ألبانيا

“QENDRA C.B.S” KUNDËR PERSONIT FIZIK I.K, VENDIMI NR. 3532, DATË 25.05.2021, PËR PUSHIMIN E CËNIMIT TË EMRIT TREGTAR, KONKURENCËS SË PANDERSHME DHE SHPËRBLIMIN E DËMIT MORAL

Objekti i padisë: 1. Pushim i menjëhershëm i cënimit të emrit tregtar; 2. ndërprerje e konkurencës së pandershme në lidhje me ofrimin e shërbimeve të ngjashme të dhëna më parë; 3. shpërblimi i dëmit moral të pësuar si pasojë e shkeljeve ligjore të të paditurit në favor të paditësit; 4.-detyrimin e të paditurit të paguajë të gjitha shpenzimet gjyqësore dhe avokatore.

Gjyqtari:E.P

Fjalët kyçe: markë tregtare, konkurencë e pandershme, dëm moral, cënim i emrit tregtar, mbrojtje me natyrë parandaluese, shenjë e njëjtë ose e ngjashme.

Ligji dhe dispozitat ligjore përkatëse: Nenet 32, 154, 154/a, 156 të Kodit të Procedurës Civile; Nenet 625/c; 638, 640, 641 e vijues të Kodit Civil; Nenet 156 e vijues të Ligjit Nr. 9947, datë 07.07.2009 “Për Pronësinë Industriale”, i ndryshuar; Nenet 13, 14 të Ligjit Nr. 9902, datë 17.04.2008 “Për mbrojtjen e konsumatorit”, i ndryshuar.

Faktet kryesore:

Pala paditëse CBS është një organizatë jo fitimprurëse që ushtron veprimtarinë e saj duke kryer këshillime, trajnime si dhe asistencë teknike në dobi të organizatave, bizneseve ose individëve që kërkojnë asistencë të specializuar. Përpara se të regjistrohej me cilësinë e subjektit tregtar, personit fizik, I.P ka pasur një marrëdhënie punësimi për një periudhë prej pesë vitesh me qendrën CBS e cila ka përfunduar me 7 janar 2019. Sipas kontratës të punës, neni 8.7 i ndalonte të paditurit punësimin në pozita konkurente me CBS-në për një periudhë një vjeçare. Ndërkohë që i padituri jo vetëm që nuk e ka zbatuar këtë detyrim kontraktor, por kryen konkurencë të paligjshme duke konsumuar në të njëjtën kohë edhe cënimin e emrit tregtar CBS. Shërbimet tregtare që personi fizik I.P ka për objekt të veprimtarisë së tij me emrin SBS, janë të njëjta me shërbimet që ofron paditësi CBS dhe duke pasur një ngjashmëri kaq të madhe në emër si dhe në natyrën e shërbimeve si dhe bazën e njëjtë të klientëve, kjo gjë ka krijuar një konfuzion të qëllimshëm në treg.

Paditësi kërkoi pranimin e kërkesë-padisë sipas objektit të saj.

I Padituri kërkoi rrëzimin e kërkesë-padisë si të pa bazuar në prova dhe në ligj.

Vendimi: Gjykata bazuar në nenet 126, 306 e vijues, 444 të K. Pr. Civile arsyetoi se kërkesë-padia në tërësinë e saj është e pabazuar në ligj dhe në prova dhe duhet rrëzuar. Shpenzimet gjyqësore do jenë në ngarkim të palës paditëse.

Arsyetimi i gjykatës:

Lidhur me legjitimitetin e palës paditëse, gjykata e gjen të drejtë legjitimitetin aktiv, duke arsyetuar se: “Personi juridik, duke qenë një krijesë e së drejtës, që në analizë të fundit synon realizimin e interesave të personave të caktuar fizikë apo të mbarë shoqërisë, i është dhënë e njëjta mbrojtje kushtetuese, duke gëzuar të njëjtat të drejta dhe detyrime si personi fizik, me përjashtim të atyre që lidhen ngushtësisht me qënien e personit fizik.“

Sa i përket çështjes së dytë të shtruar për zgjidhje në arsyetimin e këtij vendimi, gjykata vlerëson se u provua për gjykatën se nuk ka një regjistrim ligjor për markën CBS në regjistrin e Markave dhe Patentave. Për rrjedhojë nuk të mund të flitet për mbrojtje të kësaj marke dhe cënim të saj nga të tretët. Ka vetëm një aplikim për regjistrim dhe asgjë më tepër; ky aplikim nuk nënkupton regjistrimin e saj. Mjafton ky fakt per të kuptuar se nuk jemi përpara një marke të regjistruar dhe cënimit të saj nga sjellja apo veprimet e të tretëve; në rastin konkret nga i padituri.

Gjykata arsyeton se nuk jemi përpara ekzistencës së një marke të mirënjohur; pra ajo nuk gëzon statusin e markës së mirënjohur në kuptim të ligjit 9947 dhe Konventës së Parisit “Për mbrojtjen e Pronësisë Industriale”.

Nga pala paditëse nuk u provua dot se i padituri është i pozicionuar në treg si konkurent i drejtpërdrejt i palës paditëse, apo se ai shet/ofron mallra/shërbime identike nën nje logo që klientët mund t‘a perceptojnë si një zgjatim të emrit dhe shërbimit të palës paditëse.

Lidhur me pretendimin e dëmit jo-pasuror, gjykata çmon se konflikti gjyqësor buron nga marrëdhënia juridike e dëmshpërblimit jashtëkontraktor e cila gjen rregullim në nenet 608, 625/a e vijues të K. Civil. Ky nen (608) jep përkufizimin e shkaktimit të dëmit. Sipas kësaj dispozite: “Personi që në mënyrë të paligjshme dhe me faj i shkakton tjetrit një dëm në personin ose pasurinë e tij, detyrohet të shpërblejë dëmin e shkaktuar.”

Paditësi nuk arriti të provojë se ka realizuar pagesën sipas parashikimeve të nenit 28/3 K. Punës, i cili parashikon detyrimin e punëmarrësit për të zbatuar një marrëveshje paraprake me punëdhënësin për ndalimin e konkurencës vetëm nëse ky i fundit i ofron punëmarrësit, për periudhën e ndalimin jo më pak se 75 % të pagës që ai do të merrte, po të vazhdonte të punonte për punëdhënësin.

Derisa pala paditëse nuk ka përmbushur detyrimin e saj ligjor për pagimin e kësaj page përgjatë periudhës së mbulimit 1-vjeçar, atëherë ligjërisht nuk mund të pretendojë të drejta vetjake, pasi këto kushte qëndrojnë kumulativisht. Kjo në kuptimin që, vetëm pasi ish-punëdhënësi të ketë paguar shumën prej 75% të pagës mujore për një vit rresht, si gjatë zbatimit të kontratës si shtesë e pagës efektive apo dhe pas përfundimit të kontratës, vetëm atëherë ai mund të pretendojë ndalimin e konkurencës, gjithashtu dhe dëmin në rast të shkeljes së saj nga punëmarrësi, i padituri në rastin konkret. Për sa kohë që provohet se ky detyrim nuk është përmbushur, atëherë dhe kjo e drejtë e pretenduar nuk mund të mbrohet gjyqësisht.

Gjykata referuar objektit dhe bazës ligjore të kërkesë-padisë si dhe përpos shpjegimeve të palëve ndërgjyqëse çmon se referuar nenit 6 të K.Pr.Civile përcaktohet se:“Gjykata që gjykon mosmarrëveshjen duhet të shprehet mbi gjithçka që kërkohet dhe vetëm për atë që kërkohet”.

Nga ana tjetër Neni 16/1 përcakton se “Gjykata zgjidh mosmarëveshjen në përputhje me dispozitat ligjore. Gjykata nuk mund të ndryshojë bazën juridike të padisë pa kërkesën e palës“. Në nenin 28 të Kodit të Procedurës Civile parashikohet se: “Gjykata duhet të shprehet për të gjitha kërkesat që parashtrohen në padi, pa i kaluar kufijtë e saj, duke realizuar një gjykim të drejtë, të pavarur dhe të paanshëm brenda një afati të arsyeshëm”.