքի 43-րդ հոդվածի 3-րդ մասին համապատասխան` ընդունված հայտի հրապարակման եւ ըստ էության փորձաքննություն անցկացնելու մասին որոշման հիման վրա դրա կայացման օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինը հայտը հրապարակում է «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում, որտեղ զետեղում է հայտի համարը եւ ներկայացման թվականը, հայտատուի անունը, ազգանունը կամ անվանումը եւ գտնվելու վայրը, հայտարկված ապրանքային նշանի պատկերը եւ այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար հայտարկված է ապրանքային նշանի գրանցումը:

2. Հայտի հրապարակման թվականից հետո` երկամսյա ժամկետում, ցանկացած անձ կարող է հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցման դեմ գրավոր դիտողություն ներկայացնել պետական լիազոր մարմին այն մասին, որ դրա գրանցումը ենթակա է մերժման սույն օրենքի

9-րդ հոդվածով սահմանված հիմքերով:

3. Սույն հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն` ստացված դիտողության մասին պետական լիազոր մարմինը այն ստանալու օրվանից հետո` հնգօրյա ժամկետում, գրավոր ծանուցում է հայտատուին՝ նշված ծանուցագիրն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, իր նկատառումները ներկայացնելու առաջարկությամբ: Նշված ժամկետում հայտատուի կողմից նկատառումներ չներկայացնելու դեպքում դիտողությունը քննարկվում է առկա նյութերի հիման վրա:

4. Հայտի հրապարակման թվականից հետո` երկամսյա ժամկետում, ավելի վաղ ապրանքային նշանի կամ հանրահայտ ապրանքային նշանի իրավատերը, ինչպես նաեւ Հայաստանի Հանրապետությունում պահպանվող, աշխարհագրական նշման կամ ծագման տեղանվան,

պահպանվող արդյունաբերական նմուշի կամ օգտակար մոդելի, անվան կամ ազգանվան, կեղծանվան, պատկերի նկատմամբ ավելի վաղ ծագած իրավունքների տիրապետողները, գրականության, գիտության կամ արվեստի պահպանվող ստեղծագործությունների նկատմամբ ավելի վաղ ծագած հեղինակային իրավունքի իրավատերերը եւ ցանկացած այլ շահագրգիռ անձ կարող են հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցման դեմ գրավոր առարկություն ներկայացնել պետական լիազոր մարմին այն մասին, որ դրա
գրանցումը ենթակա է մերժման սույն օրենքի 10-րդ հոդվածով սահմանված հիմքերով:

5. Առարկությունը համարվում է ներկայացված, եթե դրան կցված է օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը:

6. Առարկությունն ստանալու օրվանից հետո` հնգօրյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինն ստուգում է այն եւ սույն հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված ներկայացման պայմաններին դրա համապատասխանության դեպքում առարկության մասին գրավոր ծանուցում է հայտատուին՝ նշված ծանուցագիրն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, իր նկատառումները ներկայացնելու առաջարկությամբ: Նշված ժամկետում հայտատուի կողմից նկատառումներ չներկայացվելու դեպքում առարկության հետագա քննարկումն իրականացվում է առկա նյութերի հիման վրա:

7. Սույն հոդվածի 4-րդ մասով սահմանված պայմաններին չհամապատասխանող առարկությունը համարվում է չներկայացված, ինչի մասին դրա ստացման օրվանից հետո` հնգօրյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինը գրավոր ծանուցում է այն ներկայացնողին:

Հոդված 45. Հայտի ըստ էության փորձաքննությունը

1. Պետական լիազոր մարմինը հայտի հրապարակման օրվանից հետո` եռամսյա ժամկետում, կառավարության սահմանած կարգով անցկացնում է հայտի ըստ էության փորձաքննություն՝ ստուգելու համար հայտարկված ապրանքային նշանի համապատասխանությունը սույն օրենքով սահմանված պահպանության պայմաններին։

2. Նշված ժամկետի ընթացքը կասեցվում է տվյալ հայտի վերաբերյալ սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի 2-րդ եւ 4-րդ մասերին համապատասխան դիտողության կամ առարկության ստացման կապակցությամբ, նույն հոդվածի 3-րդ եւ 6-րդ մասերում նշված ժամկետներով: Ընդ որում, նույն հայտի վերաբերյալ մեկից ավելի դիտողություն եւ (կամ) առարկություն ստանալու դեպքում նշված ժամկետի կասեցման սկիզբ է համարվում դրանցից առաջինի ուղարկման թվականը, իսկ ավարտը՝ դրանցից վերջինի ստացման հետ կապված` սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի 3-րդ կամ 6-րդ մասում նշված ժամկետի ավարտը:

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` պետական լիազոր մարմինն ստուգում է՝

1) սույն օրենքի 9-րդ հոդվածով նախատեսված մերժման բացարձակ հիմքերի առկայությունը.

2) սույն օրենքի 10-րդ հոդվածով նախատեսված մերժման հարաբերական հիմքերի առկայությունը (իր տրամադրության տակ գտնվող տեղեկությունների հիման վրա).

3) սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի 2-րդ եւ 4-րդ մասերին համապատասխան ստացված դիտողությունները եւ առարկությունները:

4. Պետական լիազոր մարմինը փորձաքննությունն անցկացնում է եւ հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցման վերաբերյալ որոշում է կայացնում սույն հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն կատարված ստուգման արդյունքների հիման վրա` հաշվի առնելով սույն օրենքի

46-րդ հոդվածի 4-րդ մասում նշված որոշումը (դրա առկայության դեպքերում):

Փորձաքննության արդյունքում կայացրած որոշման մասին պետական լիազոր մարմինը հնգօրյա ժամկետում գրավոր ծանուցում է հայտատուին կամ նրա ներկայացուցչին (ներկայացուցչի առկայության դեպքում), ինչպես նաեւ սույն օրենքի 46-րդ հոդվածի համաձայն՝ դիտողություն կամ առարկություն ներկայացրած անձին։

5. Եթե փորձաքննության արդյունքում պարզվում է, որ ՝

1) հայտարկված ապրանքային նշանը ենթակա չէ գրանցման հայտում նշված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար սույն օրենքի 9-րդ եւ (կամ) 10-րդ հոդվածներով սահմանված մերժման բացարձակ եւ (կամ) հարաբերական հիմքերով, ապա պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու մասին.

2) հայտարկված ապրանքային նշանը ենթակա չէ գրանցման հայտում նշված ապրանքների

եւ (կամ) ծառայությունների մի մասի համար սույն օրենքի 9-րդ եւ (կամ) 10-րդ հոդվածներով սահմանված մերժման բացարձակ եւ (կամ) հարաբերական հիմքերով, ապա պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում հայտում նշված մնացած ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար հայտարկված ապրանքային նշանը գրանցելու մասին (մասնակի գրանցում).

3) հայտարկված ապրանքային նշանի գրանցումը ենթակա չէ մերժման հայտում նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար սույն օրենքի 9-րդ եւ 10-րդ հոդվածներով սահմանված մերժման բացարձակ եւ հարաբերական հիմքերի բացակայության պատճառով, ապա պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում հայտարկված ապրանքային նշանը հայտում նշված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար գրանցելու մասին:

6. Պետական լիազոր մարմնի՝ ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու մասին որոշումները պետք է լինեն հիմնավորված։ Սույն հոդվածի 5-րդ մասի 1-ին եւ 2-րդ կետերին համապատասխան կայացված որոշումներում պետք է նշվեն պատճառները եւ հիմքերը։

7. Եթե հայտարկված ապրանքային նշանը պարունակում է տարրեր, որոնք տարբերակիչ հատկություն չունեն եւ սույն օրենքի 9-րդ հոդվածով սահմանված հիմքերով չեն կարող

առանձին գրանցվել որպես ապրանքային նշան, եւ դրանց ներառումն ապրանքային նշանում կարող է կասկածներ առաջացնել ապրանքային նշանի պահպանության ծավալի վերաբերյալ, իսկ հայտատուն չի հայտարարել դրանց ինքնուրույն պահպանություն չտրամադրելու մասին, ապա պետական լիազոր մարմինը ծանուցում է հայտատուին` առաջարկելով ծանուցումն ստանալու օրվանից հետո` երկամսյա ժամկետում, հայտարարություն ներկայացնել այդ տարրերի նկատմամբ բացառիկ իրավունքի հայտարկումից հրաժարվելու մասին։

8. Սույն հոդվածի 7-րդ մասի համաձայն` սահմանված ժամկետում հայտարարություն չներկայացնելու կամ նշված տարրերից մի մասի նկատմամբ ներկայացնելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը որոշում է կայացնում ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու մասին:

9. Սույն հոդվածի 7-րդ մասի համաձայն` սահմանված ժամկետում հայտարարությունն ստանալու դեպքում պետական լիազոր մարմինն այդ մասին նշում է ապրանքային նշանի գրանցման մասին որոշման մեջ եւ այդ տարրերին ինքնուրույն պահպանություն չտրամադրելու մասին տեղեկությունները հրապարակում է ապրանքային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունների հետ:

10. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու կամ մասնակի գրանցման մասին որոշումն ստանալու օրվանից հետո` երկամսյա ժամկետում, հայտատուն կամ նրա ներկայացուցիչը կարող է կրկնական փորձաքննություն անցկացնելու մասին դիմում ներկայացնել պետական լիազոր մարմին՝ բերելով հիմնավոր փաստարկներ։

11. Պետական լիազոր մարմինը կրկնական փորձաքննություն անցկացնելու մասին դիմումն ստանալու օրվանից հետո` երկամսյա ժամկետում, քննարկում է ներկայացված փաստարկները եւ որոշում է կայացնում չեղյալ ճանաչել նախորդ որոշումը եւ գրանցել ապրանքային նշանը հայտում նշված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար կամ ուժի մեջ թողնել ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու կամ մասնակի գրանցման մասին որոշումը։

12. Կրկնական փորձաքննության արդյունքում ընդունված որոշման մասին պետական լիազոր մարմինը հնգօրյա ժամկետում գրավոր ծանուցում է հայտատուին կամ նրա ներկայացուցչին (ներկայացուցչի առկայության դեպքում)։

13. Ապրանքային նշանի գրանցումը չի կարող մերժվել առանց հայտատուին հնարավորություն ընձեռելու հետ կանչել կամ փոփոխություններ կատարել հայտի մեջ կամ փաստարկներ ներկայացնել ապրանքային նշանի գրանցման օգտին։

Հոդված 46. Դիտողությունների եւ առարկությունների քննարկումը

1. Սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի 3-րդ եւ 6-րդ մասերի համաձայն` սահմանված ժամկետում դիտողության եւ առարկության վերաբերյալ հայտատուի ներկայացրած նկատառումները պետական լիազոր մարմինն ըստ էության քննարկում է սույն օրենքի 45-րդ հոդվածով նախատեսված ապրանքային նշանի փորձաքննության անցկացման կարգով սահմանված պահանջներին համապատասխան:

2. Հայտատուի կողմից հիմնավոր դիմում ներկայացնելու դեպքում դիտողության քննարկումը կասեցվում է մինչեւ դիմումում նշված ժամկետի ավարտը:

3. Առարկության քննարկումը կասեցվում է հետեւյալ դեպքերում եւ ժամկետներով՝

1) հակադրվել է ավելի վաղ առաջնությամբ ապրանքային նշանի կամ արդյունաբերական նմուշի գրանցման հայտ մինչեւ դրա վերաբերյալ վերջնական որոշման կայացումը.

2) առարկության հիմքում դրված ավելի վաղ ապրանքային նշանը կամ արդյունաբերական նմուշը գրանցումն անվավեր կամ չեղյալ ճանաչելու գործընթացում է՝ մինչեւ տվյալ գործով վերջնական որոշման ընդունումը.

3) կողմերից մեկը հիմնավորված դիմում է ներկայացրել մինչեւ դրա մեջ նշված ժամկետի ավարտը։

Առարկության քննարկումը վերսկսվում է դրա կասեցման հիմքերի վերանալուց հետո:

4. Դիտողության եւ առարկության քննարկման արդյունքում պետական լիազոր մարմինը համապատասխանաբար կայացնում է հետեւյալ որոշումներից մեկը՝

1) դիտողությունը կամ առարկությունն ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բավարարելու եւ ապրանքային նշանի գրանցումը հայտի մեջ նշված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար մերժելու մասին.

2) դիտողությունը կամ առարկությունը մերժելու մասին:

5. Սույն հոդվածի 4-րդ մասում նշված որոշումները հաշվի են առնվում սույն օրենքի 45-րդ հոդվածի համաձայն ապրանքային նշանի փորձաքննության որոշման կայացման համար, որի մասին հնգօրյա ժամկետում ծանուցվում է նաեւ դիտողություն կամ առարկություն ներկայացրած անձը: Նշված որոշմանը չհամաձայնելու դեպքում դիտողություն կամ առարկություն ներկայացրած անձը կարող է վիճարկել տվյալ ապրանքային նշանի գրանցումը սույն օրենքի 22-րդ կամ 23-րդ հոդվածներով սահմանված կարգով:

Հոդված 47. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու կամ մասնակի գրանցման մասին որոշման բողոքարկումը

1. Ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու կամ մասնակի գրանցման մասին կրկնական փորձաքննության որոշմանը չհամաձայնելու դեպքում որոշումն ստանալու օրվանից հետո` եռամսյա ժամկետում, հայտատուն կամ նրա ներկայացուցիչը կարող է բողոք ներկայացնել բողոքարկման խորհուրդ։

2. Բողոքը համարվում է ներկայացված օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը ներկայացնելու դեպքում։

3. Բողոքի քննարկման արդյունքում բողոքարկման խորհուրդը որոշում է ընդունում՝

1) բողոքը բավարարել ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն եւ գրանցել ապրանքային նշանը հայտարկված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար կամ

2) բողոքը մերժել եւ ուժի մեջ թողնել ապրանքային նշանի գրանցումը մերժելու կամ մասնակի գրանցման մասին կրկնական փորձաքննության որոշումը։

4. Բողոքարկման խորհրդի որոշումն ուժի մեջ է մտնում ընդունման թվականից։ Բողոքարկման խորհրդի որոշումը տասնօրյա ժամկետում ուղարկվում կամ հանձնվում է բողոք ներկայացնողին։

5. Հայտատուն կամ նրա ներկայացուցիչը կարող է բողոքարկման խորհրդի որոշումը վիճարկել դատական կարգով դրա ստացման օրվանից հետո` վեցամսյա ժամկետում։

Հոդված 48. Ապրանքային նշանի գրանցումը

1. Սույն օրենքի 45-րդ հոդվածի 5-րդ եւ 11-րդ մասերի, ինչպես նաեւ 47-րդ հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն` ապրանքային նշանը հայտում նշված բոլոր ապրանքների կամ դրանց մի մասի համար գրանցելու մասին որոշում կայացնելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը տասնօրյա ժամկետում ծանուցում է հայտատուին կամ նրա ներկայացուցչին՝ ծանուցագիրն ստանալու օրվանից հետո` եռամսյա ժամկետում, ապրանքային նշանի գրանցման համար օրենքով սահմանված պետական տուրքը վճարելու եւ վճարման անդորրագիրը ներկայացնելու անհրաժեշտության մասին։

2. Օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը նշված ժամկետում կամ օրենքով նախատեսված ավելի ուշ ժամկետում չստանալու դեպքում պետական լիազոր մարմինը հայտը համարում է հետ կանչված, ինչի մասին տասնօրյա ժամկետում ծանուցում է հայտատուին կամ նրա ներկայացուցչին:

3. Օրենքով սահմանված համապատասխան պետական տուրքի վճարման անդորրագիրն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինը ապրանքային նշանը հերթական համարի տակ գրանցում է պետական գրանցամատյանում: Պետական գրանցամատյան մուտքագրվում են ապրանքային նշանի պատկերը, դրա

իրավատիրոջ մասին տեղեկությունները, ապրանքային նշանի առաջնության եւ գրանցման թվականները, այն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար գրանցվում է ապրանքային նշանը եւ սույն օրենքի 50-րդ հոդվածի 2-րդ մասի
համաձայն` սահմանված այլ տեղեկություններ:

4. Ապրանքային նշանը պետական գրանցամատյանում գրանցելու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինն ապրանքային նշանի գրանցման մասին տեղեկությունները հրապարակում է «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

Հոդված 49. Ապրանքային նշանի գրանցման վկայագիրը

1. Սույն օրենքի 48-րդ հոդվածի 4-րդ մասի համաձայն` տեղեկությունների հրապարակումից հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինն ապրանքային նշանի իրավատիրոջը կամ նրա ներկայացուցչին հանձնում է (անհրաժեշտության դեպքում` փոստով ուղարկում է) ապրանքային նշանի գրանցման վկայագիրը։ Գրանցման վկայագրի ձեւը եւ տեղեկությունների ցանկը սահմանում է կառավարությունը։

2. Ապրանքային նշանի գրանցման վկայագիրը իրավական փաստաթուղթ է, որը հաստատում է պետական գրանցամատյանում ապրանքային նշանի գրանցման փաստը եւ դրա իրավատիրոջ բացառիկ իրավունքը գրանցված ապրանքային նշանի նկատմամբ` վկայագրում նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար։

3. Ապրանքային նշանի գրանցման վկայագրի կորստի կամ օգտագործման համար ոչ պիտանի դառնալու դեպքում դրա կրկնակն ստանալու համար ապրանքային նշանի իրավատերը կարող է դիմում ներկայացնել պետական լիազոր մարմին` կցելով օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։ Պետական լիազոր մարմինը

վկայագրի կրկնակը տալիս է տասնօրյա ժամկետում:

4. Ապրանքային նշանը մեկից ավելի անձանց անունով գրանցվելու դեպքում ապրանքային նշանի նկատմամբ բացառիկ իրավունքների տնօրինումը, տիրապետումը եւ օգտագործումը կարգավորվում են այդ անձանց միջեւ կնքված պայմանագրով: Պայմանագրի բացակայության դեպքում ծագած վեճերը լուծվում են դատական կարգով:

5. Ապրանքային նշանի գրանցումը դատարանի կողմից չեղյալ կամ անվավեր ճանաչվելու դեպքում ապրանքային նշանի գրանցման վկայագիրն ուժը կորցրած է ճանաչվում։

Հոդված 50. Պետական գրանցամատյանը

1. Պետական գրանցամատյանը, որտեղ մուտքագրվում են սույն օրենքով եւ կառավարության կողմից նախատեսված տեղեկությունները, վարում է պետական լիազոր մարմինը։ Պետական գրանցամատյանում կատարված ցանկացած գրառման եւ դրա հետագա փոփոխությունների

մասին տեղեկությունները հրապարակվում են «Արդյունաբերական սեփականություն»
պաշտոնական տեղեկագրում:

2. Պետական գրանցամատյանում ընդգրկվող տվյալների ցանկը եւ գրանցամատյանի վարման կարգը սահմանում է կառավարությունը։

3. Ցանկացած անձ իրավունք ունի օգտվելու պետական գրանցամատյանի տվյալներից, որոնց մատչելիությունն ապահովում է պետական լիազոր մարմինը։

4. Ցանկացած անձի դիմումի համաձայն` օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման պայմանով պետական լիազոր մարմինը կառավարության սահմանած կարգով քաղվածքներ է տրամադրում պետական գրանցամատյանից:

Հոդված 51. Հայտի կամ ապրանքային նշանի գրանցման բաժանումը (զատումը)

1. Ցանկացած հայտ, որը ներկայացված է երկու կամ ավելի ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, հայտատուի դիմումի հիման վրա կարող է բաժանվել երկու կամ ավելի հայտերի (այսուհետ՝ զատված հայտեր)՝ սկզբնական հայտում թվարկված ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները բաշխելով այդ հայտերի միջեւ։ Այդպիսի դիմում պետական լիազոր մարմին կարող է ներկայացվել՝

1) մինչեւ պետական լիազոր մարմնի կողմից ապրանքային նշանի գրանցման մասին կամ գրանցումը մերժելու մասին որոշման ընդունումը՝ հայտի քննարկման ցանկացած փուլում.

2) ապրանքային նշանի գրանցման մասին որոշման դեմ բողոքների քննարկման ցանկացած փուլում:

2. Ապրանքային նշանի ցանկացած գրանցում, որը կատարվել է երկու կամ ավելի ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, իրավատիրոջ դիմումի հիման վրա կարող է բաժանվել երկու կամ ավելի գրանցումների (այսուհետ՝ զատված գրանցումներ)` բաշխելով նախնական գրանցման մեջ թվարկված ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները այդ գրանցումների միջեւ։ Այդպիսի զատումը թույլատրվում է՝

1) պետական լիազոր մարմնում իրականացվող ցանկացած գործընթացի ժամանակ, որը կապված է ապրանքային նշանի գրանցման դեմ երրորդ անձանց կողմից ներկայացված բողոքների քննարկման հետ.

2) ցանկացած գործընթացի ժամանակ, որը կապված է նախորդող ընթացակարգով պետական լիազոր մարմնի ընդունած որոշման բողոքարկման հետ։

3. Զատված հայտերը եւ զատված գրանցումները պահպանում են սկզբնական հայտի կամ ապրանքային նշանի գրանցման թվականը եւ առաջնության թվականը, եթե այդպիսին կա։

4. Հայտի կամ ապրանքային նշանի զատման մասին դիմումի հետ ներկայացվում է նաեւ օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։

5. Հայտը կամ ապրանքային նշանի գրանցումը համարվում է զատված՝ հայտերի հիմնապաշարում կամ պետական գրանցամատյանում համապատասխան գրառում կատարելու թվականից։

6. Զատված գրանցումների մասին տեղեկությունները պետական լիազոր մարմինը հրապարակում է «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

7. Հայտի կամ ապրանքային նշանի գրանցման զատման մասին դիմումի ձեւը եւ ներկայացման կարգը սահմանում է կառավարությունը։

8. Սույն հոդվածի համաձայն` ներկայացված դիմումի որեւէ նշման կամ ցուցումի հավաստիությունը հիմնավոր կասկածներ հարուցելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը կարող է պահանջել համապատասխան ապացույցներ:

9. Դիմումը չի կարող մերժվել առանց դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել հայտի կամ ապրանքային նշանի գրանցման զատման օգտին:

Հոդված 52. Հայտում եւ պետական գրանցամատյանում փոփոխություններ կատարելը

1. Հայտատուն կամ ապրանքային նշանի իրավատերը պետական լիազոր մարմնին պետք է տեղեկացնի՝

1) իր անվան, ազգանվան կամ գտնվելու վայրի (հասցեի) փոփոխության մասին.

2) իր ներկայացուցչի եւ (կամ) նրա գտնվելու վայրի (հասցեի) փոփոխության մասին.

3) հայտարկված կամ գրանցված ապրանքային նշանի առանձին ոչ էական տարրերի փոփոխության մասին, եթե պետական լիազոր մարմնի կարծիքով դրանք չեն ազդի ապրանքային նշանի տարբերակիչ հատկության վրա.

4) ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկի կրճատման մասին.

5) հայտատուի կամ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ փոփոխության մասին.

6) տեխնիկական վրիպակներն ուղղելու մասին։

2. Հայտում կամ պետական գրանցամատյանում փոփոխություն կատարելու մասին

դիմումին կից պետական լիազոր մարմին է ներկայացվում օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։

3. Հայտում կամ պետական գրանցամատյանում փոփոխություն կատարելու մասին դիմումի ձեւը եւ ներկայացնելու կարգը սահմանում է կառավարությունը։

4. Պետական լիազոր մարմինը հայտում կամ պետական գրանցամատյանում փոփոխություն կատարելու մասին դիմումն ստանալու օրվանից հետո` մեկամսյա ժամկետում, քննարկում է

այն եւ սույն հոդվածի 1-3-րդ մասերի պահանջներին համապատասխանելու դեպքում գրառում է կատարում հայտերի հիմնապաշարում կամ պետական գրանցամատյանում։

5. Պետական գրանցամատյանում կատարված փոփոխություններն ուժի մեջ են մտնում դրա մեջ գրառում կատարելու թվականից, եւ պետական լիազոր մարմինը հրապարակում է

«Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

6. Դիմումը չի կարող մերժվել առանց դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել հայտում կամ պետական գրանցամատյանում փոփոխությունների կատարման օգտին:

7. Պետական լիազոր մարմինն իր սխալներն ուղղում եւ հայտերի հիմնապաշարում եւ պետական գրանցամատյանում համապատասխան գրառումներ է կատարում սեփական նախաձեռնությամբ կամ դիմումի հիման վրա՝ առանց պետական տուրք գանձելու:

8. Եթե սույն հոդվածի համաձայն` ներկայացված դիմումը հիմնավոր կասկածներ է հարուցում սխալի իրական լինելու կամ կատարվող փոփոխության հարցում, ապա պետական լիազոր մարմինը կարող է պահանջել համապատասխան ապացույցներ:

Հոդված 53. Ապրանքային նշանը պետական գրանցամատյանից հանելը

1. Ապրանքային նշանը հանվում է պետական գրանցամատյանից, եթե՝

1) դատարանի վճռով ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ կամ անվավեր է ճանաչվել.

2) սույն օրենքի 19-րդ հոդվածի համաձայն` ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը չի երկարաձգվել.

3) ապրանքային նշանի իրավատերը դիմել է ապրանքային նշանը պետական գրանցամատյանից հանելու համար.

4) լուծարվել է ապրանքային նշանի իրավատերը։

2. Պետական լիազոր մարմինն ապրանքային նշանը հանում է պետական գրանցամատյանից,

եթե ստացել է՝

1) դատարանի` օրինական ուժի մեջ մտած վճիռը՝ ապրանքային նշանի գրանցումը չեղյալ կամ անվավեր ճանաչելու մասին.

2) ապրանքային նշանի իրավատիրոջ գրավոր դիմումը՝ ապրանքային նշանը պետական գրանցամատյանից հանելու մասին.

3) իրավասու մարմնի տված տեղեկանքն այն մասին, որ լուծարվել է ապրանքային նշանի իրավատերը։

3. Սույն օրենքի 19-րդ հոդվածի համաձայն` ապրանքային նշանի գրանցման գործողության ժամկետը չերկարաձգվելու դեպքում ապրանքային նշանը հանվում է պետական գրանցամատյանից պետական լիազոր մարմնի նախաձեռնությամբ։

4. Պետական գրանցամատյանից ապրանքային նշանը հանելու մասին տեղեկությունները հրապարակվում են «Արդյունաբերական սեփականություն» պաշտոնական տեղեկագրում։

Հոդված 54. Իրավունքների վերականգնումը

1. Ապրանքային նշանի իրավատիրոջ, հայտատուի կամ պետական լիազոր մարմնում որեւէ գործընթացի ցանկացած կողմ, որը, չնայած բարեխիղճ ձեռնարկած միջոցներին, չի կարողացել պահպանել պետական լիազոր մարմնում գործընթացի իրականացման ժամկետները, կարող է իր իրավունքների վերականգնման մասին դիմում ներկայացնել, եթե ժամկետի բացթողումը հանգեցնում է սույն օրենքի համաձայն որեւէ իրավունքի կամ բողոքարկման հնարավորության ուղղակի կորստի։

2. Իրավունքների վերականգնման մասին դիմումը պետական լիազոր մարմին ներկայացվում է գրավոր, ժամկետների բացթողնմանը հանգեցնող հանգամանքների դադարման թվականից հետո` երկամսյա ժամկետում, որի ընթացքում իրականացվում է նաեւ չկատարված գործողությունը: Իրավունքների վերականգնման մասին դիմումը կարող է ներկայացվել ոչ ուշ, քան բաց թողնված ժամկետը լրանալու օրվանից հետո` մեկ տարվա ընթացքում։

3. Իրավունքների վերականգնման մասին դիմումը պետք է լինի հիմնավորված եւ պարունակի փաստեր եւ ապացույցներ, որոնք կարդարացնեն ժամկետները չպահպանելը։ Դիմումը համարվում է ներկայացված՝ օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը ներկայացնելու դեպքում։

4. Սույն հոդվածի դրույթները չեն կիրառվում այն ժամկետների նկատմամբ, որոնք սահմանված են սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի 2-րդ եւ 4-րդ մասերով, 63-րդ հոդվածով, ինչպես նաեւ սույն հոդվածի 2-րդ մասով։

5. Իրավունքների վերականգնում չի թույլատրվում, եթե հայտի կամ ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքի դադարեցման թվականից մինչեւ իրավունքի վերականգնման մասին դիմում ներկայացնելու թվականն ընկած ժամանակահատվածում ապրանքային նշանի գրանցման այլ հայտ է ներկայացվել, որը սույն օրենքի համաձայն կարող է հակադրվել։

6. Իրավունքները վերականգնած ապրանքային նշանի իրավատերը չի կարող պահանջներ ներկայացնել երրորդ անձանց, ովքեր ապրանքային նշանի նկատմամբ իրավունքի դադարեցման թվականից մինչեւ իրավունքների վերականգնման մասին

տեղեկությունների պաշտոնական հրապարակումը բարեխիղճ կերպով շուկա են հանել ապրանքներ կամ մատուցել են ծառայություններ՝ ապրանքային նշանին նույնական կամ շփոթելու աստիճան նման նշումով:

7. Սույն հոդվածի 6-րդ մասում նշված երրորդ անձն իրավունքների վերականգնման մասին տեղեկությունների հրապարակման թվականից հետո` երկու ամսվա ընթացքում, կարող է ապրանքային նշանի իրավատիրոջ իրավունքների վերականգնման մասին որոշումը բողոքարկել բողոքարկման խորհրդում` օրենքով սահմանված պետական տուրքի

վճարման պայմանով։

8. Սույն հոդվածի 6-րդ մասում նշված երրորդ անձի դիմումը չի կարող մերժվել առանց դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել իրավունքների վերականգնման օգտին:

9. Սույն հոդվածի համաձայն` ներկայացված դիմումի որեւէ նշման կամ ապացույցի հավաստիությունը հիմնավոր կասկածներ հարուցելու դեպքում պետական լիազոր մարմինը կարող է պահանջել համապատասխան ապացույցներ:

Հոդված 55. Ժամկետների երկարաձգումը եւ բաց թողնված ժամկետների վերականգնումը

1. Ապրանքային նշանի իրավատերը կամ հայտատուն կամ պետական լիազոր մարմնում որեւէ գործընթացի ցանկացած կողմ կարող է`

1) նախքան սահմանված ժամկետի ավարտը պետական լիազոր մարմին դիմում ներկայացնել սույն օրենքով սահմանված եւ (կամ) դրանից բխող գործողության իրականացման համար նախատեսված ժամկետի երկարաձգման մասին.

2) որեւէ գործողության իրականացման համար նախատեսված ժամկետը չպահպանելու դեպքում սահմանված ժամկետի ավարտի թվականից հետո` երկու ամսվա ընթացքում, պետական լիազոր մարմին դիմում ներկայացնել բաց թողնված ժամկետի վերականգնման եւ գործընթացը շարունակելու համար՝ չկատարված գործողությունը երկամսյա ժամկետում իրականացնելու պայմանով։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասի 1-ին կետով նախատեսված ժամկետի երկարաձգման ժամանակահատվածը չպետք է գերազանցի սահմանված ժամկետի ավարտի թվականից հետո` վեց ամիսը։

3. Սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված գործողությունների իրականացման համար դիմումը համարվում է ներկայացված միայն օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը ներկայացնելու դեպքում։

4. Սույն հոդվածի դրույթները չեն կիրառվում այն ժամկետների նկատմամբ, որոնք սահմանված են սույն հոդվածի 1-ին մասով, ինչպես նաեւ սույն օրենքի 19-րդ հոդվածի 4-րդ

մասով, 41-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, 42-րդ հոդվածի 2-4-րդ մասերով, 43-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, 47-րդ հոդվածի 5-րդ մասով, 44-րդ հոդվածի 2-րդ եւ 4-րդ մասերով, 46-րդ հոդվածի 5-րդ մասով, 62-րդ հոդվածով եւ 65-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետով:

5. Դիմումը չի կարող մերժվել առանց դիմողին հնարավորություն ընձեռելու փաստարկներ ներկայացնել ժամկետի երկարաձգման կամ բաց թողնված ժամկետի վերականգնման օգտին:

Հոդված 56. Ապրանքային նշանի գրանցումն օտարերկրյա պետություններում

1. Հայաստանի Հանրապետության ռեզիդենտ հանդիսացող անձինք իրավունք ունեն ապրանքային նշանը գրանցելու օտարերկրյա պետություններում կամ կատարելու դրա միջազգային գրանցում:

ԳԼՈՒԽ 10
ԱՊՐԱՆՔԱՅԻՆ ՆՇԱՆՆԵՐԻ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ԳՐԱՆՑՈՒՄԸ

Հոդված 57. Հիմնական դրույթներ

1. Սույն օրենքի դրույթները կիրառվում են մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis) Մադրիդյան համաձայնագրի կամ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության համաձայն կատարված միջազգային գրանցումների նկատմամբ, որոնց ծագման երկիր է համարվում Հայաստանի Հանրապետությունը, կամ որոնց գործողությունը տարածվում է Հայաստանի Հանրապետությունում, բացառությամբ, եթե միջազգային պայմանագրերով այլ բան է նախատեսված։

Հոդված 58. Միջազգային հայտը

1. Ապրանքային նշանների պետական գրանցամատյանում գրանցված ապրանքային նշանի՝ Մադրիդյան համաձայնագրի 3-րդ հոդվածին համապատասխան` միջազգային հայտը կամ համապատասխան դեպքում ապրանքային նշանների հայտերի հիմնապաշար մուտքագրված կամ պետական գրանցամատյանում գրանցված ապրանքային նշանի՝ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության 3-րդ հոդվածին համապատասխան միջազգային հայտը, որի ծագման երկիրը Հայաստանի Հանրապետությունն է, Միջազգային բյուրո ներկայացվում է պետական լիազոր մարմնի միջոցով։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված միջազգային հայտը կարող է ներկայացնել ցանկացած անձ, որը Հայաստանի Հանրապետության տարածքում ունի գործող արդյունաբերական կամ առեւտրային հաստատություն կամ դրա բացակայության դեպքում՝ բնակության վայր Հայաստանի Հանրապետությունում կամ դրա բացակայության դեպքում` Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի է կամ ծագումով Հայաստանի Հանրապետությունից է։

3. Գրանցված ապրանքային նշանի վրա հիմնված միջազգային հայտի ներկայացման թվական է համարվում ապրանքային նշանը պետական գրանցամատյանում գրանցելու թվականը,

եթե միջազգային հայտը պետական լիազոր մարմին է ներկայացվել մինչեւ ապրանքային նշանի գրանցման թվականը։

4. Միջազգային հայտը պետք է կազմված լինի Ընդհանուր հրահանգին համապատասխան եւ պարունակի հատուկ նշումներ երկրների վերաբերյալ, որոնց համար հայտարկվում է միջազգային գրանցումից բխող պահպանություն կամ պահպանության տարածքային ընդարձակում։

Հոդված 59. Միջազգային գրանցման համար վճարները

1. Միջազգային հայտ ներկայացնելու համար վճարվում են օրենքով սահմանված պետական տուրքեր եւ Մադրիդյան համաձայնագրով եւ (կամ) Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրությամբ նախատեսված վճարներ։ Օրենքով սահմանված պետական տուրքերը հայտատուի կողմից փոխանցվում են պետական բյուջե, իսկ Մադրիդյան համաձայնագրով եւ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրությամբ նախատեսված վճարները՝ Միջազգային բյուրո։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված պետական տուրքերը չվճարելու եւ վճարները

չկատարելու դեպքում միջազգային հայտը համարվում է չներկայացված։

Հոդված 60. Միջազգային հայտի ստուգման գործընթացը պետական լիազոր մարմնում

1. Միջազգային հայտն տանալու թվականից հետո` մեկամսյա ժամկետում, պետական լիազոր մարմինը քննարկում եւ ստուգում է դրա փաստաթղթերը՝ որոշելու համար սույն օրենքի 62-

րդ հոդվածի 4-րդ մասի դրույթներին դրանց համապատասխանությունը, ինչպես նաեւ միջազգային հայտում նշված տեղեկությունների համապատասխանությունը պետական գրանցամատյանի տվյալներին կամ համապատասխան դեպքերում՝ ապրանքային նշանների հայտերի հիմնապաշարի տվյալներին։

2. Եթե միջազգային հայտը համապատասխանում է սույն օրենքի պահանջներին եւ Ընդհանուր հրահանգի պայմաններին, ապա պետական լիազոր մարմինը նշում է միջազգային հայտը պետական լիազոր մարմին ներկայացնելու թվականը, որից հետո միջազգային հայտի մեկ օրինակն ուղարկում է Միջազգային բյուրո, իսկ մյուսը՝ հայտատուին` որպես հայտի ընդունված լինելու հավաստում։

3. Միջազգային գրանցման թվականը, որի ծագման երկիրը Հայաստանի Հանրապետությունն է, Մադրիդյան hամաձայնագրի 3-րդ հոդվածի 4-րդ մասի իմաստով կամ համապատասխան դեպքում՝ Մադրիդյան hամաձայնագրի արձանագրության 3-րդ հոդվածի

4-րդ մասի իմաստով համարվում է միջազգային հայտը պետական լիազոր մարմին ներկայացնելու թվականը, պայմանով, որ Միջազգային բյուրոն հայտն ստացել է երկամսյա

ժամկետում։ Այլ դեպքում միջազգային գրանցման թվականը կհամարվի Միջազգային բյուրոյի կողմից միջազգային հայտի ստացման թվականը։

4. Եթե սույն հոդվածի 1-ին մասի դրույթներին համապատասխան` հայտնաբերվում են սխալներ կան անճշտություններ, որոնց ուղղումը պահանջում է հայտատուի համաձայնությունը, մասնավորապես ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկի ճշգրտում, ապա պետական լիազոր մարմինն այդ մասին ծանուցում է հայտատուին՝ առաջարկելով ողջամիտ ժամկետում ուղղել սխալները կամ անճշտությունները՝ հաշվի առնելով սույն հոդվածի 3-րդ մասի դրույթները։

Հոդված 61. Հետագա նշումների մասին դիմումը

1. Միջազգային գրանցման իրավատերը, որի ծագման երկիրը Հայաստանի Հանրապետությունն է, կարող է հետագայում հայտարկել տվյալ գրանցման պահպանության տարածքային ընդլայնում մեկ կամ ավելի երկրների նկատմամբ, որոնք սկզբնական միջազգային հայտում նշված չեն եղել, միջազգային գրանցման մեջ թվարկված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար՝ պետական լիազոր մարմնի միջոցով Միջազգային բյուրո համապատասխան դիմում ներկայացնելով։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասում նշված դիմումին կից ներկայացվում է օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։

3. Հետագա նշումների մասին դիմումի նկատմամբ սույն օրենքի 63-րդ հոդվածի 2-րդ մասի եւ

64-րդ հոդվածի դրույթները կիրառվում են մութաթիս մութանդիս (mutatis mutandis)։

4. Պահպանության հետագա տարածքային ընդլայնումն ուժի մեջ է մտնում Միջազգային գրանցամատյանում այդ մասին գրառում կատարելու թվականից եւ դադարում է համապատասխան միջազգային գրանցման գործողությունը դադարելու հետ միաժամանակ։

Հոդված 62. Միջազգային բյուրոյի կողմից ծանուցված միջազգային գրանցման հետ կապված գործընթացը

1. Միջազգային բյուրոյից ստացված միջազգային գրանցման մասին ցանկացած ծանուցման նկատմամբ, որում նշված է Հայաստանի Հանրապետությունը, կամ համապատասխան դեպքերում՝ որը վերաբերում է Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ պահպանության հետագա տարածքային ընդլայնմանը, կիրառվում են սույն օրենքի 44-րդ հոդվածի համաձայն` դիտողության եւ առարկության ներկայացման եւ 45-րդ հոդվածի համաձայն` հայտի ըստ էության փորձաքննության անցկացման գործընթացները, այն նույն պայմաններով, որոնք սույն օրենքով նախատեսված են անմիջականորեն պետական լիազոր մարմին ներկայացված հայտերի համար։

2. Միջազգային գրանցման դեմ, որում նշված է Հայաստանի Հանրապետությունը, կամ Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ միջազգային գրանցման տարածքային ընդլայնման դեմ դիտողությունները եւ առարկությունները կարող են ներկայացվել պետական լիազոր մարմին՝ տվյալ միջազգային գրանցման կամ Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ դրա տարածքային ընդլայնման վերաբերյալ տեղեկությունները Միջազգային բյուրոյի կողմից պաշտոնական հրապարակման թվականից հետո` վեցամսյա ժամկետում։ Ներկայացված դիտողություններն ու առարկությունները քննարկվում են սույն օրենքի 46-րդ հոդվածով սահմանված կարգով:

3. Եթե սույն հոդվածի 1-ին մասի համաձայն` փորձաքննության արդյունքում պարզվում է, որ միջազգային գրանցումը չի համապատասխանում սույն օրենքի պահանջներին, կամ եթե տվյալ միջազգային գրանցման դեմ առարկություն կամ դիտողություն է ներկայացված, որն ամբողջությամբ կամ մասնակիորեն բավարարվել է, ապա պետական լիազոր մարմինը բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ համապատասխան դեպքում դրանց մի մասի համար ապրանքային նշանին Հայաստանի Հանրապետությունում իրավական պահպանության տրամադրման նախնական մերժման որոշում է կայացնում, որի մասին ծանուցում է Միջազգային բյուրոյին։

4. Սույն հոդվածի 3-րդ մասում նշված նախնական մերժման մասին որոշումից հետո սույն օրենքով նախատեսված ցանկացած գործընթաց պետական լիազոր մարմնի եւ ապրանքային նշանի իրավատիրոջ միջեւ իրականացվում է վերջինիս ներկայացուցչի միջոցով, եթե Հայաստանի Հանրապետության միջազգային պայմանագրով այլ բան նախատեսված չէ։

5. Միջազգային գրանցման վերաբերյալ վերջնական որոշում կայացնելուց հետո պետական լիազոր մարմինը Միջազգային բյուրոյին ծանուցում է՝

1) միջազգային գրանցման մեջ նշված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար ապրանքային նշանին պահպանության տրամադրումը մերժելու մասին կամ

2) միջազգային գրանցման մեջ նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների մի մասի համար ապրանքային նշանին պահպանություն տրամադրելու մասին կամ

3) միջազգային գրանցման մեջ նշված ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար ապրանքային նշանին պահպանություն տրամադրելու մասին։

6. Պետական լիազոր մարմինը սահմանված կարգով Միջազգային բյուրոյին ծանուցում է միջազգային գրանցման վերաբերյալ դատարանների բոլոր վերջնական որոշումների մասին։

Հոդված 63. Միջազգային գրանցման գործողությունը Հայաստանի Հանրապետությունում

1. Ցանկացած միջազգային գրանցում, որի մեջ նշված է Հայաստանի Հանրապետությունը,

սկսած միջազգային գրանցման թվականից կամ համապատասխան դեպքում՝ Հայաստանի
Հանրապետության հետագա նշման թվականից, ունի նույն գործողությունը, որը կունենար, եթե ապրանքային նշանը սույն օրենքով սահմանված կարգով գրանցման ներկայացված լիներ պետական լիազոր մարմին։

2. Եթե պետական լիազոր մարմինը չի ծանուցել Միջազգային բյուրոյին սույն օրենքի 62-րդ հոդվածի 3-րդ մասին համապատասխան գրանցման մերժման մասին, կամ եթե ծանուցված մերժումը մասնակիորեն կամ ամբողջությամբ հետ է կանչվել, ապա սկսած սույն հոդվածի 1-

ին մասում նշված թվականից` ապրանքային նշանի պահպանությունը Հայաստանի Հանրապետությունում կլինի նույնը, որը կունենար, եթե ապրանքային նշանը սույն օրենքով սահմանված կարգով գրանցված լիներ պետական լիազոր մարմնի կողմից։

3. Եթե ապրանքային նշանի պահպանությունը մերժվել է սույն օրենքի 62-րդ հոդվածի 5-րդ մասի 1-ին կետի համաձայն` համարվում է, որ Հայաստանի Հանրապետությունում տվյալ միջազգային գրանցումը սույն հոդվածի 1-ին եւ 2-րդ մասերով նախատեսված գործողություն

չի ստացել։

Հոդված 64. Ապրանքային նշանի ազգային գրանցման փոխարինումը միջազգային գրանցումով

1. Ապրանքային նշանների ազգային գրանցամատյանում ավելի վաղ գրանցված ապրանքային նշանի իրավատիրոջ պահանջով պետական լիազոր մարմինը, Մադրիդյան համաձայնագրի

4bis հոդվածին եւ Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության 4bis հոդվածին համապատասխան, ի գիտություն է ընդունում այդ ապրանքային նշանի գրանցման փոխարինումը նույն ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների համար, նույն իրավատիրոջ անունով, Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ տարածված հետագա միջազգային գրանցումով: Փոխարինման մասին տեղեկությունները մուտքագրվում են պետական գրանցամատյան` առանց իրավատիրոջ ավելի վաղ ձեռք բերած իրավունքները վնասելու։

Հոդված 65. Միջազգային գրանցման փոխակերպումն ազգային հայտի

1. Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության համաձայն` Հայաստանի Հանրապետության նշմամբ միջազգային գրանցման իրավատերը, նշված արձանագրության 9 քվինքվիս (quinquis) հոդվածին համապատասխան, միջազգային գրանցումը նույն ապրանքային նշանի գրանցման հայտի փոխակերպելու խնդրանքով կարող է դիմել պետական լիազոր մարմին, եթե ծագման երկրի լիազոր մարմնի պահանջով միջազգային գրանցման գործողությունը դադարեցվում է համապատասխան գրանցման մեջ թվարկված բոլոր ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների կամ դրանց մի մասի համար։

2. Սույն հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հայտը քննարկվում է նույն ընթացակարգով, ինչը կկիրառվեր, եթե այն անմիջականորեն պետական լիազոր մարմին ներկայացված լիներ միջազգային գրանցման թվականին կամ Հայաստանի Հանրապետության նկատմամբ

հետագա տարածքային ընդլայնման թվականին, եւ եթե միջազգային գրանցում ունեցող ապրանքային նշանն առաջնություն է ունեցել, ապա այդ հայտով ներկայացված ապրանքային նշանը կօգտվի նույն առաջնությունից, պայմանով, որ՝

1) հայտը ներկայացվել է երեք ամսվա ընթացքում, հաշված այն թվականից, երբ միջազգային գրանցումը հանվել է Միջազգային գրանցամատյանից.

2) հայտում թվարկված ապրանքները եւ (կամ) ծառայությունները ներառում են Հայաստանի

Հանրապետության նկատմամբ միջազգային գրանցման մեջ նշված ապրանքները եւ (կամ)
ծառայությունները.

3) հայտը համապատասխանում է սույն օրենքով սահմանված պահանջներին.

4) հայտին կից ներկայացված է օրենքով սահմանված պետական տուրքի վճարման անդորրագիրը։

3. Փոխակերպման հայտին կից պետք է ներկայացվի Միջազգային բյուրոյի կողմից տրված փաստաթուղթ, որը պետք է պարունակի ապրանքային նշանի պատկերը եւ ապրանքների եւ (կամ) ծառայությունների ցանկը, որոնց համար Հայաստանի Հանրապետությունը նշված է եղել մինչեւ Միջազգային գրանցամատյանից միջազգային գրանցումը հեռացնելը։

4. Եթե Միջազգային գրանցամատյանից միջազգային գրանցման հեռացման թվականի դրությամբ լրացել է Մադրիդյան համաձայնագրի արձանագրության 5-րդ հոդվածի

2-րդ մասի համաձայն նախնական մերժման մասին ծանուցելու ժամկետը, եւ եթե տվյալ թվականի դրությամբ պետական լիազոր մարմինը մերժման մասին որոշում չի կայացրել, եւ չկա տվյալ ապրանքային նշանի նկատմամբ պահպանության դադարեցման դատական որեւէ գործ, ապա սույն օրենքի 62-րդ հոդվածի համաձայն` մերժման գործընթացը չի կիրառվում, իսկ պետական լիազոր մարմինն ապրանքային նշանի գրանցումն իրականացնում է` համաձայն սույն օրենքի 48-րդ հոդվածի։

ԳԼՈՒԽ 11
ԱՆՑՈՒՄԱՅԻՆ ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ ԵՎ ՕՐԵՆՔԻ ՈՒԺԻ ՄԵՋ ՄՏՆԵԼԸ

Հոդված 66. Անցումային դրույթներ

1. Մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը գրանցված ապրանքային նշանների գրանցումները շարունակում են գործել սույն օրենքով սահմանված պահանջներին համապատասխան:

2. Ապրանքի ծագման տեղանուն պարունակող ապրանքային նշանները, որոնց գրանցումն իրականացվել է մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը տվյալ ապրանքի ծագման տեղանվան գրանցումից հետո, մինչեւ 2010 թվականի դեկտեմբերի 31-ը պետք է համապատասխանեցվեն

սույն օրենքով եւ «Աշխարհագրական նշումների մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքով սահմանված պահանջներին:

3. Սույն հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն` չհամապատասխանեցված ապրանքային նշանների գրանցման գործողությունները դադարեցվում են 2011 թվականի հունվարի 1-ից:

4. Մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը պետական լիազոր մարմին ներկայացված հայտերի քննարկումը, որոնց նախնական փորձաքննությունն ավարտված չէ, իրականացվում է սույն օրենքով սահմանված կարգով:

5. Մինչեւ սույն օրենքի ուժի մեջ մտնելը պետական լիազոր մարմին ներկայացված հայտերի քննարկումը, որոնց նախնական փորձաքննությունն ավարտված է, իրականացվում է սույն օրենքով սահմանված կարգով` առանց սույն օրենքի 44-րդ հոդվածով, 45-րդ հոդվածի 2-րդ մասով, 45-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 3-րդ կետով եւ 46-րդ հոդվածով նախատեսված դրույթների կիրառման:

6. Ուժը կորցրած ճանաչել «Ապրանքային եւ սպասարկման նշանների, ապրանքների ծագման տեղանունների մասին» Հայաստանի Հանրապետության 2000 թվականի մարտի 20-ի ՀՕ-

41 օրենքը:

Հոդված 67. Օրենքի ուժի մեջ մտնելը

1. Սույն օրենքն ուժի մեջ է մտնում 2010 թվականի հուլիսի 1-ից:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱԳԱՀ` Ս. ՍԱՐԳՍՅԱՆ

22.05.2010

ՀՕ-59

26.05.2011

«Ա պր ա նքա յի ն նշա ննե րի մա սի ն » ՀՀ օր ե նքու մ փո փո խու թյու ննե ր եւ լ րացո ւ մնե ր

կատա րե լո ւ մասի ն

17.12.2014

«Ա պր ա նքա յի ն նշա ննե րի մա սի ն » ՀՀ օր ե նքու մ փո փո խու թյու ննե ր կատար ել ու

մա սի ն