À propos de la propriété intellectuelle Formation en propriété intellectuelle Respect de la propriété intellectuelle Sensibilisation à la propriété intellectuelle La propriété intellectuelle pour… Propriété intellectuelle et… Propriété intellectuelle et… Information relative aux brevets et à la technologie Information en matière de marques Information en matière de dessins et modèles industriels Information en matière d’indications géographiques Information en matière de protection des obtentions végétales (UPOV) Lois, traités et jugements dans le domaine de la propriété intellectuelle Ressources relatives à la propriété intellectuelle Rapports sur la propriété intellectuelle Protection des brevets Protection des marques Protection des dessins et modèles industriels Protection des indications géographiques Protection des obtentions végétales (UPOV) Règlement extrajudiciaire des litiges Solutions opérationnelles à l’intention des offices de propriété intellectuelle Paiement de services de propriété intellectuelle Décisions et négociations Coopération en matière de développement Appui à l’innovation Partenariats public-privé Outils et services en matière d’intelligence artificielle L’Organisation Travailler avec nous Responsabilité Brevets Marques Dessins et modèles industriels Indications géographiques Droit d’auteur Secrets d’affaires Académie de l’OMPI Ateliers et séminaires Application des droits de propriété intellectuelle WIPO ALERT Sensibilisation Journée mondiale de la propriété intellectuelle Magazine de l’OMPI Études de cas et exemples de réussite Actualités dans le domaine de la propriété intellectuelle Prix de l’OMPI Entreprises Universités Peuples autochtones Instances judiciaires Ressources génétiques, savoirs traditionnels et expressions culturelles traditionnelles Économie Financement Actifs incorporels Égalité des genres Santé mondiale Changement climatique Politique en matière de concurrence Objectifs de développement durable Technologies de pointe Applications mobiles Sport Tourisme PATENTSCOPE Analyse de brevets Classification internationale des brevets Programme ARDI – Recherche pour l’innovation Programme ASPI – Information spécialisée en matière de brevets Base de données mondiale sur les marques Madrid Monitor Base de données Article 6ter Express Classification de Nice Classification de Vienne Base de données mondiale sur les dessins et modèles Bulletin des dessins et modèles internationaux Base de données Hague Express Classification de Locarno Base de données Lisbon Express Base de données mondiale sur les marques relative aux indications géographiques Base de données PLUTO sur les variétés végétales Base de données GENIE Traités administrés par l’OMPI WIPO Lex – lois, traités et jugements en matière de propriété intellectuelle Normes de l’OMPI Statistiques de propriété intellectuelle WIPO Pearl (Terminologie) Publications de l’OMPI Profils nationaux Centre de connaissances de l’OMPI Série de rapports de l’OMPI consacrés aux tendances technologiques Indice mondial de l’innovation Rapport sur la propriété intellectuelle dans le monde PCT – Le système international des brevets ePCT Budapest – Le système international de dépôt des micro-organismes Madrid – Le système international des marques eMadrid Article 6ter (armoiries, drapeaux, emblèmes nationaux) La Haye – Le système international des dessins et modèles industriels eHague Lisbonne – Le système d’enregistrement international des indications géographiques eLisbon UPOV PRISMA UPOV e-PVP Administration UPOV e-PVP DUS Exchange Médiation Arbitrage Procédure d’expertise Litiges relatifs aux noms de domaine Accès centralisé aux résultats de la recherche et de l’examen (WIPO CASE) Service d’accès numérique aux documents de priorité (DAS) WIPO Pay Compte courant auprès de l’OMPI Assemblées de l’OMPI Comités permanents Calendrier des réunions WIPO Webcast Documents officiels de l’OMPI Plan d’action de l’OMPI pour le développement Assistance technique Institutions de formation en matière de propriété intellectuelle Mesures d’appui concernant la COVID-19 Stratégies nationales de propriété intellectuelle Assistance en matière d’élaboration des politiques et de formulation de la législation Pôle de coopération Centres d’appui à la technologie et à l’innovation (CATI) Transfert de technologie Programme d’aide aux inventeurs WIPO GREEN Initiative PAT-INFORMED de l’OMPI Consortium pour des livres accessibles L’OMPI pour les créateurs WIPO Translate Speech-to-Text Assistant de classification États membres Observateurs Directeur général Activités par unité administrative Bureaux extérieurs Avis de vacance d’emploi Achats Résultats et budget Rapports financiers Audit et supervision
Arabic English Spanish French Russian Chinese
Lois Traités Jugements Recherche par ressort juridique

Loi n° 6112 du 15 février 2011 sur la création d'entreprises de radio et de télévision et leurs services média, Turquie

Retour
Version la plus récente dans WIPO Lex
Détails Détails Année de version 2011 Dates Entrée en vigueur: 3 mars 2011 Adopté/e: 15 février 2011 Type de texte Lois en rapport avec la propriété intellectuelle Sujet Droit d'auteur, Mise en application des droits Notes Pour les dispositions relatives à la loi n° 5846 du 5 décembre 1951 sur les œuvres intellectuelles et artistiques, voir les articles 3 (1)(c), 4 et 38.

Documents disponibles

Texte(s) principal(aux) Textes connexe(s)
Texte(s) princip(al)(aux) Texte(s) princip(al)(aux) Anglais Law No. 6112 of February 15, 2011, on the Establishment of Radio and Television Enterprises and their Media Services         Turc 6112 Sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun        
 LAW ON THE ESTABLISHMENT OF RADIO AND TELEVISION ENTERPRISES AND THEIR MEDIA SERVICES

Law No: 6112 Date: 15.02.2011

LAW ON THE ESTABLISHMENT OF RADIO AND TELEVISION ENTERPRISES AND THEIR MEDIA SERVICES

SECTION ONE Purpose, Scope and Definitions

Purpose

ARTICLE 1 – (1) The purpose of this Law is to regulate and supervise radio, television and on demand media services; to ensure the freedoms of expression and communication; to determine the procedures and rules in relation to the administrative, financial and technical structures and obligations of media service providers and the establishment, organization, duties, competences and responsibilities of the Radio and Television Supreme Council.

Scope

ARTICLE 2 – (1) This Law deals with matters relating to radio, television and on demand media services under the jurisdiction of the State of the Republic of Turkey, transmitted by any and all techniques, procedures and means and through electromagnetic waves or other means under any denotation. Media service providers under the jurisdiction of the State of the Republic of Turkey are those who are in accordance with paragraph two deemed as based in Turkey as well as those who are subject to the provisions of paragraph three.

(2) While applying this Law;

a) The media service provider is deemed to be based in Turkey if its headquarters are in Turkey and its editorial decisions pertaining to media services are taken within the boundaries of Turkey.

b) If the headquarters of the media service provider is in Turkey but the editorial decisions pertaining to media services are taken in another country, which is a party to the European Convention on Transfrontier Television; or the editorial decisions pertaining to media services are taken in Turkey but its headquarters are in another country, which is a party to the said Convention; that media service provider is deemed to be settled in the country where the prominent part of its labour force conducts media service. However;

1) If the prominent part of the labour force that conducts media service works in both of the countries and the country where more substantial work is performed cannot be determined, the media service provider is deemed to be based where its headquarters are located.

2) If the prominent part of the labour force that conduct media service does not conduct substantial activities in either of the countries, the media service provider is deemed to be based in Turkey provided that it has started to conduct activities in Turkey, and made a stable and effective connection with the Turkish economy.

c) If the headquarters of the media service provider are in Turkey but editorial decisions pertaining to media services are taken in a third country that is not a part of the European Convention on Trans-frontier Television; or if its editorial decisions pertaining to media services are taken in Turkey but the headquarters are in a third country that is not a part of the said Convention, the said media service provider is deemed to be settled in Turkey provided that the prominent part of its labour force that conducts media services is in Turkey.

(3) In cases where the second paragraph's provisions cannot be applied;

a) Media service providers using satellite connections deployed within the boundaries of Turkey,

b) Although they are not using satellite connections deployed within the boundaries of Turkey, media service providers that use capacity on the satellites belonging to Turkey

are deemed to be under the jurisdiction of the State of the Republic of Turkey.

Definitions

ARTICLE 3 – (1) In the application of this Law;

a) Infrastructure operator: means the organisation operating the infrastructure for the transmission of the media services,

b) Analogue broadcast: means broadcast services made through cable, satellite, terrestrial and similar means by using an analogue modulation technique,

c) European works: means audiovisual works, which are produced or co-produced by real persons or legal entities settled in signatory states of the European Convention on Transfrontier Television or in member states of the European Union,

ç) Independent producer: means real persons and legal entities who have the right to produce and distribute programmes freely, who are not the registered employees of the media service provider organisation, and who have the rights stated under the Intellectual and Artistic Works Law No. 5846 of 5/12/1951 upon programmes they have produced except for the limited periods during which they assign them to the media service provider organisation,

d) President: means President of the Radio and Television Supreme Council,

e) Regional broadcast: means broadcast service transmitted to at least seventy per cent of the total population of the provinces in a geographic region and the provinces in a geographic region determined by the Supreme Council,

f) Editorial liability: means to have the authority to regulate and control regarding the contents and selections of programmes and their presentation within a broadcast stream chart in radio and television broadcast services and within a catalogue in on demand media services,

g) Surreptitious commercial communication: means presentation by media service provider of an activity, commercial brand, name, service and product of a goods or service producer, with words and pictures in programmes, outside advertising breaks and without any explanatory sounds or images that identify such presentation as an advertisement in order to advertise or in such manner that will alter public opinion,

ğ) Transmission: means the initial provision of media services,

h) On demand media service: means any media service programmes which are watched or listened to at the personal request of a user in a time period he/she determines as subject to a programme catalogue which has been designed by a media service provider,

ı) Cable environment: means an environment where a media service is transmitted to subscribers through all kinds of cable infrastructure,

i) Terrestrial environment: means an environment where a media service is transmitted through terrestrial transmitter systems to receivers,

j) Protective symbol: means common symbols used by media service providers in order to inform the viewers regarding the contents of a media service,

k) Logo/call sign: means graphical description and audio announcement pertaining to the name of the service or letters / words of such names designed in a block, which media service providers are obliged to register with the Supreme Council and relevant institutions,

l) Media service provider: means any legal person who has the editorial liability for the selection of the contents of radio, television and on demand media services and who decides on the manner of arrangement and broadcasting of the said services,

m) Multiplex: means the method of combining multiple terrestrial media services so as to render them to a single signal or to several signals,

n) Multiplex operator: means the company that combines multiple media services so as to render them to a single signal or to several signals, and that provides transmission of such signals between media service providers and infrastructure operators or between transmitter systems and operator companies,

o) Multiplex capacity: means the capacity allocated for the transmission of a digital broadcast through the multiplex that is used for terrestrial television or radio broadcasts in VHF, UHF and FM radio frequency bands,

ö) Important events: means sport and cultural events subjected to exclusive rights that are regarded as being important to the public, and that will be broadcast live through unpaid and non- encrypted channels or from a prerecording as subject to objective reasons,

p) Platform Operator: means the company which transforms multiple media services or multiplex into one or multiple signals and provides transmission of them through cable, satellite or similar means in encrypted/non-encrypted form directly to the viewer,

r) Programme: means a single whole comprising a set of visual and/or audio elements within a broadcast stream chart or a catalogue prepared by a media service provider.

s) Sponsorship: means all kinds of contributions to programmes of real persons or legal entities that are not connected with providing media services or producing audiovisual works in order to advertise their name, brand, logo, image, activities or products,

ş) Radio and television advertisement: means any announcement or self-advertisement broadcast related to trade, business, craft or a profession made by real persons or legal entities in return for a price or similar consideration, in order to advertise all products and services including real properties, rights and duties, to spread an object and idea, or to generate any other effect.

t) Radio broadcast service: means audio and data broadcast made through terrestrial, cable, satellite and other means, and that does not contain personal communication services,

u) Digital media service: means media service made through cable, satellite, terrestrial and other means using digital encoding and modulation technique,

ü) Tele-shopping: means direct supply broadcast to public for acquisition of goods and services, including real properties, rights and duties, in return for a price,

v) Television broadcast service: means encrypted or unencrypted audiovisual media service provided by a media service provider so that programmes can be watched simultaneously based upon a broadcast stream chart,

y) Thematic broadcast: means a broadcast that allots a minimum of seventy percent of its daily broadcast time to a specific type of programming including news, documentaries, education, economy, culture, history, sports, music, cinema, series, marketing or similar subjects or to programmes that target a specific viewer segment other than general viewers,

z) Commercial communication: means the broadcasting of audio or silent images designed to advertise directly or indirectly products, services or image of a real person or a legal entity engaged in an economic activity, including radio and television advertisements, programme sponsorship, tele­ shopping and product placement in return for a price or similar consideration, or for the purpose of self-advertisement along with a programme or as placed within a programme,

aa) National broadcast: means broadcast service transmitted through terrestrial means to a minimum of seventy percent of the country's population and to the residential areas determined by the Supreme Council,

bb) Satellite environment: means the environment where a broadcast service is transmitted via satellite capacity to receivers,

cc) Product placement: means all kinds of commercial communication displaying a product, service or commercial brand by including in a programme or by referring to them in the programme, in return for a price or similar consideration,

çç) Supreme Council: means the Radio and Television Supreme Council.

dd) Transmitter building and operating company: means the company that builds and operates the necessary facilities to provide transmission through terrestrial means broadcasts of media service providers that have obtained a licence to broadcast,

ee) Broadcaster: means a media service provider rendering radio and/or television services,

ff) Media service: means, excluding personal communication, television broadcast services, on demand media services as well as commercial communication and radio broadcast services under the editorial liability of the media service provider and for the main purpose of offering programmes via electronic communication networks to inform, entertain or educate the public,

gg) Transmission Infrastructure of media services: means systems and facilities used for the transmission of media services through terrestrial, satellite, cable and similar means,

ğğ) Media service transmission authority: means the authorisation certificate issued by the Supreme Council to multiplex, platform and infrastructure operator companies and transmission facility and operator company in order to be able to transmit their radio, television and on demand media services,

hh) Broadcasting licence: means a permit issued to media service providers by the Supreme Council separately for each broadcast type, technique and medium to enable them to broadcast through any kind of technology via cable, satellite, terrestrial and similar means provided that such companies fulfil the requirements specified under this Law and in the regulations and other arrangements published in accordance with this Law,

ıı) Broadcast environment: means cable, satellite, terrestrial and similar transmission means.

ii) Retransmission: means complete or partial reception regardless of the technique and means used of broadcast service provided by a media service provider and transmitting it simultaneously in an unchanged form,

jj) Local broadcast: means the broadcast service that is transmitted via terrestrial means into the borders of at most one province.

CHAPTER TWO

General Principles

Retransmission

ARTICLE 4 – (1) The reception and retransmission of media services is free of restriction. Retransmission can only be limited in accordance with the relevant provisions of international treaties that the Republic of Turkey is a party to.

(2) A media services provider's simultaneous transmission of the same media service via different media such as satellite, cable and terrestrial without making changes is not deemed retransmission.

(3) Provided that the provisions of the Intellectual and Artistic Works Law No. 5846 remain reserved, the procedures and rules of retransmission shall be regulated by the Supreme Council by means of a regulation.

Broadcasting Language

ARTICLE 5 – (1) The rule is to broadcast in Turkish. However, broadcasts can also be conducted in dialects and languages other than Turkish. The broadcasts must be conducted in conformity with the rules of the language selected. The procedures and rules pertaining to the said broadcasts are determined by the Supreme Council by means of a regulation.

The independence and liability of the media service provider

ARTICLE 6 – (1) The contents and transmission of media services cannot be interfered with beforehand and the contents cannot be audited prior to transmission.

(2) Provisions under this Law, under other laws and in international legislation that Turkey is a party to; and regulatory actions issued by the Supreme Council pertaining to the application of the said provisions shall not be deemed as interference.

(3) Media service providers are obliged to ensure non-use of any media services in such a way as to gain unfair advantages, whether by themselves, or by their shareholders, or by any blood and in-law relatives up to and including the third degree and for another real person and legal entity.

(4) Media service providers are liable for the content and presentation of all media services that are broadcast including commercial communication and those produced by third parties.

(5) Media service providers are obliged to notify their identification details, contact addresses, and the name and contact details of their viewers' representative to the Supreme Council and publish them on their websites under the procedures and rules established by a regulation.

(6) Media service providers may not broadcast cinematographic works beyond the period agreed with the right holder.

Broadcasts in time of crises

ARTICLE 7 – (1) In times of crisis caused by war, terrorist attacks, natural disasters and similar extraordinary situations, the freedom of expression and information is fundamental; and beforehand broadcast services cannot be audited, or with decisions of the judiciary being reserved cannot be ceased. However, in evidently required by national security or in situations where it is highly likely that public order will be seriously disrupted, the Prime Minister or the minister to be appointed by the Prime Minister can impose a temporary ban.

(2) The media service provider is obliged to broadcast any announcement in relation to the requirements of national security, public order, general health and general morality issued by the President or the Government before 23:30 on the day of arrival of any such announcements.

(3) Any cancellation lawsuits to be filed against decisions taken pursuant to paragraphs one and two shall be directly brought before the Council of State. The Council of State shall hear these lawsuits and render its decisions with priority, and decide on the stay of execution requests within forty-eight hours.

CHAPTER THREE

Media Service Principles

Media service principles

ARTICLE 8 – (1) Media service providers shall provide their media services in line with the principles under this paragraph with an understanding of public responsibility.

Media services -

a) shall not violate the existence and independence of the State of the Republic of Turkey, the indivisible integrity of the State with its country and nation, or the revolutions and principles of Ataturk;

b) shall not inflame society to hatred and hostility by discriminating on the basis of race, language, sex, class, region, religion and sect, nor shall they form hatred within society;

c) shall not be contrary to the rule of law and the principle of justice and impartiality;

ç) shall not be contrary to human dignity and the principle of the privacy of personal life; shall not include humiliating, derogatory and defamatory expressions against persons and entities/organisations, beyond criticism;

d) shall not praise or encourage terrorism, depict terrorist organizations as powerful or rightful or portray terrorist organizations’ intimidating and deterrent qualities. They cannot present an act, perpetrators and victims of terrorism with the form of serving the interests of terrorism,

e) shall not contain and encourage broadcasts which discriminate on the basis of race, colour, language, religion, nationality, sex, disability, political and philosophical views, sect or similar reasons and contain and encourage broadcasts which humiliate persons;

f) shall not be contrary to the national and moral values of the society, general morality and the principle of family protection;

g) shall not praise commission of crime, criminals, criminal organizations or teach criminal techniques;

ğ) shall not contain abuse of children and powerless and disabled people or incite violence against them;

h) shall not be of an encouraging nature concerning the use of addictive substances like alcohol, tobacco and narcotics or gambling;

ı) shall predicate on the principles of impartiality, truthfulness and accuracy and not impede the free formation of opinions in the society; news that can be investigated pursuant to the professional principles of the press shall not be broadcast without investigation or verification; shall not provide exaggerated sounds and images, any effect or music other than natural sounds while broadcasting news; archive or re-enactment images shall be indicated as it is, and the source of news obtained from agencies or other media sources shall be stated;

i) shall not present or declare anyone as guilty unless conclusively proven guilty by a judicial decision; shall not be in the form of affecting the trial process and impartiality other than being newsworthy during the judgment process in cases that have been passed to the judiciary;

j) shall not contain any elements that cause unfair competition and serve unfair interests;

k) shall not be biased towards or favouring political parties and democratic groups;

l) shall not encourage acts that will jeopardize the general health and/or protection of the environment and animals;

m) shall make sure that Turkish is used correctly, well, and comprehensibly without undermining its characteristics and rules; shall not make crude, inferior and slang use of the language;

n) shall not be obscene;

o) shall respect the right of people and institutions/organisations to reply and rectification;

ö) shall not contain contests or lotteries via information communication media, and no prizes shall be awarded to listeners or viewers or shall not act as an intermediary for giving the award of prizes;

p) Surveys and public opinion polls that have been arranged or commissioned by the media service provider shall take place before a notary public from the preparatory stages until the announcement of the results;

r) shall not exploit people by way of fortune telling or superstitions;

s) shall not contain programmes that are contrary to social gender equality, encourage pressure/oppression on women and exploit women; and

ş) shall not encourage or inure violence.

(2) In radio and television broadcasts, any programmes, which could impair the physical, mental, or moral development of young people and children shall not be broadcast within the time intervals that they may be viewing and without a cautionary/protective symbol.

(3) On demand media service providers shall ensure the provision of media services, which could adversely impact the physical, mental or moral development of young people and children in such manner that under normal circumstances they will not hear and see such services.

CHAPTER FOUR

Commercial Communications in Media Services

General Principles

ARTICLE 9 – (1) Commercial communication must be auditorily and visually easily distinguishable from other elements of the media service.

(2) Subconscious techniques shall not be used in commercial communication.

(3) Surreptitious commercial communication shall not be permitted.

(4) The images or voices of people who regularly present news bulletins and news programmes shall not be used in commercial communications.

(5) Commercial communication shall not be used in such a way that will affect the editorial independency of the media service provider and the programme content.

(6) Save for the fundamentals and principles provided for under Article 8, the commercial communication -

a) shall conform to the principles of justice, equity and honesty;

b) shall not include or encourage any discrimination on the basis of sex, race, colour, ethnic origin, nationality, religion, philosophical beliefs or political ideas, disability, age and any discrimination;

c) shall not be misleading and shall not harm consumer's interests;

ç) shall not be harmful to the physical, mental and moral development of children, shall not directly orient them to purchasing or renting a product or service by means of exploiting their inexperience and innocence, shall not directly encourage them to convince their parents or others to purchase the advertised product or service, shall not abuse their trust in their teachers and other people or shall not display them in dangerous situations without good cause;

d) shall not be oriented towards the exploitation of women; and

e) shall not encourage behaviour that will harm health, environment and safety.

(7) Commercial communications for food and beverages containing food and other substances that are not recommended to be excessively consumed in general diets shall not be broadcast alongside children’s programmes or within these programmes;

(8) The volume levels of commercial communication broadcast shall be at the same level as that of other parts of the broadcast.

Advertising and tele-shopping in television and radio broadcast services

ARTICLE 10 – (1) In television and radio broadcast services, advertisements and tele­ shopping shall be arranged in such a way that they will be clearly discerned and easily distinguished from other elements of the programme service with an audio and/or visual announcement.

(2) The rate of all advertisement broadcast other than tele-shopping broadcasts cannot exceed twenty per cent within broadcast from the start of an hour up to the start of the next hour.

(3) The time allocated for programme sponsorships and promotions of the broadcaster’s own programmes and product placements shall not be included within the rates stipulated in the second paragraph. The rate of programme promotions cannot exceed five percent within broadcast from the start of an hour up to the start of the next hour.

(4) Tele-shopping can be broadcast for at least fifteen minutes continuously, being indicated with a clear audio and visual alert, independent from the time limits determined in the second paragraph. The time for this type of broadcast shall not exceed a total of one hour per day.

(5) Public service announcements, which are broadcast free and recommended by the Supreme Council, are not be included in advertisement periods.

(6) Advertisements and tele-shopping broadcasts may be placed between programmes or into a programme in such a way that they will not harm the integrity, value of the programme and the rights of the right owners. In programmes that comprise independent parts or in sport programmes that have half-time periods and similar event and show programmes, advertisement and tele-shopping broadcasts can be placed between those parts or into half-time periods.

(7) Films that have been made for cinema and television, and news bulletins and children's programmes may be interrupted with advertisements and tele-shopping, one time for each thirty minute broadcast period if their planned broadcast periods are more than thirty minutes.

(8) Advertisement and tele-shopping cannot be placed within religious ceremony broadcasts under any circumstances.

(9) These provisions are not applicable to television and radio broadcast services devoted exclusively to advertisement, tele-shopping and self-promotion broadcasts.

(10) Other matters concerning the implementation of this Article will be regulated with a regulation to be introduced by the Supreme Council.

Commercial communication of certain products

ARTICLE 11 – (1) Commercial communications for alcohol and tobacco products cannot be permitted in any way.

(2) Commercial communications cannot be made for pharmaceuticals and medical treatments subject to prescription.

(3) Advertisements for pharmaceuticals and medical treatments that are not subject to prescription shall be prepared under the principle of integrity, and in such manner that they will comprise elements that reflect the truth and can be verified.

(4) Tele-shopping may not be permitted for pharmaceuticals and medical treatments.

Sponsorship

ARTICLE 12 – (1) If a certain programme is partially or wholly sponsored, this matter shall be specified at the beginning of the programme, with appropriate expressions upon entry and exit from advertising breaks within the programme, and at the end of the programme. In programme promotions, no reference can be made to the programme's sponsor.

(2) In sponsored programmes, the sponsor's or a third party's goods and services shall not be referred to; and purchase, sale or lease of these shall not be promoted.

(3) Programmes may not be sponsored by real persons or legal entities that engage in producing or selling the goods and services banned from commercial communication. If real persons or legal entities that produce, market or sell medical products; or market or offer medical treatments sponsor a programme, the name, brand, logo or image of the real persons or legal entities can be used in programme sponsorship; however medical products or medical treatments subject to prescription that real persons and legal entities produce or sell may not be used.

(4) In news bulletins and religious ceremony broadcasts, programme sponsorship shall not be allowed.

(5) Programme-sponsoring shall not be allowed to affect the media service provider's editorial independence and liability. When indicating at the start of the programme that the programme is being sponsored, upon entry to and exit from advertising breaks within the programme, and at the end of the programme, leasing or buying the programme sponsor's products or services may not be directly encouraged, and the products or services may not be overemphasised.

Product placement

ARTICLE 13 – (1) Except for films, series as well as sports and general entertainment programmes made for cinema and television, practices for the purpose of product placement in broadcasts may not be allowed. Product placement practices are subject to the regulations pertaining to commercial communication.

(2) Under conditions to be specified by the Supreme Council, also in events where specific goods and services are included in the programme free of charge, product placement can be allowed.

(3) Product placement shall not be allowed to affect the media service provider's editorial independence and liability. Leasing or buying the products or services may not be directly encouraged and the product may not be overemphasised in product placement. Viewers shall be clearly informed about the existence of product placement at the beginning and end of the programme, and when the programme starts after an advertising break.

(4) In news bulletins, children's programmes and religious programmes product placement shall not be allowed.

(5) Products whose commercial communication is banned shall not be allowed to be used in product placement.

SECTION FIVE

Media Service Content

General and thematic broadcast

ARTICLE 14 – (1) In media services, broadcast with general or thematic contents may be conducted. During their application for a broadcasting licence, media service providers shall inform the Supreme Council of their broadcast types in writing. The type of the broadcast shall be clearly stated in the licence to be granted to these companies by the Supreme Council.

(2) The broadcast services shall be conducted in the type and in the selected language notified to the Supreme Council. The type of broadcast can be changed with the permission of the Supreme Council upon request. The requirements of changing the type of broadcast will be established by the Supreme Council. An enterprise that does not conduct broadcasts that comply with the type specified in the licence shall be considered as violating the terms of the broadcast licence.

(3) If television enterprises that conduct general and thematic broadcasts include cartoons in the broadcasts for children, at least twenty per cent of the cartoons, and at least forty per cent of other

children's programmes shall be productions made in the Turkish language and reflecting the Turkish culture. Statistical data related to the broadcast times and lengths of children's broadcasts and details of the place of production shall be reported to the Supreme Council as monthly lists.

(4) Radio and television enterprises must have Turkish folk and Turkish classical music programmes in their broadcasts at a certain percentage and at certain times. The rules of the percentages and broadcasting times of such programmes will be determined by the Supreme Council.

European works

ARTICLE 15 – (1) Television broadcasters that hold national terrestrial broadcasting licence shall;

a) allocate at least fifty percent of their broadcast time excluding the time allocated to news, sport events, contests, advertisements, tele-shopping and related data broadcasts to European works.

b) allocate ten percent of their broadcast time or programme budget excluding the time allocated to news, sporting events, contests, advertisements, tele-shopping and related data broadcasts to European works of independent producers.

2) The procedures and rules to encourage on demand media service providers to sponsor the production of and access to European works will be determined by the Supreme Council.

Right of Short Extracts

ARTICLE 16 – (1) Television enterprises that have the exclusive broadcast rights for events that have major importance for the public opinion, within the scope of the Intellectual and Artistic Works Law No. 5846, shall provide short extracts rights on the basis of being fair, reasonable and egalitarian to other broadcasters in return for a price.

(2) Other television broadcasters asking for the right to access events subject to an exclusive right of broadcasting shall be granted the right to choose short extracts independently.

(3) Short extracts shall be used only in news programmes in such manner that they will not exceed ninety seconds by citing their source and such shall be applied in on demand media services only in the pre-recording of the same programme by the same media service provider.

(4) The procedures and rules of enforcing this Article will be established with a regulation by the Supreme Council.

Public access to major events

ARTICLE 17 – (1) The Supreme Council prepares and announces a list of major events by obtaining the opinions of other institutions concerned with the matter in order enable the broadcasting countrywide as live or pre-recorded of national and international events that have substantial importance for the public on television channels that broadcast as unencrypted and free of charge. The list of major events may be updated by the Supreme Council by the same procedure.

(2) Television enterprises that will broadcast the major events ensure broadcasting of the listed major events as unencrypted and free of charge countrywide.

(3) Further, television enterprises cannot use their exclusive rights in relation to major events in the list of another country that is a party to the European Convention on Transfrontier Television in such a way that will prevent a substantial number of such country’s citizens from watching the event.

(4) The procedures and rules for public access to major events will be regulated by the Supreme Council by means of a regulation to be issued.

Right of rectification and reply

ARTICLE 18 – (1) If a broadcast about real persons and legal entities that will violate their honour and dignity or as contrary to facts is conducted, on condition of not being contrary to the interests of third parties protected by the law and not including a criminal element, such persons and

entities shall send a rectification and reply letter to the relevant media service provider within sixty days from the date of the broadcast. Media service providers shall broadcast the letter, without any amendment or insertion, at the time and in the programme subject to rectification and reply, within a maximum of seven days after they receive the letter in such manner that viewers can easily follow and it is clearly understandable. In the event that the programme subject to the rectification and reply letter has been removed or suspended, the right to rectify and reply shall be exercised within a seven-day period at the broadcasting time of the said programme. In the rectification and reply, the broadcast that has caused it shall be specified.

(2) If the rectification and reply is not broadcast within the period stated under paragraph one, from the end of such period; if it is broadcast in violation of the provisions of paragraph one, within ten days from the broadcast of the rectification and reply, the person involved may ask the court to decide that the rectification and reply be broadcast in accordance with the provisions of paragraph one. The competent court is the court of minor criminal claims in the location where the applicant resides; in the event that the applicant resides abroad, the competent court is the Ankara Court of Minor Criminal Claims in Ankara.

(3) The judge of the court of minor criminal claims shall conclude the case in three days without a hearing. Within seven days from the notification, the decision may be appealed before the competent criminal court of first instance. The criminal court of first instance decides within three working days after examining the objection and gives its final decision.

(4) In the event that the judge decides the broadcast of the rectification and reply, the seven- day period in the first paragraph will start from the date the decision becomes definite, if any objection has not been made against the decision of the judge of court of minor criminal claims; and from the date of notification of the decision of the criminal court of first instance if any objection has been raised.

(5) If the person who has the right of rectification and reply dies without exercising such right, this right can be used by one of his/her inheritors. In that situation, thirty days are added to the remaining rectification and reply period provided that the demise has occurred within the sixty-day period for the right of rectification and reply.

(6) Due to financial and moral damages arising from broadcasts abusing personal rights of real persons and legal entities, the producer of the programme is jointly liable with the media service provider.

(7) The person involved may directly request the right of rectification and reply specified under paragraph one from the court of minor criminal claims within the same periods.

CHAPTER SIX

Private Media service providers

Establishment and share percentages

ARTICLE 19 – (1) Private media service providers must comply with the following provisions regarding their company structures and share percentages:

a) A broadcast licence may be granted to joint stock companies established in accordance with the provisions of the Turkish Commercial Code for the purpose of exclusively providing radio, television and on demand broadcast service. The same company can only provide one radio, one television and one on demand broadcast service. Media service providers cannot insert any provisions against the principles in this article into their articles of association after the broadcast licence has been granted, either. Changes in the articles of association shall be notified to the Supreme Council within one month.

b) A broadcast licence cannot be granted to political parties, labour unions, professional organisations, cooperatives, associations, societies, foundations, local administrations, any companies which are established by them and of which they are direct or indirect shareholders and capital market

institutions and real persons and legal entities who are direct or indirect shareholders of these institutions. These companies cannot be direct or indirect shareholders of media service providers.

c) The shares of media service providers shall be registered shares. A dividend right certificate cannot be issued in favour of anybody.

ç) Media service providers may issue and offer to the public capital market instruments under the Capital Market Law No. 2499 of 28/7/1981 and the applicable legislation. In such event the Supreme Council's permission must be obtained before registration with the Capital Market Board. The requirement of being registered is not sought for listed shares.

d) One real person or legal entity can directly or indirectly hold shares in a maximum of four media service providers. However, the annual total commercial communication income of media service providers in which a real person or legal entity is a direct or indirect shareholder cannot exceed thirty per cent of the total commercial communication income of the sector in case of holding shares in more than one media service provider. A real person or legal entity whose total commercial communication income exceeds this rate shall assign its shares in the media service providers in such a way that it will be reduced to the said rate within a ninety-day period given by the Supreme Council. For each month it has not implemented the decision of the Supreme Council in the given period, a four hundred thousand Turkish lira administrative fine will be imposed by the Supreme Council on the real person or legal entity who has not implemented the decision. The procedures and principles on the implementation of this Article are determined by the Supreme Council.

e) For real persons, shares of spouses and blood and in-law relatives up to and including the third degree are also considered as held by the same person.

f) The proportion of total direct foreign capital in a media service provider cannot exceed fifty per cent of the paid-in capital. A foreign real person or legal entity can directly hold shares in at most two media service providers. If foreign real persons or legal entities hold shares in companies that are shareholders of media service providers and become indirect shareholders of the broadcasters, the chairman, the vice chairman and the majority of the board of directors and the general manager of such broadcasters shall be Turkish citizens, and the majority of the voting rights in the general assemblies of such broadcasters shall belong to real persons or legal entities having Turkish citizenship. In the articles of association of companies, the arrangements ensuring these provisions shall be stated clearly.

g) Domestic or foreign shareholders cannot in any way own privileged share certificates.

Transfer of Shares and Company and Merger

ARTICLE 20 – (1) Transfer of the shares of a joint stock company to which a broadcast licence has been granted shall be notified to the Supreme Council together with the information about the names and surnames of the shareholders, shareholder structure and vote proportions subsequent to the share transfer within thirty days from the transfer date.

(2) Before the transfer of a company or a merger, permission shall be obtained from the Supreme Council with necessary information and documents and such shall be notified to the Supreme Council within thirty days after effecting the transfer or merger process.

(3) If violation of the provisions indicated in this Law exist in the structure of the company that will occur as a result of the transfer of shares or merger, such violation shall be remedied in the period not exceeding ninety days that will be given by the Supreme Council. Otherwise, the broadcasting licence of the relevant media service providers will be cancelled.

(4) In mergers, acquisitions and the transfer of registered shares, provisions of Article 19 of this Law, the Capital Market Law No. 2499 and applicable provisions of the relevant legislation as well as the provisions of Law on the Protection of Competition No. 4054 of 7/12/1994 are reserved.

Logo and call sign

ARTICLE 21 – (1) On the condition of complying with the applicable legislation and not being against the public order and general morals, any name and block graphics that describe such name

may be used as logo, and audio notifications can be used as call sign. The logos and call signs shall be registered with the Supreme Council. Media service providers can alter their logos and call signs with permission of the Supreme Council.

(2) Media service providers are obliged to use one single logo and call sign during their broadcast period including the test broadcast period. Television broadcast service provider enterprises may not during advertisements use an altered logo and disrupt the basic characteristic of their block graphics.

(3) The procedures and rules on the implementation of this article will be determined by the Supreme Council by means of a regulation to be issued.

Viewer representation

ARTICLE 22 – (1) Media service providers appoint a viewer representative who has at least ten years of professional experience for the purpose of forming the co-regulation and self-regulation mechanisms, evaluating complaints from viewers and listeners, presenting them to the broadcasting board of the enterprise, and following up on the results. The selected viewer representative shall be announced by appropriate means to the public and notified to the Supreme Council.

Employees of news units

ARTICLE 23 – (1) The minimum number of employees who will work with a press card in the news units of media service providers is determined by the Supreme Council. Such staff is subject to the Law No. 5953 on the Regulation of the Relationship Between Employees and Employers in Media of 13/6/1952.

Protective symbol system

ARTICLE 24 – (1) Media service providers inform viewers vocally or in writing about the contents of programme services by using a protective symbol system.

(2) The procedures and principles of the protective symbol system are established by the Supreme Council.

(3) This article shall be applied to the Turkish Radio-Television Corporation also.

Keeping broadcast records

ARTICLE 25 – (1) Private media service providers must keep the recordings of each broadcast for one year. Real persons and legal entities may get a copy of the broadcast recording to form the basis of action they will take provided that they apply to the Supreme Council in writing and pay the fee to be determined by the Supreme Council within this period.

(2) Upon request of the Supreme Council, private media service providers are under the obligation of delivering one copy of the requested broadcast recording to the Supreme Council within ten days from the notification of the related request letter to themselves.

(3) If the broadcast has been subjected to an investigation or prosecution, the broadcast recording that is subject to the investigation or prosecution shall be kept until receipt of a written notification from the relevant authorities stating that such processes has been concluded.

SECTION SEVEN

Frequency Planning and Broadcasting Licence

Frequency planning and allocation

ARTICLE 26 – (1) The Supreme Council makes or commissions the planning of television channel and radio frequencies under the frequency bands allocated to the Supreme Council for terrestrial radio and television broadcasts in the national frequency plan in accordance with article 36

of the Electronic Communication Law No. 5809 of 5/11/2008. In the frequency plans, the numbers of national, regional and local terrestrial broadcast networks, their types and their multiplex numbers for digital broadcasts shall be determined.

(2) The Turkish Radio-Television Corporation notifies the number of broadcast services to be conducted by terrestrial means and their coverage area to the Supreme Council. The Supreme Council decides under the frequency plans what percentage of such requests will be met. Channels and frequencies that are found to be suitable for terrestrial television and terrestrial radio broadcasts, and the multiplex capacity number no less than one multiplex that is found to be suitable for digital terrestrial broadcasts are allocated to the Turkish Radio-Television Institution. At least four terrestrial television broadcasts and four terrestrial radio broadcasts are conducted through the frequency and multiplex capacity allocated to the Turkish Radio-Television Institution. Channels, frequencies and multiplexes that have not been used for two years from the allocation date or whose usage has been terminated are evaluated by the Supreme Council again. If supplementary terrestrial broadcast requirement of the Turkish Radio-Television Institution arises after the allocation, this shall also be evaluated within the above framework to the extent of capacity possibilities.

(3) If public institutions ask to conduct terrestrial radio or television broadcasts for the purpose of warning, announcement and education, these requests shall be met by getting services from the Turkish Radio-Television Institution under a protocol to be made. The Turkish Radio-Television Institution shall not charge public institutions and establishments in whose Laws there exists a provision on that they may conduct radio and television broadcasts at the effective date of this Law. Channel, frequency or multiplex capacity cannot be allocated to any public institutions other than the Turkish Radio-Television Institution.

(4) Media service providers which are established as radio and television broadcasters, operating in the area of radio and television broadcasting for at least one year, meeting the preliminary requirements in the tender specification and obtaining a certificate of qualification from the Supreme Council to participate in the tender may participate in the ranking tender.

(5) According to the outcome of the ranking tender to be held in accordance with the frequency plans for terrestrial radio broadcasts, radio frequencies or multiplex capacity shall be allocated to the media service providers. According to the outcome of the ranking tender to be held in accordance with the digital television frequency plan, multiplex capacities shall be allocated to media service providers. In the allocation, the coverage area of the broadcasts to be provided, the type of broadcasts and the multiplex on which the capacity will be placed shall be stated. Companies holding a terrestrial broadcast licence shall launch their broadcasts on all the channels, multiplex capacity or frequencies that have been allocated to them within two years at the latest.

(6) An annual usage fee shall be collected from public and private media service providers for the channels, multiplex capacity and radio frequencies that are allocated for radio and television broadcasts to be made through terrestrial means. The annual usage fee shall be determined by the Supreme Council in accordance with objective criteria such as population-based coverage area, type, transmitter power, and band where frequency is of such broadcast and economic development level of the area where the broadcast is made.

(7) Radio or television broadcast services to be made through terrestrial means by media service providers through the allocation of multiplex capacity shall be transmitted by the multiplex operator. Media service providers in the same multiplex transmit their broadcasts with agreement thereupon through a multiplex operator.

(8) Private media service providers shall conduct their broadcasts to be made through the television channel, multiplex capacity and radio frequencies allocated to them by the Supreme Council via radio and television transmitter facilities built and operated by a single transmission facility and operator company. The conditions that transmitter building and operating company that is jointly established by companies holding a national terrestrial broadcasting licence shall comply with are determined by the Supreme Council, and broadcast transmission authority shall be granted only to one transmitter building and operating company that meets the conditions. The share percentage of those who will hold shares in that transmitter building and operating company may not exceed ten per cent. The procedures and principles for using the transmitter facilities and the annual rental fees shall be put into effect subsequent to obtaining the transmitter building and operating company's opinion

with the approval of the Supreme Council. Transmitter building and operating company shall provide services to all companies that have obtained the terrestrial broadcast licence from the Supreme Council, by the criteria of impartiality and fairness, and under fair conditions without any discrimination. The Supreme Council controls whether the radio and television transmitter facilities that are authorised to be established are being used in accordance with the purposes that have been set forth in this Law and operating permits. In case the transmitter building and operating company has been abusing the permission conditions and the violation has not been remedied despite notification by the Supreme Council, the company will be penalised with an administrative fine from one hundred thousand Turkish liras to three hundred thousand Turkish liras for each month of not remedying the violation.

(9) The procedures and rules of implementing frequency plans, transition to terrestrial digital broadcasting and the ranking tender shall be established by means of a regulation to be issued by the Supreme Council.

Broadcasting licence types, period and transfer

ARTICLE 27 – (1) Media service providers shall obtain separate licenses from the Supreme Council for each broadcasting technique and environment in order to be able to broadcast through cable, satellite, terrestrial, and similar means. The broadcast technique and environment the licence is granted for shall be clearly expressed in the licence. Companies that want to broadcast simultaneously through different broadcasting techniques and environments shall obtain separate licences for each broadcasting technique and environment, and broadcast simultaneously.

(2) The broadcasting licence's term is ten years. The terrestrial broadcast capacity that becomes idle at the end of the licence term will again be put out to tender by the Supreme Council.

(3) A company to which the Supreme Council has granted a terrestrial broadcasting licence may not assign such licence rights. A company that decides to cease its broadcasting operations shall return its licence to the Supreme Council.

SECTION EIGHT

Transmission of the Broadcasts and Authorisation

Multiplex operators

ARTICLE 28- (1) Provided that the provisions of the Electronic Communication Law No. 5809 and the applicable legislation are reserved, the administrative, financial and technical requirements that multiplex operators shall fulfil are determined by Supreme Council and a broadcast transmission permit shall be granted to the companies that fulfil these requirements. Media service providers also may hold shares in multiplex operator companies.

(2) Multiplex operators, in the field of transmission of radio, television and on demand media services, can only provide service to companies holding a terrestrial broadcasting licence.

(3) Multiplex operators shall immediately stop the transmission of broadcasts that the Supreme Council has decided to stop. The broadcast transmission authorisation of multiplex operators that continue to transmit these broadcasts despite the notification shall be cancelled by the Supreme Council, and this shall be notified to the Information Technologies and Communication Authority.

Platform operators and infrastructure operators transmitting broadcast services

Article 29 – (1) Platform operators, and infrastructure operators transmitting broadcast services, that have been authorised by the Information Technologies and Communication Authority to provide electronic communication services are subject to the provisions of this Law with regard to broadcast services. Administrative, financial and technical requirements for the transmission of broadcast services shall be determined by Supreme Council and broadcast transmission permits shall be granted to companies that fulfil these requirements. Platform operators shall provide services to media service providers by the criteria of impartiality and fairness, and under fair conditions without

making any discrimination. The service prices that platform operators will charge media service providers shall be determined upon approval of the Supreme Council.

(2) Platform operators, and infrastructure operators transmitting broadcast services, shall notify the Supreme Council of the broadcast services they will transmit.

(3) Platform and infrastructure operators shall following notification of the Supreme Council's resolution cease the transmission of broadcast services of media service providers that have not obtained a broadcasting license from the Supreme Council or whose broadcasting license has been cancelled by the Supreme Council, and those of media service providers that are under the jurisdiction of another country but whose broadcasts are determined by the Supreme Council as violating the international treaties which the Republic of Turkey is a party to and the provisions of this Law. The transmission authorisation of the operator shall be cancelled in case it does not stop the transmission of such broadcast services despite the notification, and this shall be notified to the Information Technologies and Communication Authority.

SECTION NINE

Election Periods

Broadcast during election Periods

ARTICLE 30- (1) The procedures and principles in relation to broadcasts on elections to be made during election periods shall be regulated by the High Election Board.

(2) The Supreme Council monitors, controls and evaluates broadcasts of media service providers during election periods in line with the resolutions of the High Election Board.

(3) The provisions under Article 149/A of the Law on the Main Provisions of Elections and Voter Registers No. 298 of 26/4/1961 shall be enforced following resolutions of the High Election Board.

Political advertisement

ARTICLE 31 – (1) Media service providers can broadcast advertisements of political parties and candidates during an election period announced by the High Election Board until the time the broadcast prohibitions will start.

(2) Political advertisements shall comply with the provisions of this Law and principles and procedures established by the High Election Board.

SECTION TEN

Sanctions

Administrative sanctions

ARTICLE 32 – (1) Media service providers that conduct broadcasts in violation of sub­ paragraphs (a), (b), (d), (g), (n), (s) and (ş) of paragraph one of article 8 of this Law will be penalised with an administrative fine from two per cent up to five per cent of the gross commercial communication revenues within the month preceding the month when the violation is found considering the seriousness of the violation as well as the broadcast's medium and area. The sum of the administrative fine may not be less than one thousand Turkish liras for radio enterprises and ten thousand Turkish liras for television enterprises and on demand media service providers. Further, as an administrative injunction, it will be resolved that the broadcast of the programme subjected to the violation be stopped up to five times, that the programme subjected to the violation be removed from the catalogue in case of on demand broadcast services. Considering the nature of the violation, an administrative injunction may be decided together with an administrative fine in accordance with the provisions of this paragraph, and only an administrative fine or an administrative injunction may be decided also.

(2) Media service providers that conduct broadcasts in violation of the principles, obligations or prohibitions established by the other sub-paragraphs of paragraph one of article 8 as well as its paragraphs two and three and other articles of this Law will be warned. If the violation is repeated after the warning is served on the enterprises involved, the media service provider will be penalised with an administrative fine from one per cent up to three per cent of the gross commercial communication revenues within the month preceding the month when the violation is found considering the seriousness of the violation as well as the broadcast's medium and area. The sum of the administrative fine may not be less than one thousand Turkish liras for radio enterprises and ten thousand Turkish liras for television enterprises and on demand media service providers.

(3) If a violation of an obligation or a prohibition constitutes an offence, without being subject to the condition of conducting an investigation or prosecution against the parties involved due to such offence, an administrative fine or an administrative injunction may be decided in accordance with the provisions of this article.

(4) Instead of programmes whose broadcast is ceased as a result of enforcing an administrative injunction, programmes on education, culture, traffic, women and children's rights, the physical and moral development of youngsters, the struggle against drugs and dangerous addictions, the correct use of the Turkish language, education about the environment, problems of the handicapped, health and similar subjects that are beneficial for the public provided by the Supreme Council, which shall not include any commercial communication broadcast and be broadcast within the same broadcasting time, shall be broadcast. If it is resolved that the broadcast of the programme be stopped due to violation of the obligation or the prohibition, the producer or if any the presenter of the programme who has liability because of the committing of the act that has caused a sanction to be imposed may not make or present another programme under any name whatsoever in the same or a different media service provider during the course of time when the broadcast is stopped.

(5) If the same violation is repeated from the notification of the resolution of sanction to be given following a broadcast in violation of the principles under sub-paragraphs a and b of paragraph one of article 8, it will be resolved that the media service provider's broadcast be stopped up to ten days; and in case of repeating for a second time, that the broadcasting licence be cancelled.

(6) If one of the requirements sought under this Law in order to issue a broadcasting licence is lost, the media service provider involved will be given thirty days to meet such requirement. Broadcasts of an enterprise that does not meet the requirement despite the time granted will be stopped for three months. If the requirement is not met during the course of such time, the broadcasting licence of the enterprise involved will be cancelled and its channel and frequency use will be ended.

(7)The broadcasting licence of an enterprise that is found to have attained the requirements necessary to issue a broadcasting licence by fraud will be cancelled. The broadcasting licence charge as well as the channel and frequency annual use charge collected from a company whose broadcasting licence has been cancelled will not be refunded.

(8) The Supreme Council is authorised to decide an administrative fine or an administrative injunction in accordance with the provisions of this law.

(9) Decisions of administrative sanctions imposed in accordance with the provisions of this Law can be referred to the judiciary pursuant to the Administrative Trial Procedure Law No. 2577 of 6/1/1982. However, a lawsuit shall be filed with an administrative court within fifteen days from the notification of the action. The fact that a cancellation lawsuit has been initiated before administrative courts shall not stop the execution of the decision.

(10) Resolutions of warning given by the Supreme Council in accordance with the provisions of this article shall be served by way of sending such to the electronic mail address that the media service provider communicated to the Supreme Council. If such change is not communicated to the Supreme Council although the electronic mail address communicated to the Supreme Council has been changed, notification at the previous address will be deemed as notification served.

(11) The administrative fines regulated in this Law shall be paid within one month from their notification.

Juridical Sanctions

ARTICLE 33 – (1) Members of the board of directors and the general manager of real persons and legal entities that broadcast without obtaining a broadcasting licence from the Supreme Council or despite temporary suspension of their broadcasts or cancellation of their broadcasting licences by the Supreme Council shall be penalised with a prison term from one to two years and an administrative fine from one thousand to five thousands days. Further, the security precautions under Article 60 of the Turkish Penal Code No. 5237 shall be applied against the legal entities. Broadcasting equipment and facilities that continue operations without permission will be sealed and shut down by the Supreme Council.

(2) Media service providers that conduct broadcasts out of the licence type and install transmitters without permission although having a broadcasting licence will be warned by the Supreme Council; and the provision of paragraph one will be enforced against those that continue broadcasting without permission despite the warning.

(3) The accountable manager of a private media service provider who does not keep their broadcast recordings for one year in accordance with Article 25 or not deliver them within the due period and as faithful to the originals despite a request by the Supreme Council or the Chief Public Prosecutor's Office shall be penalised with a judicial fine from one thousand to five thousands days.

(4) In case the records that have been sent are not the requested broadcast in terms of contents or there is alteration, removal, deletion in the recordings, the accountable manager of the private media service provider shall be penalised with a judicial fine from five thousand to ten thousand days.

(5) The Supreme Council will participate in public lawsuits initiated pursuant to this Law.

SECTION ELEVEN

Radio and Television Supreme Council

Establishment

ARTICLE 34- (1) The Radio and Television Supreme Council is established as an administratively and financially autonomous, impartial public legal entity in order to regulate and supervise the radio and television and on demand media services.

(2) The Supreme Council shall independently perform and exercise the tasks and powers given to it in this Law and the legislation under its own responsibility.

(3) Within the procedures and principles established for its own budget, the Supreme Council shall freely utilise the financial resources allocated to it within the framework of the procedures and principles established in this Law and Law 5018 on Public Financial Management and Control, to the extent required by its duties and powers. Properties of the Supreme Council are deemed properties of the State, and may not be attached.

(4) The Supreme Council conducts its relations with the Government through the Prime Minister or a minister to be appointed by the Prime Minister.

(5) The Supreme Council is subject to inspection by the Turkish Court of Accounts.

Radio and Television Supreme Council

ARTICLE 35- (1) The Supreme Council consists of nine members elected by the Turkish Grand National Assembly from persons who are over 30 years old, completed at least four years of higher education, worked for at least 10 years in public institutions and establishments or private enterprises on matters related to their professions and possess sufficient professional knowledge and experience as well as qualifications adequate for becoming a civil servant.

(2) For election, nominees twice as many as the number of members to be determined in proportion to the number of members of political party groups shall be nominated, and members of the Supreme Council shall be elected by the Turkish Grand National Assembly from among these nominees based on the number of members for each political party group. However, the political party groups cannot negotiate or decide whom to vote for in the elections to be held in the Turkish Grand National Assembly.

(3) Election of the members of the Supreme Council shall be held within ten days after designation and announcement of the nominees. For candidates nominated by political party groups, a combined ballot in the form of separate lists shall be prepared. Votes shall be cast by ticking off the specific space across from the names of the nominees. Votes cast more than the number of members to be elected for the Supreme Council from the political party group quotas determined in accordance with paragraph two shall be deemed invalid.

(4) Provided that the quorum is reached, candidates who receive the greatest number of votes equal to the number of vacant memberships shall be deemed elected. The result of the election shall be published in the Official Gazette.

(5) The Supreme Council members' term of office is six years. One third of the members shall be biennially renewed. Two months before members' term of office ends; in case of any vacancy in memberships, an election shall be held within one month from the date of the vacancy or if the date of the vacancy coincides with a holiday of the Turkish Grand National Assembly, from the end of the holiday, by the same procedure. In these elections, vacant memberships' distribution by political party groups shall be performed by considering the number of members elected from the political party groups' quotas in the first election and the current proportions of the political party groups. Members elected in the elections held due to membership vacancies shall complete the terms of office of the members they have replaced.

President and Vice President

ARTICLE 36- (1) The Supreme Council Members shall elect a President and a Vice President from among its members by holding a meeting within fifteen days from the date of publication of the election results in the Official Gazette. The term of office of the President and the Vice President is two years. The term of office of the Supreme Council members elected to Vice Presidency is limited to the President's term of office. If the membership of the President or Vice President terminates or the Presidency or Vice Presidency is vacated in any way, in its first meeting, the Supreme Council holds an election for a President and/or a Vice President.

(2) The Supreme Council is governed and represented by the President, and in cases of his/her absence, by the Vice President. If the Presidency and Vice Presidency are vacated at the same time, the oldest member chairs the Supreme Council.

(3) The President's duties and powers are as follows:

a) To determine the agenda, time and date of the Supreme Council's meetings; to chair the meetings; to take the due actions about applications not included in the agenda and to provide information to the Supreme Council in relation to such.

b) To procure the publication or service of resolutions of the Supreme Council; to ensure that the due actions for such resolutions are taken and to monitor their enforcement.

c) To give a final form to suggestions from service units and to submit the same to the Supreme Council.

ç) In conformity with strategies, purposes and aims established by the Supreme Council, to prepare the Supreme Council's annual budget and financial statements.

d) To ensure highest level organisation and co-ordination of harmonious, efficient, disciplined and orderly functioning of the Supreme Council and service units; to resolve duty and power problems that may arise between service units.

e) To prepare annual activities reports, to commission an evaluation of the activities according to purposes and aims, performance criteria and to submit the same to the Supreme Council.

f) To conduct studies and evaluations regarding strategies, policies and applicable legislation in the area where the Supreme Council is engaged in as well as regarding the Supreme Council and staff's performance criteria.

g) To conduct the Supreme Council's relations with other organisations and to represent the Supreme Council.

ğ) To appoint the Supreme Council staff other than the staff stipulated to be appointed by the Supreme Council.

h) To establish the area of duty and authority of the staff authorised to sign on the President's behalf.

ı) To perform other duties regarding administrative matters.

(4) The President may delegate part of his duties and powers not related to the Supreme Council to subordinates tiers provided that their limits are clearly established and such is done in writing.

Duties and Powers

ARTICLE 37- (1) The duties and powers of the Supreme Council are as follows:

a) Taking required precautions in the field of broadcast services, in order to guarantee the freedom of expression and information, diversity of opinions, competition environment reserving the duties and powers of the Competition Authority and pluralism, and prevent concentration and protect the public interest.

b) In the framework of the frequency bands allocated to the Supreme Council and specified in the national frequency plan for the terrestrial radio and television broadcasts according to the provisions of Law No. 5809 on Electronic Communications, determining or having them done or implementing the planning for television channel and radio frequencies.

c) Determining the required administrative, financial and technical standards for enabling media service providers to request a broadcast licence; granting broadcast licence to those of such companies that fulfil these requirements, inspecting and when required cancelling such broadcasting licenses.

ç) Reserving the duties and powers of the Information Technologies and Communication Authority, determining the administrative, financial and technical requirements that must be complied with for radio, television or on demand broadcast transmission operations by platform, multiplex, infrastructure operators and transmitter building and operating company, granting broadcast transmission authority to them and when required cancelling such.

d) Determining the broadcasting licence fees that will be collected from radio, television and on demand media service providers along with the annual television channel, multiplex capacity and radio frequency usage fee for the broadcast services that will be provided from terrestrial means and the broadcast transmission authorisation fees that will be collected from platform, multiplex, infrastructure operators and the transmitter building and operating company.

e) Supervising and controlling the broadcasts of media service providers based in the Republic of Turkey in terms of compliance with the provisions of this Law and the international treaties that the Republic of Turkey is a party to.

f) Controlling the compliance of the broadcasts of the media service providers that are not established on the soil of the Republic of Turkey but that are under the jurisdiction of the Republic of Turkey with the provisions of this Law and international treaties which the Republic of Turkey is a party to, cooperating with competent institutions and establishments of other countries when necessary.

g) Installing the required monitoring and recording systems for controlling and monitoring broadcast services by also installing equipment in the studios of broadcasters when necessary.

ğ) Determining the principles and procedures on the protective symbol system that will be used in the broadcast services of media service providers.

h) Imposing the relevant sanctions in case of finding non-compliance with this Law and other relevant legislation in the broadcasts of and in case of finding non-compliance with the broadcasting licence requirements of media service providers and in the services provided by platform, multiplex, infrastructure operators and the transmitter building and operating company.

ı) Making public opinion polls pertaining to media services or having them done and sharing the results of these polls with the relevant parties and the public.

i) Determining the principles and procedures of making and controlling measurements of watching and listening ratings of media services and also determining the sanctions to be imposed on companies and organisations that are not in compliance with such principles and procedures.

j) Reserving the provisions of Law No. 5809 on Communications and the applicable provisions of the legislation and excluding methods of communication for personal purposes; making regulations in relation to media services including broadcast transmission methods that newly emerge in connection with technological developments, and permitting test broadcasts.

k) Tracking developments in media services; determining general strategies for the sector and mechanisms for joint control, self-control and joint regulation; conducting studies and incentives for the development of national broadcasting; arranging trainings and certificate programmes for media service providers’ employees and issuing certificates.

l) Expressing opinions regarding draft legislation prepared in the field of media services.

m) Making secondary regulations regarding matters that fall under the scope of its authority.

n) On condition that the duties and powers of the Ministry of Foreign Affairs and the Information Technologies and Communication Authority are reserved, to represent our country in organisations that have legal personality under international law in relation to broadcasting services; fulfilling the duty of representation at international organisations that do not have a legal personality under international law wherein media service providers are not members and duly signing documents that are made under this sub-paragraph and do not constitute an international treaty upon obtaining opinions of relevant ministries and institutions.

o) Preparing the strategic plan, determining the performance criteria, purposes and aims, and service quality standards of the Supreme Council; and creating human resources and labour policies of the Supreme Council.

ö) Promoting the taking of required precautions in order to make it easier for handicapped people and senior citizens to access broadcast services and new technologies.

p) Taking resolutions on the purchase, sale, lease and allocation of real properties.

r) Cooperating with other public institutions led by the Ministry of Education in order to spread media literacy so that all tiers of society are included.

s) Obtaining all information, documentation and records from media service providers within the scope of their duties; and inspecting media service providers onsite and sealing and shutting down equipment that does not conform to licence requirements.

ş) When necessary, purchasing services for temporary tasks or tasks requiring a certain specialty,

t) Determining nominees for the Turkish Radio-Television Corporation's General Directorate and membership of the Board of Governors,

u) Establishing the professional and ethical principles that the Council Members and the personnel shall conform to.

ü) Discussing and deciding the Supreme Council's budget prepared in line with its main strategy as well as purpose and aims.

v) Identifying matters required in order to fulfil duties and obligations in events of declaration of mobilisation and war by means of a regulation to be issued in co-ordination with the Ministry of National Defence and to communicate the same to broadcasters and to inspect such.

y) Fulfilling other duties assigned by the legislation.

Prohibitions and Supervision

ARTICLE 38 – (1) Members of the Supreme Council and their relatives by blood or in-law up to and including those of the third degree, provided that provisions of Intellectual and Artistic Works Law No. 5846 remain reserved, shall not enter into any contracting business regarding matters that fall under the area of duties and powers of the Supreme Council in the field of media services, shall not be shareholders or officers in media service provider establishments or in companies that have direct or indirect shareholding ties to these establishments.

(2) Except for preparing scientific works, giving lectures and conferences, carrying out jury and commission membership that does not hinder their main duties, the Supreme Council members shall not undertake any civil service or private post, not be a party directly or indirectly in matters that fall under the area of duties and powers of private or public media service providers and not derive any material benefits in such matters and not be a member of a political party. Duties carried out in associations and foundations whose area of activities is social aid and education as well as co­ operative partnerships is out of the scope of this provision.

(3) Before they start to serve, members of the Supreme Council shall dispose of all their shares or securities in media service provider establishments and legal entities performing media service or in their subsidiaries, other than debt securities issued by the Under-Secretariat of the Treasury, by selling or transferring such within thirty days from the start of their terms to those other than their blood relatives up to the third degree and in-law relatives up to the second degree.

(4) Members of the Supreme Council and personnel of the Institution may not disclose confidential information related to the Institution and all secrets of media service provider establishments and real persons and legal entities performing media service even if they left their offices, and may not use such in their or others' interest.

(5) Supreme Council members shall not participate in negotiations or in voting on matters relating to themselves or their relatives by blood or in-law up to and including those of the third degree. This situation shall separately be stated in the decision text.

(6) Supreme Council members who violate the principles stated under this article shall be deemed as resigned. This issue shall be decided by the Supreme Council independently or as a result of the evaluation upon an application and notified to the Turkish Grand National Assembly in order to take the required actions.

Compensation, financial and social rights of members of the Supreme Council

ARTICLE 39 – (1) Supreme Council members shall be paid a monthly salary that is equal to the financial benefits including all payments designated for the Under-Secretary of the Prime Ministry. Of the payments made to the Under-Secretary of the Prime Ministry, those that are not subject to taxation and other legal withholding shall not be subject to taxation and other withholdings also according to this Law. The Supreme Council members shall benefit under the same procedures and rules from the social aids and rights that most senior Government civil servants benefit from in accordance with the Civil Servants Law No. 657 of 14/7/1965 and other legislation.

(2) Civil service officials shall be considered on leave without pay from their organisations for the duration of their terms of office, and their terms on this duty shall be considered as part of their careers and shall be counted toward their promotion with honours.

(3) Members of the Supreme Council shall not be removed from their seats on the Council and from posts that they hold as a result of election during their terms of office as members.

(4) Those elected as Supreme Council members are deemed as insured under sub-paragraph (c) of paragraph one of Article 4 of the Social Security and General Health Insurance Law No. 5510 of 31/5/2006. Earnings of the Supreme Council's President and members subject to insurance premiums are determined according to ministerial under-secretary for the President and the members. The terms of office in such positions of those who fall within the scope of temporary Article 4 of Law No. 5510 during their office terms will be considered as period for which office compensation and representation compensation are payable, and from the respect of retirement the President and the members will benefit according to the same procedures and rules from the additional indicator, office compensation and representation compensation determined for the ministerial under-secretary.

(5) Members of the Supreme Council who receive pensions from any one of the social security institutions will have their pensions ceased upon request and their insurance premiums will be paid under sub-paragraph (c) of paragraph one of Article 4 of Law No. 5510. Upon expiry of the terms of office of those who again pay insurance premiums by getting their pensions ceased, their pensions will be re-determined according to the general provisions.

(6) Investigations concerning alleged offences committed by members of the Supreme Council in connection with their duties shall be conducted in accordance with Law 4483 on the Trial of Civil Servants and Other Public Officials of 2/12/1999 and the investigation warrant related to such persons shall be granted by the Prime Minister or a Minister that the Prime Minister will appoint. Paragraphs three and four of Article 104 of the Banking Law No. 5411 of 19/10/2005 shall apply to members of the Supreme Council also.

(7) Members of the Supreme Council shall declare their properties to the Presidency of the Turkish Grand National Assembly in January every year.

Supreme Council’s working principles, quorum for meetings and resolutions

ARTICLE 40 – (1) The Supreme Council shall work on a full-time basis, shall meet at least once a week with a quorum of at least 5 members, and shall take resolutions with an affirmative vote of at least five members. No abstaining votes may be cast.

(2) The Supreme Council can be convened for an extraordinary meeting upon the call of the President or joint request of three members.

(3) The meeting agenda shall be prepared by the President or, in his absence, by the Vice President and shall be notified to the members of the Supreme Council at least one day before the meeting. To add a new item to the agenda, one member must make a proposal and the Supreme Council must accept the item proposed during the meeting.

(4) Supreme Council members who do not attend two consecutive meetings, three meetings in one month, without a valid excuse shall be deemed to have withdrawn from membership. This situation shall be determined with a Supreme Council resolution and notified to the Presidency of the Turkish Grand National Assembly.

(5) The debates in the Supreme Council meetings are confidential and the debates may not be disclosed unless a resolution to publicise is taken.

(6) If needed, relevant people may be invited to Supreme Council meetings for their opinions. However, Supreme Council resolutions cannot be taken in the presence of outsiders.

(7) Non-confidential regulatory and supervisory resolutions of the Supreme Council shall be announced to the public by means of appropriate means.

Financial resources and the budget

ARTICLE 41 – (1) Revenues of the Supreme Council are as follows:

a) broadcasting licence fees to be collected from media service provider enterprisess,

b) television channel, multiplex capacity and radio frequency annual usage fees to be collected from public and private media service provider enterprises broadcasting via the terrestrial environment,

c) provided that the provisions of the Electronic Communication Law No. 5809 and of the applicable legislation remain reserved, broadcast transmission authorisation fees to be collected from platform, multiplex and infrastructure operators as well as transmitter facility and operation company engaged in the transmission of broadcasts.

ç) a three per cent share of monthly gross commercial communication revenues of media service providers excluding programme sponsorship revenues,

d) when needed, Treasury aid to be obtained from the budget of the Presidency of the Turkish Grand National Assembly,

e) other revenues.

(2) When necessary, the Supreme Council shall prepare a programme for the work it will perform each year and submit the amount of appropriation required to be earmarked from the budget of the Presidency of the Turkish Grand National Assembly to the Presidency of the Turkish Grand National Assembly.

(3) By obtaining the opinion of the Ministry of Finance, the Supreme Council shall prepare a regulation to regulate the procedures and rules for the auditing of media service provider establishments' commercial communication revenues together with the accounts of intermediary agencies by the Ministry of Finance and for the declaration of these revenues and payment of the shares to be collected according to sub-paragraph (ç) of paragraph one.

Collection of the revenues

ARTICLE 42 – (1) Broadcasting licence fees and broadcast transmission authorisation fees are to be paid in equal instalments within six months following the granting of a licence or authorisation document.

(2) Television channel, multiplex capacity and radio frequency annual usage fees shall be paid in four equal instalments in January, April, July and October every year according to sub-paragraph (b) of paragraph one of Article 41; shares to be allotted from the commercial communication revenues stipulated in sub-paragraph (ç) shall be paid by the relevant media service provider establishments on or before the twentieth of the third month following the month that they were derived in.

(3) In case of a delay in payments to be made pursuant to paragraphs one and two, the media service provider establishment involved shall within a month be notified and warned to make payment together with statutory interest. In case the payment is not be made within two months from the date the warning resolution is served, the Supreme Council shall resolve to cancel the broadcasting licence of the media service provider establishment involved and the unpaid institutional revenues shall be collected according to the general provisions.

Organisation, personnel and positions of the Supreme Council

ARTICLE 43 – (1) The Supreme Council's service units comprise main service and support service units and the advisory service unit organised as office directorates.

(2) The main service units are Monitoring and Evaluation Department, Permits and Allocations Department, International Relations Department; Public Opinion, Broadcast Research and Measurement Department, Strategy Development Department. The support service units are Human Resources and Training Department, Information Technologies Department, and Administrative and Financial Affairs Department. The advisory service unit is the Legal Affairs Department. Press and Public Relations Under-Secretariat reporting to the President shall be established. If needed, representative offices not to exceed five may be opened in regional centres where there are substantial broadcasting operations.

(3) Two Deputy President are appointed to assist the President. The Deputy President must have graduated from higher education of at least four years, have professional experience of twelve years in civil service and bear the requirements sought for civil service.

(4) President's Advisors not to exceed five may be appointed according to need in the areas of legal affairs, broadcasting, management and finance, and communication technologies.

(5) Main and permanent duties and services required of the positions assigned to the Supreme Council by this Law are carried out by professional personnel and administrative personnel comprising Supreme Council Experts and Supreme Council Assistant Experts. Those who will be appointed to positions at the Supreme Council must bear the requirements stated under article 48 of Law 657. Other matters in relation to appointments to such positions will be established by a regulation to be issued by the Supreme Council.

(6) The Supreme Council's personnel is employed in contracted status against positions, and is subject to Civil Servants Law No. 657 in terms of all rights and obligations except for pay and financial benefits. The total of the personnel's pay and other financial benefits may not exceed the total of the payments made for members of the Supreme Council and under the principles established by the Council of Ministers and by considering organisational hierarchy, is determined by the Supreme Council.

(7) To be appointed as Supreme Council Assistant Experts, one must bear the requirements under paragraph five, have graduated from institutions of higher education of at least four years whose types are determined by the Supreme Council, have at least the minimum score from the score types specified by the Supreme Council on the Public Personnel Selection Examination, have correctly answered 60 of the foreign language questions on the Public Personnel Selection Examination or have a score of at least (D) from the Foreign Language Proficiency Examination for Government Personnel or obtained a certificate of which equivalency is accepted for linguistic proficiency and which has international validity, have succeeded on the examination to be given, must not be over the age of thirty as of the first day of January of the year the examination is held. Those who have been appointed to the post of Supreme Council assistant expert will be entitled to take the proficiency examination on condition that they have worked for at least three years; obtained a positive track record every year and their specialty thesis on subject to be determined by the units they are employed in is accepted by the thesis jury and they have a score of at least (C) from the Foreign Language Proficiency Examination for Government Personnel or obtained a certificate of which equivalency is accepted for linguistic proficiency and which has international validity . Those who have not presented their theses or whose theses were not accepted are granted an extension not to exceed six months to present their theses or to prepare new theses. Those who have been successful on the proficiency examination are appointed to expert positions. Those who have failed on the examination or those who have not exercised the examination right with a valid excuse despite being entitled to take the examination are granted a second examination right within a year. Those who do not submit their theses or those whose theses are not accepted the second time, those who have not met the foreign language requirement and those who have not been successful on the second examination or those who have not exercised the examination right in the extended period will lose the title of assistant expert and they will be appointed to positions in the Supreme Council that are appropriate for their cases. Those who have been appointed from the assistant expert post to the Supreme Council expert post are subject to promotion by one degree for once only.

(8) The Supreme Council's organisation and procedures and the rules of Supreme Council Experts and Assistant Experts' hiring, training, competitive examination, thesis preparation and proficiency examinations and working as well as other matters are established with a regulation by the Supreme Council.

(9) Deputy President, 1st Legal Advisor and directors are appointed upon the President's proposal by a resolution of the Council and other personnel by the President.

(10) Investigations about alleged offences related to the positions of Supreme Council personnel are conducted according to the Law on the Trial of Civil Servants and Other Public Officers No. 4483 and the permission to conduct an investigation against them is given by President.

(11) Supreme Council personnel is considered as insured under sub-paragraph (c) of paragraph one of Article 4 of Law No. 5510 in terms of social security.

(12) In terms of retirement, Deputy President are deemed equal to ministerial general director, directors to ministerial deputy general director, 1st Legal Advisor to ministerial 1st Legal Advisor, Supreme Council experts to Prime Ministry Expert, President's Advisor, Supreme Council Advisor, Expert Inspector to Ministerial adviser. The provisions for equivalent personnel under Law No. 657 are applied to personnel having other titles.

(13) Staff positions of the Supreme Council are shown on the annexed list (I). Provided that the total staff positions on the said list are not exceeded and such is limited to the staff position titles on the said list and the staff titles on the lists annexed to the Decree on General Staff Positions and Procedure No. 190 of 13/12/1983, change of ranking in occupied positions and changes of category, title and ranking in open positions are carried out by a resolution of the Supreme Council.

SECTION TWELVE

Miscellaneous and Final Provisions

Provisions regarding the Information Technologies and Communication Authority

ARTICLE 44 – (1) On technical and administrative matters concerning the transmission of media services, the Supreme Council and the Information Technologies and Communication Authority co-operate.

(2) Operators authorised to provide electronic communication services by the Information Technologies and Communication Authority are subject to the regulations of the Information Technologies and Communication Authority as related to electronic communication services. However, those who want to engage in activities for the transmission of media services may conduct their activities, provided that they get the required broadcast transmission authorisation from the Supreme Council pursuant to this Law and comply with the Supreme Council regulations.

(3) Media service provider establishments obtain the permissions necessary for radio link equipment and systems that they use in the transmission of media services from the Information Technologies and Communication Authority under the applicable legislation.

(4) If harmful interferences from radio and television systems reach national and international air and sea traffic systems, the Information Technologies and Communication Authority on site identifies and temporarily shuts down transmitters causing the interference in order to not endanger safety of lives and properties and reports the situation to the Supreme Council. The Supreme Council further imposes the penalties required under this Law.

(5) If radio and television systems are exposed to interference by non-broadcast systems operating on other bands, the Supreme Council reports the situation to the Information Technologies and Communication Authority. The Information Technologies and Communication Authority promptly takes the measures needed to eliminate the interference reported by the Supreme Council.

(6) The Information Technologies and Communication Authority may make changes in frequency bands under international regulations and the national frequency plan by obtaining the Supreme Council's opinion.

(7) From the respect of enforcement of this Law, the provisions of the Law on Regulating Broadcast via the Internet and Fighting Crime by Such Broadcast No. 5651 of 4/5/2007 are reserved.

The obligation of the Turkish Radio-Television Corporation

ARTICLE 45 – (1) The broadcasting principles stated under Article 8 and this Law's provisions regulating commercial communication in broadcast services apply to broadcasts by the Turkish Radio- Television Corporation also.

(2) If the said obligation is not fulfilled, the Turkish Radio-Television Corporation is warned by the Supreme Council by explicitly stating the nature of the violation and fulfilment of the obligation is notified to the Ministry concerned.

Accountability and accountable manager

ARTICLE 46 – (1) The responsibility arising from the broadcast rests with the accountable manager together with the person who manages the broadcast or produced the programme. This provision does not eliminate the broadcaster's responsibilities arising from this Law.

(2) However, if the persons authorised to manage and represent the company decided a broadcast without the accountable manager's review or against his consent, in such case the liability passes to such persons who decided the broadcast.

(3) Private radio and television companies consider the nature and significance of the broadcast services they will offer and appoint one or more accountable managers. Responsible Accountable manager or managers must

a) be Turkish citizens;

b) accountable managers of broadcasters operating nationwide and region-wide must be graduates of higher education;

c) be domiciled in Turkey;

ç) not be banned or restricted in terms of public services.

Notification and courts having jurisdiction

ARTICLE 47 – (1) Regarding notification pursuant to this Law, provisions of the Notification Law No.7201 of 11/2/1959 shall apply.

(2) General announcements on media service provider establishments and platform, multiplex and infrastructure operators and the transmitting facility and operator company as well as notices under article 7 are published on the Supreme Council's website. Such announcements are deemed to be notifications made according to the Law No. 7201.

(3) Ankara administrative courts have jurisdiction for lawsuits to be lodged against the Supreme Council.

Provisions annulled and not to be enforced

ARTICLE 48 – (1) The Law on the Establishment of Radio and Television Enterprises and their Broadcasts No. 3984 of 13/4/1994 is annulled.

(2) Except for the Law on the Prevention and Control of the Damage of Tobacco Products No. 4207 of 7/11/1996, provisions in other laws that introduce the obligation of compulsory broadcast for media service provider establishments shall not apply.

Transition provisions related to the Supreme Council members and personnel

PROVISIONAL ARTICLE 1 – (1) Those who are paying insurance premiums without falling under Provisional Article 4 of Law No. 5510 currently of those who were elected to Supreme Council membership before the date of this Law's effectiveness and continue such service, provided that a date earlier than 15/10/2008 when Law No. 5510 started to apply to government personnel is not passed to, as of their periods of service that passed from the start of the month following the date on which they started to serve as Supreme Council members, are deemed as insured under sub­ paragraph (c) of paragraph one of Article 4 of Law No. 5510. Employee's contribution differences

arising from retirement deductions or insurance premium for such period shall be paid by them and the authority's counter payment or employer's contribution differences arising from insurance premium by the Supreme Council. In assigning a pension by unifying insured's periods of service, according to applicability of the provisions of the abolished Law on Unifying Services Passed as Subject to Social Security Authorities No. 2829 of 24/5/1983 or Law No. 5510 shall be applied. The pensions of those who are elected to Supreme Council membership and are still serving while receiving pensions from any one of the social security authorities will be ceased upon their request and their insurance premiums will be paid under sub-paragraph (c) of paragraph one of Article 4 of Law No. 5510 and in rearranging their pensions and determining their monthly pension sums, action shall be taken according to the general provisions.

(2) The membership of those who are Supreme Council members at the date of this Law's effectiveness, provided that replacement of one third of the members every two years is reserved, shall continue until the end of their terms of office.

(3) Those of the people whose positions and service titles have not changed due to the new arrangements made by this Law that bear the educational requirements stipulated under this Law shall be deemed to have been appointed to positions having the same title appropriate for their cases with need for further action. Of the personnel whose positions and service titles have changed or been eliminated or who do not bear the requirements sought for the said positions;

those who are in the positions of President of the Board of Inspectors, Secretary General, Director and Regional Director shall be deemed appointed to the positions of Supreme Council Advisors,

those who are in the positions of chief inspector and regional deputy director to expert inspector positions;

as of the publication date of this Law with no need for any other action and notification; and the others will be appointed to positions appropriate for their statuses at the Supreme Council within three months by the President. They may be assigned to work needed by the President until the action of appointment is taken. Until they are appointed to a new position, they will continue to receive their pay and other financial benefits pertaining to the former positions. If the total net sum of the salary, additional indicator, contracted pay, monthly bonus, all pay increases and compensations (excluding overtime pay) other financial benefits of the new positions of appointment of such personnel is as of their date of appointment less than the total net sum of the salary, additional indicator, contracted pay, monthly bonus, all pay increases and compensations _excluding overtime pay_ other financial benefits they received for their former positions, the difference will be paid to them as compensation as long as they remain in the positions of appointment, without being subject to any taxes and deductions and until the difference is eliminated.

(4) If the total of the pay and other financial benefits to be determined for the personnel in Supreme Council positions according to paragraph six of Article 43 after this Law's date of publication is less than the total net sum of the salary, additional indicator, contracted pay, monthly bonus, all pay increases and compensations and other financial benefits except for overtime pay determined for the Supreme Council in the last month before this Law's date of publication, the difference will be paid to such personnel as compensation as long as they remain in the positions of appointment, without being subject to any taxes and deductions and until the difference is eliminated.

(5) Those in the positions of Supreme Council Advisor and Expert Inspector are assigned to units and work at the Supreme Council deemed appropriate by the President. From the date of publication of this Law, no new Supreme Council Advisors and Expert Inspectors may be appointed at the Supreme Council and if the positions become open in any way, the said positions will be deemed as cancelled with no need for any action.

(6) The service category of those in the technical services category of the Supreme Council Expert and Supreme Council Assistant Expert positions is changed to general administrative services.

(7) The personnel serving at the Supreme Council at the effective date of this Law continue to benefit as vested right from the additional indicators that they used to benefit from prior to the date of publication of this Law.

(8) Of the personnel serving at the Supreme Council at the effective date of this law;

a) who graduated from faculties or four-years schools of higher education,

b) who completed the five-year service term at the Supreme Council,

c) whose track record for the last three years is eighty and above,

d) who scored at least (D) on the Foreign Language Proficiency Examination for Government Personnel or at least 60 on the UDS (Interuniversity Commission Foreign Language Examination) or obtained a certificate of which equivalency is accepted for linguistic proficiency and which has international validity,

e) whose thesis is accepted in accordance with paragraph seven of this Law's article 43 or who earned a doctorate and who succeed on the proficiency examination to be held in accordance with the same paragraph within three years at the latest from the effective date of the Law

can be appointed to the position of Supreme Council expert.

Regulations

PROVISIONAL ARTICLE 2 – (1) Regulations that must be put into force pursuant to this Law, shall be prepared by the Supreme Council within six months from the publication of this Law and shall be put into force by being published in the Official Gazette. Until these regulations are put into force, those provisions of existing regulatory actions that are not contrary to this Law shall continue to be enforced.

Licence-holding establishments PROVISIONAL ARTICLE 3 – (1) The rights of establishments that obtained a broadcasting

licence in order to broadcast via cable or satellite before this Law's date of publication are valid until the end of the licence term.

(2) Radio and television broadcasters that have a licence to broadcast via cable and satellite at the date of publication of this Law shall make their statuses comply with the provisions of this Law within six months.

Transition provisions regarding channels and frequencies

PROVISIONAL ARTICLE 4 – (1) Within the time that will pass until the Supreme Council holds the ranking tender and grants the terrestrial broadcasting licences, only radio and television establishments that are conducting terrestrial broadcast in accordance with provisional article 6 of the Law on the Establishment of and Broadcasts by Radio and Television Enterprises No. 3984 may continue their broadcasts, as limited to residential areas where they are permitted to broadcast by the Supreme Council. From such establishments, the annual channel and frequency usage fee specified in sub-paragraph (b) of paragraph one of Article 41 will be collected from the date this Law is published. Terrestrial broadcasts of the establishments that are not entitled to allocation after the ranking tender is held for terrestrial broadcast licences or that did not pay the channel and frequency usage fee according to Article 42 are suspended within one month by the Supreme Council. The broadcasts of establishments that are entitled to allocation in the ranking tender are moved from channels and frequencies that they broadcast before to the allocated channel, multiplex capacity and frequencies by the calendar determined by the Supreme Council.

(2) In two years from the date of this Law's being published at the latest, a ranking tender by the Supreme Council on digital television multiplex capacity for the purpose of certifying a terrestrial broadcast licence shall be made. Some of the establishments that gain the right to terrestrial digital television multiplex capacity allocation in the ranking tender are also provided with the opportunity of making an analogue television broadcast considering their ranks in the tender and analogue channel capacities at most for two years. At the end of at most two years following the allocation, analogue terrestrial television broadcasts shall be completely terminated countrywide and analogue terrestrial television broadcasts shall be suspended. The ranking tender for radio broadcasts shall be conducted within six months following the termination of the analogue television broadcasts. The Turkish Radio- Television Institution also transfers the terrestrial radio and television broadcasts to the channels,

multiplex capacity and frequencies allocated from formerly used channels and frequencies in the period determined by the Supreme Council and in accordance with the allocations that have been made.

(3) If establishments whose broadcasts are suspended by the Supreme Council in accordance with this article continue their broadcasts without permission, action shall be taken against such establishments in accordance with paragraph one of article 33.

(4) After terrestrial broadcasting licences have been granted, the existing transmitter facilities shall be removed by private media service providers or transferred to the transmitter building and operating company in return of a price upon which the parties will agree. The transmitter facilities that have not been taken over by the transmitter building and operating company shall be removed in three months after the warning of the Supreme Council. The transmitter facilities that have not been removed in the given period and continue their activities shall be sealed and shut down by the Supreme Council.

(5) Frequency plans and implementation schedule shall be prepared within one year from the date this Law is published.

(6) Frequency bands other than the frequency bands allocated to the Supreme Council shall be emptied by the Supreme Council under the Information Technologies and Communication Authority's demand following completion of the transition to digital broadcasting.

Sanctions

PROVISIONAL ARTICLE 5 – (1) Sanctions imposed upon broadcasters by the Supreme Council before the date at which this Law was put into force are not taken into account as recurrent.

References

PROVISIONAL ARTICLE 6 – (1) References made to Law 3984 in the legislation are deemed as made to the applicable provisions of this Law.

Enforcement of certain articles

PROVISIONAL ARTICLE 7 – (1) The provisions under Article 15 will be enforced from the date of full membership of the Republic of Turkey in the European Union. Sub-paragraph (f) of paragraph one of Article 19 shall not apply to member countries of the European Union from the date of full membership of the Republic of Turkey in the European Union.

PROVISIONAL ARTICLE 8 - (1) The personnel of the Turkish Radio-Television Corporation will benefit from overtime pay and other similar financial benefits that the personnel working in the Prime Ministry Headquarters Organisation benefit from besides their monthly pay in the same manner upon the General Director's proposal and the Supreme Council's approval. Further, position cancellations and assignments, number, pay of the personnel employed at the Institution, additional indicators applicable to positions, social aids to be provided to the personnel will be determined by the Supreme Council upon proposal of the Corporation 's General Director.

(2) The duties assigned to the abolished Radio and Television Supreme Council by the Turkish Radio and Television Law No. 2954 of 11/11/1983 shall be delegated to the Institution's Board of Governors, except for those pertaining to the appointment of the Institution's General Director and members of the Board of Governors.

Date of Effect

ARTICLE 49 – (1) This Law shall come into effect on the date of its publication.

Execution

ARTICLE 50 – (1) The provisions of this Law shall be executed by the Council of Ministers.

 RADYO VE TELEVİZYONLARIN KURULUŞ VE YAYIN HİZMETLERİ HAKKINDA KANUN

RADYO VE TELEVİZYONLARIN KURULUŞ VE YAYIN HİZMETLERİ HAKKINDA KANUN

Kanun No : 6112 Kabul Tarihi : 15/2/2011 Yayımlandığı R.G.: Tarih:03/03/2011 Sayı:27863

BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam ve Tanımlar

Amaç MADDE 1 – (1) Bu Kanunun amacı; radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetlerinin

düzenlenmesi ve denetlenmesi, ifade ve haber alma özgürlüğünün sağlanması, medya hizmet sağlayıcılarının idarî, malî ve teknik yapıları ve yükümlülükleri ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulunun kuruluşu, teşkilâtı, görev, yetki ve sorumluluklarına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Kanun, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin yargı yetkisi altında, her türlü

teknik, usul ve araçlarla ve her ne isim altında olursa olsun elektromanyetik dalgalar veya diğer yollarla yapılan radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetleriyle ilgili hususları kapsar. Türkiye Cumhuriyeti Devletinin yargı yetkisi altındaki medya hizmet sağlayıcılar, ikinci fıkra gereğince Türkiye’de yerleşik kabul edilenler ile üçüncü fıkra hükümlerine tabi olanlardır.

(2) Bu Kanunun uygulanmasında; a) Medya hizmet sağlayıcı, şirket merkezinin Türkiye’de bulunması ve yayın hizmetlerine

ilişkin editoryal kararların Türkiye sınırları içinde alınıyor olması durumunda Türkiye’de yerleşik kabul edilir.

b) Medya hizmet sağlayıcının şirket merkezinin Türkiye’de bulunmasına rağmen, yayın hizmetlerine ilişkin editoryal kararların Avrupa Sınır Ötesi Televizyon Sözleşmesine taraf başka bir ülkede alınması ya da yayın hizmetlerine ilişkin editoryal kararlar Türkiye’de alınmakla birlikte şirket merkezinin anılan Sözleşmeye taraf başka bir ülkede bulunması durumunda medya hizmet sağlayıcı, yayın hizmeti faaliyetini yürüten işgücünün önemli bir kısmının bulunduğu ülkede yerleşik kabul edilir. Ancak,

1) Yayın hizmeti faaliyetini yürüten işgücü her iki ülkede de bulunmakla birlikte, hangi ülkede daha yoğun olarak çalışıldığının tespit edilemediği durumlarda medya hizmet sağlayıcı, şirket merkezinin bulunduğu ülkede yerleşik kabul edilir.

2) Yayın hizmeti faaliyetini yürüten işgücünün önemli bir kısmının, her iki ülkede de yoğun olarak faaliyet göstermediği durumlarda medya hizmet sağlayıcı, faaliyetine Türkiye’de daha önce başlamış olması ve Türkiye ekonomisi ile istikrarlı ve etkili bir bağlantısının bulunması hâlinde Türkiye’de yerleşik kabul edilir.

c) Bir medya hizmet sağlayıcının şirket merkezi Türkiye’de bulunmakla birlikte, yayın hizmeti faaliyetine ilişkin editoryal kararların Avrupa Sınır Ötesi Televizyon Sözleşmesine taraf olmayan bir ülkede alınması ya da yayın hizmetlerine ilişkin editoryal kararlar Türkiye’de alınmakla birlikte şirket merkezinin anılan Sözleşmeye taraf olmayan üçüncü bir ülkede bulunması durumunda medya hizmet sağlayıcı, yayın hizmeti faaliyetini yürüten işgücünün önemli bir kısmının Türkiye’de bulunması hâlinde Türkiye’de yerleşik kabul edilir.

(3) İkinci fıkra hükümlerinin uygulanamadığı durumlarda; a) Türkiye sınırları içinde konuşlandırılmış uydu bağlantısını kullanan medya hizmet

sağlayıcılar, b) Türkiye sınırları içinde konuşlandırılmış uydu bağlantısını kullanmamalarına rağmen,

Türkiye’ye ait uydular üzerinde kapasite kullanan medya hizmet sağlayıcılar, Türkiye Cumhuriyeti Devletinin yargı yetkisi altında kabul edilir.

Tanımlar MADDE 3 – (1) Bu Kanunun uygulanmasında; a) Altyapı işletmecisi: Yayın hizmeti iletim altyapısını işleten kuruluşu, b) Analog yayın: Analog modülasyon tekniği kullanılarak kablo, uydu, karasal ve benzeri

ortamlardan yapılan yayın hizmetlerini, c) Avrupa eserleri: Yapımı veya ortak yapımı Avrupa Sınır Ötesi Televizyon Sözleşmesine

taraf devletler ve Avrupa Birliğine üye devletlerde yerleşik gerçek veya tüzel kişiler tarafından gerçekleştirilen görsel-işitsel eserleri,

ç) Bağımsız yapımcı: Serbestçe program üretme ve bu programları dağıtma hakkı bulunan, medya hizmet sağlayıcı kuruluşun kayıtlı çalışanı olmayan ve ürettiği programlar üzerinde, medya hizmet sağlayıcı kuruluşa devrettiği sınırlı süre dışında, 5/12/1951 tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu kapsamında belirtilen haklara sahip gerçek veya tüzel kişileri,

d) Başkan: Radyo ve Televizyon Üst Kurulu Başkanını, e) Bölgesel yayın: Bir coğrafi bölge içindeki illerin toplam nüfusunun asgari yüzde yetmişine

ve Üst Kurulca coğrafi bölge içinde belirlenen illere ulaştırılan yayın hizmetini, f) Editoryal sorumluluk: Programların içeriği ve seçimi ile radyo ve televizyon yayın

hizmetlerinde bir yayın akış çizelgesi, isteğe bağlı yayın hizmetlerinde ise bir katalog içinde sunulmasına ilişkin düzenleme ve kontrol yetkisine sahip olmayı,

g) Gizli ticarî iletişim: Medya hizmet sağlayıcı tarafından reklam yapmak maksadıyla veya kamuyu yönlendirebilecek şekilde; mal veya hizmet üreticisinin faaliyetinin, ticarî markasının, adının, hizmetinin ve ürününün reklam kuşakları dışında ve reklam yapıldığına ilişkin açıklayıcı bir ses veya görüntü bulunmaksızın programlarda sözcükler veya resimler ile tanıtılmasını,

ğ) İletim: Yayın hizmetlerinin ilk olarak sağlanmasını, h) İsteğe bağlı yayın hizmeti: Programların kullanıcının seçtiği bir zamanda ve münferit

isteği üzerine medya hizmet sağlayıcı tarafından düzenlenmiş bir program kataloğuna bağlı olarak izlendiği veya dinlendiği yayın hizmetini,

ı) Kablo ortamı: Yayın hizmetinin her türlü kablo altyapısı üzerinden abonelere iletildiği ortamı,

i) Karasal ortam: Yayın hizmetinin karasal verici sistemleri vasıtasıyla alıcılara iletildiği ortamı,

j) Koruyucu sembol: Yayın hizmetinin içeriği hakkında izleyicilerin bilgilendirilmesi amacıyla medya hizmet sağlayıcılar tarafından kullanılan ortak sembolleri,

k) Logo/çağrı işareti: Medya hizmet sağlayıcılarının Üst Kurul ve ilgili kurumlara tescil ettirmek zorunda oldukları hizmet adının veya bu adın harf veya sözcüklerinin blok hâlinde grafik tasvirini veya sesli duyurusunu,

l) Medya hizmet sağlayıcı: Radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmeti içeriğinin seçiminde editoryal sorumluluğu bulunan ve bu hizmetin düzenlenme ve yayınlanma biçimine karar veren tüzel kişiyi,

m) Multipleks: Çok sayıda karasal yayın hizmetinin bir veya birden çok sinyal hâline gelecek şekilde birleştirilmesi yöntemini,

n) Multipleks işletmecisi: Karasal ortamdan sunulacak birden fazla yayın hizmetinin, bir veya birden çok sinyal hâline gelecek şekilde birleştirilerek, medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar ile altyapı işletmecisi veya verici tesis ve işletim şirketi arasında iletimini sağlayan kuruluşu,

o) Multipleks kapasitesi: VHF, UHF veya FM radyo frekans bantlarında, karasal televizyon veya radyo yayınları için kullanılan multipleksin içinden bir sayısal yayının iletimi için ayrılan kapasiteyi,

ö) Önemli olaylar: Toplum için büyük önem taşıdığı kabul edilen ve ülkenin geneline ücretsiz ve şifresiz yayın yapan televizyonlardan canlı olarak veya nesnel nedenlere bağlı olmak kaydıyla banttan yayınlanan, münhasır haklara konu olan spor ve kültür olaylarını,

p) Platform işletmecisi: Çok sayıda yayın hizmetini bir veya birden fazla sinyal hâline getirerek uydu, kablo ve benzeri ortamlardan şifreli ve/veya şifresiz olarak izleyicinin doğrudan alacağı şekilde iletimini sağlayan kuruluşu,

r) Program: Bir medya hizmet sağlayıcı tarafından hazırlanan bir yayın akış çizelgesi veya katalog içinde yer alan bir dizi görsel ve/veya işitsel unsurun oluşturduğu tek bir bütünü,

s) Program destekleme: Yayın hizmetinin sağlanmasıyla veya görsel-işitsel eserlerin üretimiyle bağlantılı olmayan gerçek veya tüzel kişilerin adını, markasını, logosunu, imajını, faaliyetlerini veya ürünlerini tanıtmak amacıyla programlara yönelik yaptığı her türlü katkıyı,

ş) Radyo ve televizyon reklamı: Taşınmazlar, hak ve yükümlülükler dâhil olmak üzere mal veya hizmetlerin teminini teşvik etmek, bir amaç veya düşünceyi yaymak veya başka etkileri oluşturmak amacıyla ticaret, iş, zanaat veya bir meslekle bağlantılı gerçek ve tüzel kişi tarafından, bir ücret veya benzeri bir karşılıkla yapılan her türlü duyuru veya öz tanıtım yayınını,

t) Radyo yayın hizmeti: Karasal, kablo, uydu ve diğer yayın ortamları üzerinden yapılan ve bireysel iletişim hizmetlerini kapsamayan ses ve veri yayınını,

u) Sayısal yayın: Sayısal kodlama ve modülasyon tekniği kullanılarak kablo, uydu, karasal ve benzeri ortamlardan yapılan yayın hizmetini,

ü) Tele-alışveriş: Taşınmazlar, hak ve yükümlülükler dâhil olmak üzere, mal veya hizmetlerin bir ücret karşılığında temini amacıyla kamuya yönelik doğrudan arz yayınını,

v) Televizyon yayın hizmeti: Programların bir yayın akış çizelgesine dayalı olarak eş zamanlı izlenebilmesi amacıyla bir medya hizmet sağlayıcı tarafından sunulan şifreli veya şifresiz görsel-işitsel yayın hizmetini,

y) Tematik yayın: Günlük yayın süresinin en az yüzde yetmişini haber, belgesel, eğitim, ekonomi, kültür, tarih, spor, müzik, sinema, dizi film, pazarlama veya benzeri konularda olmak üzere sadece belli bir türe veya genel izleyici kitlesi dışında belli bir izleyici kesimini hedef alan programlara ayıran yayını,

z) Ticarî iletişim: Radyo ve televizyon reklamları, program desteklemesi, tele-alışveriş ve ürün yerleştirmeyi de kapsamak üzere, ekonomik bir faaliyette bulunan gerçek veya tüzel kişinin, ürün, hizmet veya imajını, doğrudan veya dolaylı olarak tanıtmak amacıyla tasarlanmış sesli veya sessiz görüntülerin bir ücret veya benzeri bir karşılıkla ya da öz tanıtım amacıyla bir programla birlikte ya da bir program içine yerleştirilerek verilmesini,

aa) Ulusal yayın: Ülke nüfusunun asgarî yüzde yetmişine ve Üst Kurulca belirlenen yerleşim yerlerine karasal ortamdan ulaştırılan yayın hizmetini,

bb) Uydu ortamı: Yayın hizmetinin uydu kapasitesi vasıtasıyla alıcılara iletildiği ortamı, cc) Ürün yerleştirme: Bir ürün, hizmet veya ticarî markanın, ücret veya benzeri bir karşılıkla

program içine dâhil edilerek veya bunlara atıf yapılarak, program içinde gösterildiği her tür ticarî iletişimi,

çç) Üst Kurul: Radyo ve Televizyon Üst Kurulunu, dd) Verici tesis ve işletim şirketi: Karasal ortamdan yayın yapmak üzere lisans alan medya

hizmet sağlayıcılarının yayınlarının karasal verici istasyonlarından iletimini sağlamak için gerekli tesisleri kuran ve işleten kuruluşu,

ee) Yayıncı: Televizyon ve/veya radyo yayın hizmeti veren medya hizmet sağlayıcıyı, ff) Yayın hizmeti: Medya hizmet sağlayıcının editoryal sorumluluğu altında ve temel amacı

kamuoyunu bilgilendirmek, eğlendirmek veya eğitmek üzere elektronik iletişim şebekeleri yoluyla program sunmak olan, bireysel iletişim hariç olmak üzere, televizyon yayın hizmeti, isteğe bağlı yayın hizmeti ve ticarî iletişim ile radyo yayın hizmetini,

gg) Yayın hizmeti iletim altyapısı: Karasal, uydu, kablo ve benzeri ortamlardan yayın hizmetlerinin iletiminde kullanılan sistem ve tesisleri,

ğğ) Yayın iletim yetkisi: Multipleks, platform ve altyapı işletmecisi kuruluşlar ile verici tesis ve işletim şirketine radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetlerini iletebilmeleri için Üst Kurulca verilen yetkilendirme belgesini,

hh) Yayın lisansı: Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara, bu Kanun ve bu Kanuna dayanılarak çıkarılan yönetmelik ve diğer düzenlemelerde belirtilen şartları haiz oldukları takdirde kablo, uydu, karasal ve benzeri ortamlardan her türlü teknoloji ile yayın yapabilmeleri için her bir yayın türü, tekniği ve ortamına ilişkin olarak ayrı ayrı olmak üzere Üst Kurulca verilen izin belgesini,

ıı) Yayın ortamı: Kablo, uydu, karasal ve benzeri iletim ortamlarını, ii) Yeniden iletim: Bir medya hizmet sağlayıcı tarafından sunulan yayın hizmetinin

bütününün veya büyük bir bölümünün, kullanılan teknik araç ne olursa olsun alınmasını ve eş zamanlı olarak değişiklik yapılmadan iletilmesini,

jj) Yerel yayın: En fazla bir ilin sınırları içine karasal ortamdan ulaştırılan yayın hizmetini, ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM Genel Esaslar

Yeniden iletim MADDE 4 – (1) Yayın hizmetlerinin alımı ve yeniden iletimi serbesttir. Yeniden iletim,

ancak Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerin ilgili hükümleri çerçevesinde sınırlandırılabilir.

(2) Bir medya hizmet sağlayıcı kuruluşun aynı yayın hizmetini uydu, kablo ve karasal gibi farklı ortamlardan değişiklik yapmaksızın eş zamanlı olarak iletmesi yeniden iletim olarak kabul edilmez.

(3) 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla yeniden iletimin usul ve esasları Üst Kurulca yönetmelikle düzenlenir.

Yayın dili MADDE 5 – (1) Yayın hizmetlerinin Türkçe yapılması esastır. Ancak Türkçe dışındaki dil ve

lehçelerde de yayın yapılabilir. Yayınlar seçilen dilin kurallarına uygun olarak yapılmak zorundadır. Bu yayınlara ilişkin usul ve esaslar Üst Kurulca yönetmelikle belirlenir.

Medya hizmet sağlayıcının bağımsızlığı ve sorumluluğu MADDE 6 – (1) Yayın hizmetlerinin içeriğine ve yayınlanmasına önceden müdahale

edilemez ve yayınların içeriği önceden denetlenemez. (2) Bu Kanunda, diğer kanunlarda ve Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası mevzuatta yer

alan hükümler ile Üst Kurul tarafından bu hükümlerin uygulanmasına yönelik yürürlüğe konulan düzenleyici işlemler müdahale sayılmaz.

(3) Medya hizmet sağlayıcılar, yayın hizmetlerinin kendileri, hisse sahipleri ve üçüncü derece dâhil olmak üzere üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımları ile bir başka gerçek ve tüzel kişinin haksız çıkarları doğrultusunda kullanılmamasını sağlamak zorundadır.

(4) Medya hizmet sağlayıcılar, ticarî iletişim ile üçüncü şahıslar tarafından üretilenler de dâhil olmak üzere, yayınlanan tüm yayın hizmetlerinin içeriğinden ve sunumundan sorumludur.

(5) Medya hizmet sağlayıcılar, yönetmelikle belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde künye bilgilerini, iletişim adresini, izleyici temsilcisinin adını ve iletişim bilgilerini Üst Kurula bildirmek ve internet sitelerinde yayınlamak zorundadır.

(6) Medya hizmet sağlayıcılar, sinematografik eserleri hak sahibiyle anlaşılan süre dışında yayınlayamaz.

Olağanüstü dönemlerde yayınlar MADDE 7 – (1) Savaşlar, terör amaçlı saldırılar, doğal afetler ve benzeri olağanüstü

durumların ortaya çıkardığı kriz zamanlarında da ifade ve haber alma özgürlüğü esas olup, yayın hizmetleri önceden denetlenemez ve yargı kararları saklı kalmak kaydıyla durdurulamaz. Ancak, millî güvenliğin açıkça gerekli kıldığı hâllerde yahut kamu düzeninin ciddî şekilde bozulmasının kuvvetle muhtemel olduğu durumlarda, Başbakan veya görevlendireceği bakan geçici yayın yasağı getirebilir.

(2) Medya hizmet sağlayıcı, Cumhurbaşkanının veya Hükümetin; millî güvenliğin, kamu düzeninin, genel sağlığın ve genel ahlakın gerekleriyle ilgili bildirilerini, bildirinin ulaştığı gün saat 23:30’a kadar yayınlamakla yükümlüdür.

(3) Birinci ve ikinci fıkralar uyarınca alınacak kararlar aleyhine açılacak iptal davaları doğrudan Danıştayda açılır. Danıştay bu davalara öncelikle bakar ve karara bağlar, yürütmeyi durdurma talepleri hakkında kırksekiz saat içerisinde karar verir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Yayın Hizmeti İlkeleri

Yayın hizmeti ilkeleri MADDE 8 – (1) Medya hizmet sağlayıcılar, yayın hizmetlerini kamusal sorumluluk

anlayışıyla bu fıkrada yer alan ilkelere uygun olarak sunarlar. Yayın hizmetleri; a) Türkiye Cumhuriyeti Devletinin varlık ve bağımsızlığına, Devletin ülkesi ve milletiyle

bölünmez bütünlüğüne, Atatürk ilke ve inkılâplarına aykırı olamaz. b) Irk, dil, din, cinsiyet, sınıf, bölge ve mezhep farkı gözeterek toplumu kin ve düşmanlığa

tahrik edemez veya toplumda nefret duyguları oluşturamaz. c) Hukukun üstünlüğü, adalet ve tarafsızlık esasına aykırı olamaz. ç) İnsan onuruna ve özel hayatın gizliliğine saygılı olma ilkesine aykırı olamaz, kişi ya da

kuruluşları eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü, aşağılayıcı veya iftira niteliğinde ifadeler içeremez.

d) Terörü övemez ve teşvik edemez, terör örgütlerini güçlü veya haklı gösteremez, terör örgütlerinin korkutucu ve yıldırıcı özelliklerini yansıtıcı nitelikte olamaz. Terör eylemini, faillerini ve mağdurlarını terörün amaçlarına hizmet eder şekilde sunamaz.

e) Irk, renk, dil, din, tabiiyet, cinsiyet, özürlülük, siyasî ve felsefî düşünce, mezhep ve benzeri nedenlerle ayrımcılık yapan ve bireyleri aşağılayan yayınları içeremez ve teşvik edemez.

f) Toplumun millî ve manevî değerlerine, genel ahlaka ve ailenin korunması ilkesine aykırı olamaz.

g) Suç işlemeyi, suçluyu ve suç örgütlerini övücü, suç tekniklerini öğretici nitelikte olamaz. ğ) Çocuklara, güçsüzlere ve özürlülere karşı istismar içeremez ve şiddeti teşvik edemez. h) Alkol, tütün ürünleri ve uyuşturucu gibi bağımlılık yapıcı madde kullanımı ile kumar

oynamayı özendirici nitelikte olamaz. ı) Tarafsızlık, gerçeklik ve doğruluk ilkelerini esas almak ve toplumda özgürce kanaat

oluşumuna engel olmamak zorundadır; soruşturulması basın meslek ilkeleri çerçevesinde mümkün olan haberler, soruşturulmaksızın veya doğruluğundan emin olunmaksızın yayınlanamaz; haberin verilişinde abartılı ses ve görüntüye, doğal sesin dışında efekt ve müziğe yer verilemez; görüntülerin arşiv veya canlandırma niteliği ile ajanslardan veya başka bir medya kaynağından alınan haberlerin kaynağının belirtilmesi zorunludur.

i) Suçlu olduğu yargı kararı ile kesinleşmedikçe hiç kimse suçlu ilân edilemez veya suçluymuş gibi gösterilemez; yargıya intikal eden konularda yargılama süresince, haber niteliği dışında yargılama sürecini ve tarafsızlığını etkiler nitelikte olamaz.

j) Haksız çıkarlara hizmet eden ve haksız rekabete yol açan unsurlar içeremez. k) Siyasî partiler ve demokratik gruplar ile ilgili tek yönlü veya taraf tutar nitelikte olamaz. l) Genel sağlığa, çevrenin ve hayvanların korunmasına zarar verecek davranışları teşvik

edemez. m) Türkçenin, özellikleri ve kuralları bozulmadan doğru, güzel ve anlaşılır şekilde

kullanılmasını sağlamak zorundadır; dilin düzeysiz, kaba ve argo kullanımına yer verilemez. n) Müstehcen olamaz. o) Kişi veya kuruluşların cevap ve düzeltme hakkına saygılı olmak zorundadır. ö) Bilgi iletişim araçları yoluyla yarışma veya lotarya içeremez, dinleyici ve seyircilere

ikramiye verilemez veya ikramiye verilmesine aracılık edemez. p) Medya hizmet sağlayıcı tarafından yapılan veya yaptırılan anket ve kamuoyu

yoklamalarının, hazırlık aşamasından sonuçların ilânına kadar noter nezaretinde gerçekleştirilmesi zorunludur.

r) Kişileri fal veya batıl inançlar yoluyla istismar edemez. s) Toplumsal cinsiyet eşitliğine ters düşen, kadınlara yönelik baskıları teşvik eden ve kadını

istismar eden programlar içeremez. ş) Şiddeti özendirici veya kanıksatıcı olamaz. (2) Radyo ve televizyon yayın hizmetlerinde, çocuk ve gençlerin fiziksel, zihinsel veya

ahlakî gelişimine zarar verebilecek türde içerik taşıyan programlar bunların izleyebileceği zaman dilimlerinde ve koruyucu sembol kullanılmadan yayınlanamaz.

(3) İsteğe bağlı yayın hizmeti sağlayıcıları, çocuk ve gençlerin fiziksel, zihinsel veya ahlakî gelişimini olumsuz etkileyebilecek nitelikteki yayın hizmetlerinin, bunların bu tür hizmetleri normal şartlar altında duymayacakları ve görmeyecekleri şekilde sunulmasını sağlamakla yükümlüdür.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Yayın Hizmetlerinde Ticarî İletişim

Genel esaslar MADDE 9 – (1) Ticarî iletişim, yayın hizmetinin diğer unsurlarından görsel ve işitsel olarak

kolayca ayırt edilebilir olmak zorundadır. (2) Ticarî iletişimde bilinçaltı teknikleri kullanılamaz. (3) Gizli ticarî iletişime izin verilemez. (4) Haber bülteni ve haber programlarını düzenli olarak sunan kişilerin görüntü veya

seslerine ticarî iletişimlerde yer verilemez. (5) Ticarî iletişim, medya hizmet sağlayıcının editoryal bağımsızlığını ve program içeriğini

etkileyecek şekilde kullanılamaz. (6) Ticarî iletişim, 8 inci maddede belirlenen esas ve ilkeler saklı kalmak kaydıyla; a) Adalet, hakkaniyet ve dürüstlük ilkelerine uygun olmak, b) Cinsiyet, ırk, renk veya etnik köken, tabiiyet, din, felsefî inanç veya siyasî düşünce,

özürlülük, yaş ve herhangi bir ayrımcılığı içermemek veya teşvik etmemek, c) Yanıltıcı olmamak ve tüketicinin çıkarlarına zarar vermemek, ç) Çocukların fiziksel, zihinsel veya ahlakî gelişimine zarar vermemek, deneyimsizliklerini

veya saflıklarını istismar ederek, çocukları bir ürün veya hizmeti satın almaya veya kiralamaya doğrudan yönlendirmemek; çocukları reklamı yapılmakta olan ürün veya hizmetleri satın almak için ebeveynlerini veya başkalarını ikna etmeye doğrudan teşvik etmemek; çocukların ebeveynlerine, öğretmenlerine veya diğer kişilere duyduğu güveni istismar etmemek veya sebepsiz olarak çocukları tehlikeli durumlarda göstermemek,

d) Kadınların istismarına yönelik olmamak, e) Sağlık, çevre ve güvenliğe zarar verecek davranışa teşvik etmemek, zorundadır. (7) Genel beslenme diyetlerinde aşırı tüketimi tavsiye edilmeyen gıda ve maddeler içeren

yiyecek ve içeceklerin ticarî iletişimine, çocuk programlarıyla birlikte veya bu programların içinde yer verilemez.

(8) Ticarî iletişim yayınlarının ses seviyesi diğer yayın bölümleri ile aynı seviyede olmak zorundadır.

Televizyon ve radyo yayın hizmetlerinde reklam ve tele-alışveriş MADDE 10 – (1) Televizyon ve radyo yayın hizmetlerinde reklamlar ile tele-alışveriş, sesli

ve/veya görüntülü bir uyarıyla açıkça fark edilebilecek ve program hizmetinin diğer unsurlarından kolaylıkla ayırt edilebilecek biçimde düzenlenir.

(2) Tele-alışveriş yayınları hariç her türlü reklam yayınlarının oranı, bir saat başından bir sonraki saat başına kadarki yayın içinde yüzde yirmiyi aşamaz.

(3) İkinci fıkrada belirtilen orana, program desteklemesi ve yayıncının kendi programlarının tanıtımlarına ayrılan süre ile ürün yerleştirme dâhil değildir. Program tanıtımlarının oranı, bir saat başından bir sonraki saat başına kadarki yayın içinde yüzde beşi aşamaz.

(4) İkinci fıkrada belirtilen süreden bağımsız olarak, sesli ve görüntülü bir uyarı ile açıkça belirtilerek, kesintisiz en az onbeş dakika süreyle tele-alışveriş yayını yapılabilir. Bu yayının süresi bir gün içinde toplam bir saati aşamaz.

(5) Ücretsiz yayınlanan ve Üst Kurul tarafından tavsiye edilen kamu hizmeti duyuruları reklam sürelerine dâhil edilmez.

(6) Reklam ve tele-alışveriş yayınları, programların arasına veya programın bütünlüğü, değeri ve hak sahiplerinin hakları zedelenmeyecek biçimde bir program içine yerleştirilebilir. Bağımsız bölümlerden oluşan programlarda veya devre araları içeren spor programları ve benzer

yapıdaki olay ve gösteri programlarında, reklam ve tele-alışveriş yayınları bölüm veya devre aralarına yerleştirilir.

(7) Sinema ve televizyon için yapılmış filmler ile haber bültenleri ve çocuk programları, planlanan yayın süreleri otuz dakikadan fazla olması hâlinde, her otuz dakikalık yayın süresi için bir kez olmak üzere reklam ve tele-alışverişle kesilebilir.

(8) Dinî tören yayını içine hiçbir şekilde reklam ve tele-alışveriş yayını yerleştirilemez. (9) Münhasıran reklam, tele-alışveriş ve öz tanıtım yayınlarına ayrılmış televizyon ve radyo

yayın hizmetlerine bu madde hükümleri uygulanmaz. (10) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer hususlar Üst Kurulca yönetmelikle

düzenlenir.

Belirli ürünlerin ticarî iletişimi MADDE 11 – (1) Alkol ve tütün ürünleri için hiçbir şekilde ticarî iletişime izin verilemez. (2) Reçeteye tabi ilaçlar ve tedaviler hakkında ticarî iletişim yapılamaz. (3) Reçeteye tabi olmayan ilaçlar ve tedavilerin reklamları dürüstlük ilkesi çerçevesinde,

gerçeği yansıtan ve doğrulanması mümkün unsurlardan oluşacak şekilde hazırlanır. (4) İlaçlar ve tıbbi tedaviler için tele-alışverişe izin verilemez.

Program desteklemesi MADDE 12 – (1) Bir program tamamen veya kısmen destek görmüşse, bu husus

programın başında, program içindeki reklam kuşaklarına giriş ve çıkışta ve programın sonunda uygun ibarelerle belirtilir. Program tanıtımlarında programı destekleyene atıfta bulunulamaz.

(2) Desteklenen programlarda, destek verene veya üçüncü bir kişiye ait mal ve hizmetlere atıfta bulunulamaz ve bunların alınması, satılması ve kiralanması teşvik edilemez.

(3) Programlar, ticarî iletişimi yasaklanmış olan mal ve hizmetlerin üretimi veya satışıyla iştigal eden gerçek ve tüzel kişilerce desteklenemez. Tıbbi ürünleri üreten, pazarlayan veya satan ya da tıbbi tedavileri pazarlayan veya sunan gerçek ve tüzel kişilerin program desteklemesinde bulunması hâlinde, gerçek ve tüzel kişilerin ismi, markası, logosu veya imajı program desteklemesinde kullanılabilir; ancak gerçek ve tüzel kişilerin üretim veya satışını yaptığı reçeteye tabi tıbbi ürünler veya tıbbi tedaviler kullanılamaz.

(4) Haber bülteni ve dinî tören yayınlarında program desteklemesine izin verilemez. (5) Program desteklemesinin, medya hizmet sağlayıcının editoryal bağımsızlığını ve

sorumluluğunu etkilemesine izin verilmez. Programın başında, program içindeki reklam kuşaklarına giriş ve çıkışta ve programın sonunda program desteklemesi yapıldığı belirtilirken, programı destekleyenin ürün veya hizmetlerinin kiralanması veya satın alınması doğrudan teşvik edilemez ve ürün veya hizmetlere aşırı vurgu yapılamaz.

Ürün yerleştirme MADDE 13 – (1) Sinema ve televizyon için yapılmış filmler, diziler ile spor ve genel eğlence

programları haricinde, yayınlarda ürün yerleştirmeye yönelik uygulamalara yer verilemez. Ürün yerleştirme uygulamaları ticarî iletişimle ilgili düzenlemelere tabidir.

(2) Üst Kurul tarafından belirlenecek şartlarda, belirli mal ve hizmetlerin ücretsiz olarak program içine dâhil edildiği durumlarda da ürün yerleştirmeye izin verilebilir.

(3) Ürün yerleştirmenin, medya hizmet sağlayıcının editoryal bağımsızlığını ve sorumluluğunu etkilemesine izin verilmez. Ürün yerleştirmede, ürün veya hizmetlerin kiralanması veya satın alınması doğrudan teşvik edilemez ve ürüne aşırı vurgu yapılamaz. İzleyiciler, programın başında, sonunda ve reklam arası sonrasında program başladığında, ürün yerleştirmenin varlığı hakkında açıkça bilgilendirilir.

(4) Haber bültenlerinde, çocuk programlarında ve dinî programlarda ürün yerleştirmeye izin verilmez.

(5) Ticarî iletişimi yasaklanmış ürünlerin ürün yerleştirmede kullanılmasına izin verilmez.

BEŞİNCİ BÖLÜM Yayın Hizmeti İçeriği

Genel ve tematik yayın MADDE 14 – (1) Yayın hizmetlerinde, genel veya tematik içerikli yayın yapılabilir. Medya

hizmet sağlayıcı kuruluşlar yayın lisansı başvurusu sırasında yayınlarının türünü Üst Kurula yazılı olarak bildirir. Üst Kurul tarafından bu kuruluşlara verilecek yayın lisans belgesinde yayının türü açıkça belirtilir.

(2) Yayın hizmetlerinin Üst Kurula bildirilen türde ve seçilen dilde yapılması zorunludur. Yayın türü talep üzerine Üst Kurulun izniyle değiştirilebilir. Yayın türünün değiştirilmesine ilişkin şartlar Üst Kurulca belirlenir. Lisans belgesinde belirtilen türe uygun yayın yapmayan kuruluş yayın lisansı şartlarını ihlâl etmiş sayılır.

(3) Genel ve tematik içerikli yayın yapan televizyon kuruluşlarının, çocuk yayınlarında çizgi filmlere yer vermeleri hâlinde, çizgi filmlerin en az yüzde yirmisinin, diğer çocuk programlarının en az yüzde kırkının Türkçe dilinde üretilmiş yapım olması ve Türk kültürünü yansıtması zorunludur. Çocuk yayınlarının yayınlanma saatleri ve sürelerine yönelik istatistiksel veriler ile üretim yerine ilişkin bilgiler aylık dökümler hâlinde Üst Kurula bildirilir.

(4) Radyo ve televizyon kuruluşları, yayınlarında belirli oran ve saatlerde Türk halk ve Türk sanat müziği programlarına yer vermek zorundadır. Bu programların oran ve yayınlanma zamanı ile ilgili esaslar Üst Kurulca belirlenir.

Avrupa eserleri MADDE 15 – (1) Ulusal karasal yayın lisansına sahip televizyon yayıncılarının; a) Haberler, spor olayları, yarışmalar, reklamlar, tele-alışveriş ve bağlantılı veri yayınları

için ayrılan süre dışında kalan yayın süresinin en az yüzde ellisini Avrupa eserlerine, b) Haberler, spor olayları, yarışmalar, reklamlar, tele-alışveriş ve bağlantılı veri yayınları

için ayrılan süre dışında kalan yayın süresinin veya program bütçesinin yüzde onunu bağımsız yapımcıların ürettiği Avrupa eserlerine,

ayırmaları zorunludur. (2) İsteğe bağlı yayın hizmeti sağlayıcı kuruluşların Avrupa eserlerinin yapımına ve

erişimine destek vermelerini teşvik edecek usul ve esaslar Üst Kurulca belirlenir.

Kısa gösterim hakkı MADDE 16 – (1) Kamuoyu için büyük önem taşıyan olayların münhasır yayın haklarına

sahip televizyon yayıncıları, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu kapsamında, diğer yayıncılara âdil, makul ve eşitlikçi bir temelde bedeli karşılığında kısa gösterim hakkı sağlamak zorundadır.

(2) Münhasır yayın hakkına konu olaylara erişim hakkı talep eden diğer televizyon yayıncılarına, kısa gösterimleri serbest bir biçimde seçme hakkı tanınır.

(3) Kısa gösterimler, kaynağını belirtmek suretiyle sadece haber programları içinde doksan saniyeyi geçmeyecek şekilde kullanılır ve isteğe bağlı medya hizmetlerinde ise sadece aynı programın aynı medya hizmet sağlayıcı tarafından banttan verilmesi durumunda uygulanır.

(4) Bu maddenin uygulanmasıyla ilgili usul ve esaslar Üst Kurulca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Kamunun önemli olaylara erişimi MADDE 17 – (1) Üst Kurul, toplum için büyük önem arz eden ulusal ve uluslararası olayları;

ülke geneline şifresiz ve ücretsiz yayın yapan televizyon kanallarından canlı veya banttan yayınlanmasını temin etmek amacıyla, konuyla ilgili diğer kurumların görüşlerini de almak suretiyle bir önemli olaylar listesi hazırlayarak ilân eder. Önemli olaylar listesi Üst Kurulca aynı usulle güncellenebilir.

(2) Önemli olayları yayınlayacak televizyon yayıncıları, önemli olaylar listesinde yer alan olayların ülke geneline şifresiz ve ücretsiz olarak yayınlanmasını sağlar.

(3) Televizyon yayıncıları, ayrıca Avrupa Sınır Ötesi Televizyon Sözleşmesine taraf başka bir ülkenin listesinde yer alan önemli olaylarla ilgili münhasır haklarını, söz konusu ülke vatandaşlarının önemli bir kesimi tarafından izlenmesini engelleyecek şekilde kullanamaz.

(4) Kamunun önemli olaylara erişimi ile ilgili usul ve esaslar Üst Kurulca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.

Düzeltme ve cevap hakkı MADDE 18 – (1) Gerçek ve tüzel kişiler, kendileri hakkında şeref ve haysiyetlerini ihlâl edici

veya gerçeğe aykırı yayın yapılması hâlinde, yayın tarihinden itibaren altmış gün içinde, üçüncü kişilerin hukuken korunan menfaatlerine aykırı olmamak ve suç unsuru içermemek kaydıyla, düzeltme ve cevap yazısını ilgili medya hizmet sağlayıcıya gönderir. Medya hizmet sağlayıcılar, hiçbir düzeltme ve ekleme yapmaksızın, yazıyı aldığı tarihten itibaren en geç yedi gün içinde, cevap ve düzeltmeye konu yayının yapıldığı saatte ve programda, izleyiciler tarafından kolaylıkla takip edilebilecek ve açıkça anlaşılabilecek biçimde düzeltme ve cevabı yayınlar. Düzeltme ve cevap hakkı doğuran programın yayından kaldırıldığı veya yayınına ara verildiği durumlarda, düzeltme ve cevap hakkı, yedi günlük süre içinde anılan programın yayın saatinde kullandırılır. Düzeltme ve cevapta, buna neden olan yayın belirtilir.

(2) Düzeltme ve cevabın birinci fıkrada belirtilen süre içinde yayınlanmaması hâlinde bu sürenin bitiminden; birinci fıkra hükümlerine aykırı şekilde yayınlanması hâlinde düzeltme ve cevabın yayınlandığı tarihten itibaren on gün içinde ilgili kişi, mahkemeden cevap ve düzeltmenin birinci fıkra hükümlerine uygun olarak yayınlanmasına karar verilmesini isteyebilir. Yetkili ve görevli mahkeme; başvuru sahibinin ikamet ettiği yerdeki sulh ceza mahkemesi, başvuru sahibinin yurt dışında ikamet etmesi hâlinde Ankara Sulh Ceza Mahkemesidir.

(3) Sulh ceza hâkimi, istemi üç gün içinde duruşma yapmaksızın karara bağlar. Bu karara karşı tebliğden itibaren yedi gün içinde yetkili asliye ceza mahkemesine itiraz edilebilir. Asliye ceza mahkemesi itirazı üç iş günü içinde inceleyerek kesin karara bağlar.

(4) Hâkim tarafından düzeltme ve cevabın yayınlanmasına karar verilmesi hâlinde, birinci fıkradaki yedi günlük süre, sulh ceza hâkiminin kararına itiraz edilmemişse kararın kesinleştiği tarihten; itiraz edilmişse asliye ceza mahkemesi kararının tebliği tarihinden itibaren başlar.

(5) Düzeltme ve cevap hakkına sahip olan kişinin bu hakkı kullanmadan ölmesi hâlinde, bu hak mirasçılarından biri tarafından kullanılabilir. Bu durumda, ölümün altmış günlük düzeltme ve cevap hakkı süresi içinde gerçekleşmiş olması kaydıyla, kalan düzeltme ve cevap hakkı süresine otuz gün ilâve edilir.

(6) Gerçek ve tüzel kişilerin kişilik haklarını ihlâl eden yayın hizmetlerinden doğan maddi ve manevi zarardan dolayı, medya hizmet sağlayıcı kuruluş ile birlikte programın yapımcısı müştereken ve müteselsilen sorumludur.

(7) İlgili kişi birinci fıkrada belirtilen cevap ve düzeltme hakkını, aynı süreler içinde doğrudan sulh ceza mahkemesinden isteyebilir.

ALTINCI BÖLÜM Özel Medya Hizmet Sağlayıcı Kuruluşlar

Kuruluş ve hisse oranları MADDE 19 – (1) Özel medya hizmet sağlayıcı kuruluşların şirket yapıları ve hisse oranları

ile ilgili uymaları gereken hususlar şunlardır: a) Yayın lisansı, münhasıran radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmeti sunmak

amacıyla Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş anonim şirketlere verilir. Aynı şirket ancak bir radyo, bir televizyon ve bir isteğe bağlı yayın hizmeti sunabilir. Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, yayın lisansının verilmesinden sonra da ana sözleşmelerine bu maddedeki esaslara aykırı hükümler koyamazlar. Ana sözleşme değişiklikleri bir ay içinde Üst Kurula bildirilir.

b) Siyasî partiler, sendikalar, meslek kuruluşları, kooperatifler, birlikler, dernekler, vakıflar, mahallî idareler ve bunlar tarafından kurulan veya bunların doğrudan veya dolaylı ortak oldukları şirketler ile sermaye piyasası kurumları ve bunlara doğrudan veya dolaylı ortak olan gerçek ve tüzel kişilere yayın lisansı verilemez. Bu kuruluşlar, medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara doğrudan veya dolaylı ortak olamaz.

c) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşların hisseleri nama yazılı olmak zorundadır. Herhangi bir kişi lehine intifa senedi ihdas edilemez.

ç) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, 28/7/1981 tarihli ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu ve ilgili mevzuat çerçevesinde sermaye piyasası araçlarını ihraç ve halka arz edebilirler. Bu durumda mevzuat gereği Sermaye Piyasası Kurulunda kayda alınmadan önce Üst Kurulun onayının alınması zorunludur. Halka açık hisselerde nama yazılı olma şartı aranmaz.

d) Bir gerçek veya tüzel kişi doğrudan veya dolaylı olarak en fazla dört karasal yayın lisansına sahip medya hizmet sağlayıcı kuruluşa ortak olabilir. Ancak, birden çok medya hizmet sağlayıcıya ortaklıkta bir gerçek veya tüzel kişinin doğrudan veya dolaylı hisse sahibi olduğu medya hizmet sağlayıcı kuruluşların yıllık toplam ticarî iletişim geliri, sektörün toplam ticarî iletişim gelirinin yüzde otuzunu geçemez. Toplam ticarî iletişim geliri bu oranı aşan gerçek veya tüzel kişiler, Üst Kurul tarafından verilen doksan günlük süre içinde bu oranın altına inecek şekilde medya hizmet sağlayıcı kuruluşlardaki hisselerini devreder. Verilen süre içinde Üst Kurul kararının gereğini yerine getirmeyen gerçek veya tüzel kişi hakkında, kararın gereğini yerine getirmediği her ay için Üst Kurulca dörtyüzbin Türk Lirası idarî para cezası uygulanır. Bu bendin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Üst Kurul tarafından belirlenir.

e) Gerçek kişiler için eşler ile üçüncü derece dâhil olmak üzere üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımlara ait hisseler de aynı kişiye aitmiş gibi değerlendirilir.

f) Bir medya hizmet sağlayıcı kuruluşta doğrudan toplam yabancı sermaye payı, ödenmiş sermayenin yüzde ellisini geçemez. Yabancı bir gerçek veya tüzel kişi en fazla iki medya hizmet sağlayıcı kuruluşa doğrudan ortak olabilir. Medya hizmet sağlayıcı kuruluşların ortağı olan şirketlere yabancı gerçek veya tüzel kişilerin iştirak ederek yayın kuruluşlarına dolaylı ortak olmaları hâlinde, yayıncı kuruluşların yönetim kurulu başkanı, başkan vekili ile yönetim kurulu çoğunluğu ve genel müdürünün Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olması ve ayrıca yayıncı kuruluş genel kurullarında oy çoğunluğunun Türkiye Cumhuriyeti tabiiyetini haiz gerçek veya tüzel kişilerde bulunması zorunludur. Şirket ana sözleşmelerinde bu hususları sağlayan düzenlemeler açıkça belirtilir.

g) Yerli veya yabancı hissedarlar hiçbir şekilde imtiyazlı hisse senedine sahip olamaz.

Hisse, şirket devri ve birleşme MADDE 20 – (1) Yayın lisansı verilen bir anonim şirketin hisse devirleri, devir tarihinden

itibaren otuz gün içinde, ortakların ad ve soyadları ile hisselerin devri sonucunda oluşan ortaklık yapısı ve oy payları hakkındaki bilgilerle birlikte Üst Kurula bildirilir.

(2) Şirket devir veya birleşme işlemlerinden önce Üst Kuruldan gerekli bilgi ve belgelerle izin alınması ve devir veya birleşme işleminin gerçekleşmesinden sonra otuz gün içinde Üst Kurula bildirimi zorunludur.

(3) Hisse devri, şirket devri ve birleşme işlemleri sonucunda oluşacak şirket yapısında bu Kanunda öngörülen hususlara aykırılık bulunması hâlinde, Üst Kurulun doksan günü geçmemek üzere vereceği süre içinde bu aykırılığın giderilmesi zorunludur. Aksi hâlde ilgili medya hizmet sağlayıcı kuruluşların yayın lisansı iptal edilir.

(4) Birleşme, devralma ve nama yazılı olan hisselerin devirlerinde 19 uncu madde hükümleri, 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri ile 7/12/1994 tarihli ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.

Logo ve çağrı işareti MADDE 21 – (1) İlgili mevzuata uyulması ve kamu düzeni ve genel ahlaka aykırı olmamak

şartıyla, her türlü ad ve bu adı tasvir eden blok grafikler logo olarak; sesli duyurular ise çağrı işareti olarak kullanılabilir. Logo ve çağrı işaretlerinin Üst Kurul nezdinde tescili zorunludur. Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, logo ve çağrı işaretlerini Üst Kurul izni ile değiştirebilirler.

(2) Medya hizmet sağlayıcılar, test yayını yaptıkları süre de dâhil olmak üzere, yayın süreleri boyunca tek bir logo ve çağrı işareti kullanmakla yükümlüdür. Televizyon yayın hizmeti sağlayıcı kuruluşların, reklam yayını esnasında logolarını değiştirmek suretiyle kullanmaları ve blok grafiğinin temel karakteristiğini bozmamaları esastır.

(3) Bu maddenin uygulanmasına dair usul ve esaslar Üst Kurulca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

İzleyici temsilciliği

MADDE 22 – (1) Medya hizmet sağlayıcılar, ortak denetim ile öz denetim mekanizmalarının oluşturulması, izleyici ve dinleyicilerden ulaşan şikâyetlerin değerlendirilip kuruluşun yayın kuruluna sunulması ve sonuçlarının takip edilmesi amacıyla en az on yıllık meslekî tecrübeye sahip bir izleyici temsilcisi görevlendirirler. Belirlenen izleyici temsilcisi uygun vasıtalarla kamuoyuna duyurulur ve Üst Kurula bildirilir.

Haber birimlerinde çalışanlar MADDE 23 – (1) Medya hizmet sağlayıcılarının haber birimlerinde çalıştırılacak basın kartlı

personelin asgarî sayısını Üst Kurul belirler. Bu personel 13/6/1952 tarihli ve 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanuna tabidir.

Koruyucu sembol sistemi MADDE 24 – (1) Medya hizmet sağlayıcılar, koruyucu sembol sistemi kullanarak,

izleyicileri program hizmetlerinin içeriği hakkında sesli veya yazılı olarak bilgilendirir. (2) Koruyucu sembol sistemi ile ilgili usul ve esaslar Üst Kurulca belirlenir. (3) Bu madde Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu hakkında da uygulanır.

Yayın kayıtlarının muhafazası MADDE 25 – (1) Özel medya hizmet sağlayıcılar, yaptıkları her yayının kaydını bir yıl

süreyle muhafaza etmekle yükümlüdür. Gerçek ve tüzel kişiler yapacakları işlemlere esas olmak üzere bu süre içinde yazılı olarak Üst Kurula başvurmak ve Üst Kurulca belirlenecek ücreti ödemek suretiyle yayın kaydından bir kopya alabilir.

(2) Özel medya hizmet sağlayıcılar, Üst Kurulun talep etmesi hâlinde, istenen yayın kaydının bir kopyasını, buna ilişkin yazının kendilerine tebliğ edilmesinden itibaren on gün içinde Üst Kurula ulaştırmakla yükümlüdür.

(3) Yayının herhangi bir şekilde soruşturma veya kovuşturma konusu yapılması hâlinde, bu işlemlerin sonuçlandığının yetkili mercilerce ilgili medya hizmet sağlayıcı kuruluşa yazılı olarak bildirilmesine kadar soruşturma veya kovuşturma konusu yayın kaydının saklanması zorunludur.

YEDİNCİ BÖLÜM Frekans Planlaması ve Yayın Lisansı

Frekans planlaması ve tahsis MADDE 26 – (1) Üst Kurul, millî frekans planında karasal radyo ve televizyon yayınları için

5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 36 ncı maddesine göre Üst Kurula tahsis edilen frekans bantları çerçevesinde televizyon kanal ve radyo frekans planlamalarını yapar veya yaptırır. Frekans planlarında ulusal, bölgesel ve yerel karasal yayın ağlarının sayıları ve türleri ile sayısal yayınlar için multipleks sayıları belirlenir.

(2) Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu, karasal ortamdan gerçekleştireceği yayın hizmetlerinin sayısını ve kapsama alanlarını Üst Kurula bildirir. Bu taleplerin hangi oranda karşılanacağına frekans planları çerçevesinde Üst Kurulca karar verilir. Karasal televizyon ve karasal radyo yayınları için uygun görülen kanal ve frekanslar ile karasal sayısal yayınlar için bir multipleksten az olmamak üzere uygun görülen sayıda multipleks kapasitesi, Türkiye Radyo- Televizyon Kurumuna tahsis edilir. Türkiye Radyo-Televizyon Kurumuna tahsis edilen frekans ve multipleks kapasitesi ile en az dört karasal televizyon ve dört karasal radyo yayını yapılır. Tahsis tarihinden itibaren iki yıl içinde kullanılmayan veya kullanımına son verilen kanal, frekans ve multipleks Üst Kurul tarafından yeniden değerlendirilir. Tahsisten sonra, Türkiye Radyo- Televizyon Kurumunun ilave karasal yayın ihtiyacının ortaya çıkması hâlinde, kapasite imkânları ölçüsünde bu husus da yukarıdaki çerçevede değerlendirilir.

(3) Kamu kurum ve kuruluşlarının ikaz, duyuru ve eğitim maksadıyla karasal radyo veya televizyon yayını yapma talebinde bulunmaları halinde; bu talepler yapılacak protokol çerçevesinde Türkiye Radyo-Televizyon Kurumundan hizmet alınarak karşılanır. Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte kanunlarında radyo ve televizyon yayını yapabileceklerine ilişkin hüküm

bulunan kamu kurum ve kuruluşlarından Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu tarafından herhangi bir ücret alınmaz. Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu haricindeki kamu kurum ve kuruluşlarına kanal, frekans veya multipleks kapasitesi tahsisi yapılmaz.

(4) Sıralama ihalesine, radyo ve televizyon yayın şirketi olarak kurulan, radyo ve televizyon yayıncılık alanında en az bir yıl faaliyette bulunan, ihale şartnamesinde belirtilen ön şartları yerine getiren ve Üst Kuruldan ihaleye girmek için yeterlilik belgesi alan medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar katılabilir.

(5) Karasal radyo yayınları için frekans planları esas alınarak yapılacak sıralama ihalesi sonucuna göre medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara radyo frekansı veya multipleks kapasitesi tahsis edilir. Sayısal televizyon frekans planı esas alınarak yapılacak sıralama ihalesi sonucuna göre medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara multipleks kapasitesi tahsis edilir. Yapılan tahsiste sunulacak yayın hizmetinin kapsama alanı, yayın türü ve kapasitenin yer alacağı multipleks belirtilir. Karasal yayın lisansı alan kuruluşlar en geç iki yıl içinde kendilerine tahsis edilen kanal, multipleks kapasitesi veya frekansların tümünden yayına geçmek zorundadır.

(6) Karasal ortamdan yapılacak radyo ve televizyon yayın hizmeti için tahsis edilmiş kanal, multipleks kapasitesi ve radyo frekansları için kamu ve özel medya hizmet sağlayıcı kuruluşlardan yıllık kullanım ücreti alınır. Yıllık kullanım ücreti, söz konusu yayının nüfusa bağlı kapsama alanı, türü, verici gücü, frekansın bulunduğu bant ve yayının yapıldığı yerleşim biriminin ekonomik gelişmişlik seviyesi gibi nesnel kıstaslar esas alınarak Üst Kurul tarafından belirlenir.

(7) Multipleks kapasitesi tahsis edilerek karasal yayın lisansı verilen medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar tarafından karasal ortamdan sunulacak radyo veya televizyon yayın hizmetleri, multipleks işletmecisi tarafından iletilir. Aynı multipleks içinde yer alan medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, bir multipleks işletmecisi üzerinde anlaşarak yayınlarını iletirler.

(8) Özel medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, Üst Kurulca kendilerine tahsis edilen televizyon kanalı, multipleks kapasitesi ile radyo frekanslarından yapacakları yayınlarını, tek bir verici tesis ve işletim şirketince kurulan ve işletilen radyo ve televizyon verici tesislerinden yapmak zorundadır. Ulusal karasal yayın lisansına sahip kuruluşlarca ortak kurulan verici tesis ve işletim şirketinin uyması gereken şartlar Üst Kurulca belirlenir ve şartları yerine getiren tek bir verici tesis ve işletim şirketine yayın iletim yetkisi verilir. Bu verici tesis ve işletim şirketine ortak olacakların hisse oranı yüzde onu geçemez. Verici tesislerinden yararlanma usul ve esasları ile yıllık kira bedelleri, verici tesis ve işletim şirketinin görüşü alındıktan sonra Üst Kurulun onayıyla yürürlüğe konulur. Verici tesis ve işletim şirketi, Üst Kuruldan karasal yayın lisansı almış tüm kuruluşlara tarafsızlık ve hakkaniyet ölçülerinde, makul ve ayrımcılık içermeyecek koşullarda hizmet vermek zorundadır. Kurulmasına izin verilen radyo ve televizyon verici tesislerinin, bu Kanunda ve işletme izninde öngörülen amaçlar için kullanılıp kullanılmadığı Üst Kurul tarafından denetlenir. Verici tesis ve işletim şirketinin izin şartlarını ihlâl etmesi ve Üst Kurulca yapılan uyarıya rağmen aykırılığın giderilmemesi durumunda şirket, ihlalin giderilmediği her ay için yüzbin Türk Lirasından üçyüzbin Türk Lirasına kadar idarî para cezası ile cezalandırılır.

(9) Frekans planlarının uygulanmasına, karasal sayısal yayına geçiş ve sıralama ihalesine ilişkin usul ve esaslar Üst Kurul tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Yayın lisansı türleri, süresi ve devir MADDE 27 – (1) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, kablo, uydu, karasal ve benzeri

ortamlardan yayın yapabilmeleri için her bir yayın tekniği ve ortamına ilişkin Üst Kuruldan ayrı ayrı lisans almak zorundadır. Lisansın hangi yayın tekniği ve ortamına ilişkin verildiği lisans belgesinde açıkça belirtilir. Farklı yayın teknikleri ve ortamlarından aynı anda yayın yapmak isteyen kuruluşlar, her yayın tekniği ve ortamı için ayrı lisans almak ve eş zamanlı yayın yapmak zorundadır.

(2) Yayın lisans süresi on yıldır. Lisans süresi sonunda boşalan karasal yayın kapasitesi Üst Kurulca yeniden ihale edilir.

(3) Üst Kurulun karasal yayın lisansı verdiği bir kuruluş bu lisans haklarını devredemez. Yayın faaliyetine devam etmeme kararı alan kuruluş, lisansını Üst Kurula iade eder.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Yayınların İletimi ve Yetkilendirme

Multipleks işletmecileri MADDE 28 – (1) 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri

saklı kalmak kaydıyla, multipleks işletmecilerinin uymaları gereken idarî, malî ve teknik şartlar Üst Kurulca belirlenir ve şartları yerine getiren kuruluşlara yayın iletim yetkisi verilir. Medya hizmet sağlayıcı şirketler de multipleks işletmeci şirketlere ortak olabilirler.

(2) Multipleks işletmecileri, radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetlerinin iletimi alanında sadece Üst Kuruldan karasal yayın lisansı almış kuruluşlara hizmet verebilirler.

(3) Multipleks işletmecileri, Üst Kurulca durdurulmasına karar verilen yayınların iletimini Üst Kurul kararının tebliğini takiben derhal durdurmak zorundadır. Yapılan tebliğe rağmen bu yayınları iletmeye devam eden multipleks işletmecilerinin yayın iletim yetkisi, Üst Kurul tarafından iptal edilir ve bu durum Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuna bildirilir.

Platform işletmecileri ve yayın hizmeti iletimi yapan altyapı işletmecileri MADDE 29 – (1) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından elektronik haberleşme

hizmetlerini sunmak üzere yetkilendirilen platform işletmecileri ve yayın hizmeti iletimi yapan altyapı işletmecileri; yayın hizmetleri yönünden bu Kanun hükümlerine tabidir. Yayın hizmetlerinin iletimi faaliyetlerine ilişkin uyulması gereken idarî, malî ve teknik şartlar Üst Kurulca belirlenir ve şartları yerine getiren kuruluşlara yayın iletim yetkisi verilir. Platform işletmecileri medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara tarafsızlık ve hakkâniyet ölçülerinde, makul ve ayrımcılık içermeyecek koşullarda hizmet vermek zorundadır. Platform işletmecilerinin medya hizmet sağlayıcı kuruluşlardan alacağı hizmet bedelleri Üst Kurulun onayı ile belirlenir.

(2) Platform ve yayın hizmeti iletimi yapan altyapı işletmecileri, iletimini yapacakları yayın hizmetlerini Üst Kurula bildirmek zorundadır.

(3) Platform ve altyapı işletmecileri, Üst Kuruldan yayın lisansı almayan veya yayın lisansı iptal edilen medya hizmet sağlayıcılar ile Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası andlaşmalar ve bu Kanun hükümlerine aykırı yayın yaptığı Üst Kurulca tespit edilen bir başka ülkenin yargı yetkisi altındaki medya hizmet sağlayıcılarının yayın hizmetlerinin iletimini, Üst Kurul kararının tebliğini müteakiben durdurur. Tebliğe rağmen yayın hizmetlerinin iletimini durdurmayan işletmecinin yayın iletim yetkisi iptal edilir ve bu durum Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuna bildirilir.

DOKUZUNCU BÖLÜM Seçim Dönemi

Seçim döneminde yayınlar MADDE 30 – (1) Seçimlerle ilgili olarak seçim dönemlerinde yapılan yayınlara ilişkin usul

ve esaslar Yüksek Seçim Kurulu tarafından düzenlenir. (2) Üst Kurul, medya hizmet sağlayıcılarının seçim dönemlerindeki yayınlarını Yüksek

Seçim Kurulunun kararları doğrultusunda izler, denetler ve değerlendirir. (3) 26/4/1961 tarihli ve 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri

Hakkında Kanunun 149/A maddesinde düzenlenen hükümler, Yüksek Seçim Kurulu kararlarını müteakip Üst Kurulca yerine getirilir.

Siyasî reklam MADDE 31 – (1) Medya hizmet sağlayıcılar, Yüksek Seçim Kurulu tarafından ilân edilen

seçim döneminde, yayın yasaklarının başlayacağı saate kadar siyasî parti ve aday reklamları yayınlayabilir.

(2) Siyasî reklamlar, bu Kanunda yer alan hükümlere ve Yüksek Seçim Kurulunca belirlenen usul ve esaslara uygun olmak zorundadır.

ONUNCU BÖLÜM Yaptırımlar

İdarî yaptırımlar MADDE 32 – (1) Bu Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b), (d), (g), (n), (s) ve

(ş) bentlerindeki yayın hizmeti ilkelerine aykırı yayın yapan medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara, ihlalin ağırlığı ve yayının ortamı ve alanı göz önünde bulundurularak, ihlalin tespit edildiği aydan bir önceki aydaki brüt ticari iletişim gelirinin yüzde ikisinden beşine kadar idarî para cezası verilir. İdarî para cezası miktarı, radyo kuruluşları için bin Türk Lirasından, televizyon kuruluşları ve isteğe bağlı medya hizmet sağlayıcıları için onbin Türk Lirasından az olamaz. Ayrıca, idarî tedbir olarak, ihlale konu programın yayınının beş keze kadar durdurulmasına, isteğe bağlı yayın hizmetlerinde ihlale konu programın katalogdan çıkarılmasına karar verilir. İhlalin mahiyeti göz önünde bulundurularak, bu fıkra hükümlerine göre idarî para cezası ile birlikte idarî tedbire karar verilebileceği gibi, sadece idarî para cezasına veya tedbire de karar verilebilir.

(2) 8 inci maddenin birinci fıkrasının diğer bentleri ile ikinci ve üçüncü fıkralarında ve bu Kanunun diğer maddelerinde belirlenen ilke, yükümlülük veya yasaklara aykırı yayın yapan medya hizmet sağlayıcıları uyarılır. Uyarının ilgili kuruluşa tebliğinden sonra ihlalin tekrarı hâlinde medya hizmet sağlayıcıya ihlalin ağırlığı ve yayının ortamı ve alanı göz önünde bulundurularak, ihlalin tespit edildiği aydan bir önceki aydaki brüt ticari iletişim gelirinin yüzde birinden üçüne kadar idari para cezası verilir. İdarî para cezası miktarı, radyo kuruluşları için bin Türk Lirasından, televizyon kuruluşları ve isteğe bağlı medya hizmet sağlayıcıları için onbin Türk Lirasından az olamaz.

(3) Yükümlülük veya yasak ihlalinin suç oluşturması halinde, bu suç nedeniyle ilgililer hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılması şartına bağlı olmaksızın, bu madde hükümlerine göre idarî para cezası veya idarî tedbir kararı verilir.

(4) İdarî tedbir uygulanması sonucu yayını durdurulan programların yerine, aynı yayın kuşağında ve ticarî iletişim yayını içermeksizin, Üst Kurulca temin edilen eğitim, kültür, trafik, kadın ve çocuk hakları, gençlerin fiziksel ve ahlakî gelişimi, uyuşturucu ve zararlı alışkanlıklarla mücadele, Türk dilinin güzel kullanımı, çevre eğitimi, özürlü sorunları, sağlık ve benzeri kamuya yararlı konularda programlar yayınlanır. Yükümlülük veya yasağa aykırılık dolayısıyla idarî tedbir olarak programın yayınının durdurulması kararının verilmesi halinde, yaptırım uygulanmasına sebebiyet veren fiilin işlenmesinden dolayı sorumluluğu olan programın yapımcısı veya varsa sunucusu, yayının durdurulduğu süre zarfında, aynı veya farklı medya hizmet sağlayıcı kuruluşta hiçbir ad altında başka bir program yapamaz veya sunamaz.

(5) 8 inci maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerindeki ilkelere aykırı yayın yapılmasını müteakip verilecek yaptırım kararının tebliğinden itibaren bir yıl içinde aynı ihlalin tekrarı halinde, medya hizmet sağlayıcı kuruluşun yayınının on güne kadar durdurulmasına; ikinci tekrarı halinde ise, yayın lisansının iptaline karar verilir.

(6) Yayın lisansı verilmesi için bu Kanunda aranan şartlardan birinin kaybedilmesi halinde, ilgili medya hizmet sağlayıcı kuruluşa bu şartı yerine getirmesi için otuz günlük süre verilir. Verilen süreye rağmen şartı yerine getirmeyen kuruluşun yayınları üç ay süreyle durdurulur. Bu süre zarfında şartın yerine getirilmemesi halinde ise, ilgili kuruluşun yayın lisansı iptal edilerek kanal ve frekans kullanımına son verilir.

(7) Yayın lisansının verilmesi için gerekli şartlara uygunluğunu hile ile elde ettiği tespit edilen kuruluşun yayın lisansı iptal edilir. Yayın lisansı iptal edilmiş olan kuruluştan alınmış olan yayın lisans bedeli ile kanal ve frekans yıllık kullanım bedeli iade edilmez.

(8) Bu Kanun hükümlerine göre idarî para cezasına veya idarî tedbire karar vermeye Üst Kurul yetkilidir.

(9) Bu Kanun hükümlerine göre verilen idarî yaptırım kararlarına karşı 6/1/1982 tarihli ve 2577 sayılı İdarî Yargılama Usulü Kanunu hükümlerine göre yargı yoluna başvurulur. Ancak, idare mahkemesinde dava, işlemin tebliği tarihinden itibaren onbeş gün içinde açılır. İdare mahkemesinde iptal davası açılmış olması, kararın yerine getirilmesini durdurmaz.

(10) Bu madde hükümlerine göre Üst Kurul tarafından verilen uyarı kararları, medya hizmet sağlayıcı kuruluşun Üst Kurula bildirdiği elektronik posta adresine gönderilmek suretiyle tebliğ

edilir. Üst Kurula bildirilen elektronik posta adresinde değişiklik yapılmasına rağmen bu değişiklik Üst Kurula bildirilmediği takdirde, önceki adrese yapılan tebligat yapılmış sayılır.

(11) Bu Kanunda düzenlenmiş olan idarî para cezaları tebliğinden itibaren bir ay içerisinde ödenir.

Adlî yaptırımlar MADDE 33 – (1) Üst Kuruldan yayın lisansı almadan veya yayınları Üst Kurul tarafından

geçici olarak durdurulmasına ya da yayın lisansı iptal edilmesine rağmen yayın yapan gerçek kişiler ile tüzel kişilerin yönetim kurulu üyeleri ve genel müdürü, bir yıldan iki yıla kadar hapis ve bin günden beşbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Tüzel kişiler hakkında ayrıca 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 60 ıncı maddesindeki güvenlik tedbirleri uygulanır. İzinsiz olarak faaliyetine devam eden yayın cihaz ve tesisleri Üst Kurulca mühürlenerek kapatılır.

(2) Yayın lisansı olmasına rağmen lisans tipi dışında yayın yapan ve izinsiz verici tesis eden medya hizmet sağlayıcılar Üst Kurulca uyarılır, yapılan uyarıya rağmen izinsiz yayına devam edenler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanır.

(3) 25 inci maddeye uygun olarak yayın kayıtlarını bir yıl süreyle muhafaza etmeyen veya Üst Kurulca ya da Cumhuriyet başsavcılığınca istenmesine rağmen, süresi içerisinde ve aslına uygun olarak teslim etmeyen özel medya hizmet sağlayıcı kuruluş sorumlu müdürü bin günden beşbin güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

(4) Gönderilen kayıtların içerik bakımından istenen yayın olmaması veya kayıtlarda tahrifat, çıkarma, silme gibi işlemler yapılması hâlinde, özel medya hizmet sağlayıcı kuruluşların sorumlu müdürü beşbin günden onbin güne kadar adlî para cezasıyla cezalandırılır.

(5) Bu Kanun çerçevesinde açılan kamu davalarına Üst Kurul katılır.

ONBİRİNCİ BÖLÜM Radyo ve Televizyon Üst Kurulu

Kuruluş MADDE 34 – (1) Radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetleri sektörünü düzenlemek

ve denetlemek amacıyla, idarî ve malî özerkliğe sahip, tarafsız bir kamu tüzel kişiliği niteliğinde Radyo ve Televizyon Üst Kurulu kurulmuştur.

(2) Üst Kurul, bu Kanun ve mevzuatta kendisine verilen görev ve yetkileri kendi sorumluluğu altında bağımsız olarak yerine getirir ve kullanır.

(3) Üst Kurul, bu Kanunda ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununda belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde kendisine tahsis edilen malî kaynakları görev ve yetkilerinin gerektirdiği ölçüde, kendi bütçesinde belirlenen usul ve esaslar dâhilinde serbestçe kullanır. Üst Kurulun malları Devlet malı hükmündedir, haczedilemez.

(4) Üst Kurul, Hükümet ile olan ilişkilerini Başbakan veya görevlendireceği bir bakan aracılığıyla yürütür.

(5) Üst Kurul Sayıştay denetimine tabidir.

Radyo ve Televizyon Üst Kurulu MADDE 35 – (1) Üst Kurul, en az dört yıllık yüksek öğrenim görmüş, meslekleriyle ilgili

konularda kamu kurum ve kuruluşları veya özel kuruluşlarda en az on yıl süreyle görev yapmış, meslekî açıdan yeterli bilgiye, deneyime ve Devlet memuru olma niteliğine sahip, otuz yaşını doldurmuş kişiler arasından Türkiye Büyük Millet Meclisince seçilen dokuz üyeden oluşur.

(2) Seçim için, siyasî parti gruplarının üye sayısı oranında belirlenecek üye sayısının ikişer katı aday gösterilir ve Üst Kurul üyeleri bu adaylar arasından her siyasî parti grubuna düşen üye sayısı esas alınmak suretiyle Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulunca seçilir. Ancak, siyasî parti gruplarında, Türkiye Büyük Millet Meclisinde yapılacak seçimlerde kime oy kullanılacağına dair görüşme yapılamaz ve karar alınamaz.

(3) Üst Kurul üyelerinin seçimi, adayların belirlenerek ilânından sonra on gün içinde yapılır. Siyasî parti grupları tarafından gösterilen adaylar için ayrı ayrı listeler hâlinde birleşik oy pusulası düzenlenir. Adayların adlarının karşısındaki özel yer işaretlenmek suretiyle oy kullanılır. Siyasî

parti gruplarının ikinci fıkraya göre belirlenen kontenjanlarından Üst Kurula seçilecek üyelerin sayısından fazla verilen oylar geçersiz sayılır.

(4) Karar yeter sayısı olmak şartıyla seçimde en çok oyu alan boş üyelik sayısı kadar aday seçilmiş olur. Seçim sonucu Resmî Gazetede yayımlanır.

(5) Üst Kurul üyelerinin görev süresi altı yıldır. Üyelerin üçte biri iki yılda bir yenilenir. Üyelerin görev sürelerinin bitiminden iki ay önce; üyeliklerde herhangi bir sebeple boşalma olması hâlinde, boşalma tarihinden veya boşalma tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi tatilde ise tatilin bitiminden itibaren bir ay içinde aynı usulle seçim yapılır. Bu seçimlerde, boşalan üyeliklerin siyasî parti gruplarına dağılımı, ilk seçimde siyasî parti grupları kontenjanından seçilen üye sayısı ve siyasî parti gruplarının hâlihazırdaki oranı dikkate alınmak suretiyle yapılır. Üyeliklerdeki boşalma sebebiyle yapılan seçimlerde seçilen üyeler, yerlerine seçildikleri üyelerin görev süresini tamamlar.

Üst Kurul Başkanı ve Başkan Vekili MADDE 36 – (1) Üst Kurul üyeleri, seçim sonuçlarının Resmî Gazetede yayımlandığı

tarihten itibaren onbeş gün içinde toplanarak kendi aralarından bir Başkan ve bir Başkan Vekili seçer. Başkan ve Başkan Vekilinin görev süreleri iki yıldır. Başkan Vekilliğine seçilen Üst Kurul üyelerinin Başkan Vekilliği görev süresi, Başkanın görevde bulunduğu süreyle sınırlıdır. Herhangi bir şekilde Başkan veya Başkan Vekilinin üyeliği sona erer veya Başkan veya Başkan Vekilliği boşalırsa, Üst Kurul ilk toplantısında Başkan ve/veya Başkan Vekili için seçim yapar.

(2) Üst Kurul, Başkan tarafından; Başkanın bulunmadığı hâllerde Başkan Vekili tarafından yönetilir ve temsil edilir. Başkan ve Başkan Vekilliğinin aynı anda boşalması durumunda en yaşlı üye Üst Kurula başkanlık eder.

(3) Başkanın görev ve yetkileri şunlardır: a) Üst Kurul toplantılarının gündemini, gün ve saatini belirlemek, toplantıları idare etmek,

gündeme alınmayan başvurular hakkında gerekli işlemleri yapmak ve bunlara ilişkin olarak Üst Kurula bilgi vermek.

b) Üst Kurul kararlarının yayımlanmasını veya tebliğini sağlamak, bu kararların gereğinin yerine getirilmesini temin etmek ve uygulanmasını izlemek.

c) Hizmet birimlerinden gelen önerilere son şeklini vererek Üst Kurula sunmak. ç) Üst Kurulun belirlediği stratejilere, amaç ve hedeflere uygun olarak, Üst Kurulun yıllık

bütçesi ile malî tablolarını hazırlamak. d) Üst Kurul ile hizmet birimlerinin uyumlu, verimli, disiplinli ve düzenli bir biçimde

çalışmasının en üst düzeyde organizasyonu ve koordinasyonunu sağlamak, hizmet birimleri arasında çıkabilecek görev ve yetki sorunlarını çözmek.

e) Yıllık faaliyet raporlarını hazırlamak, amaç ve hedeflere, performans ölçütlerine göre faaliyetlerin değerlendirmesini yaptırmak ve bunları Üst Kurula sunmak.

f) Üst Kurulun faaliyet gösterdiği alanda strateji, politikalar ve ilgili mevzuat ile Üst Kurul ve personelin performans ölçütleri hakkında çalışma ve değerlendirme yapmak.

g) Üst Kurulun diğer kuruluşlarla ilişkilerini yürütmek ve Üst Kurulu temsil etmek. ğ) Üst Kurul tarafından atanması öngörülenler dışındaki Üst Kurul personelini atamak. h) Başkan adına imzaya yetkili personelin görev ve yetki alanını belirlemek. ı) İdarî konulardaki diğer görevleri yerine getirmek. (4) Başkan, Üst Kurula ilişkin olmayan görev ve yetkilerinden bir bölümünü, sınırlarını

açıkça belirlemek ve yazılı olmak kaydıyla, alt kademelere devredebilir.

Görev ve yetkiler MADDE 37 – (1) Üst Kurulun görev ve yetkileri şunlardır: a) Yayın hizmetleri alanında ifade ve haber alma özgürlüğünün, düşünce çeşitliliğinin,

Rekabet Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla rekabet ortamının ve çoğulculuğun güvence altına alınması, yoğunlaşmanın önlenmesi ve kamu menfaatinin korunması amacıyla gerekli tedbirleri almak.

b) Millî frekans planında karasal radyo ve televizyon yayınları için 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu hükümlerine göre Üst Kurula tahsis edilen frekans bantları çerçevesinde televizyon kanal ve radyo frekans planlamalarını yapmak veya yaptırmak ve uygulamak.

c) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşların yayın lisansı talebinde bulunabilmeleri için gerekli idarî, malî ve teknik şartları belirlemek ve bu kuruluşlardan şartları sağlayanlara yayın lisansı vermek, denetlemek ve gerektiğinde iptal etmek.

ç) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun görev ve yetkileri saklı kalmak kaydıyla, platform, multipleks, altyapı işletmecileri ile verici tesis ve işletim şirketinin radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetlerinin iletimi faaliyetlerine ilişkin uymaları gereken idarî, malî ve teknik şartları belirlemek, bunlara yayın iletim yetkisi vermek ve gerektiğinde iptal etmek.

d) Radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmeti sağlayıcı kuruluşlardan alınacak yayın lisans ücretleri, karasal ortamdan sunulacak yayın hizmetleri için yıllık televizyon kanal, multipleks kapasitesi ve radyo frekansı kullanım ücretleri ile platform, multipleks, altyapı işletmecileri ve verici tesis ve işletim şirketinden alınacak yayın iletim yetkilendirme ücretini belirlemek.

e) Türkiye Cumhuriyeti topraklarında yerleşik medya hizmet sağlayıcılarının yayın hizmetlerini, bu Kanun hükümlerine ve Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası andlaşmalara uygunluğu açısından izlemek ve denetlemek.

f) Türkiye Cumhuriyeti topraklarında yerleşik olmayan, ancak Türkiye Cumhuriyeti yargı yetkisi altında bulunan medya hizmet sağlayıcılarının yayın hizmetlerinin bu Kanun hükümlerine ve Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası andlaşmalara uygunluğunu gözetmek, gerekli hâllerde diğer devletlerin yetkili kurum ve kuruluşlarıyla işbirliği yapmak.

g) Yayın hizmetlerinin izlenmesi ve denetlenmesi için gerekli izleme ve kayıt sistemlerini, gerekli hâllerde yayıncı kuruluş stüdyolarına da cihaz yerleştirerek kurmak.

ğ) Medya hizmet sağlayıcılarının yayın hizmetlerinde yer verecekleri koruyucu sembol sistemi ile ilgili usul ve esasları belirlemek.

h) Medya hizmet sağlayıcılarının sunduğu yayın hizmetlerinde ve platform, multipleks, altyapı işletmecileri ile verici tesis ve işletim şirketinin sunduğu hizmetlerde bu Kanuna ve ilgili diğer mevzuata aykırılık tespit edilmesi veya yayın lisansı şartlarına uyulmaması hâlinde gerekli müeyyideleri uygulamak.

ı) Yayın hizmetlerine ilişkin kamuoyu araştırmaları yapmak veya yaptırmak ve bu araştırmaların sonuçlarını ilgili taraflar ve kamuoyuyla paylaşmak.

i) Yayın hizmetlerinin izlenme ve dinlenme oranı ölçümlerinin yapılmasına ve denetlenmesine ilişkin usul ve esaslar ile bu usul ve esaslara uymayan şirket ve kuruluşlara uygulanacak müeyyideleri belirlemek.

j) 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri saklı kalmak kaydıyla ve bireysel amaçlı iletişim yöntemleri hariç, teknolojik gelişmelere bağlı olarak ortaya çıkan yeni yayın iletim yöntemleri de dâhil olmak üzere yayın hizmetleri ile ilgili düzenlemeler yapmak ve deneme yayını izni vermek.

k) Yayın hizmetleri ile ilgili gelişmeleri takip etmek, sektöre ilişkin genel stratejileri, ortak denetim, özdenetim ve ortak düzenleme mekanizmalarını belirlemek; yayın hizmetlerinin ülkemizde gelişmesini sağlayacak çalışma ve teşviklerde bulunmak; medya hizmet sağlayıcılarının çalışanlarına yönelik eğitim ve sertifika programları düzenlemek ve sertifika vermek.

l) Yayın hizmetleri alanında hazırlanan mevzuat taslakları hakkında görüş bildirmek. m) Görev alanına giren konularla ilgili ikincil düzenlemeleri yapmak. n) Dışişleri Bakanlığının ve Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun görev ve yetkileri saklı

kalmak kaydıyla, yayın hizmetleri ile ilgili uluslararası hukuk tüzel kişiliğine sahip kuruluşlar nezdinde ülkemizi temsil etmek; medya hizmet sağlayıcılarının üye olmadığı uluslararası hukuk tüzel kişiliğine sahip olmayan uluslararası kuruluşlarda temsil görevini yerine getirmek ve bu bent gereğince düzenlenen ve uluslararası andlaşma niteliği bulunmayan belgeleri ilgili bakanlık ve kurumların görüşlerini de alarak usulüne göre imzalamak.

o) Üst Kurulun stratejik planını hazırlamak, performans ölçütlerini, amaç ve hedeflerini, hizmet kalite standartlarını belirlemek, insan kaynakları ve çalışma politikalarını oluşturmak.

ö) Özürlülerin ve yaşlıların yayın hizmetlerine ve yeni teknolojilere erişimini kolaylaştırmak amacıyla gerekli tedbirlerin alınmasını teşvik etmek.

p) Taşınmaz alımı, satımı, kiralanması ve tahsisi konularını karara bağlamak. r) Medya okuryazarlığının toplumun tüm kesimlerini içerecek şekilde yaygınlaştırılması

amacıyla, başta Millî Eğitim Bakanlığı olmak üzere diğer kamu kurumları ile işbirliği yapmak.

s) Medya hizmet sağlayıcılardan görevleri kapsamında her türlü bilgi, belge ve kayıtları almak, medya hizmet sağlayıcıları yerinde denetlemek ve lisans şartlarına uymayan cihazları mühürleyerek kapatmak.

ş) Gerekli hâllerde geçici veya belli bir ihtisas gerektiren nitelikteki işler için hizmet satın almak.

t) Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu Genel Müdürlüğü ve Yönetim Kurulu üyeliği için adayları belirlemek.

u) Kurul üyeleri ile Kurum personelinin uyacakları meslekî ve etik ilkeleri belirlemek. ü) Üst Kurulun ana stratejisi ile amaç ve hedeflerine uygun olarak hazırlanan bütçesini

görüşmek ve karara bağlamak. v) Seferberlik ve savaş ilânı hallerinde görev ve yükümlülükleri yerine getirmek için ihtiyaç

duyulan hususları, Milli Savunma Bakanlığı ile koordineli olarak çıkarılacak bir yönetmelikle belirleyerek yayıncı kuruluşlara bildirmek ve bunları denetlemek.

y) Mevzuatla verilen diğer görevleri yapmak.

Yasaklar ve denetim MADDE 38 – (1) Üst Kurul üyeleri ile üçüncü derece dâhil üçüncü dereceye kadar kan ve

kayın hısımları, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla, yayın hizmetleri alanında Üst Kurulun görev ve yetki alanına giren konularda herhangi bir taahhüt işine giremez, medya hizmet sağlayıcı kuruluşlarda veya bu kuruluşların doğrudan veya dolaylı ortaklık bağı bulunan şirketlerde ortak veya yönetici olamazlar.

(2) Üst Kurul üyeleri, aslî görevlerini aksatmayan bilimsel amaçlı eser hazırlama, ders ve konferans verme, jüri ve komisyon üyeliği yapma hariç, resmî veya özel nitelikte hiçbir görev alamaz, özel veya kamu medya hizmet sağlayıcılarının görev ve yetki alanına giren konularda doğrudan veya dolaylı olarak taraf olamaz ve bu konularda hiçbir maddî menfaat sağlayamaz ve siyasî partiye üye olamaz. Faaliyet alanı sosyal yardım ve eğitimle ilgili olan dernekler ve vakıflarda yürütülen görevler ve kooperatif ortaklıkları bu hükmün dışındadır.

(3) Üst Kurul üyeleri, göreve başlamadan önce mâliki oldukları, Hazine Müsteşarlığı tarafından çıkarılan borçlanmaya ilişkin menkul kıymetler dışındaki, medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara ve yayın hizmeti yapan tüzel kişilere veya bunların iştiraklerine ait her türlü hisselerini ya da menkul kıymetlerini üçüncü dereceye kadar kan ve ikinci dereceye kadar kayın hısımları dışındakilere, görev sürelerinin başlamasından itibaren otuz gün içinde satmak veya devretmek suretiyle elden çıkarmak zorundadır.

(4) Üst Kurul üyeleri ve Kurum personeli, Kurumla ilgili gizlilik taşıyan bilgileri ve medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara ve yayın hizmeti yapan gerçek ve tüzel kişilere ait her türlü sırları, görevlerinden ayrılmış olsalar bile açıklayamaz, kendilerinin veya başkalarının menfaatine kullanamaz.

(5) Üst Kurul üyeleri, kendileri veya üçüncü derece dâhil üçüncü dereceye kadar kan ve kayın hısımlarıyla ilgili konularda müzakere ve oylamaya katılamazlar. Bu durum karar metninde ayrıca belirtilir.

(6) Bu maddede belirtilen esaslara aykırı davranan Üst Kurul üyeleri görevlerinden çekilmiş sayılır. Bu husus Üst Kurul tarafından resen veya yapılacak müracaatın değerlendirilmesi sonucunda karara bağlanır ve gereği için Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına bildirilir.

Üst Kurul üyelerinin teminatı, malî ve sosyal hakları MADDE 39 – (1) Üst Kurul üyelerine Başbakanlık Müsteşarı için belirlenen her türlü

ödemeler dâhil malî haklar tutarında aylık ücret ödenir. Başbakanlık Müsteşarına ödenenlerden, vergi ve diğer yasal kesintilere tabi olmayanlar bu Kanuna göre de vergi ve diğer kesintilere tabi olmaz. 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve diğer mevzuat uyarınca en yüksek Devlet memurunun yararlanmış olduğu sosyal hak ve yardımlardan, Üst Kurul üyeleri de aynı usul ve esaslar çerçevesinde aynen yararlanırlar.

(2) Kamu görevlileri, Üst Kurul üyeliğinde bulundukları görev süresince kurumlarından ücretsiz izinli sayılır ve bu görevde geçirdikleri süreler mesleklerinde geçmiş gibi değerlendirilerek mümtazen terfi etmiş sayılırlar.

(3) Üst Kurul üyeleri, üyelikleri süresince Kuruldaki görevlerinden ve seçilerek geldikleri görevlerinden alınamaz.

(4) Üst Kurul üyeliklerine seçilenler 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında sigortalı sayılır. Üst Kurul Başkan ve üyelerinin sigorta primine esas kazanç tutarları, Başkan ve üyeler için bakanlık müsteşarı esas alınarak belirlenir. Bu görevleri sırasında 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamına girenlerin bu görevde geçen süreleri makam tazminatı ile temsil tazminatı ödenmesi gereken süre olarak değerlendirilir ve emeklilik yönünden Başkan ve üyeler bakanlık müsteşarı için belirlenmiş olan ek gösterge, makam tazminatı ile temsil tazminatından aynı usul ve esaslara göre yararlandırılır.

(5) Sosyal güvenlik kuruluşlarının herhangi birinden emekli aylığı almakta olanlardan Üst Kurul üyeliklerine seçilenlerin, istekleri hâlinde emekli aylıkları kesilir ve sigorta primleri 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında ödenir. Bu şekilde emekli aylıklarını kestirmek suretiyle yeniden sigorta primi ödeyenlerin görev sürelerinin bitiminde emekli aylıkları genel hükümlere göre yeniden belirlenir.

(6) Üst Kurul üyelerinin görevleriyle bağlantılı olarak işledikleri iddia edilen suçlara ilişkin soruşturmalar 2/12/1999 tarihli ve 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanuna göre yapılır ve bunlar hakkında soruşturma izni Başbakan veya görevlendireceği bakan tarafından verilir. 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 104 üncü maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları Üst Kurul üyeleri hakkında da uygulanır.

(7) Üst Kurul üyeleri, her yıl ocak ayında Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına mal bildiriminde bulunurlar.

Üst Kurulun çalışma esasları, toplantı ve karar yeter sayısı MADDE 40 – (1) Üst Kurul, tam gün esasına göre çalışır, haftada en az bir defa olmak

üzere, en az beş üyenin hazır bulunması ile toplanır ve en az beş üyenin aynı yöndeki oyuyla karar alır. Çekimser oy kullanılamaz.

(2) Başkanın çağrısı veya üç üyenin birlikte talep etmesi hâlinde Üst Kurul olağanüstü toplantıya çağrılabilir.

(3) Toplantı gündemi Başkan, yokluğunda Başkan Vekili tarafından hazırlanarak, toplantıdan en az bir gün önce Üst Kurul üyelerine bildirilir. Gündeme yeni madde eklenebilmesi için toplantıda bir üyenin öneride bulunması ve önerilen maddenin Üst Kurulca kabul edilmesi gerekir.

(4) Geçerli mazereti olmaksızın üst üste iki, bir ay içerisinde üç defa toplantıya katılmayan Üst Kurul üyeleri üyelikten çekilmiş sayılır. Bu durum, Üst Kurul kararı ile tespit edilir ve Türkiye Büyük Milleti Meclisi Başkanlığına bildirilir.

(5) Üst Kurul toplantılarındaki müzakereler gizlidir ve açıklık kararı alınmadıkça müzakereler açıklanamaz.

(6) İhtiyaç duyulması hâlinde, görüşlerinden yararlanmak üzere ilgili kişiler Üst Kurul toplantısına davet edilebilir. Ancak Üst Kurul kararları toplantıya dışarıdan katılanların yanında alınamaz.

(7) Üst Kurulun gizliliği bulunmayan düzenleyici ve denetleyici nitelikteki kararları uygun vasıtalarla kamuoyuna duyurulur.

Malî kaynaklar ve bütçe MADDE 41 – (1) Üst Kurulun gelirleri şunlardır: a) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlardan alınacak yayın lisansı ücretleri. b) Karasal ortamdan yayın yapan kamu ve özel medya hizmet sağlayıcı kuruluşlardan

alınacak televizyon kanal, multipleks kapasite ve radyo frekans yıllık kullanım ücretleri. c) 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri saklı kalmak

kaydıyla, yayın hizmetlerinin iletimi faaliyetinde bulunan platform, multipleks ve altyapı işletmecileri ile verici tesis ve işletim şirketinden alınacak yayın iletim yetkilendirme ücretleri.

ç) Medya hizmet sağlayıcılarının, program destekleme gelirleri hariç aylık brüt ticarî iletişim gelirlerinden ayrılacak yüzde üç paylar.

d) Gerektiğinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı bütçesinden alınacak Hazine yardımı.

e) Sair gelirler. (2) Üst Kurul, gerektiği takdirde her yıl için yapacağı işlerin programını hazırlayarak Türkiye

Büyük Millet Meclisi Başkanlığı bütçesinden bu işler için ayrılmasını talep ettikleri ödenek tutarını Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunar.

(3) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşların ticarî iletişim gelirlerinin, aracı kurumların hesaplarıyla birlikte Maliye Bakanlığınca denetlenmesi ile bu gelirlerin beyanına ve birinci fıkranın (ç) bendine göre alınacak payların ödenmesine ilişkin usul ve esaslar, Maliye Bakanlığının görüşü alınarak Üst Kurulca hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir.

Gelirlerin tahsili MADDE 42 – (1) Yayın lisans ücreti ve yayın iletim yetkilendirme ücreti, lisans veya yetki

belgesi verilmesini müteakip altı ay içinde eşit taksitlerle alınır. (2) 41 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendine göre ödenecek televizyon kanal,

multipleks kapasitesi ve radyo frekans yıllık kullanım ücreti, her yılın ocak, nisan, temmuz ve ekim aylarında olmak üzere dört eşit taksitte, (ç) bendinde öngörülen ticarî iletişim gelirlerinden ayrılacak paylar, elde edildikleri ayı takip eden üçüncü ayın en geç yirmisinde ilgili medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar tarafından ödenir.

(3) Birinci ve ikinci fıkralar uyarınca yapılması gereken ödemelerin gecikmesi hâlinde, ilgili özel medya hizmet sağlayıcı kuruluş bir ay içerisinde uyarılarak kanunî faizleri ile birlikte ödeme yapması ihtar edilir. İhtar kararının tebliğ edildiği tarihten itibaren iki ay içinde ödeme yapılmazsa, Üst Kurulca ilgili medya hizmet sağlayıcı kuruluşun yayın lisansının iptaline karar verilir ve ödenmeyen kurum geliri genel hükümlere göre tahsil edilir.

Üst Kurulun teşkilâtı, personeli ve kadroları MADDE 43 – (1) Üst Kurulun hizmet birimleri; daire başkanlıkları şeklinde teşkilâtlanmış

ana hizmet ve destek hizmet birimleri ile danışma hizmet biriminden oluşur. (2) Ana hizmet birimleri; İzleme ve Değerlendirme Dairesi Başkanlığı, İzin ve Tahsisler

Dairesi Başkanlığı, Uluslararası İlişkiler Dairesi Başkanlığı, Kamuoyu, Yayın Araştırmaları ve Ölçme Dairesi Başkanlığı, Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığıdır. Destek hizmet birimleri; İnsan Kaynakları ve Eğitim Dairesi Başkanlığı, Bilgi Teknolojileri Dairesi Başkanlığı ile İdarî ve Malî İşler Dairesi Başkanlığıdır. Danışma hizmet birimi Hukuk Müşavirliğidir. Başkana bağlı olarak Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği kurulur. İhtiyaç duyulması halinde sayısı beşi geçmemek üzere yayıncılık faaliyetlerinin yoğun olduğu bölge merkezlerinde Üst Kurul kararıyla temsilcilik açılabilir.

(3) Başkana görevlerinde yardımcı olmak üzere iki başkan yardımcısı atanır. Başkan yardımcılarının en az dört yıllık yükseköğrenim mezunu olmaları, Devlet memuriyetinde oniki yıllık meslekî tecrübeye ve Devlet memuriyeti için aranan koşullara sahip olmaları şarttır.

(4) Hukuk, yayıncılık, yönetim ve finans ile iletişim teknolojileri alanlarında ihtiyaca göre sayıları beşi geçmemek üzere başkanlık müşaviri görevlendirilebilir.

(5) Bu Kanun ile Üst Kurula verilen görevlerin gerektirdiği aslî ve sürekli görev ve hizmetler, Üst Kurul uzmanları ile Üst Kurul uzman yardımcılarından oluşan meslek personeli ve idarî personel eliyle yürütülür. Üst Kurul kadrolarına atanacakların, 657 sayılı Kanunun 48 inci maddesinde belirtilen şartları taşımaları gerekir. Söz konusu kadrolara yapılacak atamalara ilişkin diğer hususlar Üst Kurul tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

(6) Üst Kurul personeli, kadro karşılığı sözleşmeli statüde istihdam edilir, ücret ve malî haklar dışında her türlü hak ve yükümlülükler yönünden 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabidir. Personelin ücretleri ile diğer malî hakları toplamı, Üst Kurul üyeleri için yapılan ödemelerin toplamını geçmemek üzere kurum içi hiyerarşi de gözetilerek Bakanlar Kurulunca belirlenen esaslar çerçevesinde Üst Kurul tarafından tespit edilir.

(7) Üst Kurul uzman yardımcılığına atanabilmek için; beşinci fıkrada belirtilen şartları taşımak, türleri Üst Kurulca belirlenen en az dört yıllık yükseköğretim kurumlarından mezun olmak, Kamu Personeli Seçme Sınavından Üst Kurul tarafından belirlenen puan türlerinden asgarî puanı almış olmak, Kamu Personeli Seçme Sınavında yabancı dil bölümündeki sorulardan en az yüzde altmışına doğru cevap vermiş olmak veya Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye

Tespit Sınavından asgarî (D) düzeyinde ya da dil yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve uluslararası geçerliliği bulunan başka bir belgeye sahip olmak, yapılacak sınavda başarılı olmak, sınavın yapıldığı yılın ocak ayının ilk gününde otuz yaşını doldurmamış olmak gerekir. Üst Kurul uzman yardımcılığına atananlar, en az üç yıl çalışmak, her yıl olumlu sicil almak ve istihdam edildikleri birimlerce belirlenecek konularda hazırlayacakları uzmanlık tezinin, oluşturulacak tez jürisi tarafından kabul edilmesi ve Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından asgarî (C) düzeyinde veya dil yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve uluslararası geçerliliği bulunan başka bir belgeye sahip olmaları kaydıyla yapılacak yeterlik sınavına girmeye hak kazanırlar. Süresi içinde tezlerini sunmayan veya tezleri kabul edilmeyenlere tezlerini sunmaları veya yeni bir tez hazırlamaları için altı ayı aşmamak üzere ilave süre verilir. Yeterlik sınavında başarılı olanların uzman kadrolarına atamaları yapılır. Sınavda başarılı olamayanlar veya sınava girmeye hak kazandığı hâlde geçerli mazereti nedeniyle sınav hakkını kullanamayanlara, bir yıl içinde ikinci kez sınav hakkı verilir. Verilen ilave süre içinde tezlerini sunmayanlar, ikinci defa hazırladıkları tezleri kabul edilmeyenler, yabancı dil yeterlik şartını yerine getirmeyenler ile ikinci sınavda da başarı gösteremeyen veya sınav hakkını kullanmayanlar, uzman yardımcısı unvanını kaybederler ve Üst Kurulda durumlarına uygun kadrolara atanırlar. Uzman yardımcılığından Üst Kurul uzmanlığına atananlara bir defaya mahsus olmak üzere bir derece yükseltilmesi uygulanır.

(8) Üst Kurulun Üst Kurul uzman ve uzman yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavları, çalışma usul ve esasları ile diğer hususlar Üst Kurul tarafından yönetmelikle belirlenir.

(9) Başkan yardımcıları, I. Hukuk Müşaviri ve daire başkanları Başkanın teklifi üzerine Kurul kararıyla, diğer personel Başkan tarafından atanır.

(10) Üst Kurul personelinin görevleriyle bağlantılı olarak işledikleri iddia edilen suçlara ilişkin soruşturmalar, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanuna göre yapılır ve bunlar hakkında soruşturma izni Başkan tarafından verilir.

(11) Üst Kurul personeli sosyal güvenlik açısından 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında sigortalı sayılır.

(12) Emeklilik bakımından; başkan yardımcıları bakanlık genel müdürü, daire başkanları bakanlık genel müdür yardımcısı, I. Hukuk Müşaviri bakanlık I. Hukuk Müşaviri, Üst Kurul uzmanları Başbakanlık uzmanı, Başkanlık müşaviri Üst Kurul müşaviri, uzman denetçi bakanlık müşaviri ile denk kabul edilir. Diğer unvanlardaki personele 657 sayılı Kanundaki eşdeğer kadrolara ilişkin hükümler uygulanır.

(13) Üst Kurulun kadroları ekli (I) sayılı cetvelde gösterilmiştir. Anılan cetveldeki toplam kadro sayısı geçilmemek ve anılan cetvelde yer alan kadro unvanları ile 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki cetvellerde yer alan kadro unvanlarıyla sınırlı olmak kaydıyla, dolu kadrolarda derece değişikliği ile boş kadrolarda sınıf, unvan ve derece değişiklikleri Üst Kurul kararıyla yapılır.

ONİKİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler

Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuna ilişkin hükümler MADDE 44 – (1) Yayın hizmetlerinin iletimine ilişkin teknik ve idarî konularda Üst Kurul ve

Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu işbirliği yapar. (2) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından elektronik haberleşme hizmetlerini

sunmak üzere yetkilendirilen işletmeciler; elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin olarak Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu düzenlemelerine tabidirler. Ancak, bu işletmecilerden yayın hizmetlerinin iletimi için faaliyette bulunmak isteyenler, bu Kanun uyarınca Üst Kuruldan gerekli yayın iletim yetkisini almak ve Üst Kurul düzenlemelerine uymak suretiyle faaliyetlerini yürütebilirler.

(3) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar, yayın hizmetlerinin iletiminde kullandıkları radyolink cihaz ve sistemleri için gereken izinleri, ilgili mevzuat çerçevesinde Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumundan alırlar.

(4) Ulusal ve uluslararası hava ve deniz seyrüsefer sistemlerine radyo ve televizyon sistemlerinden zararlı enterferanslar gelmesi hâlinde, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu can ve mal güvenliğini tehlikeye düşürmemek amacıyla enterferansa sebep olan vericileri yerinde tespit ederek geçici olarak kapatır ve durumu Üst Kurula bildirir. Üst Kurul bu Kanun çerçevesinde gerekli müeyyideleri ayrıca uygular.

(5) Radyo ve televizyon sistemlerinin diğer bantlarda faaliyet gösteren yayın dışı sistemler tarafından enterferansa maruz kalması hâlinde Üst Kurul, durumu Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuna bildirir. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu, Üst Kurulca bildirilen enterferansın giderilmesi için gerekli önlemleri ivedilikle alır.

(6) Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu uluslararası düzenlemeler ve millî frekans planı çerçevesinde Üst Kurulun görüşünü alarak frekans bantlarında değişiklik yapabilir.

(7) Bu Kanunun uygulanması açısından, 4/5/2007 tarihli ve 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun hükümleri saklıdır.

Türkiye Radyo-Televizyon Kurumunun yükümlülüğü MADDE 45 – (1) 8 inci maddede belirtilen yayın ilkeleri ile bu Kanunun yayın hizmetlerinde

ticarî iletişimi düzenleyen hükümleri, Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu yayınları hakkında da uygulanır.

(2) Söz konusu yükümlülüğün yerine getirilmemesi hâlinde, Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu ihlâlin niteliği açıkça belirtilerek Üst Kurulca uyarılır ve yükümlülüğün gereğinin yerine getirilmesi ilgili Bakanlığa bildirilir.

Sorumluluk ve sorumlu müdür MADDE 46 – (1) Yayından doğan sorumluluk yayını yöneten veya programı yapanla

birlikte sorumlu müdüre aittir. Bu hüküm yayın kuruluşunun bu Kanundan doğan sorumluluklarını ortadan kaldırmaz.

(2) Ancak, şirketi idare ve temsile yetkili kişiler, sorumlu müdürün incelemesinden geçmeden veya rızası hilafına bir yayına karar vermişlerse, bu durumda sorumluluk yayına karar veren söz konusu kişilere geçer.

(3) Özel radyo ve televizyon kuruluşları, sunacakları yayın hizmetlerinin özellik ve önemini değerlendirerek bir veya birden çok sorumlu müdür görevlendirir. Sorumlu müdür veya müdürlerin;

a) Türk vatandaşı olmaları, b) Ulusal ve bölgesel düzeyde faaliyette bulunan yayın kuruluşlarının sorumlu müdürlerinin

yüksek öğrenim mezunu olmaları, c) Yerleşim yerlerinin Türkiye’de bulunması, ç) Kamu hizmetlerinden yasaklı olmamaları veya kısıtlı bulunmamaları, gerekir.

Tebligat ve yetkili mahkemeler MADDE 47 – (1) Bu Kanun gereğince yapılacak tebligat hakkında 11/2/1959 tarihli ve 7201

sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uygulanır. (2) Medya hizmet sağlayıcı kuruluşlar ile platform, multipleks ve altyapı işletmecileri ile

verici tesis ve işletim şirketine yönelik olarak yapılacak genel nitelikli duyurular ile 7 nci madde çerçevesindeki bildiriler, Üst Kurulun internet sitesinde yayınlanır. Bu duyurular 7201 sayılı Kanuna göre yapılan tebligat hükmündedir.

(3) Üst Kurul aleyhine açılacak davalarda Ankara idare mahkemeleri yetkilidir.

Yürürlükten kaldırılan ve uygulanmayacak hükümler MADDE 48 – (1) 13/4/1994 tarihli ve 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve

Yayınları Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır. (2) 7/11/1996 tarihli ve 4207 sayılı Tütün Ürünlerinin Zararlarının Önlenmesi ve Kontrolü

Hakkında Kanun dışında, diğer kanunlarda medya hizmet sağlayıcı kuruluşlara zorunlu yayın yükümlülüğü getiren hükümler uygulanmaz.

Üst Kurul üyeleri ve personele dair geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Üst Kurul üyeliğine

seçilen ve bu görevleri devam etmekte olanlardan halen 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamına girmeksizin sigorta primi ödemekte olanlar, 5510 sayılı Kanunun kamu personeli için uygulanmaya başlandığı 15/10/2008 tarihinden daha önceki bir tarihi geçmemek kaydıyla, Üst Kurul üyesi olarak göreve başladıkları tarihi takip eden ay başından itibaren geçen hizmet süreleri itibarıyla 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında sigortalı kabul edilirler. Bu süreye ait emekli keseneği veya sigorta primi çalışan payı farkları kendileri tarafından, kurum karşılığı veya sigorta primi işveren payı farkları Üst Kurul tarafından ödenir. Sigortalı hizmet sürelerinin birleştirilerek aylık bağlanmasında, ilgisine göre mülga 24/5/1983 tarihli ve 2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanun veya 5510 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. Sosyal güvenlik kuruluşlarının herhangi birinden emekli aylığı almakta iken Üst Kurul üyeliğine seçilen ve halen görevde olanların, istekleri halinde emekli aylıkları kesilir ve sigorta primleri 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında ödenir ve bunların emekli aylıklarının yeniden bağlanarak emekli aylığı tutarlarının belirlenmesinde genel hükümlere göre işlem yapılır.

(2) Bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihte Üst Kurul üyesi olanların üyelikleri, üyelerin üçte birinin iki yılda bir yenilenmesi saklı kalmak kaydıyla, görev sürelerinin sonuna kadar devam eder.

(3) Bu Kanunla yapılan yeni düzenlemeler nedeniyle kadro ve görev unvanı değişmeyenlerden bu Kanunda öngörülen eğitim şartlarını taşıyanlar başka bir işleme gerek kalmaksızın durumlarına uygun aynı unvanlı kadrolara atanmış sayılır. Kadro ve görev unvanları değişen yahut kaldırılan veya anılan kadrolar için aranan eğitim şartlarını taşımayan personelden; Teftiş Kurulu Başkanı, Genel Sekreter, Daire Başkanı ve Bölge Müdürü kadrolarında bulunanlar Üst Kurul Müşaviri kadrolarına, Başmüfettiş ve bölge müdür yardımcısı kadrolarında bulunanlar uzman denetçi kadrolarına, başka bir işleme ve tebligata gerek kalmaksızın bu Kanunun yayımı tarihinde atanmış sayılır; diğerleri Başkan tarafından üç ay içinde Üst Kurulda durumlarına uygun kadrolara atanırlar. Bunlar atama işlemi yapılıncaya kadar Başkan tarafından ihtiyaç duyulan işlerde görevlendirilebilirler. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait ücret ve diğer mali haklarını almaya devam ederler. Söz konusu personelin, atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, sözleşme ücreti, bir aya isabet eden ikramiye, her türlü zam ve tazminatlar (fazla çalışma ücreti hariç) diğer malî hakları toplam net tutarının, atandıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları aylık, ek gösterge, sözleşme ücreti, bir aya isabet eden ikramiye, her türlü zam ve tazminatlar (fazla çalışma ücreti hariç) diğer malî hakları toplam net tutarından az olması hâlinde, aradaki fark, atandıkları kadrolarda kaldıkları sürece, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın ve farklılık giderilinceye kadar kendilerine tazminat olarak ödenir.

(4) Bu Kanunun yayımı tarihinden sonra 43 üncü maddenin altıncı fıkrasına göre Üst Kurul kadrolarında bulunan personel için belirlenecek ücretler ile diğer malî haklar toplamının, bu Kanunun yayımı tarihinden önceki en son ayda Üst Kurul kadroları için belirlenmiş olan aylık, ek gösterge, sözleşme ücreti, bir aya isabet eden ikramiye, her türlü zam ve tazminatlar ile fazla çalışma ücreti hariç diğer malî haklar toplamı net tutarından daha az olması hâlinde, aradaki fark söz konusu personele, kadrolarında kaldıkları sürece, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın ve farklılık giderilinceye kadar tazminat olarak ödenir.

(5) Üst Kurul müşaviri ve uzman denetçi kadrosunda bulunanlar, Üst Kurulda Başkan tarafından uygun görülen birim ve işlerde görevlendirilirler. Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren Üst Kurulda yeni Üst Kurul müşaviri ve uzman denetçi ataması yapılmaz ve bu kadrolarda herhangi bir şekilde boşalma olması hâlinde, anılan kadrolar herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır.

(6) Üst Kurul uzmanı ve Üst Kurul uzman yardımcısı kadrolarından teknik hizmetler sınıfında bulunanların hizmet sınıfı, genel idare hizmetleri olarak değiştirilmiştir.

(7) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Üst Kurulda görev yapmakta olan personel, bu Kanunun yayımı tarihinden önce yararlanmakta olduğu ek göstergelerden kazanılmış hak olarak yararlanmaya devam eder.

(8) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Üst Kurulda görev yapan personelden; a) Fakülte veya dört yıllık yüksekokul mezunu olan,

b) Üst Kurulda beş yıllık hizmet süresini tamamlayan, c) Son üç yıllık sicil not ortalaması seksen ve üzerinde olan, d) Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından en az (D) düzeyinde puanı

olan veya Üniversitelerarası Kurul Yabancı Dil Sınavından en az 60 puanı olan veya dil yeterliği bakımından buna denk kabul edilen ve uluslararası geçerliliği bulunan bir belgeye sahip olan,

e) Hazırlayacakları tez, bu Kanunun 43 üncü maddesinin yedinci fıkrasına göre kabul edilen veya doktora yapan ve Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç üç yıl içinde aynı fıkraya göre yapılacak yeterlik sınavında başarılı olanlar,

Üst Kurul uzmanlığı kadrosuna atanabilirler.

Yönetmelikler GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Kanun uyarınca yürürlüğe konulması gereken yönetmelikler, bu

Kanunun yayımı tarihinden itibaren altı ay içinde Üst Kurulca hazırlanır ve Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe konulur. Bu yönetmelikler yürürlüğe konuluncaya kadar mevcut düzenleyici işlemlerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam edilir.

Lisans sahibi kuruluşlar GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Kanunun yayımı tarihinden önce kablo ve uydu ortamından

yayın yapmak üzere yayın lisansı almış olan kuruluşların hakları lisans süresi sonuna kadar geçerlidir.

(2) Bu Kanunun yayımı tarihinde uydu ve kablo yayın lisansına sahip olan radyo ve televizyon yayın kuruluşları altı ay içinde durumlarını bu Kanun hükümlerine uygun hâle getirirler.

Kanal ve frekanslarla ilgili geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Üst Kurulca sıralama ihalesi yapılıp, karasal yayın lisansları

verilene kadar geçecek süre içerisinde, sadece 3984 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanunun geçici 6 ncı maddesi uyarınca karasal ortamda yayında olan radyo ve televizyon kuruluşları, Üst Kurulca yayın yapmalarına müsaade edilmiş olan yerleşim yerleri ile sınırlı olmak kaydıyla, yayınlarına devam ederler. Bu kuruluşlardan, 41 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen kanal ve frekans yıllık kullanım bedeli, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren tahsil edilir. Kanal ve frekans kullanım bedelini 42 nci maddeye göre ödemeyen veya karasal yayın lisansları için sıralama ihalesinin yapılmasının ardından tahsise hak kazanmayan kuruluşların karasal yayınları bir ay içinde Üst Kurulca durdurulur. Sıralama ihalesinde tahsise hak kazanan kuruluşların yayınları Üst Kurulca belirlenen takvimde, daha önce yayın yaptıkları kanal ve frekanslardan, tahsis edilen kanal, multipleks kapasitesi ve frekanslara taşınır.

(2) Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren en geç iki yıl içinde Üst Kurulca karasal yayın lisanslarının verilmesi amacıyla sayısal televizyon multipleks kapasitesi sıralama ihalesi yapılır. Sıralama ihalesinde karasal sayısal televizyon multipleks kapasitesi tahsisine hak kazanan kuruluşlardan bir bölümüne, ihaledeki sıraları ve analog kanal kapasitesi dikkate alınarak en fazla iki yıl süreyle sayısal yayının yanı sıra analog televizyon yayını yapmalarına da imkân tanınır. Tahsisi müteakip en geç iki yıllık süre sonunda analog karasal televizyon yayınları ülke genelinde tümüyle sonlandırılır ve analog karasal televizyon yayınları durdurulur. Radyo yayınları için sıralama ihalesi, analog televizyon yayınlarının kapatılmasının ardından altı ay içinde yapılır. Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu da kendisine yapılan tahsisler çerçevesinde ve Üst Kurulca verilen süre içinde karasal radyo ve televizyon yayınlarını eski kullandığı kanal ve frekanslardan tahsis edilen kanal, multipleks kapasitesi ve frekanslara taşır.

(3) Bu madde uyarınca Üst Kurulca yayınları durdurulan kuruluşların yayınlarına izinsiz olarak devam etmeleri durumunda bu kuruluşlar hakkında, 33 üncü maddenin birinci fıkrası uyarınca işlem yapılır.

(4) Karasal yayın lisanslarının verilmesinin ardından mevcut verici tesisleri özel medya hizmet sağlayıcılar tarafından kaldırılır veya tarafların mutabık kalacakları bir bedel karşılığında verici tesis ve işletim şirketine devredilir. Verici tesis ve işletim şirketi tarafından devralınmayan verici tesisleri Üst Kurulca yapılacak uyarının ardından üç ay içinde kaldırılır. Verilen süre içinde kaldırılmayan ve faaliyetine devam eden verici tesisleri Üst Kurulca mühürlenerek kapatılır.

(5) Frekans planları ve uygulama takvimi bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren bir yıl içinde hazırlanır.

(6) Üst Kurula tahsis edilen frekans bantları dışındaki frekans bantları, sayısal yayına geçişin tamamlanmasını takiben Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun talebi çerçevesinde Üst Kurul tarafından boşaltılır.

Müeyyideler GEÇİCİ MADDE 5 – (1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Üst Kurul tarafından

yayıncı kuruluşlara uygulanan müeyyideler tekerrüre esas alınmaz.

Atıflar GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Mevzuatta 3984 sayılı Kanuna yapılan atıflar bu Kanunun ilgili

hükümlerine yapılmış sayılır.

Bazı maddelerin uygulanması GEÇİCİ MADDE 7 – (1) 15 inci maddede yer alan hükümler, Türkiye Cumhuriyetinin

Avrupa Birliğine tam üye olduğu tarihten itibaren uygulanır. 19 uncu maddenin birinci fıkrasının (f) bendi, Türkiye Cumhuriyetinin Avrupa Birliğine tam üye olduğu tarihten itibaren Avrupa Birliğine üye ülkeler için uygulanmaz.

GEÇİCİ MADDE 8 – (1) Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu personeli, Başbakanlık Merkez Teşkilatında çalışan personelin aylık ücretleri dışında yararlandığı fazla çalışma ücreti ve benzeri diğer mali haklardan Genel Müdürün teklifi ve Üst Kurulun onayı ile aynen yararlanır. Ayrıca, Kurumda çalıştırılan personelin kadro iptal ve ihdasları, sayısı, ücretleri, kadrolara uygulanacak ek göstergeler, personele sağlanacak sosyal yardımlar, Kurum Genel Müdürünün teklifi üzerine Üst Kurul tarafından belirlenir.

(2) 11/11/1983 tarihli ve 2954 sayılı Türkiye Radyo ve Televizyon Kanunu ile mülga Radyo ve Televizyon Yüksek Kuruluna verilen görevler, Kurum Genel Müdürü ve Yönetim Kurulu üyelerinin atanmasına ilişkin olanlar hariç olmak üzere Kurum Yönetim Kuruluna devredilir.

Yürürlük MADDE 49 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme MADDE 50 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.



Versions historiques Abroge (1 texte(s)) Abroge (1 texte(s))
Aucune donnée disponible

N° WIPO Lex TR053